Bloggang.com : weblog for you and your gang
PinKkBaBa
Location :
[Profile ทั้งหมด]
ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed
ผู้ติดตามบล็อก : 2 คน [
?
]
ผู้ติดตามบล็อก : 2 คน [
?
]
Group Blog
ตัวอย่าง
All Blogs
มึนๆอึนๆ 003
วันนี้ฉันถูกแทงข้างหลัง
มึนๆอึนๆ 002
มึนๆอึนๆ 001
Friends' blogs
Webmaster - BlogGang
[Add PinKkBaBa's blog to your web]
Links
BlogGang.com
มึนๆอึนๆ 002
พลีชีพ ด้านมืดที่ไม่เคยบอกใคร แชร์ประสบการณ์ โรคนอนไม่หลับ เสพติดยานอนหลับ จนเป็นโรคจิต 16+
ต่อๆๆๆตอน 2
เริ่มมีปัญหา
สวัสดีจร้าฉันอายุ 16 พึ่งเข้า ม.4 แล้วฉัน ปวดท้อง จ้า ใช่แล้วค่ะ ปวดท้อง ปวดเหมือนท้องเมนนั่นแหละ เป็นๆหายๆ มันทำให้เรายิ่งไม่ได้นอนเข้าไปใหญ่ และ ไม่บอกที่บ้าน เพราะกลัวจะต้องกลับไปอยู่บ้าน (ความคิดเด็กๆในขณะนั้นอะเนอะ )
อาการกินเวลาอยู่ไม่นานประมาณเดือนก็เริ่มหนัก เราปวดนานปวดตลอดแล้วก็เลือดออก เหมือนประจำเดือนแต่มาเยอะมากแดงสด สุดท้ายไป รพ. แล้วก็พบว่าเป็นเนื้องอกที่มดลูกค่ะ รอไม่ได้ต้องผ่าเลยเพราะเส้นเลือดแตก ผ่ามดลูกทิ้งเหลือแต่รังไข่ หลังจากตรวจชิ้นเนื้อก็เป็นเนื้อร้ายอีก ต้องหาหมอตรวจมะเร็งซ้ำเป็นระยะทุก 3-6 เดือน ไปอีก 5 ปี
พักฟื้นอยู่ 2 สัปดาห์ก็กลับมาใช้ชีวิตเหมือนเดิม แต่ไม่เหมือนเดิม หลายๆอย่างเหมือนฝันร้าย เรายังไม่เคยมีแฟนและตอนนี้เป็นหมันถาวรไม่สามารถท้องได้อีกแล้ว มีแผลใหญ่ที่หน้าท้อง มีเรื่องให้กลุ้มใจอื่นๆอีกมากมาย นี่คือ เรื่องที่ทำให้เริ่มมีปัญหา ข้อดีอย่างเดียวที่ได้จากเหตุการณ์นี้คือไม่มีประจำเดือนตลอดชีวิต
เข้าสู่อาการนอนไม่หลับอย่างหนัก
คืออาการทางกายและจิตใจที่ตามมาภายหลังผ่านตัดไปร่างกายมันมีการเปลี่ยนแปลง (+18) ทางกาย ความรู้สึกที่หัวนมกับตรงนั้นไวขึ้นมาก ทางจิตคือเราเริ่มหมกมุ่นคิดเรื่องใต้สะดือเพิ่มขึ้นเรื่อยๆมันผุดขึ้นมาเอง พอจิตยิ่งคิดทางกายก็ยิ่งมีอาการ
(**เราได้แจ้งอาการกับหมอตอนไปตรวจมะเร็งซ้ำหลังผ่าตัด มันเป็นอาการเริ่มต้นโรคติดเซ็กซ์ Nymphomania แต่หมอบอกไม่เกี่ยวกับการผ่าตัด **)
เราเก็บเรื่องพวกนี้เงียบ เพื่อนจะรู้แค่ว่าเป็นเนื้องอกไปผ่าตัดแต่ไม่รู้เรื่องอื่นๆ (เราให้สังคมรอบตัวเห็นเฉพาะโลกที่เป็นด้านสว่างของเรา) จากทุนเดิมที่สมองคิดนู่นนี่ตลอดเวลาอยู่แล้ว ภาระจากการเรียน การรับมือทางบ้าน ทีนี้ยิ่งฟุ้งซ่านเข้าไปใหญ่ จินตนาการเยอะมากนอนไม่หลับ
เวลาไปเรียนเราเริ่มเหมือนซอมบี้ เริ่มมีวูบหลับช่วงบ่าย เพลียขนาดไหน ตกกลางคืนก็ตาสว่างนอนไม่หลับอยู่ดี
ออกกำลังช่วยได้บ้างแต่ก็ไม่ดีขึ้น (ไม่ได้นอนแรงไม่ค่อยมี)
เราเริ่มหาอะไรทำตอนกลางคืนเพราะคิดว่าคงดีกว่ากลิ้งอยู่บนเตียงแล้วต้องลุกไปห้องน้ำสองรอบก่อนจะหลับ ก็เลยซื้อจักรมาเริ่มตัดเสื้อผ้า (ชอบคอสเพลย์อยู่แล้วอยู่บ้านไม่มีโอกาศได้ทำ) เล่นคอมบ้าง แชทบ้าง ทำอะไรไปเรื่อยจนกว่าตาจะปิดค่อยนอน ได้นอนเฉลี่ย 4-5 ชม./วันหรือน้อยกว่านั้น พอสะสมหลายๆวันก็อาจหลับจริงๆสักคืนแล้วก็กลับมาเป็นวัฐจักรเดิมซ้ำๆ
เริ่มใช้ยา
เราทนต่อการนอนไม่หลับอยู่จนอายุ 17 พยายามมีสติเพื่อประคองชีวิตให้อยู่ในลู่ทาง การเรียนให้รอด เพราะมันหมายถึงอิสระด้วย
ด้วยความบังเอิญเราได้ยานอนหลับเม็ดสีเหลืองมาจำนวนนึง (รู้ทีหลังคือ Valium) เราทนกับอาการนอนไม่หลับมานานแต่ไม่เคยนึงถึงยาเลย
มันคือสวรรค์จริงๆทำให้เราหลับได้สนิทตั้งแต่หัวค่ำ เหมือนปิดสวิตซ์สมอง ไม่คิด ไม่ฝัน ตื่นเต็มตาสดชื่น เรารู้ว่าเราเจอตัวช่วยแล้วพยามกินอย่างประหยัดใช้เท่าที่จำเป็น
แต่สุดท้ายของมันก็ต้องหมดอยู่ เราเริ่มเข้าหาหมอซื่อๆเพื่อขอยา แต่บ้าไปแล้ว หมอที่ไหนจะจ่ายยานอนหลับให้เด็กอายุ 17 ที่มาคนเดียวแถมบอกว่าเคยใช้ยาแต่ไม่มีประวัติการรักษา อาการนอนไม่หลับเราก็กลับมารังควานเหมือนเดิม เราพยายามหาข้อมูลในเน็ตหาสิ่งทดแทน ก็ซื้อยาแก้แพ้มากินมหาศาลแรกๆก็พอแทนได้แต่ไม่นานก็ดื้อยา ...... เราเริ่มหายานอนหลับอีกครั้งและความ
ก็ตามมา
Create Date : 27 กันยายน 2564
Last Update : 2 ตุลาคม 2564 21:04:43 น.
1 comments
Counter : 316 Pageviews.
Share
Tweet
รอฟัง
โดย: รอ IP: 49.228.164.100 วันที่: 29 กันยายน 2564 เวลา:20:05:04 น.
ชื่อ :
Comment :
*ใช้ code html ตกแต่งข้อความได้เฉพาะสมาชิก
Pantip.com
|
PantipMarket.com
|
Pantown.com
| © 2004
BlogGang.com
allrights reserved.