|
|
ปัญหาเรื่องเงินๆทองๆ ของการอยู่เป็นครอบครัวใหญ่
สวัสดีคะ. ดิฉันมีเรื่องหนักใจ แและเหนื่อยใจกับปัญหาเรื่องเงินๆ ทองๆ ในครอบครัวมาแชร์ประสบการณ์กับเพื่อนหน่อยคะ. คือก่อนหน้านี้ดิฉับคบกับแฟนมา3ปี แล้วแต่งงานกัน( แฟนเป็นมุสลิม )แต่ยังไม่มีลูก ซึ่งก็เวลาไปไหนมาไหนก็ไปด้วยสองคน มีความสุขดี แต่พอปี58 ดิฉันตั้งครรภ์ และคลอดลูกในปี59 เราเลยวางแผนซื้อบ้านอยุ่เป็น ครอบครัวสามคนพ่อแม่ลูก
แต่บังเอิญว่า แฟนขออนุญาติให้พาครอบครัวเขามาอยู่ด้วย เพื่อให้แม่เขาช่วยเลี้ยงหลาน (ลูกเรา) แต่ไม่ได้พามาแค่คน 2คน แต่กลับยกกันมา ทั้งหลัง มีพ่อ แม่ น้องสาว หลาน จนห้องไม่พอจะนอน (เป็นบ้านทาวนเฮ้าส 3นอน 2น้ำ)
ไม่หนำซ้ำ ยังมีหลานลูกของน้องชายที่พ่อแม่แยกทางกัน ซึ่งต่อมาพ่อก็ดันมาเสียอีก ยังไม่พอคะ น้องสาวก็ท้อง พอท้องคลอดลูกออกมาแฟนก็ติดคุก เลิกรากันไปอีก รวม 8 ชีวิต ดูแล้วมันอนาจใจไหม? แต่ประเด็นคือ แฟนกับเราทำงานกันสองคน เพื่อนหาเลี้ยงคนหล่าวนั้น โอเครเราไม่เถียงคะ ว่าเขาแทนคุณพ่อแม่ ส่งเสียเลี้ยงดู แต่เขาไม่เคยถามเราเลยว่าเราเคยส่งให้พ่อแม่เราไหม เพราะเขาคิดอย่างเดียวว่าฐานะที่บ้านเราดีกว่าเขา
แต่มันไม่ใช่เรื่องที่ต้องมาแบ่งว่า ใกว่า ใครจนกว่า ซึ่งสถานการณ์นี้ เผชิญมา เป็นปีแล้วแต่ไม่เคยแก้หายสักที .......ก้อนหน้านี้ (ตอนเรายังไม่คลอดลูก) ดันมีเรื่องให้ปวดหัวอีก น้องสาวเขาก่อเรื่อง ยืมตังไปใช้หนี้ ทั้งๆ ที่เงินก้อนนี้ เราอุตส่าห์หามาด้วยน้ำพักน้ำแรงเป็นเงินเก็บ กลับต้องถูกละลายไปในพริบตา ซึ่งปัจจุบันนี้ ทั้งครอบเขาไม่มีใครทำงานเลย เหมือนกับว่า เราหาเงินเพื้อใช้หนี้ และหาเลี้ยงพวกเขาอย่างไม่มีวันจบสิ้น เรามีความสามารถพิเศษในการทำอาหาร เราก็บอกก็สอนไปหมดทุกอย่างแต่ทำได้วันสองวันหยุด สิ่งหนึ่งที่เห็นได้ชัดเจนจากครอบครัวของเขา คือความไม่กล้า ความกลัว และที่สำคัญคือ ไม่หนักเอาเบาสู้ แฟนเราพยายามจะหางานใหม่ให้เราทำ หลังจากมี่เราจะออกจากงานปัจจุบัน แต่พอเราบอกให้หาให้น้องสาวทำบ้าง กลับบอกเราว่า ไม่อยากให้แม่เขาต้องเลี้ยงเด็กทีเดียว 2คนเพราะกลัวเอาไม่ทัน คนหนึ่ง 5เดือน คนหนึ่ง(ลูกเรา) 1ปีครึ่ง แต่พอเราสวนกลับไปว่า ทำไมเราต้องออกไปหางานทำตั้งแต่ลูกได้5เดือน แม่เขาเลี้ยงแค่ลูกเราคนเดียว บลาๆๆ เราเก็บความรู้สึกนี้ มาตลอดหลายเดือน จริงๆ แล้วไม่อยากจะคิดอะไร ไม่อยากคิดมาก หรือว่า คิดเข้าข้างตัวเอง แต่มันก็อดคิดไม่ได้ เพราะ เจอ แบบนี้ ทุกวันๆ จนรุ้สึกว่า ตูทำอะไรอยุ่ตอนนี้ เราทำเพื่อใคร แล้วตัวเองล่ะ ได้พักผ่อนบ้างไหม เราผุ้สึกเหมือนคนเหล่านั้นเห็น แกตัว แล้วเรารับใช้พวกเขา ช่วยเหลือป้อนเหยื่อให้ พวกเขาอย่างเดียว แล้วถ้าวันนึงไม่มีเราหรือแฟนพวกเขาก็เหมือน ขาดแขนขา ไม่มีจมูกหายใจ ทำอะไรเองไม่เป็น
คือเราจะบอกเลิก ก็กลัวว่า มีปัญหาแล้วทิ้ง สารพัดอย่าง ทางบ้านเขาก่อเรื่อง ไม่ได้หยุด สร้างความเบื่อหน่ายและทำให้เราจิตตก มาหลายเดือนแล้ว เราจะหาทางออกยังไงดี หรือจะแยกตัวออกไปแล้วลูกเราจะเป็นเด็กมีปัญหาไหม? ....มันเกิดความคิดหลายๆ ที่ไม่รู้จะใช้คำพูด หรือวิธีถอยออกมาจากสถานการณนี้ยัง...........
| Create Date : 01 กรกฎาคม 2560 |
| Last Update : 1 กรกฎาคม 2560 22:42:19 น. |
|
0 comments
|
| Counter : 504 Pageviews. |
 |
|
|
|
|
|
|
|
Location :
ภูเก็ต Thailand
[Profile ทั้งหมด]
|
 ฝากข้อความหลังไมค์
 Rss Feed
 ผู้ติดตามบล็อก : 1 คน [?]
ผู้ติดตามบล็อก : 1 คน [?]
|
ชื่อโอมคะ เป็นคุณแม่ลูกหนึง ต้องการทำบล๊อกเพื่อแบ่งปันประสบการชีวิต ความรู้และกิจกรรมต่างๆ ที่ ดำเนินในชีวิตประจำวันอยู่
รวมถึงการรีวิวสินค้าต่างๆ
จบการศึกษา สาขาการจัดการการโรงแรมและารท่องเที่ยว จากมหาวิทยาลัยแห่งหนึ่ง ในขอนแก่นค่ะ
ปัจจุบันทำอาชีพอิสระ เกี่ยวกับงานด้านอสังหาริมทรัพย์
การวางแผนการเงินและการลงทุน
นอกจากนี้ยังสนใจในเรื่องของการท่องเที่ยว และธรรมชาติ/ธรรม
การถ่ายรูป และทำอาหารเก่งมาก 5555
|
|
| |
|
|
|
|
|
|
| |
|
|
