4 สิงหาคม 2019 ฉันมีความสุขที่ได้มีพวกมันอยู่ในชีวิตของฉัน

 

๔ สิงหาคม ๒๕๖๒ // 2019年8月4日 // August 4, 2019 เมื่อวานนี้ ฉันโพสรูปหมาแมวที่อายุเยอะไปแล้ว วันนี้จะโพสบรรดาฝูงแมวที่อายุน้อย ๆ กันบ้าง  55555555555555 ก็คือแม่แมวกับลูก ๆ ของมันทั้ง 3 ครอก แม่แมวกับลูก ๆ ครอก 1 มาอยู่กันตั้งแต่ปี พ.ศ.2559 ตัวแรกขอเริ่มที่แม่แมวก่อนเลย "แม่แมว" ฉันเรียกแบบนั้นมาตลอดเลย ตั้งแต่วันแรกที่ได้เจอกันจนถึงวันนี้ ก็คือไม่ได้ตั้งชื่ออื่นให้มันเลย 55555555555555555 เรียกแต่"แม่แมว แม่แมว"หรือบางทีก็เรียกว่า"อีแม่"5555555555555  อายุ 4 ปี (อันนี้คือฉันเดา) เพราะมันมาอยู่กับฉันตั้งแต่ปี พ.ศ.2559 ส่วนฉันอายุ 29 มันมาพร้อมกับลูก ๆ ครอกที่ 1 ตอนนั้นมันยังสาวอยู่ ตอนนี้ก็ยังสาว  เพราะฉะนั้น มันน่าจะแก่กว่าลูกของมันแค่ 1 ปีกว่า นิสัยของแม่แมวคือ ซน คึกคัก ร่าเริง 555555555555555555 แต่ใจดี ไม่ดุ ไม่กัด ไม่ข่วน แต่ซน พังประตู หน้าต่างมุ้งลวดเละเทะ  แม่แมวก็พูดมากเหมือนพี่เพชร ชอบร้องบ่อย พูดเก่ง  ต่อไปคือลูก ๆ ของแม่แมว เริ่มที่ ครอกที่ 1 ประกอบไปด้วย"ริกะ แบ๊ว ทองเข้ม" อายุ 3 ปี (อันนี้ไม่เดา อันนี้ดูจากความน่าจะเป็น) คือพวกมันมาอยู่กับฉันตอนปี พ.ศ.2559 ส่วนฉันอายุ 29 ตอนนั้นที่พวกมันมา พวกมันยังเป็นแค่ลูกแมวตัวเล็ก ๆ อายุประมาณ 2-3 เดือน "ริกะ" ตอนที่มันเด็ก ฉันเรียกมันว่า"หน้ากาก" เพราะมันมีหน้าเป็นลายหน้ากากสีดำ  แต่คิดไปคิดมา ก็เปลี่ยนชื่อให้มันดีกว่า เลยเปลี่ยนเป็น"ริกะ" 555555555555555 มันแตกต่างกันโดยสิ้นเชิงเลยนะ คำว่า"หน้ากาก"กับ"ริกะ"เนี่ย 555555555555555 นิสัยของริกะคือ โลกส่วนตัวสูง ไม่ชอบให้มายุ่ง มาอุ้ม มากอด มาหอม จะทำตัวขัดขืนตลอด  เป็นประเภทหยิ่ง ๆ ดุ ๆ เชิด ๆ กล้าลุย ไม่กลัวใคร 55555555555555555 ถ้าวันไหนอารมณ์ดี จะเดินมาอ้อนเอง    "แบ๊ว" ฉันเรียกชื่อนี้ตั้งแต่วันแรกเลยที่ได้เจอกัน เพราะหน้าตามันแบ๊ว น่ารัก 555555555555 นอกจากหน้าตาแบ๊ว ใสซื่อแล้ว นิสัยและการกระทำก็ยังแบ๊ว ๆ อีกด้วย  นิสัยของแบ๊วคือ ขี้อ้อน เดินตาม ชอบยุ่ง เห็นอะไรแปลกใหม่ ต้องเดินเข้ามายุ่งเสมอ  เขารู้ตัวว่าเขาเป็นลูกรักของฉัน เขาก็จะชอบข่มขวัญตัวอื่น 55555555555555555 ซนบ้าง แต่ถ้าโดนดุ ก็จะฟังและหยุดทันที  "ทองเข้ม" เรียกชื่อนี้ตั้งแต่แรกเลย เพราะสีมันเข้ม ก็เลยเรียกว่าทองเข้ม  นิสัยของทองเข้มคือ ขี้อ้อน ชอบมานอนใกล้ ๆ ชอบนั่งมองหน้าฉัน 5555555555555 แต่ชอบงับมือ โดนฉันดุและตีประจำ เพราะชอบมางับมือ  เขาชอบงับมือจนติดเป็นนิสัยไปแล้ว 555555555555555555 ทองเข้มซนมากกกกกกกกกกกกกก หน้าต่างมุ้งลวด ประตู ทีวี ตู้ พังหมด 555555555555555 แต่เป็นแมวที่ไม่ดุเลย ใจดีมาก ใจดีและขี้กลัว กลัวแมวตัวอื่น กลัวคนแปลกหน้า ไม่กล้าสู้กับใครทั้งนั้น ต่อไปคือ ครอกที่ 2 ประกอบไปด้วย"บุตะ ขาว" อายุ 3 ปี (ไม่เดา เพราะมันเกิดที่นี่) เกิดท้ายปี พ.ศ.2559 ส่วนฉันอายุ 29 "บุตะ" ตอนแรกฉันเรียกว่า"บึก"เพราะตัวมันบึก ๆ ใหญ่ ๆ 5555555555555555 หลังจากนั้นก็เลยเปลี่ยนชื่อเป็น"บุตะ" อันนี้คือใช้หลักการเดียวกันกับ"ริกะ"ในการตั้งชื่อ 55555555555555555 นิสัยของบุตะคือ น่ารัก ซนบ้าง แต่ไม่มาก ดุแล้วฟัง ดุแล้วหยุด ไม่ซนต่อ ขี้อ้อน แต่อ้อนเฉพาะกับฉันเท่านั้นนะ ถ้ากับคนอื่น ๆ บุตะจะกลัว วิ่งหนีทันที นอนกับฉันทุกคืน ชอบกัดผมฉัน ผมเหม็นน้ำลายทุกวัน 55555555555555555 ที่กัดผมก็เพราะว่าจะปลุกให้ฉันตื่นในตอนเช้า นี่คือวิธีการเรียกของบุตะ  "ขาว" ฉันเรียกชื่อนี้มาตั้งแต่ที่มันยังเด็กเลย เพราะมันมีสีขาวเยอะกว่าสีส้ม ชื่อเรียกบ้าน ๆ ชื่อไทย ๆ ไม่ต้องไปคิดอะไรมาก 5555555555555555555 แต่บางทีฉันก็เรียกมันว่า"ไอ้ต๊อกแต๊ก"555555555555555555555 เพราะมันชอบวิ่งตามฉันตลอดเลย  นิสัยของขาวคือ ขี้อ้อนมากกกกกกกกกกกก น่ารัก ไม่ดุ ใจดี ใครเล่นด้วยก็ได้ ไม่ข่วน ไม่กัด ไม่ขี้กลัว แต่ซนมาก จับคู่กับ"ทองเข้ม" สองตัวซน   บางทีสองตัวนี้ก็ชวน"บุตะ"ซนด้วย กลายเป็นสามประสานแนวรุก ซนสามตัว 555555555555555 นอกจากซนแล้ว ก็ชอบวิ่งตามฉันตลอดเลย เวลาจะออกไปข้างนอก ก็วิ่งตาม และสุดท้ายคือ ครอกที่ 3 ประกอบไปด้วย"ไวท์ จูเนียร์ จัมโบ้ ตัวเล็ก" อายุ 2 ปี (ไม่ต้องเดาเช่นกัน เพราะเกิดที่นี่) เกิดต้นปี พ.ศ.2560 ส่วนฉันอายุ 30 "ไวท์" ฉันก็เรียกชื่อนี้มาตั้งแต่แรก เพราะมันมีสีขาวมากกว่าสีส้มเหมือน"ขาว"นั่นแหละ ลายเหมือนกันเลย แตกต่างกันแค่เพียงเล็กน้อยเท่านั้น  ต้องสังเกตดี ๆ แล้วก็"ไวท์"มีรูปร่างเล็กกว่า"ขาว"มาก นิสัยของไวท์คือ ขี้อ้อน ชอบยุ่ง เห็นอะไรแปลกใหม่ ต้องเดินเข้ามายุ่งเสมอ  ซนมาก คือครอกสาม ซนทุกตัว 55555555555555555555 เวลาฉันนอนคว่ำเขียนหนังสือ ก็จะชอบเดินมาอ้อน เอาตัวมาถูหน้าฉัน  พอเวลาที่ฉันจะเปิดประตูออกไปข้างนอก ก็จะวิ่งตามทันที "จูเนียร์" ชื่อนี้ก็เรียกมาตั้งแต่แรกเลย แต่บางที ฉันก็เรียกสั้น ๆ ว่า"ไอ้จู" 555555555555555555 นิสัยของจูเนียร์คือ ซนเช่นกัน อย่างที่บอกไว้ว่าครอกสาม ซนกันทุกตัว คือพูดง่าย ๆ ตัวผู้ ซนหมดเลย เว้นแต่ว่าใครจะซนมากซนน้อย  ทองเข้ม (ซนมาก) ขาว ไวท์ (ซนปานกลาง) บุตะ จูเนียร์ จัมโบ้ (ซนเล็กน้อย) แต่ว่า... แม่แมว ซนที่สุด 555555555555555555555555  จูเนียร์มีนิสัยชอบร้อง พูดเก่ง ขี้อ้อน ชอบไปนวดหมอน 5555555555555 มีนิสัยดุอยู่เหมือนกัน กล้าลุย พร้อมสู้ แต่ว่าพอฉันห้ามแล้วก็ฟัง  "จัมโบ้"กับ"ตัวเล็ก" มาแพ็คคู่เลยแล้วกัน ไม่มีรูปเดี่ยว 5555555555555555555555 ตัวเล็กคือตัวด้านซ้าย จัมโบ้คือตัวด้านขวา นิสัยของจัมโบ้คือ ขี้อ้อน ชอบเดินมาอ้อนเท้า เอาหัวแนบไปกับเท้าของฉัน แล้วก็ชอบเดินไปอ้อนตัวอื่นด้วย ชอบเอาหัวไปให้ตัวอื่นเลีย 5555555555555555555555 ส่วนนิสัยของตัวเล็กคือ ขี้อ้อน น่ารัก ไม่ดุ ไม่ข่วน ไม่กัด เสียงเบา ๆ เล็ก ๆ   ครบแล้ว แม่แมวและลูก ๆ ของมันทั้งสามครอก  หมดพวกนี้ ฉันก็พอแล้ว สัญญาเลยว่าจะไม่เลี้ยงอะไรเพิ่มอีกแล้ว เพราะเหนื่อยมาก 5555555555555555555 เหนื่อยและเครียดด้วย เครียดก็เพราะเป็นห่วงพวกมันมาก รักพวกมันมาก ก็เลยอยากทำทุกอย่างให้ดีที่สุด ก็เลยกดดันตัวเองจนเครียด  แมวจะมีอายุขัยประมาณ 18-20 ปี เพราะฉะนั้นกว่าพวกมันจะครบอายุขัย ฉันก็อายุเกือบ 50 ปี 55555555555555555 ก็พอเลย แก่แล้ว เลิกเลี้ยง ไม่เลี้ยงอะไรอีกต่อไป  ฉันหันไปมองหน้าพวกมัน ฉันก็คิดนะว่า "เออ... เรามายืนอยู่ในจุดนี้ได้ไงวะ?" 55555555555555555555555 จุดที่เลี้ยงแมวโคตรเยอะ  เคยแต่เห็นคนอื่นเขาเลี้ยงเยอะ ๆ แล้ววันนี้กลายเป็นเราเองที่เลี้ยงเยอะแบบนั้น แต่ถึงจะเหนื่อย แต่ฉันก็มีความสุขนะ ฉันไม่เคยเหงาเลย เมื่อมีพวกมันอยู่  เห็นพวกมันมีความสุข กินอิ่มนอนหลับ วิ่งเล่นสบายใจ ไม่เจ็บไม่ป่วย ฉันก็มีความสุขแล้ว  ฉันได้ช่วยเหลือพวกมันให้พวกมันมีชีวิตที่ดี ไม่ต้องไปเป็นแมวจร ฉันก็พอใจแล้ว ฉันก็ภูมิใจในตัวเองเหมือนกันนะ อย่างน้อย เราเกิดมา เราก็เป็นคนที่มีประโยชน์เหมือนกัน นึกว่าจะหายใจทิ้งไปวัน ๆ ซะอีก 5555555555555555555 ฉันเองก็จะพยายามดูแลตัวเองให้ดีที่สุด เพื่อที่จะมีชีวิตอยู่ดูแลพวกมันไปนาน ๆ จนพวกมันแก่ จนครบอายุขัยของพวกมัน ฉันก็จะพยายามฝืนร่างกายให้อยู่จนถึงวันนั้นให้ได้   ฉันคงจะไม่มีลูกแล้วล่ะ 5555555555555555555555 ไม่มีลูก ไม่มีผัว ไม่มีครอบครัวอะไรแล้ว ปีนี้ก็ 32 แล้ว ถ้าฉันมีสามี ฉันก็สงสารเขานะ  สงสารที่มีเมียเหมือนเป็นคนไม่เต็ม เลี้ยงแมวเต็มเลย 5555555555555555 ไม่เอาดีกว่า ไม่อยากให้ใครมาลำบากกับฉัน สงสารเขา และแน่นอนว่า ฉันก็คงจะทิ้งแมวพวกนี้ไปไม่ได้เช่นกัน ถ้าทิ้ง คงทิ้งไปตั้งนานแล้ว ฉันทำไม่ได้หรอก เพราะฉันรักพวกมันมาก  ในทุก ๆ วัน ฉันต้องได้กอด ได้เล่นกับพวกมันทุกตัว ไม่มีวันไหนเลยที่ไม่ได้เล่น ไม่ได้กอดกับพวกมัน ฉันมีความสุขที่ได้มีพวกมันอยู่ในชีวิตของฉัน  ไปดีกว่า ปวดตาแล้ว วันหลังจะมาเขียนใหม่นะ    Facebook Twitter

 

Create Date : 04 สิงหาคม 2562		0 comments
Last Update : 4 สิงหาคม 2562 16:40:44 น.
Counter : 145 Pageviews.
(โหวต blog นี้)  Tweet