ฉันนี่แหละอาร์ตตัวแม่

เคยมั้ยที่บางวัน(หรือเกือบจะทุกวัน)อยู่ดีๆก็จะคิดว่าตัวเอง "อ้วน"

ไม่รู้มันเป็นอะไรทั้งๆที่ส่องกระจกทุกวัน จริงๆมันก็ไม่มีอะไรเปลี่ยนแปลง

แต่เราก็ยังคิดว่าตัวเองอ้วนขึ้น สงสัยคนเดียวยังไม่พอ ยั๊ง ยังจะลามไปถึงคนใกล้ตัว

(บทสนทนานี้เป็นเพียงตัวอย่างหนึ่งในล้านจากเหตุการณ์ที่เกิดขึ้นจริงกับตัวเรา)

She  : ตัวเองดูดิ เค้าอ้วนขึ้นป่าว

He    : เงยหน้ามามองแบบไม่ใส่ใจ 2 วิแล้วก้มลง (คิดในใจเอาละมานเริ่มละ) "ก้อไม่นี่"

She  : โหยไรอ่ะ สนใจหน่อยดิ ดูแค่นั้นจะรู้ได้ไงอ่ะ ดูดิ 

He    : เงยหน้ามองแบบเสียไม่ได้สัก5วิ "ก้อไม่นะ เค้าว่าก้อเท่าเดิม"

She  : เท่าเดิมคืออะไร คืออ้วนเท่าเดิมใช่ป่ะ คือไรบอกมา

He    : เงียบบบบ

She  : เฮ้ยสนใจหน่อยดิ ถามจริงเค้าอ้วนป่ะเนี่ย

He   : ก็ไม่นะ

She : เหรอ แต่เค้าว่าอ้วนขึ้นนะ ดูขาดิเค้าว่าขาเขาใหญ่ขึ้นอ่ะ

He  : อืมอืมอืม ก็ใหญ่ขึ้นนิดนึง (พูดโดยไม่เงยหน้าขึ้นมาดู)

She : เฮ้ยไรอ่ะยังไม่ได้ดูเลย ใส่ใจหน่อย เนี่ยเห็นแล้วเหรอ เงยหน้ามาเดี๋ยวนี้นะ

He   : เงยหน้าขึ้นมาแบบเสียไม่ได้ "อืม ก็ใหญ่ขึ้นจริงนะ" แล้วก็เล่นเกมต่อ

She  : จริงดิ ขาเค้ามันใหญ่ขึ้นจริงดิ  แต่เค้าว่าดูดีๆมันก็เท่าเดิมนะ ตัวเองว่าไง

He  : ทำหน้าประมาณว่าอะไรของเมิงเนี่ย " เท่าเดิมก็เท่าเดิมดิ"

She : อ่าว ไหนเมื่อกี้บอกขาใหญ่ขึ้นไง ไหงตอนนี้บอกเท่าเดิมอีกอ่ะ จริงใจหน่อยดิ

 ถามจริงเค้าอ้วนขึ้นใช่ป่ะเนี่ย ใช่มั้ยยยย?????????

He   : ทำหน้าเบื่อหน่ายประมาณว่า มานเริ่มอีกแล้วเหรอเนี่ย "............"

She : ทำหน้าแบบนี้หมายความว่าไงอ่ะ  ถามแค่นี้ก็ไม่ได้ เบื่อเค้าแล้วใช่ป่ะ จะทิ้งเค้าแล้วดิ

 อ๋อใช่ดิ.....เค้ามันเก่าแล้วใช่ป่ะ ทำอะไรก็ดูไม่ดีแล้วใช่มั้ย บลาๆๆๆๆๆๆๆ

He  : "เป็นไรมากป่ะเนี่ย" 

แล้วก็เล่นเกมต่อไป ปล่อยให้อาร์ตตัวแม่บ่นไปเรื่อย เดี๋ยวเหนื่อยมันก็หยุดเองล่ะ