she's superstar
สัมภาษณ์คนดังเป็นงานที่ดูดพลังมากๆ ไม่เป็นตัวของตัวเองอย่างถึงที่สุด
และทำให้รู้สึกเปิ่น โง่ กับรอยยิ้มประดิษฐ์ประดอยที่พยายามเอาใจอีกฝ่าย จนกว่างานจะสิ้นสุดลง
แม้จะบอกตัวเองว่า เราสามารถค้นหาข้อดีจากงานทุกอย่างที่ทำได้
แต่ในระยะเวลาสั้นๆ (เท่าที่เวลาอันมีค่าของคนดังจะเจียดให้นักข่าวได้) คนเราจะคุยกันได้ซักกี่มากน้อย
บทสนทนาอันรวบรัด จึงเป็นแต่เพียงคำถามและคำตอบสูตรสำเร็จ ลดทอนความสำคัญของงานเขียนให้เหลือเพียงคำอธิบายภาพ(ดารา)ขนาดยาว
ดาราก็เซ็ง คนสัมภาษณ์(จำเป็น) ก็อึดอัด
ทุกฝ่ายแค่อยากให้สถานการณ์สตรอบอรี่นี้สิ้นสุดลง
กลับมาบ้าน
และรู้สึกหมดเรี่ยวหมดแรง ถามตัวเองในใจว่า "มึงจะทำไปทำไมเนี่ย"?
เรื่องนี้สามารถอนุมานไปถึงมิติอื่นๆ ในชีวิตได้เหมือนกัน
บางทีคนเราประวิงเวลาไปเรื่อยๆ ทำสิ่งที่ไม่สลักสำคัญไปเรื่อยๆ เพื่อรอให้ถึงเวลาที่จะได้ทำแต่งานที่ตัวเอง "อยาก" ทำจริงๆ
แต่พอรู้สึกตัวอีกที ไอ้งานที่ทำฆ่าเวลาไปเรื่อยๆ เหล่านั้น มันจะกลายเป็นตัวตนจริงๆ ของเราเข้าซักวัน
คิดแล้วเศร้าพิลึก
เฮ้อ...
| Create Date : 28 สิงหาคม 2550 |
| Last Update : 28 สิงหาคม 2550 19:12:59 น. |
|
0 comments
|
| Counter : 367 Pageviews. |
 |
|
|
|
|
|
|
ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed
ผู้ติดตามบล็อก : 1 คน [
