|
|
 |
 |
 |
 |
| |
อกหักเรื่องเล็ก (อกเล็กสิเรื่องใหญ่ 55)
ไม่ค่อยได้อัพบล็อกตัวเองเลย มัวแต่ไปบำบัดคนไข้ พอว่างปุ๊บก้เข้าบล็อกตัวเองไม่ได้ซะงั้น เน็ตติงต๊องเป็นอะไรก็ไม่รู้ วันนี้พอออนได้ เลยต้องรีบอัพไว้ก่อนที่มันจะต๊องไปอีก
วันก่อนมีคนไข้มาปรึกษาเรื่องว่า เธอมีปัญหาฝังใจ ทำยังไง ๆ ก็ไม่สามารถลืมปัญหาครั้งเก่าครั้งก่อนกับแฟนตัวเองได้ ทำนองว่าแฟนเธอนั้นเคยนอกใจเธอมาก่อน แล้วพอเธอจับได้ความไว้ใจที่เคยมีมามันก็หดหายไปจนหมดสิ้น คงเหลือไว้เพียงรอยร้าวในใจรอยนึง เธอเลือกวิธีแก้ปัญหาด้วยการกลบปัญหาซะ พยายามที่จะลืมมัน เพื่อให้ความสัมพันธ์ระหว่างเธอกับแฟนเป็นไปได้ด้วยดี พยายามที่จะเริ่มใหม่กับเค้า พยายามจะบอกตัวเองว่าไม่มีอะไร แต่ในความเป็นจริงเจ้าปัญหาตัวนั้นมันยังคาใจเธอ ปักอกคาอยู่อย่างนั้น มันไม่ได้หายไปไหน เพียงแต่ว่าตัวเธอพยายามฝังมันลงไปในจิตใต้สำนึก เป็นการหนีปัญหาอย่างนึง
ผลของการกระทำเช่นนี้ก็คือ เธอเก็บเอาไปฝัน ฝันซ้ำแล้วซ้ำเล่า นอนร้องไห้ทั้ง ๆ ที่ตัวเธอหลับอยู่ ทำให้เธอไ่ม่กล้าที่จะนอน เพราะไม่อยากจะฝันอีก พอนอนก็ผวาตื่น คราวนี้ก็เลยกระทบไปยังร่างกาย ทำให้ร่างกายเธออ่อนแอ เพราะไม่ได้รับการพักผ่อนที่เพียงพอ น่าสงสารมาก ๆ ค่ะ
บางรายก็รักเขาข้างเดียว แห้งเหี่ยวหัวใจ บางรายก็รักกันทั้งคู่ แต่อีกฝ่ายยังปิดใจเพราะเคยมีประสบการณ์เลวร้ายมาก่อน บางรายก็ขวนขวายเลือดตาแทบกระเด็นก็ยังไม่เจอเป้าหมายที่ถูกใจใช่เลย ชีวิตคนเราก็งี้แหละนะคะ ไม่มีอะไรที่แน่นอน ความรักกับความทุกข์เนี่ยมันเป็นด้วยกันเป็นแพคเกจนะคะ ประมาณว่าซื้อ 1 แถม 1
ที่ใดมีรักที่นั่นย่อมมีทุกข์
ถ้าไม่เคยที่จะทุกข์ จะรู้สึกถึงความสุขได้อย่างไร
(แหม วันนี้มาสำบัดสำนวน)
เดียร์เคยค่ะ เคยอกหักหนักแทบตายมาทีนึง กินไม่ได้ นอนไม่หลับ คล้ายกับจะใกล้บ้า อ่านหนังสือนู่นนี่นั่นให้ใจมันไม่ไปพะวงกับเรื่องความรักจนหมดตู้ก็ยังไม่หายเศร้า จนวันนึงไปร้านหนังสือ เดินดูหมวดหนังสือที่เราอ่านประจำ ก็ทำนองว่าอ่านมาหมดแล้ว วันนั้นไม่รู้นึกยังไง เดินไปหมวดศาสนาและปรัชญา ได้หนังสือศาสนาเล่มแรกในชีวิตกลับมาบ้านชื่อ ...
"คู่มือมนุษย์" ของท่านพุทธทาสภิกขุ
พอได้กลับมาก็ตั้งใจอ่าน ๆๆๆๆ อันไหนไม่เข้าใจก็วางไว้ พักสมองแล้วกลับมาอ่านใหม่ก็เข้าใจ พออ่านไปได้ 2-3 บทก็เลิกทุกข์ เพราะรู้แล้วว่าการที่เราทุกข์ เราเสียใจไม่เลิก ก็เพราะเราเอาตัวเราไปติดกับทุกข์ ถ้ารู้ได้ว่าตอนนี้เราอยู่กับทุกข์แล้วไม่อยากอยู่กับทุกข์ ก็ถอยห่างออกมาจากสิ่งที่ทำให้เราทุกข์นั้นซะก็หมดเรื่อง
ใครที่กำลังมีเรื่องกลุ้มใจอยู่ แนะนำให้อ่านหนังสือเล่มนี้นะคะ ท่านเขียนได้ดี อ่านไม่ยากเกินความสามารถของเรา ๆ หรอกค่ะ
แต่อย่างคนไข้บางราย เขาบอกว่าถึงแม้เขาจะพยายามตัดใจแล้ว รู้ว่าทุกข์คืออะไร พยายามเอาใจออกห่างจากต้นตอความทุกข์แล้ว แต่ก็ยังทำไม่ได้ เพราะมันยากเหลือเกิน อันนี้ก็เพราะว่าความรู้สึกต่าง ๆ นา ๆ มันยังอยู่ในจิตใต้สำนึกเรา ความสุขที่เคยมีเรายังไปยึดติดกับตรงนั้น แถมพ่วงด้วยความเศร้าที่เจออยู่ก็เลยยิ่งหนักไปใหญ่ กรณีนี้เขาเรียกว่าขยะในใจมันเยอะน่ะค่ะ ต้องจับมาล้างขยะในใจออกไปให้หมด บำบัดให้ไม่ไปยึดติดกับความรู้สึกเดิม ๆ ให้อภัยในการกระทำของคนที่เรารักหรือเคยรัก เมื่อใจไม่ไปยึดติด เมื่อใจสามารถให้อภัย ความทุกข์ก็หายไปค่ะ
ชีวิตคนเรามันสั้นเกินกว่าจะมาเศร้าและเสียน้ำตาไปวัน ๆ นะคะ ยิ้มเถอะค่ะ 
| Create Date : 10 กุมภาพันธ์ 2553 |
| Last Update : 10 กุมภาพันธ์ 2553 15:54:06 น. |
|
3 comments
|
| Counter : 731 Pageviews. |
 |
|
|
| โดย: Jaey IP: 172.20.10.33, 203.144.130.176 วันที่: 20 เมษายน 2555 เวลา:9:16:51 น. |
|
|
|
| โดย: แนน IP: 1.0.236.186 วันที่: 22 พฤศจิกายน 2555 เวลา:21:06:46 น. |
|
|
|
|
|
| |
|
 |
 |
 |
 |
|
|
ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed
ผู้ติดตามบล็อก : 16 คน [
