Bloggang.com : aymaze

เรื่องมันเริ่มต้นที่ ฉันถูกจับมัดไว้ที่ไหนสักแห่งแถวบ้านติดชายทะเล
มีคนมาช่วยฉัน ฉันรู้สึกเหมือนรู้จักเขาแต่จำไม่ได้
เขาพาฉันออกไปจากบ้านหลังนั้นและพาฉันขึ้นรถเก๋งสีบรอนยี่ห้ออะไรมิทราบ

เขาขับรถออกไปแล้วฉันก็หันไปมองทะเล
มีคลื่นเริ่มสูงท่วมหัวคนได้ซัดถนนที่ลาดไปตามชายหาด
ฉันเร่งให้เขาขับรถออกไปโดยเร็ว
แต่ดูเหมือนเกียร์รถของเขามันติด
แล้วเขาก็ลงไปทำอะไรบางอย่างข้างนอกสักพักหนึ่งแล้วรีบกลับขึ้นมา
รถติดแล้ว... ฉันรู้สึกกลัวมาก
น้ำทะเลซัดถนนลาดยางริมหาดอย่างน่ากลัว
ฉันรู้สึกหัวใจเต้นระทึก

และฉันก็ไปถึงบ้านหลังหนึ่งซึ่งฉันรู้สึกเหมือนเป็นโรงสีข้าวทำจากไม้เก่าๆมากกว่า
ฉันเห็นพ่อฉันกับรถตู้สีฟ้า
พ่อกำลังเช็ดมันอยู่
เกิดเหตุการณ์อะไรขึ้นก็ไม่รู้ ตรงนี้ฉันจำไม่ได้
ชายคนนั้นหายไปแล้ว
และฉันก็เห็นคลื่นยักษ์สูงท่วมบ้านน่ากลัวมากขึ้นเริ่มก่อตัว

ฉันร้องอย่างกระวนกระวายและหัวใจเต้นเร็ว
ฉันคิดว่าฉันหายใจแรงด้วยซ้ำในความจริง
เพราะฉันรู้สึกเหมือนได้ยินเสียงหายใจของตัวเองกระแทกออกมาจากอกได้ยินไปจนถึงในความฝัน
ฉันตะโกนเรียกพ่อ
พ่อก็อ้อยอิ่งอยู่ได้
ฉันหัวใจเต้นราวกับจะหลุดออกนอกอก
และในที่สุดพ่อก็มาถึง
และแม่ก็อยู่ด้วย

ฉันเอาเก้าอี้มาต่อขาดูทางกระจกหน้าต่าง
ฉันเห็นคลื่นทะเลสูงผ่านห้องเก็บของรกรุงรังและมีกระจกหน้าต่างแบบเดียวกัน
ฉันตื่นตกใจมากและบอกกับทุกคนว่ามันมาแล้ว
และคลื่นก็โถมใส่ตัวบ้านแต่มันไม่พัง
ช่างน่าแปลก...
มันโถมเข้ามาเพียบเลย
ฉันตกใจเป็นบ้า
กลัวสุดชีวิต
แต่จิตใต้สำนึกมันบอกว่าก็แค่ความฝัน

และคลื่นก็ถาโถมผ่านไปเรื่อยๆ จนเราทุกคนนอนหลับอย่างสบายเหมือนไม่มีอะไรเกิดขึ้นเลย
พอฉันตื่นขึ้นมาในฝัน บ้านที่ทำจากไม้ก็พังหมดแล้ว
แต่เรายังนอนอยู่ที่เดิม

และเสียงโทรศัพท์ก็ดังขึ้น...
ฉันตื่นขึ้นมาในโลกความจริงและรับมันทั้งยังรู้สึกว่ากลัวอยู่

ฉันเริ่มคุยกับเพื่อนทั้งที่เหงื่อยังแตกพลั่ก
รู้ไหม?
เพื่อนฉันชวนไปดูหนัง...