พ่อแม่แก่เฒ่าพ่อแม่ก็แก่เฒ่า จำจากเจ้าไม่อยู่นานจะพบจะพ้องพานเพียงเสี้ยววารของคืนวันใจจริงไม่อยากจาก เพราะยังอยากเห็นลูกหลานแต่ชีพ มิ ทนนาน ย่อมร้าวรานสลายไปขอเถิดถ้าสงสาร อย่ากล่าวขานให้ช้ำใจคนแก่ชะแรวัยคิดเผลอไผลเป็นแน่นอนไม่รักก็ไม่ว่าเพียงเมตตาช่วยอาทรให้กินและให้นอนคลายทุกข์ผ่อนพอสุขใจเมื่อยามเจ้าโกรธขึ้งให้นึกถึงเมื่อเยาว์วัยร้องไห้ยามป่วยไข้ได้ใครเล่าเฝ้าปลอบโยน
ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed
ผู้ติดตามบล็อก : 1 คน [