• หมุหวานแกงค์
• บลูปริ้นแอบเมาท์ฮะ
• ร็อกเกอร์ หมีน้อยของช้านนนน
• ว่าที่คุณแม่

ต่อไปนี้จะไม่มีเราอีกแล้วใช่ไม๊ .......ลูกรัก......เก่อเกอร์ของมี้......พรุ้งนี้มีจะไม่เห็นนู่แล้วใช่ไม๊ ไม่มีเราแล้วใช่ไม๊ ลูกคับ เกอร์คับ มีคิดถึงหนูเหลือเกิน 8 ชั่วโมงแล้วลูก นู๋จากมี้ไป 8 ชัวโมง นู๋จ็บไม๊ ลูกชาย คุณยายแอ๊ะ(คุณป้าของมี้)บอกมี้ว่านู๋ไม่เจ็บเลย เพราะมันเป็นช่วงเวลาแค่เสี้ยวของวินาที ที่นู๋หลุดออกจากร่างไป เมื่อวาน มี้รู้สึกแปลกใจยังไงไม่รู้ ตอนที่นู๋ลงมาหามี้ที่ชั่น1 ปกตินู่ไม่เคยลงมาเองเลยนิลูก.....แล้ววันนี้ก็เกิดขึ้นจริงๆ นู๋ออกไปข้างนอก มี้ออกมาตามนู่ เห็นนู๋เลย..... (7/4/07 03.38 ) กลับมาเขียนอีกรอบ เมื่อตอนหัวค่ำทนไม่ไหว ร้องไห้ เขียนต่อไมได้..... ตอนนั้นมีทำความสะอาด กรงพี่ชาแนล(กระต่ายฮอลแลนด์ลอป)อยู่ วันนี้มี้จะเอาเค้ากลับบ้าน... มี้เดินมาปลอกไข้ต้ม เอาไข่แดงให้ น้องๆนกทั้ง4 แล้วเอาไข่ขาวให้นู๋ มี้เรียกนู่ นู่ไม่มา มี้ลงไปที่ชั้น 3 มี้เห้นนู๋นั่งอยู่ที่บันได.....มี้บอกให้นู๋ขึ้นมากินไข่ต้ม นู่ก็เดินขึ้นมาทานไข่ต้มในชาม มี้ก็หันไปทำความสะอาดต่อ สักพัก มี้ได้ยินเสียงประตูดังปั้ง น่าจะเป้นเสียงประตูชั้น 2 มี้ก็เลยมองหานู่ /เก่อ อยู่ไหน.....ขึ้นมาเลยนะ เด่วโดนตีหรอก/ ไม่มี นู่หายไป มี้ใจไม่ดีวิ่งลงมาข้างล่าง ประตูชั้น 2 ปิดแล้ว พี่แชมป์ทำความสะอาดห้องซ้อมอยู่ มี้วิ่งลงมาชั้นหนึ่ง มีลูกค้าคนนึงนั่งอยู่ มี้ถามเค้า เห้นหมาไม๊ค่ะ เค้าบอกว่าเห้นออกไปเมื่อกี้... มี้รีบออกมา ไมได้ใส่รองเท้า ถามบ้านข้างๆๆ เห็นหมานู่ไม๊ค่ะ ไม่มีใครเห็น มี้เดินหาใกล้ๆ ไม่คิดว่านู๋จะไปไกล แต่ไม่เจอ เริ่มใจสั่นแล้ว วิ่งกลับมาที่ร้าน จะเข้าไปหยิบโทรศัพท โทรหาป๊า.... ลูกหาย แต่พอมาถึงหน้าร้าน มีเห้นนู๋ อยู่ตรงโค้ง ไกลบ้านไปประมาณ 300 เมตร มี่เรียกนู๋ รีบไปใส่รองเท้า เกอร์มานี่เร็ว นู่เห้นมี้ นู๋หันมาหา ทำท่าดีใจจะชวนเล่น มี้หยุดเดินกลัวหนูวิ่ง แล้วนู่ก็วิ่ง ไปสองสามเก้าที่ถนน หน้ามองมี้ / ยิ้ม / ในแบบของนู๋ จะชวนมี้วิ่งด้วยใช่ไม๊ลูกรัก... น๋รู้ไม๊ตรงนั้นมันวิ่งไม่ได้เล่นไมได้ เดินก็ไม่ได้ด้วย มรรถกระบะมาคันนึง เค้าเบรก เกือบชน นู่ตกใจ หันไปมอ เค้า แล้วหันมามองมี้ แต่ก็ยังอยากเล่น ยิ้มให้มี้กระดิกหาง แต่มี้กรี๊ดแล้วตอนนั้น..... แล้วรถตู้ก็มา เค้าไม่เบก ไม่หลบ เค้าทับนู๋ เค้าทับนู๋ ทับลูกหมาตัวน้อยของมี้ นุ๋ลุกขึ้นยืนหันมามองมี้ยิ้ม แล้วล้มลง หนูกระดิกหาง .....แต่ เลือดออก จากปาก จมูก เต็มเลย มี้วิ่งไปที่ถนน เกอร์ .......เกอร์ มี้ได้แต่ตะโกน แล้วร้องไห้ คนแถวนั้นคนนึงบอกว่าให้อุ้ม มี้ก็อุ้ม ตัวมี้สั่นไปหมด หนูพยายามมองหน้ามี้ หนุยังกระดิกหางอยู่ มี้รู้สึก ชาไปทั้งตัว ขาสั่น ไม่มีแรงแล้ว มี้รู้....ว่านู๋ไม่มีทางรอดแน่....แต่ของลองมี้แข็งใจเดินมาจาถึงหน้าร้าน รู้สึกว่าไกลมาก พี่แชมป์นั่งอยู่หน้าร้าน เล่นคอมอยู่ มี้เรียก /พี่แชมป์ เกอร์...../ พี่แชมป์เงยหน้าขึ้นมา วิ่งออกมา สตาร์ทรถ /ไปโรงบาล ใจเย็นๆนะ / พี่แชมป์บอก มี้ได้แต่ร้องไห้ อุ้มนู่ไว้กับอก...นู่กำลังจะจากมี้ไปแล้ว เลือดออกเต็มไปหมด.... ลูกรัก นู่เจ็บไม๊ มี้รู้นู๋จากไปก่อนถึง รพ. นู๋ยังมองหน้ามี้ อยู่เลย ร็อกเกอร์...นู๋จากไปแล้ว ไม่มีทางกลับมา มีรู้ดี ........... คงเป็นที่ฟ้าเบื้องบน เป็นคนขีดโชคชะตา สร้างฉันและเธอให้มา ให้ได้พบเจอกัน ให้ฉันได้มีโอกาส ลิ้มรสในความชื่นบาน ให้เรามีกัน มีวันเวลาที่ดี และเป็นที่ฟ้าเบื้องบน เป็นคนพรากเราเช่นกัน ให้เวลาเพียงแค่นั้น กลับต้องเสียเธอไป ฉันรู้ว่าไม่มีหวัง จะเหนี่ยวและรั้งเธอไว้ข้างกาย จะทำยังไงก็คงไม่มีหนทาง หากชีวิตฉันต้องขาดเธอไป จะเป็นยังไง ชีวิตคงไร้ความหมาย และเหมือนไร้พลัง ร่างกายที่เคยอดทน ก็คงไม่มีกำลัง ไม่มีความหวังให้ฉันได้ชื่นหัวใจ แค่เพียงพรุ่งนี้ถ้าตื่นมา มองไปไม่เจอเธอ แค่นึกก็ทำให้เพ้อ หวั่นและไหวในใจ ถ้าเราจะต้องจากกัน ไม่ว่าด้วยเหตุผลใด คงรู้ใช่ไหมว่าฉันจะต้องเสียใจ หากชีวิตฉันต้องขาดเธอไป จะเป็นยังไง ชีวิตคงไร้ความหมาย และเหมือนไร้พลัง ร่างกายที่เคยอดทน ก็คงไม่มีกำลัง ไม่มีความหวังให้ฉันได้ชื่นหัวใจ แค่เพียงพรุ่งนี้ถ้าตื่นมา มองไปไม่เจอเธอ แค่นึกก็ทำให้เพ้อ หวั่นและไหวในใจ ถ้าเราจะต้องจากกัน ไม่ว่าด้วยเหตุผลใด คงรู้ใช่ไหมว่าฉันจะต้องเสียใจ เสียใจจนตาย แด่ลูกรักของมี้..... ลูกชาย ที่ไม่มีวันที่มี้จะลืม......ลูกที่เป็นทุกอย่าง หมาในฝัน ชีวิต ต่อไปนี้มี้ไม่มีใครรอตอนกลับบ้านแล้ว   Create Date : 06 เมษายน 2550     Last Update : 7 เมษายน 2550 3:40:23 น. Counter : 335 Pageviews.   11 comment Share Tweet

แนะนำลุกชาย สุดที่ร๊ากกกก ตัวนี้รักสุดๆเลยค่ะ เป็นหมาชิสุห์ ที่ไม่ค่อยจะเหมือนหมาเลย เหมอืนหมีมากกว่า ชื่อร็อกเกอร์ค่ะ ร็อกเกอร์นี่เลือกมากับมือเลยน้า.....ไม่ใช่เราเลือกหรอกค่ะ เก่อ เลือกเรา.... ใจเราหน่ะอยากได้ หมาตัวเมีย...แต่เจ้านี้เดินตามเราออกมาซะงั้น คือวันนั้นไปดูๆ มหาชิสุห์ ก้คิดว่าจะซื้อล่ะ เพราะว่าเป็ฯความฝันเลย ว่าจะเลี้ยงให้ได้ ตอนเรียนจบ มัธยม....ซึ่งวันนั้นก็จบล่ะ ติดโควต้าแล้ว มีที่เรียนแล้ว.... เลยอยากทำตาทมที่ฝัน มีชิสุห์น่ารักๆสักตัว ไว้เป็นลูกรัก .....ศึกษาเรื่องลักษระสายพันธุ์มานาน มั่นใจเลยว่าไม่พลาด ก็เอ้า!ไปซื้อเลย ก็ไปกะคุณแฟนเลยค่ะ บอกว่าจะไปซื้อหมาน้า คูณแฟนบอกว่าให้ไปดูก่อน ก็โอเค วันี้ไปดู ถ้าเจอที่ถูกใจพรุ้งนี้จะไปเอาเลย .... ก็เข้าไปที่ร้านๆนึง พอเข้าไปปุ๊ป เจ้านี่ก็วิ่งมาเลย วิ่งมาหน้ากรง ตอนนั้นก็มองๆ เอ๊ะตัวนี้น่ารักจัง ขอดุหน่อยนะคะ พอดีเจ้าของ้รานเป้นแม่เพื่อนเรา เลยบอกว่า "เอาเลย เอามาดูหมดเลย เอาลงมาเล่นสิลูก ครอกนี้ปู่แชมป์นะ น่ารักๆ" พอคุณแม่เค้าเปิดกรงปุ๊บ เจ้านี่หัวทิ่มลงมาเลย.... ตัวอื่นต้องเอาขนมมาล่อถึงจะตื่น ก็อุ้มเจ้านี่ออกมาดู อ่า..ตัวผู้ อยากได้ตัวเมียง่ะ...... ก็หยิบอีกตัวมาดู ตัวเมีย อืม น่ารัก ฟอร์มสวย แต่ตัวเล้กไปหน่อย ขณะที่เราดูตัวนั้น ไอ้เจ้าลุกชายคนปัจจุบัน ก็ยัง กระโดดเย้งๆ เกาะขาเราอยู่..... จนเราเดินออกมาจากร้าน เค้าก็วิ่งตามาเลยค่ะ อย่างไม่คาดคิด.....เอลย บอกแม่ เพื่อนว่า เด๋วพรุ้งนี้หนุมาเอานะคะ จองตัวนี้ไว้ก่อนลแวกัน....กลับมาก็มาเตรียมที่ทาง อุปกรณ์... รุ่งขึ้นก็ไปรับมา พอไปถึงร้าน โอ๊ย ดีใจยังกะเคยอยู่ด้วยกัน ตัวอื่นๆเค้าก็นอนๆกัน แต่เจ้านี่..วิ่งมาหาเลย กระดิ๊กหางระริ๊ก แปลกดี....ตอนก่อนไปยังคิดเลยว่าจะเปลี่ยนเอาตัวเมียดีกว่าเพราะว่าอยากได้ตัวเมีย แต่พอเห็นเค้าปุ๊บ เอาว่ะ...ตัวนีก็ได้ว่ะ พออุ้มปู๊บจ่ายเงินเรียบร้อยเดิอนออกมาจากร้าน.....หลับค่ะ หนอนหลับหยางยท้องน่ารักเชียว คุรแม่เพื่อนให้เค้ามาพร้อมกับอาหาร ที่เค้าเคยทานได้ความว่าต้องแช่กับน้ำ เพราะยังฟันไม่ขึ้น เพิ่งอายุ 45 วัน แต่พอมาถึงบ้าน เค้าไม่ยอมทานอาหารเลย เอาแต่นอนแล้วก็เดินตามเรา วันรุ่งขึ้นก็ไม่ทานอาหาร ต้องป้อนๆ ก็ไม่ยอมทาน เลยไปเอาข้าวกับหมตุ๋นมาให้ทานนิดนึง กันหิว แล้วพากันไปหาคุณหมอ.... ที่คลินิค.... คุรหมอบอกว่าเกอร์ กะโหลกไม่เต็ม เพราะว่ายะงเด็ก แต่โตขึ้นอาจจะเต็มได้... สุขภาพโอเค แข็งแรง พอถามถึงว่าเค้าไม่ทานอาหาร คุณหมอก็บอกว่าเอ.....ไหนดูซิ .....ก็ลองเอาอาหาร มาให้เค้าเลือก ยูคา รอยัล แล้วก็อาหารเดิม....เค้าก็วิ่งไปทานรอยัล ก็เลยซื้อมา ตั้งแต่นั้น ร้อเกอร์ไม่ยอมทานอาหารเม็ดยี่ห้ออื่นเลย....... หัวสูงซะงั้น เคยหาซื้อ เอโวเดิมมาให้ทาน เสียดายเงินมากๆ เพระท่านไม่แตะสักเม้ด ต้องเอาให้หมาข้างถนนทานไป...... นับจากวันนั้นมาตอนนี้เกอร์ ขวบกว่าๆแล้วครั๊บ หล่อเหลาเอาการ มี้ขี้เกลียจเล่าแล้ว ดูรุปเลยนะครับ รูปนี้ตอนประมาณ 3เดือน อันนี้สัก5-6เดือน วันนี้แค่นี้ก่อนแล้วกันเนาะคะ   Create Date : 04 มีนาคม 2549     Last Update : 4 มีนาคม 2549 2:25:55 น. Counter : 394 Pageviews.   12 comment Share Tweet

• เด็กหญิง_ลูกท้อ
• เริ่มต้นจากที่นี่
• pim(พิม)
• ทาสรักลูกแยม
• Nu_Dede
• ~sugarsour~
• nardlada
• LuvlyStar
• pochaco179
• fozzil
• comehome
• Webmaster - BlogGang

• BlogGang.com