Bloggang.com : > เอ้ < photo - ข้อมูลสำหรับการเดินทางไปเชียงคาน

เย็นใน ที่เชียงคาน
Author: เว็บไซต์โพสต์ทูเดย์ (Th)
Publication: //www.posttoday.com, เมื่อเดือนสิงหาคมผมขึ้นอีสานเหนือมาแล้วครั้งหนึ่ง โดยเริ่มตั้งแต่หนองคาย ข้ามไปเวียงจันทน์ นอนที่นั่นแล้วกลับมาที่หนองคายอีกครั้ง จากนั้นก็ไปนครพนมกินเล่นชมวิวดูเรือนอีกหนึ่งวัน แล้วต่อไปที่โขงเจียม กินปลาครบถ้วนแล้วกลับกรุงเทพฯ เบ็ดเสร็จ 6 วัน ที่ไปก็เป็นทีมเดิมซึ่งมีอยู่ 4 คน การเที่ยวนั้นจบลงแล้ว แต่คุยกันยังไม่จบ พอเจอกันที่ไรก็คุยแต่เรื่องที่ผ่านไปแล้ว แล้วสรุปกันว่ายังไม่ครบ ขาดจังหวัดเลย ซึ่งที่จังหวัดเลยนี้ต้องไปให้ถึงเชียงคาน และยังขาดมุกดาหารอีกจังหวัดหนึ่ง เมื่อคิดว่าจะไปมุกดาหารก็ต้องข้ามไปสะหวันนะเขต ที่ลาว แล้วค่อยกลับกรุงเทพฯ พอตกลงใจว่าจะเก็บกวาดอีสานเหนืออีกครั้ง ก่อนไปก็ดูเส้นทาง จองโรงแรม สำหรับผมเอารถไปเช็กความเรียบร้อย เตรียมเอกสารที่จะเอารถข้ามไปที่ลาว แผนการทั้งหมดค่อนข้างจะรัดกุม เสร็จสรรพคณะหิวโหยทัวร์ก็เริ่มออกเดินทางเมื่อเช้าวันอาทิตย์ที่แล้ว เดินทางตามแผนขึ้นทางสระบุรี ลพบุรี ผ่านโคกสำโรง พอเข้าเขตลำนารายณ์ สิ่งที่ไม่ได้อยู่ในแผนก็เกิดขึ้น รถเสียครับไดชาร์ตอยู่ๆ เดี้ยงไปเฉยๆ ต้องประคองเข้าไปจอดในปั๊มน้ำมันข้างทาง รถเสียตั้งแต่ 9 โมงเช้า กว่าจะติดต่อกับช่างที่กรุงเทพฯ ให้ช่างหาอะไหล่ แล้วให้ตีรถไปเปลี่ยนอะไหล่ ซ่อมเสร็จเกือบ 4 โมงเย็น จากนั้นก็วิ่งเข้าเส้นชัยภูมิ วิวข้างทางสวยดีและกำลังแดดร่มลมตก แต่มีรถบรรทุกวิ่งยาว คันแล้วคันเล่า ติดยาวเหมือนรถไฟ อะไรไม่ร้ายเท่าเป็นรถบรรทุกขนเบียร์ อยากแซงขึ้นไปถามว่ามีอย่างแช่เย็นบ้างไหม มากินข้าวเย็นเอาที่ชัยภูมิ 2 ทุ่มกว่า จากนั้นก็ตียาวเข้าจังหวัดเลย ที่จริงก็ยังไม่ดึก แต่มันมืดมิดและเยือกเย็น จากเลยไปเชียงคานนั้นยิ่งมืดเงียบสงัด และหนาวเย็นจริงๆ เอามือจับกระจกรถเหมือนกับจับกระติกน้ำแข็งยังไงยังงั้น ขนาดใส่เสื้อหนาวแล้วยังเอาไม่อยู่ เข้าเชียงคานสองยามกว่า เท่าที่ไฟรถส่องตึกรามบ้านช่องเงียบเชียบ ไม่มีคนเดิน เราพักที่เรือนแรม ลูกไม้ หรือ Loogmai Guesthouse ซึ่งเป็นบ้านศิลปินใหญ่ชาวกรุงเทพฯ ใช้ตึกเก่าสถาปัตยกรรมยุโรปอิทธิพลใกล้เคียงแบบ Colonial มาทำเป็น Guesthouse เล็กๆ มีแค่ 4 ห้อง หลังบ้านเป็นสวนและมีซุ้มศาลาเล็กๆ สำหรับชมวิวแม่น้ำโขง เป็นที่พักเดียวที่เชียงคานที่เป็นตึก คณะผมไปถึงนั้นเปิดประตูเข้าบ้านได้เลย โดยที่ไม่ต้องเจอเจ้าของ เราโทรศัพท์นัดแนะที่ไว้กุญแจบ้านกันไว้ก่อนครับ เข้าไปแล้วอาบน้ำโดยใช้วิธีเอาน้ำพรมตัว เหมือนรดน้ำมนต์ แล้วนอนเลย เช้ามืดโผล่หน้าต่างดู บ้านช่องก็ยังปิดเงียบเชียบอยู่ จะมีบางบ้านที่แง้มประตูออกมาใส่บาตร การใส่บาตรก็เหมือนทางอีสานทั่วไปที่หยิบข้าวเหนียวเป็นก้อนแล้วเอาใส่บาตร ไม่มีกับข้าว เห็นเณรเล็กๆ สวดอวยพรประสานเสียงน่ารักดี เช้าวันแรกก็อิ่มตาซึ้งใจแล้ว หมอกลงขาวทั้งเมือง ด้านแม่น้ำโขงนั้นไม่ต้องพูดถึง ไม่เห็นอะไร ขาวโพลนทั่วไปหมด เชียงคานน่ารักอย่างนี้นี่เอง ทั้งๆ ที่เป็นเมืองสงบแต่เป็นที่กล่าวถึงไม่รู้จักจบของคนรักสงบ ผมเดินดูเมือง ถนนที่เดินถือว่าเป็นย่านเก่าแก่ เป็นย่านริมแม่น้ำโขง บ้านเรือนเกือบทั้งหมดเป็นเรือนแถวไม้ มีระเบียงชั้นบน ลูกกรงระเบียงมีหลากหลายรูปแบบ น่าสนใจ ก็มีบางหลังเป็นปูน แต่ใช้วิธีเอาไม้ไผ่มาสานเป็นโครงสร้างแล้วเอาปูนน้ำอ้อยฉาบทับ ผมเดินมาถึงวัดศรีคุณเมือง เดินเข้าไปดูอุโบสถ น่าจะเป็นวัดเก่า ซึ่งดูจากรูปทรงของอุโบสถที่ยังเป็นโครงสร้างแบบสิมโบราณอยู่ พวกคันทวย (ค้ำยันชายคา) และสิงโตคู่ประตูข้างยังเป็นของเก่าอีสานแท้ๆ ลายสลักบานประตูเป็นลายขิด ทั้งหมดนี้สวยครับ แต่วัดนี้คงปรับปรุงซ่อมแซมผ่านมือช่างมาหลายยุคเหมือนกัน โดยเฉพาะเครื่องบนหลังคา ที่เอาแบบภาคกลางไปใส่ เป็นพวก ใบระกา นาคสะดุ้ง หางหงส์ ซึ่งไม่ควรครับ แต่ก็เป็นประเพณีนิยมของช่างที่มักจะมองว่าศิลปะภาคกลางสวยที่สุด ซึ่งผมมองว่าที่ไหนก็น่าจะรักษาศิลปะของภาคนั้น อีสานก็ต้องเป็นอีสาน เหนือก็ต้องเป็นเหนือ พอปนกันแล้วมันลักลั่น ที่วัดนี้เห็นเรือยาวจอดอยู่ลำหนึ่ง ละม้ายไปทางเรือหางแมงป่อง เรือโบราณของภาคเหนือ ที่ต้องไปคือตลาดสด เป็นตลาดพื้นบ้านเล็กๆ ของอีสาน พืชผักพื้นเมือง พวกปลาแม่น้ำโขงไม่ค่อยมี หน้าน้ำหลากอย่างนี้ปลาแม่น้ำโขงหาน้อยครับ แล้วยิ่งชาวประมงแถบนี้เครื่องไม้เครื่องมือไม่ใหญ่โตอะไร ใช้เพียงแหกับอวนปากเล็กๆ เท่านั้น ปลาแม่น้ำโขงไม่ได้ลดน้อยลง เพียงแต่ว่าแม่น้ำมันใหญ่ปลามันก็เลยว่ายกระจาย ไม่เหมือนหน้าแล้งที่เกาะแก่งมันบีบน้ำให้เป็นร่องน้ำไม่ใหญ่โตมากนัก ชาวประมงก็มีเนื้อที่จับปลาได้ง่ายหน่อย ตลาดเชียงคานไม่มีส่วนที่ขายอาหารสำเร็จรูป ไม่เหมือนจังหวัดหนองคาย เราจึงต้องมาหาข้าวแกง และกาแฟง่ายๆ กิน เราดูเมืองรอบๆ ที่เห็นว่าเงียบเหงานั้น เจ้าของบ้านที่ตกทอดมาเป็นคนรุ่นใหม่ๆ มาทำงานกรุงเทพฯ บ้าง หรือตามจังหวัดอื่นๆ บ้าง ปิดบ้านไว้เฉยๆ ไม่ขาย เมืองเชียงคานเป็นเมืองที่น่าอยู่ เงียบมาก ถ้าต้องการอยู่เพื่อพักผ่อนนั้น น่าจะอยู่ที่นั่น มีบ้านพักทำนอง Guesthouse อยู่หลายหลังเหมือนกัน เท่าที่รู้ว่าเมืองเชียงคานก็อยู่ในแผนที่เดินทางของฝรั่ง Backpack เหมือนกัน ก็ยังนึกว่าถ้าฝรั่งนิยมมากขึ้น ก็จะมีคนไทยรักสงบแฝงความสะดวกสบาย ชอบการบริการ จะตามไปอยู่มากขึ้น ต่อๆ ไปก็เหมือนกับเมืองปาย หรือบ่อผุด แฉวง ที่เกาะสมุย สายๆ ก่อนออกจากเชียงคาน ไปกินอาหารอีสานขึ้นชื่อของเมืองนั้นครับ ชื่อร้าน ลาบลุง ส. ช่างพอดีเหมือนกัน ลุง ส.(สุธน) ชอบร้านลุง ส. ร้านนี้ครับ ร้านนี้อยู่ที่เชียงคานซอย 14 แค่ผักที่เอามาตั้งก่อนก็น่ากินแล้ว เป็นผักพื้นเมืองล้วนๆ เช่น ผักแพวหรือผักไผ่ ผักแมงแดง ผักหัวเสือ ผักคาวทอง กระเทียมสด พริกสด ลาบนั้นสุดยอด หอมแดง ต้นหอม ข้าวคั่ว ครบ ข้อสำคัญไม่เผ็ดแบบอีสานกรุงเทพฯ ลาบที่นั่นรสนิ่มนวล เนื้อย่างหรือเสือร้องไห้ก็อร่อย น้ำจิ้มที่เป็นแจ๋วมีทั้งอย่างใส่ดีขมๆ กับแบบธรรมดา ที่กินแล้วลืมไม่ลงก็เป็นต้มแซบเอ็นเนื้อ เป็นรสที่จำได้ว่านี่แหละอาหารอีสานดั้งเดิม รู้สึกจะใส่ดีด้วยนิดหนึ่ง เอ็นวัวนั้นเปื่อยนิ่มมาก คนแก่ฟันชุดที่สาม กับเด็กฟันชุดแรกกินได้สบายมาก เอ็นวัวนั้นดูเหมือนจะมีหลายๆ ส่วนปนๆ กันมา บางชิ้นจะเป็นตัวเดียวอันเดียวด้วยหรือไม่ก็ไม่รู้ ถ้าใช่ก็ดีเหมือนกัน แต่ต้องเป็นวัวตัวผู้ครับ ตัวเมียไม่เกี่ยว ผมไปชะโงกดูครัวร้านลุง ส. ไปติดใจครกดินเผาสีเขียวเข้า ปกติครกดินเผาอีสานจะเป็นสีแดงๆ แต่ที่เห็นเป็นการเคลือบเขียวทับอีกที เหมือนกับเครื่องปั้นดินเผาทางเหนือสมัยก่อนซึ่งหาไม่ได้แล้ว พอเจอครกอย่างที่ว่าก็อยากได้ ลุง ส.บอกว่าที่ตลาดมีเยอะแยะ ผมกลับไปที่ตลาด ไปที่ร้านขายเครื่องจักรสาน อวน แห จอบเสียม มีด พร้า เจอครกที่ว่า ก็เสร็จผม ได้ความว่าทำที่วังสะพุงที่เดียว ตอนนี้ผมมีครกแปลกๆ เยอะเหมือนกัน แต่ยังไม่พอครับ เป็นกิเลสเสียแล้ว เราออกจากเชียงคานจะไปหนองคาย ตามเส้นทางเลียบริมโขง ระยะทางแค่ 200 กิโลเมตร แต่ใช้เวลาวิ่งอยู่นานเหมือนกัน เพราะเลี้ยวเลาะไปตามชายเขา เส้นนี้สวยครับ แม่น้ำโขงมันกว้างใหญ่โตมาก บางช่วงเหมือนกับอ่างเก็บน้ำมากกว่าที่จะเป็นแม่น้ำ ถึงหนองคายก่อนเข้าที่พักแวะที่ตลาดบ้านธาตุที่เป็นตลาดเย็น ส่วนใหญ่เป็นอาหารสำเร็จรูปและเป็นอาหารพื้นเมืองอีสาน ไม่มีอาหารเวียดนาม ซึ่งผิดกับตลาดโพธิ์ชัยซึ่งเป็นตลาดเช้า ที่มีอาหารเวียดนามเพียบ นี่ก็เก็บจังหวัดเลย ที่เชียงคาน ไปจังหวัดหนึ่งแล้ว คงจะมีจังหวัดอื่นๆ อีกครับ ครั้งนี้ขอสวัสดีเชียงคานก่อนครับ-