ลูกลิงที่โรงเรียน

ความจริงออมสินก็ไปโรงเรียนมาได้ 1 เทอมแล้วล่ะ
แต่แบบว่า....อยากเขียนอ่ะการไปโรงเรียนครั้งแรกในชีวิตของลูก
เริ่มจาก
ป๊ะกะแม่ ก็เป็นมนุษย์เงินเดือนอ่ะค่ะ ทำงานงกๆแต่เช้า กลับมาก็มืดเลย
ดังนั้นเมื่อมีออมสิน ก็เลยต้องให้อยู่บ้านคุณยายที่ ตจว.ก่อน เพราะไม่มีใครอยากอยู่กรุงเทพกะเราเลย
ตอนแรกที่แม่กลับมาทำงานแม่ร้องไห้หาออมสินทุกวันเลย..
ออมสินเลยต้องไปๆกลับๆระหว่างกรุงเทพ-เพชรบูรณ์
แต่ตอนนี้ หนู 3 ขวบแล้ว คุณตาคุณยายก็คงจะทนความซนของหนูไม่ไหว (ประเภทใจสู้แต่สังขารไม่อำนวย)
แม่เลยพาหนูมาอยู่กรุงเทพ มาเป็นเด็กเต้บอีกครั้งนึง
โดยตกลงกะป๊าว่า เช้าเราจะไปส่งออมสินที่โรงเรียนเอง แล้วเลิกเรียนให้รถโรงเรียนไปส่งออมสินที่บ้านอากง อาม่า ให้กินข้าวอาบน้ำใส่ชุดนอนรอเลย แล้วป๊าเลิกงานไปรับ กลับมาบ้านหมู (คอนโดค่ะ มันเล็กกว่าบ้านคุณยายมาก ออมสินเลยตั้งชื่อเป็นบ้านหมู)

โรงเรียนออมสินเป็นโรงเรียนเล็กๆค่ะ มีนักเรียนแค่ 30 กว่าคนเอง เด็กเล็ก-อ.3 ห้องเด็กเล็กออมสินมีนักเรียน 6 คน ครู 2 คน ดญ 5 +ออมสิน ที่ตัดสินใจเลือกโรงเรียนนี้จากที่ตะเวณดูมาหลายที่ เสริซข้อมูลอยู่เป็นเดือนๆ เพราะออมสินยังทำอะไรไม่ค่อยเป็น เลยอยากได้รับการดูแลไกล้ชิด ที่นี่เด็กน้อย ครูดูแลทั่วถึง รู้จักกันทั้งโรงเรียน สภาพแวดล้อมเหมือนบ้าน (ไฮโซกว่าบ้านเราเยอะ) เหมาะแก่เด็กที่เพิ่งออกจากอกพ่อแม่ครั้งแรก

เริ่มละนะ......
เดินทางเช้ามืดครับ ออกตอนประมาณ 7.00 น

แบบว่านั่งรถไป ป้อนขนมไป (ข้าวไม่กิน) รูปผสมๆนะ เพราะถ่ายหลายวัน (นังแม่มังขยันมาก 555 )

ถึงโรงเรียนแล้วคร้าบบบบบบบ ถึงก่อนเพื่อนทุกวันเลย

โรงเรียนนี้อยู่สุขุมวิท 39 เด็กๆมาโรงเรียนกันสาย จะ 2 โมงแล้วยังไม่เห็นนักเรียนซักกะคน
รอนานนะเนี่ย เมื่อไหร่เพื่อนจะมา

ป๊าดดดดด แม่ๆๆ มีธงไทยด้วยๆๆ (สมเป็นเด็กภูธรเจงๆ)

บ้านหมูเป็นคอนโด ไม่มีให้เล่นครับ (เล่นเยอะๆลูก ให้คุ้มกะค่าเทอมหน่อย)

เล่นเสร็จฟังนิทาน กินกลางวัน แล้วนอนกินนม


ออมสินชอบไปโรงเรียนมาก...แบบว่าไม่เคยร้องไห้เลย ทุกครั้งที่ไปส่งจะวิ่งจู๊ดดดดหายเข้าไป เหมือนปล่อยหมาออกจากกรงเลย
แม่แอบตั้งความหวังในครั้งแรกที่ไปส่งออมสินว่า หนูจะร้องไห้ เกาะแขนเรียกแม่ (อุตส่าห์เตรียมผ้าเช็ดหน้าไป) แต่ลูกกลับบอก แม่... ไปทำงานไป แม่ไปซี (ดูมันๆ)
แถมครูบอกหน้าที่ประจำของออมสินที่โรงเรียนคือการไปรับเด็กๆลงจากรถ
ผู้ปกครองทุกคนรู้จักออมสินหมด (มีแม่อ่ะ ไม่รู้จักลูกใคร เพราะไปส่งออมสินแต่เช้า)
ออมสินอยู่โรงเรียนแล้วมีความสุข แม่ก็มีความสุข แม้เรื่องวิชาการหนูจะไม่ได้อะไรเลยก็ตาม (อากงอาม่าชอบบ่นว่าออมสินไม่เห็นเขียนหนังสือได้ซักที_ก็เด็กเพิ่ง 3 ขวบอ่ะนะ)
แม้แม่จะโดนคนในครอบครัวบ่นว่า ค่าเทอมออมสินแพงเกินไป เด็กตัวนิดเดียวทำไมแพงจัง
พัฒนาการลูกเป็นสิ่งสำคัญสำหรับแม่ค่ะ ที่ไหนที่ออมสินอยู่แล้วมีความสุข เต็มใจที่จะเรียนรู้ แม่ก็ยอมจ่าย

Create Date : 14 พฤศจิกายน 2550		2 comments
Last Update : 22 พฤศจิกายน 2550 15:38:27 น.
Counter : 2526 Pageviews.
Share Tweet