วันที่พูดถึงคือเมื่อวันที่ 18 กันยายน 2552 หรือเมื่อวันศุกร์ที่ผ่านมาค่ะ หลังจากใช้เวลาทำใจ และหาเวลาที่เหมาะสม ก็ถึงเวลาที่้ต้องพาสองสาว ทูโทน และออก้า ไปทำหมันซะที
จุดหมายคือคลินิกของเพื่อนโมที่ไทรน้อย ค่อนข้างไกลทีเดียวจากที่พักตรงนี้ แต่ก็ด้วยความช่วยเหลือของกอล์ฟ เพื่อนที่ทำงานที่เดียวกัน การเดินทางคราวนี้ก็เลยได้รับความสะดวกยิ่งขึ้น "ขอบคุณกอล์ฟมา ณ ที่นี้ด้วยนะจ๊ะ" ไปถึงคลินิกค่อนข้างสายมากแล้ว คุณหมอลงมือทำหมันให้สองสาวทันที และก็เสร็จเรียบร้อยก่อนเที่ยง ขากลับต้องนั่งเฝ้าสองแมวที่หลังรถ เพราะต้องคอยระวัง ไม่ให้คอเค้าพับ หมอบอกว่า ปกติจะแนะนำให้รอจนกว่าเค้าจะฟื้นจากอาการสลบก่อน จะปลอดภัยกว่า เพราะหลายคน พอผ่าเสร็จก็พาแมวกลับ แล้วระหว่างเดินทาง ไม่ได้ดูแลแมว บางตัวคอพับ หายใจไม่ออก เสียชีวิต เลยกลายเป็นว่าต้องกลับมาหาคุณหมอด้วยปัญหาว่าทำแมวเค้าตาย แต่รับรองค่ะ ระดับคุณลูกแมวแล้ว จะดูแลเค้าอย่างดี พอถึงบ้านก็มีสภาพกันแบบนี้
กางผ้าอ้อมกันมาเลย
คุณหมอแนะนำว่าให้เค้านอนเหยียดยาว คอจะได้ไม่พับหรือไปโดนอะไร แล้วก็กางผ้าอ้อมไว้ก่อน เพราะเค้าอาจจะฉี่แล้วก็อ้วกออกมาในช่วงสลบหรือตอนฟื้น ซึ่งก็เป็นดังนั้นค่ะ ออก้าฉี่ออกมาเต็มผ้าอ้อมเลย ขนเปียกหมด แล้วก็นานมากกว่าจะรู้สึกตัว โดยที่ออก้ารู้สึกตัวก่อน เค้าอ้วกออกมานิดนึง เป็นน้ำเหลือง ๆ ส่วนทูโทนกว่าจะฟื้นก็ใช้เวลานานกว่าออก้าหลายชั่วโมง ทั้ง ๆ ที่เข้าไปรับการผ่าตัดก่อนออก้า ไม่รู้ว่าเป็นเพราะวัยรึเปล่า แต่ที่แน่ ๆ คงเรื่องของความแข็งแรงทางร่างกาย หลังจากฟื้นมาได้แปปเดียว สองสาวเค้าก็หลับกันต่อ สลบเหมือดกันยาว จนเย็นโน่นแหละค่ะ เค้าถึงได้ฟื้นแล้วก็พยายามเดิน เหมือนคนเมา ซึ่งอันนี้คุณหมอได้บอกมาก่อนแล้ว ก็เลยไม่ตกใจอะไร หลังฟื้นเค้าก็ยังไม่กินอะไร ทั้งอาหารทั้งน้ำ ซึ่งก็ดีแล้วค่ะ เพราะถ้ากินเข้าไป อาจจะอ้วกออกมาได้
รายนี้ก็ลืมตาโพรง โชคดีที่แข็งแรงเลยฟื้นตัวเร็ว
นี่ขนาดสลบนะ ตายังแป๋วอยู่เลยนู๋ทูโทน
วันแรกสองสาวยังไม่รับทั้งน้ำ ทั้งอาหาร ออก้าเดินทรงตัวได้ตามปกติในช่วงหัวค่ำ ส่วนทูโทนยังโอนเอนอยู่ แล้วก็ไม่ค่อยยอมลืมตา สาเหตุคงเป็นเพราะยาที่หมอป้ายตาให้ตอนผ่าตัด หมอ
บอกว่าป้ายเพื่อกันไม่ให้ตาแห้ง ก็น่าอยู่ค่ะ เล่นลืมตาโพรงตอนสลบแบบนั้น โดยรวมแล้ววันแรกออก้าไม่ค่อยน่าห่วงเท่าไรนัก แต่นู๋ทูโทนนี่สิ ทำเอาแม่มานเครียดไปเลย ทั้งดุ ทั้งไม่ให้เข้าใกล้ เหมือนไปรับแมวใหม่เข้าบ้าน ใครใกล้ก็ไม่ได้ แทบร้องไห้เลย ไม่คิดว่าลูกจะเป็นแบบนี้
ภาพอีกมุมตอนสลบค่ะ ไม่ค่อยได้ถ่ายรูปไว้
เห็นเค้านิ่ง ๆ ต้องคอยดูว่าพุงยังขยับหายใจอยู่รึเปล่า T-T
วันที่สอง ออก้าเริ่มกินอาหารและน้ำแล้ว แถมยังอ้อนแบบที่ไม่เคยอ้อนด้วย เดินมานอนบนตักตอนคุณลูกแมวเล่นคอมฯ อยู่ น่ารักมาก ๆ ที่หนักใจ คือเราจะต้องเริ่มป้อนยา (เม็ด) ให้เค้าแล้ว สำหรับทูโทนการป้อนยาลำบากน้อยกว่าป้อนออก้ามาก การป้อนยาก็เลยผ่านไปอย่างทุลักทุเล และทูโทนก็ยังไม่ยอมแตะอะไรเลยทั้งอาหารทั้งน้ำ สองวันแล้วที่เค้าอดน้ำอดอาหาร
วันที่สาม (วันนี้) แล้ว หลังปรึกษาคุณหมอแล้ว ถ้าทูโทนยังไม่ยอมกินอะไรอีก คุณหมอแนะนำให้ซื้อแบรนด์มาป้อน ซึ่งพ่อแมวก็รีบออกไปซื้อมาทันที แล้วแม่มันก็เอาใจด้วยการสั่ง KFC มาด้วย ซึ่งได้ผลกับทุกตัวค่ะ ยกเว้นทูโทน เค้าไม่ยอมกิน T-T แต่...กลับให้ความสนใจกับแฮมในแซนวิสแทน (ซะงั้น) พอเห็นเค้ากินได้ เลยยกให้เค้าทั้งแผ่นเลย เค้าก็กินไปได้นิดนึง แล้วก็มาคาบไก่ไปสองสามชิ้น จากนั้นก็เลิกกิน หลังจากนั้นไปอีกหลายชั่วโมง ถึงเวลาที่คนทำโน่นทำนี่กิน เค้าเดินมาดู (ตามนิสัยเค้าก่อนจะไปทำหมัน) พอเห็นแบบนั้น เราก็เลยหยิบไก่ที่เตรียมไว้ มาเชิญชวนให้เค้ากินอีกรอบ ทีนี้ได้ผลค่ะ เค้าเริ่มกิน แล้วก็เริ่มเดินมานอน มาหาเราบ่อยขึ้น ทูโทนเริ่มเป็นปกติเหมือนเดิมแล้ว ดีใจมาก ๆ ที่ได้ทูโทนคน (ตัว) เดิมกลับมา แต่ก็มาเจ็บตัวตอนป้อนยาออก้า โดนเค้างับเข้าให้ที่นิ้ว ปวดจนตอนนี้ก็ยังไม่หาย สงสัยจะใช้เวลาอีกวันสองวันแหละค่ะ กว่าจะหาย เพราะเลือดซึมออกมาเรื่อย ๆ ด้วยในช่วงแรก
เหตุการณ์ที่เล่าทั้งหมด จุดประสงค์เพื่อบอกเล่าเรื่องราวของครอบครัวทูโทน สำหรับคนที่ติดตามพวกเค้ามาตั้งแต่แรก หรือเพิ่งมาติดตาม หรือเพียงแค่ผ่านมาอ่าน ๆ เจอ อีกจุดประสงค์หนึ่งคือ เพื่อเจ้าของแมวที่คิดจะนำแมวไปทำหมัน จะได้ทราบอาการคร่าว ๆ และไม่ตกใจจนเกินเหตุ พร้อมทั้งหาวิธีรับมือกับความผิดปกติที่อาจจะเกิดขึ้น ซึ่งในช่วงวันที่สามนี้ หากแมวยังไม่ยอมกินอาหาร และมีอาการอ้วกหรืออาการผิดปกติอะไรออกมา จะต้องพาไปหาคุณหมอแล้วนะคะ เพราะอาจจะมีโรคแทรกซ้อน เนื่องจากในช่วงนี้แมวภูมิตก ซึ่งเป็นอันตรายมาก สำหรับแมวตัวเมีย หลังผ่าตัดทำหมัน จะมีเทป (เค้าเรียกอะไรง่ะ นึกไม่ออก) ติดอยู่ที่ท้อง ให้แปะไว้แบบนั้น จนกว่ามันจะหลุดออกไปเองหรือถึงวันที่ต้องตัดไหมนะคะ ซึ่งกว่าจะตัดไหมก็ใช้เวลาอีก 1 สัปดาห์ เฮ้อ..ถึงตอนนี้สบายใจแล้วล่ะค่ะ หลังจากเครียดอยู่สองวัน ทูโทนน่ารักเหมือนเดิมแล้ว ตอนนี้หลับอยู่บนเตียง น่ารักเชียว บ่น (เล่า) มาซะเยอะ ขอบคุณเพื่อน ๆ ที่อ่านนะคะ สัปดาห์หน้าจะมาอัพเดทรูปหลาน ๆ ต่อจากสัปดาห์ที่แล้วค่ะ ^^