วันพุธนี้ตีแบดที่จุฬาเสร็จแล้วก็ว่าจะไปแจมซักหน่อยเหมือนกันค่ะ แล้วเจอกันเนาะ ร่วมใจไล่ทักษิณ

หวัดดีครับ ดร.กอนช่วยเอาบทความ อ.ธีรยุทธไปลงให้ลูกหาบในพันทิปอ่านด้วยนะครับผมว่ามันใกล้คำทำนายเข้าไปทุกทีแล้วอิอิ
'ธีรยุทธ'ออกโรงฟันธง'ทักษิณ'ชะตาขาดทางการเมือง

4 มีนาคม 2549 12:15 น.
แถลง :"ธีรยุทธ บุญมี" ภาคปชช.ต้องมุ่งมั่น-มีสติ จึงจะล้างคนชั่วโกงเมืองได้ ภาคประชาชนต้องมุ่งมั่นและมีสติ จึงจะล้างคนชั่วโกงเมืองได้

ธีรยุทธ บุญมี

คณะสังคมวิทยาและมานุษยวิทยา มหาวิทยาลัยธรรมศาสตร์

----------

หนทางผ่าทางตันการเมืองไทย


ทางออกจากวิกฤติทักษิณ อยู่ที่ว่า คนไทยจะเลือกประชาธิปไตยนอมินี หรือประชาธิปไตยคุณธรรม?


1. การต่อสู้ระหว่าง 2 ฝ่ายที่เอาทักษิณ-ไม่เอาทักษิณ ต่างอ้างกติกาประชาธิปไตย ซึ่งถูกทั้งคู่เพราะประชาธิปไตยมีกติกาอยู่ร้อยแปดพันประการ นอกเหนือจากการอ้างกติกาแล้วประชาชนควรคำนึงที่ต้นเหตุและผลด้วย

ทั้งนี้เพราะต้นเหตุคือทักษิณตัดไม่พ้นผลประโยชน์ และมองประชาธิปไตยเป็นเพียงกติกา เป็นเครื่องมือ (means) เป็นประชาธิปไตยนอมินี คือ รัฐบาล รัฐสภา องค์กรอิสระ ศาลรัฐธรรมนูญ กกต. หน่วยงานราชการ เช่น สรรพากร กลต. เป็นหุ่นเชิด หรือตัวแทนสร้างผลประโยชน์ให้ทักษิณ

ส่วนอีกฝ่ายมองประชาธิปไตยเป็นทั้งเครื่องมือและจุดหมาย คือเคารพกติกาประชาธิปไตย แต่ก็ต้องให้กติกานั้นเกิดผลที่ดีกับประชาชนด้วย เราผ่าทางตันได้ อยู่ที่การเลือกสิ่งที่ถูกต้อง กับ ความขัดแย้ง


ยืดเยื้อครั้งนี้จะจบลงอย่างไร?


คำตอบคือ ชัยชนะจะเป็นของภาคประชาชน ด้วยเหตุผลว่า


1. การต่อสู้ของประชาชนครั้งนี้เข้าสู่แนวทางที่ถูกต้อง คือเป็นการปฏิรูปการเมืองครั้งที่ 2 เป็นส่วนหนึ่งของกระบวนประวัติศาสตร์ของการต่อสู้เพื่อประชาธิปไตยของคนไทย เป็นพัฒนาการขั้นที่ 3 ของประชาธิปไตย จากขั้นที่ 1 คือประชาธิปไตยตัวแทน (ซึ่งเกิดจาก 14 ตุลาคม 2516) ขั้นที่ 2 คือประชาธิปไตยตรวจสอบ (หลังการปฏิรูปรัฐธรรมนูญ 2540) มาเป็นขั้นที่ 3 คือประชาธิปไตยคุณธรรมแบบมีส่วนร่วม (ethical deliberative democracy)

ซึ่งมุ่งทั้งการพัฒนาให้ระบบตรวจสอบมีความเป็นอิสระ ทำงานได้ผล ขณะเดียวกันก็เน้นว่าประชาธิปไตยต้องมีคุณธรรม จริยธรรม ความยุติธรรม ซึ่งเกิดจากการมีส่วนร่วมของประชาชนมากขึ้น เนื่องจากเป็นการสู้เพื่อระบบที่ดีขึ้นจึงจะได้รับชัยชนะในที่สุด

2. ทักษิณชะตาการเมืองขาดแล้ว จะถูกสังคมส่วนต่าง ๆ ลอยแพจนเหลือตัวคนเดียวในที่สุด


ปัจจุบันฟันธงได้ว่า ชะตาการเมืองของทักษิณขาดแล้ว เพราะขนาดต่อสู้กับ “กุ๊ยการเมือง” อย่างสนธิ หรือพวกแข็งทื่ออย่างจำลอง ทักษิณยังถอยร่นไม่เป็นขบวน

แต่นี่ต้องต่อสู้กับประชาชนกลุ่มต่าง ๆ กว้างขวางมากขึ้นเกือบทั้งสังคม ย่อมทานไม่ไหว ตามประเพณีทางเหนือต้องทำพิธีสืบชะตาด้วยการลาออกหรือเว้นวรรค แต่ทักษิณไม่ยอมทำ กลับฝืนสู้ด้วยกระแส “การเมืองประชานิยม” คือการใช้เงิน ใช้นโยบายแจกเงินเพื่อรักษาเสียงสนับสนุน จัดตั้งกลุ่มองค์กรชาวบ้าน คนจนขึ้นมาสู้

ดังการชุมนุมวันที่ 3 ที่ผ่านมา ซึ่งถ้าปล่อยยืดเยื้อจะก่อตัวเป็นลัทธิทักษิณ (Taksinism) แบบเดียวกับลัทธิเปอรองส์ และ เป็นต้นตอของสงครามกลางเมืองเหมือนประเทศอาร์เจนตินา ชิลี เม็กซิโก ฟิลิปปินส์

อย่างไรก็ตาม ทักษิณจะฝืนชะตาไม่ได้ เพราะถูกคัดค้านจาก 3 พลังหลักคือ (1) พลังจารีตประเพณี ได้แก่ พลังรักชาติ รักสถาบัน และพลังคุณธรรม (2) พลังประชาธิปไตย ซึ่งเป็นพลังใหญ่ มีประวัติการต่อสู้มานาน (3) พลังของภาคธุรกิจเศรษฐกิจสมัยใหม่ ซึ่งจะเริ่มปรากฏชัดเจนมากขึ้น

3. มองโดยภาพรวม วิกฤติใหญ่ทั้งหมดในครั้งนี้ สาเหตุหลักคือทักษิณไม่ต้องการเสียภาษีการขายหุ้น 73,000 ล้านบาทให้รัฐเลยแม้แต่บาทเดียว แต่ผลเสียหายเกิดกว้างขวางมากคือ พรรคการเมืองเลือกไม่ทำสังฆกรรมกัน ทหารแตกแยก มหาวิทยาลัย นักวิชาการ และ สื่อแตกหักกับรัฐ ประชาชนแตกแยก

ถ้ามีเวลาตั้งสติสักนิดสังคมจะมองเห็นเหตุปัจจัยนี้ชัดเจน และสรุปว่าทักษิณบริหารประเทศต่อไปไม่ได้ นอกจากนี้ พลังภาคธุรกิจเริ่มมีข้อสรุปในใจ แต่กริ่งเกรงอำนาจทักษิณจึงยังรีรอ

แต่พวกเขาก็เห็นชัดว่ามายาภาพการเป็นซูเปอร์ซีอีโอของทักษิณถูกทำลายหมดสิ้นลง เพราะการบริหารจัดการทางการเมืองที่ผ่านมาล้มเหลว นอกจากความคิดที่หวือหวาแล้ว เกือบทุกนโยบายของทักษิณล้มเหลว รวมทั้งนโยบายรักษาฟรี 30 บาท

กรณีขายหุ้นชิน การยุบสภาสะท้อนว่าทักษิณมีนิสัยเชื่อมั่นตัวเองจนเป็นคนบริหารความเสี่ยง (risk management) ไม่เป็น เพราะต้องการได้หมด ไม่ยอมเสียภาษีเลย จึงกลับจะต้องเสียทั้งหมด การไล่บี้พรรคฝ่ายค้านในเรื่องสัตยาบัน

โดยหวังจะได้ทั้งหมด ก็ย้อนกลับเข้าตัวเองคือ ถูกบอยคอตการเลือกตั้งจนเสียทั้งหมดเช่นกัน ด้วยเหตุนี้ถ้าปล่อยให้ทักษิณบริหารประเทศต่อไป ก็อาจจะทำให้ประเทศเสี่ยงกับการสูญเสียอย่างใหญ่หลวงในหลาย ๆ ด้าน จนถึงขั้นสูญเสียหมดได้ (total risk total loss) ด้วยเหตุนี้คนชั้นกลางและภาคธุรกิจจึงเริ่มเสื่อมศรัทธากับทักษิณ


ภาคเศรษฐกิจและภาคธุรกิจทั่วไปจะมองเห็นชัดเจนขึ้นเรื่อย ๆ ว่า ทักษิณบริหารประเทศต่อไปไม่ได้แล้ว เพราะการเลือกตั้งเป็นเลือกตั้งโจ๊กหรือนอมินี รัฐสภาจะเป็นสภาโจ๊กหรือนอมินี รัฐบาลอนาคตก็จะเป็นรัฐบาลโจ๊ก หรือรัฐบาลนอมินี จะถูกต่อต้านคัดค้านไม่จบสิ้น ภาคธุรกิจจะมองเห็นว่าผลกระทบเศรษฐกิจที่เกิดขึ้นมากมายเกินไป

ข้อเสนอแนะต่อพันธมิตรประชาธิปไตย ควรใช้ยุทธศาสตร์มั่นคง ยืดเยื้อ ไม่รวบรัดปิดบัญชี แต่ขยายความมีเหตุมีผล เพื่อล้างคนชั่วโกงเมือง


1. การต่อสู้ของประชาชน แม้จะเริ่มจากสนธิ ซึ่งถูกกล่าวหาว่าไม่พอใจทักษิณเป็นการส่วนตัว หรือจำลองซึ่งมีลักษณะแข็งกร้าว แต่คนเริ่มยอมรับในคุณประโยชน์การเคลื่อนไหวมากขึ้น เพราะได้พัฒนาขยายเป็นพันธมิตรประชาชนเพื่อประชาธิปไตย นักวิชาการ สื่อ และพลังภาคประชาชนอื่น ๆ ได้ช่วยสร้างดุลยภาพการตรวจสอบในระบอบการเมืองไทยให้ดีขึ้น เพราะสามารถบีบให้รัฐบาล 375 เสียง ซึ่งอหังการในอำนาจ ไม่ยอมรับกลไกตรวจสอบ ต้องยอมยุบสภาหลังอยู่ในอำนาจเพียงไม่ถึงปี


2. ดังได้วิเคราะห์ว่า เวลาไม่ได้อยู่ข้างทักษิณ คนไทยจะมองเห็นว่าทักษิณปกครองประเทศไม่ได้มากขึ้นเรื่อย ๆ ความเสียหายจากความแตกแยกในประเทศมากขึ้นเรื่อย ๆ เศรษฐกิจประเทศจะถูกกระทบและถูกผลาญโดยการเมืองประชานิยม ประเทศที่ถูกปกครองโดยสภาโจ๊ก รัฐบาลโจ๊กจะเสื่อมเสียเกียรติภูมิแก่ทุกคนในชาติ ทักษิณคล้ายเป็นเด็กกลับกลอก พันธมิตรฯจึงต้องเป็นผู้ใหญ่ มีวุฒิภาวะ น่าจะใช้ยุทธศาสตร์ที่มั่นคง แต่ยืดเยื้อ ไม่รวบรัดรวดเร็ว


3. พันธมิตรฯควรทำความเข้าใจเรื่องการแข็งขืนแบบอารยะ (civil disobedience) ซึ่งก็คือการใช้สิทธิของคนกลุ่มน้อยที่ถูกละเมิดสิทธิ หรือกดขี่ข่มเหงจนต้องออกมาแข็งขืน โดยยอมเสียสละ ยอมเจ็บปวด หรือแม้กระทั่งยอมสละชีวิตได้ การแข็งขืนแบบอารยะไม่ได้ถืออำนาจรัฐ ทหาร หรือตำรวจเป็นศัตรู

แต่ถือการล้มอำนาจของทักษิณเป็นเป้าหมาย การแข็งขืนแบบอารยะ คือการทำให้อำนาจของทักษิณไม่สามารถทำงานได้ จนในที่สุดคนจะไม่ยอมรับทักษิณ ซึ่งสามารถทำได้หลายรูปแบบมาก เช่น การชุมนุม หรือการเดินขบวนเป็นส่วนหนึ่งของการไม่ยอมรับอำนาจทักษิณ ถ้าจะเดินขบวนไปปิดล้อมสัญลักษณ์อำนาจทักษิณคือทำเนียบย่อมทำได้ (แต่ไม่ควรไปบ้านจันทร์ส่องหล้า ซึ่งจะเป็นการเผชิญหน้าเชิงบุคคลมากไป และอาจตกหลุมพรางทักษิณที่ต้องการประกาศภาวะฉุกเฉินได้)

การแข็งขืนโดยส่วนอื่น ๆ เช่น การประท้วงของสหภาพแรงงาน การแต่งชุดดำของครูอาจารย์ การตั้งศาลจำลอง การไต่สวนสาธารณะ การประท้วงเชิงวัฒนธรรม ฯลฯ จะขยายตัวมากขึ้นในช่วง 1 เดือนก่อนการเลือกตั้งนี้ เพราะคนที่ถูกบีบคั้นมักมีพลังสร้างสรรค์มาก


4. พันธมิตรฯยังไม่ควรรวบรัดการชุมนุม สร้างการเผชิญหน้าจนต้องปิดบัญชีในขณะนี้ แต่ควรรุกแล้วผ่อน คือเดินขบวนแล้วกลับมาชุมนุมไปเรื่อย ๆ ทั้งนี้เพื่อให้การเคลื่อนไหว 3 ส่วนของพรรคฝ่ายค้าน พันธมิตรประชาธิปไตย และการแข็งขืนโดยอารยะของภาคสังคมสอดคล้องประสานกันมากขึ้น ให้มีประเด็นความเสียหายที่ทักษิณก่อขึ้นเป็นที่ชัดเจนต่อสังคม ยืดเวลาให้พลังชนชั้นกลางและภาคธุรกิจก้าวเข้ามาร่วมปฏิเสธทักษิณมากขึ้น

5. พันธมิตรฯควรปรับกระบวนตัวเอง รวมทั้งขยายความเป็นเหตุเป็นผลของการเคลื่อนไหวเพิ่มเติมมากขึ้น ดังนี้คือ

— เพิ่มบุคคลที่มีภาพอหิงสาเป็นแกนนำเพิ่มเติมจากเดิมอีก 2-4 คน อาทิเช่น สว.โสภณ สุภาพงษ์ สว.เตือนใจ ดีเทศน์ สว.ไกรศักดิ์ ชุณหะวัน อาจารย์มหาวิทยาลัย เช่น อ.สุริชัย หวันแก้ว ดร.ปริญญา เทวานฤมิตรกุล อ.ขวัญสรวง อติโพธิฯลฯ เพื่อสร้างความมั่นใจในด้านสันติวิธีให้กับประชาชนอีกชั้นหนึ่ง

— พันธมิตรอาจใช้ยุทธวิธีใหม่อีกด้านหนึ่งคือ รณรงค์ให้ประชาชนไปใช้สิทธิ แต่ไม่เลือกผู้สมัคร จนได้คะแนนน้อยกว่า 20% ซึ่งจะส่งผลให้ทักษิณไม่สามารถจัดตั้งรัฐบาลได้ซ้ำแล้วซ้ำอีก สะท้อนว่าประชาชนไม่ยอมรับอำนาจทักษิณ ซึ่งเมื่อถึงจุดนั้น ระบอบทักษิณจะไม่อาจทนอยู่ต่อไปได้อีก

6. ประชาชนส่วนใหญ่อาจยังอยากใช้สิทธิในการเลือกตั้ง ซึ่งพันธมิตรฯและทุกฝ่ายควรยอมรับ แต่ควรชี้ให้ประชาชนเห็นว่าสิทธิประชาธิปไตยมีหลากหลายและสำคัญพอ ๆ กัน เรามีกติกาเลือกตั้ง แต่เราก็มีกติกาว่า ประชาชนมีสิทธิอยู่ในระบบที่มีคุณธรรมและศีลธรรมที่ดี ถ้าผู้ปกครองฉ้อฉล โกงเมือง

แม้จะเพิ่งได้รับเลือกเข้ามาก็ต้องถูกขับไล่ได้อีก พันธมิตรฯจึงอาจใช้ยุทธศาสตร์รุกแล้วผ่อน ๆ จนถึงวันเลือกตั้ง ซึ่งอาจเรียกชุมนุมใหญ่เพื่อตัดสินชะตากรรมของคนชั่วโกงเมืองอีกครั้ง

7. ขั้นสุดท้าย การแข็งขืนแบบอารยะถือเป็นการใช้สิทธิขั้นพื้นฐานของประชาชน ในการที่จะโค่นล้มรัฐบาลทรราช ซึ่งสิทธินี้เป็นที่ยอมรับในปรัชญาการเมืองของตะวันตกเกือบทุกประเทศ มีปรากฏในคำประกาศอิสรภาพของสหรัฐอเมริกา และเป็นประเพณีในประเทศไทยในเหตุการณ์ 14 ตุลาคม 2516 และพฤษภาคม 2535

ผู้เขียนไม่เห็นด้วยกับการเสนอให้มีพระราชวินิจฉัยให้ใช้มาตรา 7 แต่ที่จริงแล้วมาตรา 7 โดยพฤตินัยเป็นอำนาจของประชาชน

นั่นคือ เมื่อประชาชนไม่อาจ อดทนต่อการฉ้อฉลผลประโยชน์และอำนาจได้ พวกเขาก็พร้อมจะเสียสละแม้กระทั่งชีวิตตนเองเพื่อขับไล่คนชั่วโกงเมืองออกไป ลูกหลานไทยที่เสียชีวิตไปในเหตุการณ์ 14 ตุลาและพฤษภาคม ไม่ใช่พวกก่อความรุนแรง แต่เป็นผู้เสียสละชีวิตเพื่อปกป้องสิทธิและมโนสำนึกพื้นฐานของสังคม ในอดีตเผด็จการมักใช้มาตรา 17 กับประชาชน

แต่ปัจจุบันประชาชนจะใช้มาตรา 7 กับทักษิณ คือยอมสละชีวิตเพื่อขัดขืนล้มล้างอำนาจทักษิณ แล้วปล่อยให้กลไกอำนาจของสังคมดำเนินไปตามครรลองของมัน แต่นี่เป็นหนทางสุดท้ายที่ไม่มีใครอยากให้เกิด


แง่คิดถึงชนชั้นนำประเทศไทย


วิกฤติการเมืองทุกหนของบ้านเรา ประชาชนเป็นผู้เสียสละชีวิตเลือดเนื้อ จากนั้นเทคโนแครตชนชั้นนำของสังคมไทยจะเข้ามามีบทบาท เป็นกลไกคลี่คลายความขัดแย้งในสังคม แต่ที่ผ่านมาชนชั้นนำเราประนีประนอมกับความชั่วมากเกินไป หลัง 14 ตุลา 16 พฤษภาคม 35 จึงเกือบไม่มีการจัดการกับคนชั่วโกงเมือง หรือการรัฐประหาร รสช.ทำท่าว่าจะยึดทรัพย์นักการเมืองเกือบร้อยคน

แต่ในที่สุดไม่มีการยึดทรัพย์ใคร ผลโดยรวมก็คือ (1) ระดับศีลธรรมคุณธรรมของประเทศเสื่อมลงไปเรื่อย ๆ (2) เมื่อเกิดวิกฤติขยายตัวนำไปสู่จุดแตกหัก ต้องรบกวนถึงเบื้องยุคลบาททุกครั้ง (3) ครั้งนี้ถ้าเกิดเหตุการณ์ยืดเยื้อเป็น 1-2 ปี ประเทศจะสูญเสีย เพราะความขัดแย้ง ภาวะสงครามกลางเมืองอย่างสุดคณานับ ทักษิณไม่ควรประสบชะตากรรมคนเดียว แต่รัฐมนตรีโกงเมืองและทักษิณบริกรทั้งหลายควรถูกสะสางความผิดอย่างจริงจังด้วย

ใครเชียร์ ใคร ผมไม่ว่า ขอ ให้มีการเลือกตั้ง ก็พอ
แต่ละคนคิด ไม่เหมือนกัน
แต่อยากฝาก ข้อคิด ไว้
1. ทักษิณ จะอยู่หรือไม่ ไม่สำคัญ ยังไง ระบบที่ถูกวางไว้
ก็ยังคงเดิน หน้าต่อไป เช่น 30 บาท คงไม่มีพรรคไหนเข้ามา แล้ว ยกเลิกหรอก ดีไม่ ดี ฟรีด้วยซ้ำไป
2. ทักษิณ จะอยู่หรือไม่ ไม่สำคัญ ยังไง ต้องแปรรูปรัฐวิสาหกิจ ต่อไป เพราะ เป็นภาระให้กับรัฐ ในอนาคต เงินเดือน การลงทุนโครงการต่างๆ
3. ทักษิณ จะอยู่หรือไม่ ไม่สำคัญ ยังไง ต้องมีโครงการต่างๆเกิดขึ้น
4. ทักษิณ จะอยู่หรือไม่ ไม่สำคัญ ยังไง ก็ต้องไปเดิน ห้างขนาดใหญ่ ฝากเงิน แบงก์ ใช้โทรมือถือ
หวัง ว่า ท่านทั้งหลาย คงเข้าใจ

ขอบคุณ ท่าน ร่วมยิกครับ

คนหลังเขา ครับ เลือกตั้งเสร็จ ก็ไม่มี ทางออก..... เลือกเพื่ออะไรครับ

กกต ยังไม่มีทางออกเลย

หวัดดีครับ ผู้ที่มาอ่าน

ผมโดน จนท พันทิป บล็อกเพราะ เหตุผลหนึ่งก็คือ อยู่คนละฝ่ายกับทรราช ผมคงไม่มีบทความใหม่ ๆ มาลง

กรุณา อย่าตกใจครับ

ห้องราชดำเนินโดนยึดไปนานแล้ว

ขอให้ทุกท่านที่มาอ่าน ทำ My blog ของตัวเอง แล้วลงบทความของตัวเองไว้ด้วย

ทำแบบผมครับ สู้ สู้ ครับ

ข้อความผม มันไปแทงใจดำของพวกเชลียร์เข้า พวกนี้เจอเหตุผล แบบไม่หยาบของผมแล้ว มันทำอะไรไม่ได้ เลยแกล้งผมทุกวิธี

ทีพวกเชลียร์ทรราช โพสต์อย่างไรก็ไม่เห็นว่าอะไร

ก็ยังเห็นคนมาด่ากระทู้ผมตลอดเวลา ขอย้ำ....ตลอดเวลา

ชื่อก็ยังคล้ายเดิม....ลำเอียงครับ

ขอใหเพื่อน ๆ ร่วมอุดมการณ์ไปสู้มันในห้องราชดำเนินครับ

สู้พวกชอบเอาเปรียบคนอื่นครับ

copy บทความต่าง ๆ ผมไปลงด้วยก็ได้ครับ

ไม่ว่ากัน

copy บทความผมไปลงด้วยก็ได้ครับ

ไม่ว่ากัน

แวะมาให้กำลังใจปราบ ทรราชหน้าเหลี่ยมนะคะ

เผยรายชื่อคณาจารย์ นักวิชาการ เจ้าหน้าที่ อักษรศาสตร์ จุฬาฯ เกือบ 100 คน ร่วมลงนามออกแถลงการณ์ขับไล่ “ ทักษิณ ” โดยมีคนนามสกุลดังร่วมสาปส่งเพียบ

จากกรณีที่เหล่าคณาจารย์ นักวิชาการ เจ้าหน้าที่ คณะอักษรศาสตร์ จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย ออกแถลงการณ์ เรียกร้องให้ พ.ต.ท. ทักษิณ ชินวัตร ลาออกจากตำแหน่งอย่างไม่มีเงื่อนไข พร้อมเรียกร้องให้คณะบุคคลที่เป็นกลางเข้ามาตรวจสอบข้อกล่าวหาต่างๆที่มีต่อพ.ต.ท. ทักษิณ รวมทั้งสนับสนุนให้มีการชุมนุมออย่างสันติ และที่สำคัญขอเรียกร้องให้ประชาชนผู้มีสิทธิ์เลือกตั้งออกมาใช้สิทธิ์โดยประทับตากากบาทในช่อง “ ไม่ใช้สิทธิ ” นั้น ในวันนี้ “ ผู้จัดการออนไลน์ ” จึงขอนำรายชื่อผู้ร่วมแถลงการณ์เรียกร้องเพื่อให้เกิดจริยธรรมทางการเมืองในนาม “ ชาวอักษรศาสตร์ จุฬาฯ ผู้ใฝ่หาจริยธรรม ” มาเสนอให้ผู้อ่านได้ทราบกันดังต่อไปนี้

1. ศาสตราจารย์ ดร. วิทย์ วิศทเวทย์
2. ศาสตราจารย์ เกียรติคุณ ดร. ปราณี กุลละวณิชย์
3. ศาสตราจารย์ ดร. ปิยนาถ บุนนาค
4. ศาสตราจารย์ ดร. พรสรรค์ วัฒนางกูร
5. ศาสตราจารย์ ดร. อมรา ประสิทธิ์รัฐสินธุ์
6. รองศาสตราจารย์ ดร. วัลยา วิวัฒน์ศร
7. รองศาสตราจารย์ ดร. พวงคราม พันธ์บูรณะ
8. รองศาสตราจารย์ ดร. สถาพร ทิพยศักดิ์
9. รองศาสตราจารย์ ดร. โสรัจจ์ หงศ์ลดารมภ์
10. รองศาสตราจารย์ ดร. เสาวลักษณ์ สุริยวงศ์ไพศาล
11. รองศาสตราจารย์ ดร. สุวรรณา สถาอานันท์
12. รองศาสตราจารย์ ดร. กฤษดาวรรณ หงศ์ลดารมภ์
13. รองศาสตราจารย์ พรรัตน์ ดำรุง
14. รองศาสตราจารย์ ผ่องศรี จั่นห้าว
15. รองศาสตราจารย์ นโรตน์ ปาลกะวงศ์ ณ อยุธยา
16. รองศาสตราจารย์ พิพาดา ยังเจริญ
17. รองศาสตราจารย์ สมฤดี วิศทเวทย์
18. รองศาสตราจารย์ เนื่องน้อย บุณยเนตร
19. รองศาสตราจารย์ ถนอมนวล โอเจริญ
20. รองศาสตราจารย์ พูนศรี เกตุจรูญ
21. รองศาสตราจารย์ อิงอร สุพันธ์วณิช
22. รองศาสตราจารย์ ศจี จันทวิมล
23. รองศาสตราจารย์ ฉลอง สุนทราวณิชย์
24. รองศาสตราจารย์ ชัตสุณี สินธุสิงห์
25. ผู้ช่วยศาสตราจารย์ ดร. ปณิธิ หุ่นแสวง
26. ผู้ช่วยศาสตราจารย์ ดร. วิลิตา ศรีอุฬารพงศ์
27. ผู้ช่วยศาสตราจารย์ ดร. วารุรี ปัทมะศังข์
28. ผู้ช่วยศาสตราจารย์ ดร. ดารินทร์ ประดิษฐ์ทัศนีย์
29. ผู้ช่วยศาสตราจารย์ ดร. คารินา โชติรวี
30. ผู้ช่วยศาสตราจารย์ ดร. จาตุรี ติงศภัทิย์
31. ผู้ช่วยศาสตราจารย์ ดร. ตรีศิลป์ บุญขจร
32. ผู้ช่วยศาสตราจารย์ ดร. สุธาชัย ยิ้มประเสริฐ
33. ผู้ช่วยศาสตราจารย์ ดร. นงลักษณ์ ไม่หน่ายกิจ
34. ผู้ช่วยศาสตราจารย์ ดร. วิโรจน์ อรุณมานะกุล
35. ผู้ช่วยศาสตราจารย์ ดร. ณัฐพร พานโพธิ์ทอง
36. ผู้ช่วยศาสตราจารย์ รัศมี กฤษณมิษ
37. ผู้ช่วยศาสตราจารย์ จินดารัตน์ เบอร์พันธุ์
38. ผู้ช่วยศาสตราจารย์ อารดา กีระนันท์
39. ผู้ช่วยศาสตราจารย์ประยงศรี พัฒนกิจจำรูญ
40. ผู้ช่วยศาสตราจารย์ ชูศรี มีวงศ์อุโฆษ
41. ผู้ช่วยศาสตราจารย์ สารภี แกสตัน
42. ผู้ช่วยศาสตราจารย์ วิภาดา เพ็ชรรักษ์
43. ผู้ช่วยศาสตราจารย์ สุรศักดิ์ ศิริไพบูลย์ศิลป์
44. อาจารย์ ดร. สิริวรรณ จุฬากรณ์
45. อาจารย์ ดร. เทพี จรัสจรุงเกียรติ
46. อาจารย์ ดร. ศิริพร ภักดีผาสุข
47. อาจารย์ ดร. จุฬิศพงศ์ จุฬารัตน์
48. อาจารย์ ดร. รุ่งภัทร เริงพิทยา
49. อาจารย์ ดร. สุภัควดี อมาตยกุล
50. อาจารย์ ดร. สุวรรณา สถาปัตย์พัฒนา
51. อาจารย์ ดร. อนันต์ เหล่าเลิศวรกุล
52. อาจารย์ ดร. สุเนตร ชุตินธรานนท์
53. อาจารย์ ดร. มนธิรา ราโท
54. อาจารย์ ดร. สุดา รังคุพันธุ์
55. อาจารย์ ดร. ใกล้รุ่ง อามระดิษ
56. อาจารย์ ดร. ธีรวัต ณ ป้อมเพชร
57. อาจารย์ ดร. ธีรนุช โชคสุวณิช
58. อาจารย์ อาทิตย์ ชีรวณิชย์กุล
59. อาจารย์ ตรีดาว อภัยวงศ์
60. อาจารย์ ภาสุรี ลือสกุล
61.อาจารย์ วชิราภรณ์ คลังธนบูรณ์
62.อาจารย์ จารุริช ดันตราภรณ์
63.อาจารย์ ดวงเนตร วงศ์ประทีป
64.อาจารย์ สมจิตร จิระนันทิพร
65.อาจารย์ สุวิมล รุ่งเจริญ
66.อาจารย์ สุขุมาล เล็กสวัสดิ์
67.อาจารย์ ดังกมล ณ ป้อมเพชร
68.อาจารย์ สรรควัฒน์ ประดิษฐ์พงษ์
69.อาจารย์ เพ็ญวิสาข์ ศรีวรนารถ
70.อาจารย์หนึ่งฤทัย แรงผลสัมฤทธิ์
71.อาจารย์ วิลาสินีย์ แฝงยงค์
72.อาจารย์ กาญจนา บุนนาค
73.นาย อนุสิทธิ์ ชาดายาธร
74.นาย ประพันธ์ คำอ่อน
75.นาย ชื่น มีใบ
76.นาย สุภกิจ อ่วมทับ
77.นาง วิภา หอมสิริ
78.นาง รวงทอง อยู่เนียม
79.นางพวงทิพา อยู่บำรุง
80.นาง ณัฐชไม บุญนารถ
81.นาง สุปริญา ลุลิตานนท์
82.นาง รัตนา พดด้วง
83.นาง สุวรรณี โรจน์ทังคำ
84.นาง นิรอฮานี จันทสังข์
85.นาง ญาดา อุดมพงศ์ชัย
86.สุวรรณา เจริญศิริ
87.นางสาว ลาวัลย์ อิ่มเงิน
88.นางสาว สุฑามาศ เพ็ชรเมือง
89.นางสาว สุทธิลักษณ์ สังตาพฤกษ์
90.นางสาว สายป่าน ปุริวรรณชนะ
91.นางสาว ประภัสสร ภัทรนาวิก
92.นางสาว สำเภา คล้ายโพธิ์ทอง
93.นางสาว ณัฐกานต์ จินดาบุรีรักษ์
94.นางสาวพรลภัส ยวงงาม
95.นางสาว ปาจรีย์ ทาชาติ
ก่อนหน้านี้ดิฉันคิดอยู่ตลอดว่าคณาจารย์คณะนี้คงไม่มีวันก้าวเข้ามายุ่งวุ่นวายกับการบ้านการเมือง แต่เมื่อดูจากรายชื่อแล้วล้วนแล้วแต่เป็นนักวิชาการระดับประเทศ อ.วิทย์ ก็เป็นเลิศด้านปรัชญา อ.วัลยา ก็เป็นเลิศด้านภาษาฝรั่งเศส อ.ปิยนาถ ก็เปี่ยมไปด้วยความรู้ด้านประวัติศาสตร์ อ.เสาวลักษณ์ก็ที่หนึ่งของสาขาภาษาญี่ปุ่น อ.ตรีศิลป์ ก็ทรงความรู้ด้านภาษาและวรรณกรรมไทย ฯลฯ

วันนี้ดิฉันรู้สึกภูมิใจกับสิ่งที่อาจารย์ร่วมกันลงนาม คณะวิชาสายอักษรหรือศิลปศาสตร์ไม่ได้เป็นคณะที่เกี่ยวกับการเมืองเลยแต่เป็นคณะที่สังคมขาดไม่ได้ อาจารย์คณะอักษรศาสตร์สั่งสอนมาตลอดเรื่องจริยธรรมและคุณธรรม มาบัดนี้ดิฉันพร้อมจะยืนอยู่เคียงข้างอาจารย์และจะ Vote No Vote อย่างที่ตั้งใจไว้แต่แรกค่ะ รักอาจารย์ทุกท่านค่ะ...

เมนต์ ไม่ขึ้นค่ะ...

ทีเมนต์น้อยๆ ละขึ้นเชียว..

เป็นกำลังให้นะคะ...

นายกแพทยสภา นพ สมศักดิ์ โล่ห์เลขา ประกาศบนเวทีพันธมิตรแล้วว่า ที่ประชุมของ แพทย์ ทันตแพทย์ เภสัช พยาบาล ประกาศแสดงจุดยืน นายกขาดจริยธรรมแล้ว ควรลาออกได้

อาจารย์ ศิษย์ ศิษย์เก่า แพทย์ จนท รพ จุฬา ร่วมม็อบ ประมาณ 5000 คน

แพทย์รามา แพทย์ มศว ก็มาร่วมด้วย

ม็อบมา ประมาณ 2 แสน บวกลบครับ คนทะลักออกแนวข้าง เข้าสยาม สุดยอดครับ

ตบหน้าทรราชครับ

ตบหน้าโพลครับ

ผมไป 4 ทุ่ม คนยังแสนกว่าครับ