|
|
 |
 |
 |
 |
| |
วงเวียนชีวิต
*** วันนี้รู้สึกหดหู่กับข่าวคราวที่ได้รับฟังมา อยากเขียนเล่าเป็นอุธาหรณ์กับการใช้ชีวิตของหลายคน หลายครอบครัวในสังคมนี้
หลายชีวิต หลายครอบครัวที่ต้องทิ้งถิ่นฐานบ้านเกิด ทิ้งพ่อแม่ที่แก่เฒ่าให้นั่งรอคอยการกลับไปเยี่ยมของลูกสาว ลูกชายที่จากบ้านมาหางานทำในเมืองใหญ่ หลายวัน หลายเดือน หลายปี ที่คนเหล่านั้นเฝ้ารอ บางคนก็สมหวัง บางคนก็หมดลมหายใจไปก่อนที่จะได้เห็นหน้าลูก
โบราณว่าไว้ คนที่เป็นพ่อแม่เลี้ยงลูกกี่คนเลี้ยงได้ แต่พ่อกับแม่แค่สองคนทำไมลูกในวันนี้จึงทอดทิ้งอย่างไม่ใยดี
มีลุงคนหนึ่งแก่มากแล้ว รูปร่างผอม บาง ใส่รองเท้าขาดมีรอยเย็บ สวมเสื้อผ้าเก่าๆ ชุดเดิมทุกวัน ก่อนหน้านี้ไม่ได้รู้จักจึงไม่สนใจ แต่พอดีน้องสาวปลูกบ้านใหม่ พ่อก็เลยมาช่วยทำบ้านให้น้อง ลุงคนนี้ก็จะแวะมาคุยกับพ่อบ่อยๆ เหมือนคนรุ่นเดียวกัน คุยกันถูกคอ เพราะครอบครัวเราเองก็มาจากต่างจังหวัดไม่ใช่คนในพื้นที่ หลังๆ ลุงก็มาช่วยงานพ่อเล็กๆ น้อยๆ น้องสาวก็ให้เงินเป็นน้ำใจ ชวนกินข้าว ซื้อขนมให้กิน ลุงเล่าให้พ่อฟังว่า ลุงกับป้า มีลูกชายคนเดียว ก่อนหน้านี้ก็อยู่บ้านที่ต่างจังหวัด ทำมาหากินไปตามประสา แต่พออายุมากขึ้น ทำงานหนักไม่ไหว ลูกชายจึงไปรับมาอยู่ด้วยกัน แต่ปรากฏว่าลูกสะใภ้ไม่ชอบ อยู่กันไปก็คงลำบากใจทั้งสองฝ่าย ลุงกับป้าจึงย้ายออกมาอาศัยอยู่กับญาติทางฝ่ายป้า ซึ่งอยู่บ้านใกล้ๆ กัน แต่ป้าต้องทำงานดูแลลูกเล็กๆ ให้เจ้าของบ้านเป็นการตอบแทน ส่วนลุงก็รับจ้างทำงานไปทั่ว ได้เงินบ้าง ไม่ได้บ้าง ส่วนมากจะทำฟรี บางครั้งเจ้าของบ้านที่ให้อาศัยอยู่ไม่ชอบ หรือมีปัญหากันก็โดนไล่ออกจากบ้าน ลุงต้องไปอาศัยนอนตามเพิงข้างทาง หรือตามสวนที่อยู่ใกล้ๆ ที่พัก ซึ่งไม่มีฝากระดาน มีแต่หลังคาไว้หลบแดด หลบฝน
ครั้งล่าสุดเมื่อคืนที่ผ่านมา โดนเจ้าของบ้านไล่ออกจากบ้านอีก จึงแวะมานอนหลับที่บ้านน้องสาวซึ่งยังสร้างไม่เสร็จ นอนตากยุงอยู่ทั้งคืน
สาเหตุที่เศร้าใจและหดหู่มากคือ บ้านของน้องสาวที่กำลังก่อสร้างมีรั้วบ้านติดกับบ้านของลูกชายคนเดียวของลุง คนเป็นลูกนอนหลับสบายอยู่ในบ้านหลังใหญ่ ไม่เคยถามสักคำว่าพ่อเป็นอย่างไรบ้าง กิน อิ่ม นอนหลับมั๊ย
จริงๆ เรื่องตื้น ลึก ระหว่างครอบครัวลุง เราไม่รู้ละเอียดมาก เพราะเพิ่งจะได้คุยกับลุงไม่นาน แต่เห็นแล้ว สงสาร ถึงพ่อจะไม่ดีอย่างไร ทำตัวไม่ถูกใจบ้าง แต่คนแก่คนนั้นก็คือพ่อ ที่ครั้งหนึ่งเคยอุ้มชูเลี้ยงดูลูกมาจนเติบใหญ่ สุดท้ายบั้นปลายชีวิตกลับไม่มีที่จะซุกนอน บ้านที่อาศัยอยู่ปัจจุบัน ถ้าเค้าดีก็ได้กินอิ่ม นอนหลับ แต่ถ้าเค้าไม่พอใจก็ต้องออกไปนอนที่อื่น วันหนึ่งได้กินข้าว กินนม กินขนมบ้างหรือเปล่าก็ไม่รู้
เคยถามลุงว่าทำไมไม่กลับบ้าน ลุงบอกว่าลุงมีลูกชายคนเดียว กลับไปก็ไม่รู้จะไปทำอะไร อยู่อย่างไร โฉนดบ้านที่ดินซึ่งเป็นสมบัติของลุงที่ต่างจังหวัด ลูกชายก็เอาไปหมดแล้ว
สิ่งหนึ่งที่เห็นคือลุงจะกินเหล้าขาว แต่กินขวดเล็กๆ ที่เค้าแบ่งขาย (เท่าขวดลิโพ) กินเวลามีตังค์คือมีคนจ้างทำงาน แต่ถ้าไม่มีตังค์ก็ไม่ซื้อกิน ไม่รู้ว่ากินเพราะกลุ้มใจ คิดมาก หรือว่ากินจนติด นี่อาจจะเป็นสิ่งหนึ่งที่ลูกหรือญาติไม่ชอบก็ได้ อาจจะเป็นสาเหตุหนึ่งที่เข้ากับครอบครัวลูกชายไม่ได้หรือเปล่า
สุดท้ายไม่ว่าพ่อแม่ผิด หรือลูกผิด ก็ไม่อยากเห็นสภาพครอบครัวและสังคมไทยเป็นแบบนี้ อยากให้คนเป็นลูกมองดูพ่อแม่บ้าง ท่านแก่เฒ่า หูตาฝ้าฟาง อย่าทอดทิ้งท่านเลย ดูแล รักท่านเหมือนที่ท่านรักและดูแลเรามาตั้งแต่เด็ก
| Create Date : 29 เมษายน 2553 |
| Last Update : 29 เมษายน 2553 22:51:20 น. |
|
3 comments
|
| Counter : 664 Pageviews. |
 |
|
|
| โดย: ไม่ต้องการชื่อ IP: 202.29.5.244 วันที่: 26 พฤษภาคม 2553 เวลา:18:17:20 น. |
|
|
|
| โดย: แอน IP: 109.160.169.67 วันที่: 1 ตุลาคม 2555 เวลา:23:51:55 น. |
|
|
|
|
|
| |
|
 |
 |
 |
 |
|
|
ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed
ผู้ติดตามบล็อก : 1 คน [
