Bloggang.com : ATATAT - Mommy's Diary #1 : น้องเมล็ดข้าวสาร

Bloggang.com : weblog for you and your gang

Group Blog

All blogs

Mommy's Diary #1 : น้องเมล็ดข้าวสาร

น้องเอรินคะ ... ทั้งหมดนี่คือบันทึกของคุณแม่ที่ได้ขีดๆเขียนๆไว้ตั้งแต่ก่อนหนูเกิดจนหนูอายุ 1 ขวบ คุณแม่ได้จดบันทึกทุกๆเรื่อง ทุกๆเหตุการณ์ประทับใจที่เกิดขึ้น ตั้งแต่วันแรกที่คุณแม่รู้ว่าจะมีหนู วันที่หนูคลอด วันที่หนูคว่ำเองได้ อาหารเสริมมื้อแรกของหนู และเรื่องราวต่างๆอีกมากมาย ...

20 ธ.ค. 2549

เอ...ทำไมเดือนนี้ประจำเดือนของคุณแม่ยังไม่มาอีกน้า นี่ก็ครบกำหนดแล้วนินา หรือว่า ... หรือว่า ... น้องน้อง Sorfri จะมาแล้ว (น้องน้อง Sorfri คือชื่อที่คุณแม่คุณพ่อเรียกลูกในเวลานั้น ... และต่อมาอีกไม่นานชื่อของหนูก็เปลี่ยนอีกจ้ะ)

25 ธ.ค. 2549

ไม่อยากรอแล้วล่ะ วันนี้ตอนเที่ยงคุณพ่อกะคุณแม่ไปซื้อที่ตรวจการตั้งครรภ์ยี่ห้อ Clear View ที่ Villa ข้างๆ office คนขายไม่ได้แนะนำว่าให้ตรวจตอนเช้าจะได้ผลดีที่สุด คุณแม่เลยกะว่าคืนนี้จะกลับบ้านไปตรวจสักหน่อย วันนี้หลังเลิกงานตอนเย็น ฝ่าย Solutions ของคุณพ่อมีจัดงานปีใหม่ที่ตึก 2 คุณแม่ไปด้วย ตอนประมาณ 3 ทุ่มกว่าๆก็ชวนคุณพ่อกลับบ้าน คุณแม่รู่สึกเพลียๆ และก็อยากกลบไปตรวจด้วย คุณพ่อก็เลยกลับ หนูรู้มั๊ยจ้ะว่าหลังจากที่คุณแม่คุณพ่อกลับแล้ว หัวหน้าคุณพ่อจับฉลากชื่อคุณพ่อได้รางวัลใหญ่ที่สุดของงานคือเช็ค 5,000 บาท เป็นครั้งแรกก็ว่าได้ที่มีโอกาสได้รางวัลขนาดนี้ ปกติไม่เคยมีโชคด้านนี้เลย แต่ ....คุณพ่อกลับบ้านซะแล้ว ไม่ได้อยู่ในงานจึงถือว่าสละสิทธิ์ อด

หลังจากกลับมาถึงบ้านตอน 4 ทุ่ม ก็เรื่มกระบวนการตรวจกันเลย ลุ้นๆๆ ในที่สุดก็เห็น 2 ขีดสีฟ้าๆ แต่ว่าขีดที่ 2 ไม่ค่อยชัดเท่าขีดที่ 1 แต่คุณพ่อคุณแม่ก็เดินไปบอกคุณตาคุณยายเรียบร้อยแล้ว ดีใจกันใหญ่เลย

เช้าวันรุ่งขึ้น เพื่อนคุณพ่อมาเล่นเรื่องเงินรางวัล 5,000 บาทให้ฟัง แต่คุณพ่อบอกว่าไม่เป็นไร เพราะได้รับรางวัลที่ยิ่งใหญ่กว่าแล้ว ... คือลูกในท้องคุณแม่นั่นเอง

26 ธ.ค. 2549

เช้าวันนี้คุณยายบอกเรื่องลูกกับคุณยายนิด และคุณน้าเอ็ม ดีใจกันใหญ่เลยที่ลูกจะมาเป็นสมาชิกตัวน้อยๆของครอบครัวเรา

คุณแม่เริ่มบำรุงด้วยการทานนมตอนเช้า และกลางวัน ทานๆๆๆ พุงคุณแม่ตอนนี้ได้ป่องเพราะลูกแต่ป่องเพราะอาหารที่หม่ำ วันนี้ลูกได้ชื่อใหม่แล้วนะคะ ชื่อ "น้องเมล็ดข้าวสาร" ที่มานะเหรอ ... ก็มาจากที่คุณแม่อ่านว่าตอนนี้ตัวของลูกจะมาขนาดเท่าเมล็ดข้าวสาร และจะเจริญเติบโตขึ้นเรื่อยๆ

ตอนเย็นคุณตา คุณยาย คุณพ่อ คุณแม่ น้าโอม น้าแวว และน้าเอ็มไปทานข้าวกันที่ร้านอาหารบ้านสวยพุดด้วย 2 เหตุผลคือ อยู่พร้อมหน้าพร้อมตากัน และทุกคนดีใจกับข่าวการมาของลูกจ้ะ

27 ธ.ค. 2549

คุณยายโทรมาบอกว่าหาคุณหมอที่จะดูแลลูกได้แล้ว ชื่อคุณหมอบุญชัย เอื้อไพโรจน์กิจ เป็นอาจารย์ที่โรงพยาบาลจุฬาฯ และมี clinic ที่ถ.สารสิน ชื่อ "นวบุตร" (ตอนนี้ย้ายไปอยู่ตึก LH Bank ถ.สาทรแล้ว) คุณหมอบุญชัยจะมาที่นวบุตร 2 วัน คือวันพฤหัสเวลา 1700-1930น. และวันอาทิตย์เวลา 1400-1600น. น้าเง็กบอกคุณแม่ว่าคุณหมอบุญชัยเก่งมาก ทั้งหมอและพยาบาลที่จุฬาฯเวลาจะคลอดก็จะฝากครรภ์แกให้ดูแล และคุณหมอบุญชัยเก่งขนาดสอบเข้าแพทย์จุฬาฯได้เป็นอันดับ 1 ของประเทศ เดี๋ยวพรุ่งนี้คุณพ่อคุณแม่จะนั่งรถไฟฟ้าไปหาคุณหมอกัน

ตอนเที่ยงคุณพ่อคุณแม่ไปซื้อที่ตรวจมาอีกแล้วล่ะ คุณแม่จะตรวจพรุ่งนี้เช้าตรู่ แบบว่า reconfirm น่ะจ้ะ

28 ธ.ค. 2549

วันนี้คุณพ่อปลุกคุณแม่แต่เช้าตรู่ตอนตี 0520น. คุณแม่ไม่อยากตื่นเลย ง่วงนอนมากๆ แต่คุณพ่อบอกว่าตื่นเถอะเราต้องตรวจนะ อย่าลืม คุณแม่ก็รีบตรวจโดยมีคุณพ่อยืนลุ้นอยู่ข้างๆ ครั้งนี้ตรวจตอนเช้า ผลปรากฏว่าเห็น 2 ขีดอย่างชัดเจน

เดี๋ยวเย็นนี้คุณพ่อคุณแม่จะพาลูกไปพบคุณหมอนะจ๊ะ โดยจะออกจาก office ตอน 1730น. และไปรถไฟฟ้ากัน

29 ธ.ค. 2549

เมื่อวานคุณพ่อคุณแม่พาลูกไปพบคุณหมอบุญชัยมาแล้วนะจ๊ะ คุณหมอบอกว่ามาพบหมอเร็วมาก นัดให้มาอีกครั้งวันที่ 25 ม.ค. คุณหมอกะคร่าวๆว่าลูกจะลืมตาดูโลกวันที่ 2 ก.ย. 2550 หรือเร็วกว่านั้นเล็กน้อย คุณหมอบอกว่าคุณแม่ยังทำอะไรต่างๆได้เหมือนเดิม เพียงแต่ให้ทำช้าลง และระมัดระวังขึ้น ให้เดินช้าๆ อย่านาน แล้วคุณหมอก็ให้ยาบำรุง Folic มาด้วย

30 ธ.ค. 2549

วันนี้ครอบครัวเราจะไปเที่ยวเชียงใหม่กันนะจ๊ะ ลูกจะได้ขึ้นเครื่องบินเป็นครั้งแรกนะ เราจะกลับกันวันที่ 2 ม.ค. 2550 จ้ะ

3 ม.ค. 2550

วันนี้เปิดทำงานวันแรกหลังจากหยุดปีใหม่หลายวัน คุณแม่มาทำงานด้วยอาการเวียนๆหัว แล้วก็พะอืดพะอม ที่เห็นได้ชัดคือพุงของคุณแม่ ตอนนี้โตๆยังไงก็ไม่รุ บอกคุณพ่อแล้วว่าต้องหาซื้อกางเกงใหม่แล้ว

15 ม.ค. 2549

เมื่อวานคุณพ่อคุณแม่ไปหาคุณหมอบุญชัยมา จริงๆแล้วยังไม่ถึงเวลานัดหรอก แต่คุณแม่มีเลือดออกคุณพ่อเลยรีบพาคุณแม่ไปหาหมอ เป็นครั้งแรกที่คุณหมอทำ ultrasound และเป็นครั้งแรกที่คุณพ่อคุณแม่ได้เห็นลูก หนูตัวนิดเดียวเองจ้ะแค่ 13.4 มิล คุณหมอบุญชัยชี้ให้คุณพ่อคุณแม่ดูหัวใจลูกด้วยนะ เห็นเต้นตุ๊บๆๆๆ แล้วคุณหมอก็เปิดเสียงให้ฟัง ได้ยินเสียงหัวใจของลูกดังเชียว หัวใจลูกเต้นใหญ่เลย ตุ๊บๆๆๆๆๆ คุณพ่อตื้นตันใจมาก คุณพ่อบอกคุณแม่ว่าเห็นและได้ยินหัวใจของลูกเต้นเป็นครั้งแรกดีใจ ปลื้มใจ ตื้นตันใจ อย่างที่ไม่เคยเป็นมาก่อน น้ำตาคลอจะไหลให้ได้เลย พอคุณตาคุณยายทราบเรื่อง ดีใจกันใหญ่เลย คุณหมอถ่ายรูปให้คุณพ่อคุณแม่ไว้ด้วยนะ ถือเป็นรุปแรกของลูกเลยนะจ๊ะ ถ่ายเมื่อวันที่ 14 ม.ค. 2550

ตอนกลางดึก คุณแม่รู้สึกไม่สบายตื่นมาแล้วเวียนหัว คลื่นไส้ อาเจียน คุณพ่อเลยไม่ได้นอน แล้วคุณพ่อก็ต้องตื่นเช้าเหมือนเพื่อไปทำงาน แต่คุณแม่ไปไม่ไหวขอนอนต่อ สายๆคุณตาก็ขับรถมาส่งคุณแม่ที่ทำงาน คุณตาน่ารักเสมอเลย

หลังจากนี้ทุกอย่างก็ดำเนินต่อไป คุณแม่แพ้ท้อง พะอืดพะอมตอนเช้าๆและเย็นๆ แต่ไมอาเจียนมากนัก ต่อมาคุณแม่ก็มีเลือดออกอีก ครั้งนี้เยอะกว่าครั้งก่อน คุณหมอเลยให้คุณแม่หยุดพัก 1 อาทิตย์ และให้นอนเหยียดยาวมากที่สุด คุณแม่ดูแลตัวเองอย่างดีมาตลอด ทานอาหารที่มีประโยชน์เพื่อลูก คุณยายทั้งทำทั้งเตรียมของมีประโยชน์ให้ทาน

แล้วคุณแม่ก็พาลูกขึ้นเครื่องอีกครั้งเมื่อวันที่ 5 เม.ย. 2550 คราวนี้คุณตา คุณยาย คุณพ่อ คุณแม่และลูก ไปกันไกลหน่อยคะ ไปหาน้าเอ็มที่ Australia เที่ยวกันที่ Sydney ก่อน และบินไปที่ Melbourne ที่น้าเอ็มอยู่ ช่วงนั้นแหละที่คุณแม่เดินเยอะมากๆๆๆ เดินจนเมื่อย คุณแม่เป็นห่วงลูกเหมือนกัน แต่ลูกคุณแม่ก็ให้ความร่วมมืออย่างดี เกาะไว้แน่นเชียวล่ะ

อ้อ คุณแม่ลืมเล่าให้ฟัง ... ตอนนั้นลูกอายุได้แค่ 11 weeks คุณหมอบุญชัยก็บอกว่าหนูเป็นผู้หญิง คุณหมอสามารถบอกเพศลูกได้แล้วอ่ะ สุดยอด ตอนไป Australia คุพ่อคุณแม่ก็เลยซื้อๆๆๆๆเสื้อผ้าเตรียมให้ลูกทันที (แต่ก็แอบคิดเหมือนกันว่าถ้าไม่ใช่ลูกสาวแล้วจะทำยังไงเนี่ย อิอิ)