|
|
....ทำไมอาทิตย์นึงช่างยาวนาน.....
เกอร์ครับ ทุกวันที่เรามีกัน เกือบจะ 4 ปี มันช่างเร็วราวกับว่าเพิ่งเมื่อวาน เรายังยิ้มให้กันอยู่เลย
ตแทไมตั้งแต่นู๋จากไป....เวลาดูเหมือนเดินช้าลง มี้ต้องหาอะไรทำมากมาย ให้เวลามันผ่านไป..... นี่เพิ่งครบ อาทิตย์ แต่มี้รู้สึกเหมือนานนับปี ทำไมมันทรมานอย่างนี้ลูกรัก.....
...... เจ็บปวดแค่ไหน ที่ต้องล้มลงนอนบนหมอที่เคยมีเธอหนุนด้วย ....
แต่วันนี้ เหลือเพียงฉันคนเดียว
....เจ็บปวดแค่ไหนที่ต้องห้มผ้าผืนเดียวกับที่เราเคยห่มด้วยกัน....
แต่วันนี้เหลือเพียงชั้น กับผ้าห่ม ที่ห่มยังไงก็ไม่รู้สึกอบอุ่นเหมือนเคย
...ก่อนนอนเราต้องเบียดกันจนอึดอัด ทั้งที่เตียงออกกว้าง....
แต่วันนี้ เตียงมันอ้างว้างเกินไป
....ทรมานที่ต้องนอน...
....ทรมานยิ่งกว่า...
เมื่อรู้ว่าองตื่นมาโดยไม่มีเธอ.....
คิดถึงลูกเสมอ
มี้รักเกอร์นะครับ
ปล. มี้ร้องไห้น้อยลงแล้วลูก สักวันมี้จะไม่ร้อง สักวันมี้จะเข้มแข็ง มี้จะยิ้มอย่างที่เกอร์ยิ้ม อย่างที่เรายิ้มให้กัน
รักนู๋ คิดถึงนู๋จนแทบขาดใจ
| Create Date : 14 เมษายน 2550 |
| Last Update : 14 เมษายน 2550 4:03:00 น. |
|
2 comments
|
| Counter : 294 Pageviews. |
 |
|
|
โดย: icebridy  วันที่: 14 เมษายน 2550 เวลา:21:22:00 น. |
|
|
|
|
|
|
|
ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed
ผู้ติดตามบล็อก : 1 คน [
เราเข้าใจในความรู้สึกค่ะ มันเหมือนใจจะขาด
แต่เราก้อคิดว่าลูกเราเขาคงได้ไปเกิดเป็นคนแล้ว
เอาใจช่วยน่ะค่ะ