My Destiny : 1 ปี กับ TVXQ!

22 มิ.ย.2552...

5 วันก่อน TVXQ! 3rd Asia Tour Mirotic Concert in Bangkok รอบแรกจะเริ่มขึ้น จากกระทู้แนะนำกระทู้หนึ่งของห้องเฉลิมกรุง เพื่อความเข้าใจในการอ่านกระทู้นั้นก็เลยเข้าไปดูผังที่นั่งของ คอนเสิร์ตนี้ในเวบ Thaiticketmajor และด้วยเพราะอะไรไม่ทราบได้ ปรากฎว่าที่นั่งบล๊อกที่มีปัญหากันนั้นมีที่ว่างอยู่ 2 ที่ทั้งๆ ที่บัตรน่าจะหมดไปตั้งแต่วันแรกที่เปิดขาย(ยังจำได้ถึงอาการนอยด์ ของพี่สาวทั้งสองในวงเอ็มตอนที่วางแผนเพื่อช่วงชิงบัตรคอนเสิร์ต นี้ได้ดี 555) ด้วยความซนส่วนตัวและแรงยุจากเด็กอีกคนนึง(คาดว่านางหาเรื่องและเพื่อนไปดูปาร์คยูชอน 555) ก็เลยจิ้มซื้อบัตร 2 ใบนั้นไปทันที

4,500 บาท...เป็นบัตรคอนเสิร์ตที่แพงที่สุดในชีวิต เอาจริงๆ คือ ไม่เคยซื้อบัตรราคาแพงที่สุดของคอนเสิร์ตที่ไปดูเลยด้วยซ้ำ นี่อะไรซื้อบัตรราคาแพงสุดเพื่อไปดูผู้ชายเกาหลีห้าคนที่ไม่เคยรู้จักกันมาก่อน ไม่คุ้นเคยกันเลยด้วยซ้ำ(ถ้าไม่นับเวลาที่พี่สาวเพ้อถึงมิกกี้) เพราะห่างหายจากการติดตามวงการบันเทิงเอเชียไปราวๆ สี่ห้าปีได้

ยอมรับเลยว่าตอนที่ซื้อบัตรเนี่ยประสาทมากๆ แค่นึกสนุกและอยากไปดูคอนเสิร์ตศิลปินต่างชาติบ้างสักครั้ง รู้จักวงนี้แค่ชื่อวง, มิกกี้และแจจุง(หน้าก็จำไม่ได้ด้วยนะ) เนื่องจากที่สาวที่รักชอบและมาเพ้อให้ฟังบ่อยๆ นอกจากนี้ก็รู้แค่ว่า TVXQ คือ ดงบังชินกิ บอยแบนด์จากเกาหลีที่ดังมากๆ ก็นอยด์ๆ นิดหน่อยว่านี่ชั้นทำบ้าอะไรลงไป จะไปดูหรือจะขายต่อดี แต่ก็ได้รับกำลังใจจากหัวหน้าที่เคยพาลูกสาวไปดูคอนเสิร์ตโอ บอกว่าไปเถอะ คอนเสิร์ตสนุกอยู่แล้ว พี่พาลูกไปมาแล้ว ขนาดไม่รู้จัก ฟังไม่รู้เรื่องยังสนุกเลย ก็เอาล่ะ...ไปก็ไป เพราะตัวเองก็ห่างหายจากการติดตามวงการเพลงเอเชียไปนาน ไปเปิดหูเปิดตาบ้างก็ดี

พอคิดว่าจะไปก็เลยไปสารภาพกับพี่สาวแฟนของมิกกี้ทั้งสองว่า เค้าแอบไปซื้อบัตรมาแหละ เดี๋ยวจะไปดูรอบวันเสาร์นะ พี่ๆ งงเลยทีเดียวว่าอารมณ์ไหนของแก อยู่ๆ ก็จะไปดูคอนดงบังแถมซื้อบัตรแพง ซะด้วย เพราะก่อนนี้ไม่เคยมีท่าทีจะสนใจมาก่อนเลย พี่สาวที่แสนดีก็เลยชวนให้ไปด้วยกันที่ลานหน้าเซ็นทรัลเวิร์ลในวันศุกร์ ที่มีงานแถลงข่าวคอนเสิร์ต แต่ก็ปฏิเสธไปเพราะขี้เกียจและไม่ชอบคนเยอะๆ แต่...อีกหนึ่งวันต่อมาก็รู้เลย ว่าคิดผิดมหันต์ที่ไม่ไปดู T^T (ก็ตอนนั้นยังไม่รู้เน้..ว่าจะตกหลุม เด็ก 555)


26 มิ.ย. 2552...

ตอนเย็นเลิกงานไปสยามเพื่อซื้อของและเดินเล่นรอเวลางานแถลงข่าวเลิก เพื่อที่จะไปกินข้าวที่เซ็นทรัลเวิร์ลกับพี่สาวทั้งสอง เป็นครั้งแรกที่ได้เห็นพลังของแฟนคลับดงบังชินกิแบบชัดๆ (ก่อนนี้มักจะ บังเอิญเจอ SJ และเอลฟ์ตามสถานที่ต่างๆ มากกว่า) ผู้คนเสื้อสีแดงเดินบน sky walk จากเซ็นทรัลเวิร์ลมาสยาม สวนกับเราที่จะเดินไปเซ็นทรัลเวิร์ล แบบว่า...คนเยอะจริงๆ เหมือนเป็นคนเดียวที่ต้องเดินสวนกลุ่มคนเลยอ่ะ เบียดเสียดมากมาย กว่าจะถึงเล่นเอาเหงื่อตก ระหว่างทางที่เดินไปก็เห็นสีหน้าตื่น เต้น หัวเราะ รอยยิ้มและก็มีน้องๆ เด็กมัธยมเดินร้องไห้ด้วย บางคนก็ถือเก้าอี้พลาสติกกลับมาด้วย เห็นแล้วก็ทึ่งว่าเออ...คน เยอะและแฟนๆ เหนียวแน่นดีจัง

ระหว่างมื้อเย็น..ก็เป็นการเก็บข้อมูลของเด็กห้าคนก่อนที่จะไปดูคอนเสิร์ต รู้สึกว่าอย่างน้อยก็ควรจะแยกออกให้ได้ว่าใครชื่อ อะไร พี่ๆ ก็เอารูปที่ถ่ายมาให้ดู(จากรูปเลยรู้ว่าพี่ๆ อยู่ใกล้ได้อีก ทำไมไม่ไปดูกับพี่เนี่ย >.<) แล้วก็เม้าท์ให้ฟังว่าคนนู้นเป็นยังไง คนนี้เป็นยังไง ต้องนั่งจำว่าพี่หมี คือ ยูโนว์ ยุนโฮนะ คนนี้เป็นหัวหน้าวงด้วย พอพูดถึงพี่หมีก็เลยถามพี่สาวว่าทำไมแจจุงไม่ ได้เป็นหัวหน้าวง เห็นในประวัติ(จากวิกิพีเดีย)ว่าแจแก่สุดหนิ พี่สาวทั้งสองก็นิ่งไปนิดนึง แล้วตอบมาสั้นๆ ว่า "มันรั่ว!!!"....ตอนนั้นยังไม่เข้าใจคำตอบหรอก แต่...อีกไม่นานก็เข้าใจแจ่มแจ้งเลย ^^"


27 มิ.ย. 2552...คอนเสิร์ตที่อิมแพคอารีน่า

เป็นวันที่ไปดูคอนเสิร์ตแบบสบายๆ ไปแบบหัวโล่งๆ ไม่ได้คิดอะไร ไม่คาดหวังอะไร และก็ไม่รู้ว่าจะเจออะไรนอกจากผู้ชายเกาหลีห้าคน(ย้ำ อีกทีว่าบ้ามาก...ชั้นทำอะไรลงไป -*-) ต้องขอบคุณน้องสาวเป็นอย่างมาก ที่คอยอธิบายให้ความรู้เกร็ดเล็กเกร็ดน้อยตลอดคอนเสิร์ต เพราะเค้าไม่รู้อะไรเลยจริงๆ

ตอนไปถึงอิมแพคก็เห็นผู้คนใส่เสื้อสีแดงเต็มไปหมด แต่ตัวเองใส่เสื้อสีเขียวอมน้ำเงิน...ประหลาดได้อีก =.=" ตอนต่อแถวรอเข้าคอน ก็มีคนใส่เสื้อเขียนว่า Soulmate เดินผ่าน คุณน้องก็ชี้ให้ดูและบอกว่า รู้ไหมว่ามันมีความหมายด้วยนะ โซลเมทเป็นชื่อเรียกมิกกี้และแจจุง...ก็อืมมมม รู้เรื่อง couple เพิ่มมาอีกเรื่องนึง

ในคอนเสิร์ต...เข้าไปแล้วอึ้ง ไม่คิดว่าที่นั่งจะใกล้เวทีขนาดนี้ ถ้าน้องมายืนที่เวทีตรงหน้าก็เห็นหน้ากันชัดๆ เลยทีเดียว พอไฟปิด ก่อนเริ่มการแสดง...Red Ocean ในอิมแพคก็ปรากฎให้เห็น (คิดว่าตัวเองคงเป็นหนึ่งในไม่กี่คนในนั้นที่ไม่มี penlight) สวยจริงๆ ไม่เคยเห็นอะไรแบบนี้มาก่อน

ในระหว่างคอน มีน้องคนที่นั่งข้างกันหันมาถามว่า "พี่คะๆ พี่ตามเทพมานานเท่าไหร่แล้ว?"....อึ้งไปห้าวิ..เทพ? ใครฟระ? แล้วก็นึกได้ว่ามาจากชื่อวงดงบังชินกิละมั้ง อึ้งต่ออีกห้าวิ...ถ้าบอกไปว่าเพิ่งมารู้จักในนี้เนี่ย น้องเค้าจะด่าไหม 555 คุณน้องคนเดียวกันนี่สุดยอดมากเลย มีปริ้นท์เนื้อร้อง โค้ดเชียร์และร้องเพลงตามน้องๆ ตลอด แถมกรี๊ดได้ตลอดคอนเสียงไม่มีตกด้วยประทับใจจริงๆ

ส่วนน้องสาวที่ไปด้วยกัน ก็กรี๊ดเสียสติอยู่หลายชอตเหมือนกัน ตัวเองมีกรี๊ดเยอะๆ ก็ตอนที่จุนซูโผล่ขึ้นมาในเพลง Tonight เพราะตรงนั้นมันอยู่ข้างหน้าที่นั่งของพี่สาวในรอบวันอาทิตย์เลย ก็เลยกรี๊ดด้วยความดีใจปนอิจฉาพี่สาวที่จะได้เห็นน้องใกล้ๆ ส่วนเพลงอื่นยังเฉยๆ อยู่ เพราะว่าต้องใช้สมาธิในการแยกแยะว่าใครเป็น ใครบ้าง นอกนั้นก็นั่งฟังเพลงและดูเพอร์ฟอร์มานซ์ของเด็กๆ มากกว่า

เป็นคอนเสิร์ตที่ไม่คิดเลยว่าจะเจอบอยแบนด์ความสามารถสูง ครบเครื่องทั้งร้องทั้งเต้นแบบนี้ ชอบโซโล่ของแต่ละคนมากมาย ระหว่างคอนคุณน้องก็บรรยายให้ฟังว่าเพลงนี้มิกกี้แต่งเองนะ, ตอนเพลง HUG น้องสาวก็บอกว่าเพลงนี้แนวแจจุงเลย เดี๋ยวส่งคลิปเพลง Maze ให้ดู, Love in the Ice กับ screen ข้างหลัง เด็กขี้จิ้นก็ตายไป พูดแต่ว่า"โอ๊ยยยย ได้ทุกคู่เลย" (อิฉันเองเริ่มตระหนักถึงคำว่า couple อีกรอบ 555)

ยิ่งช่วงท้ายๆ คอนเสิร์ตยิ่งสนุก ตอนเพลง Somebody to Love ดังขึ้นมา คุณน้องสาวก็กรีดร้องว่าเพลงญี่ปุ่นนนนนนนน ไม่คิดว่าดงบังจะเอาเพลงของโทโฮฯ มาร้อง ก็เป็นอีกความรู้ที่เพิ่มมาว่านอกจากเพลงเกาหลี แล้ว ห้าคนนี้ก็ร้องเพลงญี่ปุ่นด้วย(ฉันไปอยู่บนหลังทุยที่ไหนมา -*-) แล้วคุณน้องก็คร่ำครวญต่ออีกนิดนึงว่าที่จริงแล้วอยากดูคอนของโทโฮชินกิมากกว่าดงบังชินกิอีก...(คิดในใจ..นอกจากภาษาแล้วต่างกันไงเหรอ?---ช่างไม่รู้อะไรบ้างเล้ยยยยยยย)

จบคอนออกมาเหมือนต้องมนต์ คอนจบคนไม่จบ...เพ้อไปเป็นสัปดาห์ ถ้าวันอาทิตย์ไม่ติดดูคอนสำคัญอีกคอนนึง ก็คงไปอิมแพคอีกรอบหาตั๋วเข้าไปดูมิโรติกอีกรอบแน่ๆ





จากนั้น...หลายสิ่งหลายอย่างก็เกิดขึ้นมากมาย และเรื่องมันยาววววว...มากกกกก
ดังนั้นเล่าแบบสรุป/พยายามสรุป คงจะดีกว่า

เมื่อรู้ว่ามีคนตกหลุมเพิ่มขึ้นมา คุณพี่คุณน้องที่รักและแสนดีทั้งหลาย ก็พร้อมใจกัน feed ช้อมูลของดงบังมาให้ ทั้งคลิปทาง youtube, DVD รายการต่างๆ ที่น้องไปออก พี่ๆ และน้องสาวจัดหามาให้พร้อม พอดูทุกสิ่งที่โดน feed มาแล้ว ก็เข้าสู่ช่วงศึกษาด้วยตัวเอง วันๆ จมกับคลิปรายการและ performance ต่างๆ ที่น้องๆ ไปออก การตามย้อนหลังห้าปีกว่าๆ นี่เหนื่อยเอาเรื่องเลย...

นอกจากคลิปรายการต่างๆ แล้วก็ตามเก็บผลงานย้อนหลัง...ไม่เยอะเท่าไหร่เลยก็แค่เล่นเอากระเป๋าแบน ยิ่งกว่านั้นหลังจากนั้นก็มีเรื่องให้เสียตังอยู่เรื่อยๆ จนรู้สึกว่าทำมาหากินมาเพื่อส่งเสียเจ้าห้าคนนี้หรือไง ^o^

แค่นั้นยังไม่พอ อิฉันโดน feed ด้วยฟิค!!! เกิดมาเพิ่งเคยอ่านนี่แหละ ก็เป็นอีกความรู้ใหม่ว่า มีอะไรแบบนี้กันด้วย 55555


ราวๆ หนึ่งเดือนจากคอนเสิร์ตมิโรติก (คืนวันที่ 31 ก.ค. 52) ก็เป็นอีกคืนที่ลืมไม่ลง กำลังจะนอนอยู่แล้วเชียว ข่าวที่น้องสามคนฟ้องบริษัทก็ออกมา ใช้เวลาตั้งสติและย่อยข่าวอยู่พักใหญ่กว่าจะได้นอนกัน >.<

ช่วงเวลาหลังจากนั้นก็ได้เจออะไรหลายอย่างจริงๆ ไม่ว่าจะเป็นการจัดการกับความรู้สึกตัวเอง(มีหลายอารมณ์ไม่ต่างจากคนทั่วไปหรอกค่ะ), การเสพดราม่าต่างๆ ที่เกิดขึ้นตลอดเวลาร่วม 11 เดือน ก็เป็นจุดที่ทำให้ค่อยๆ เรียนรู้ ยอมรับและปรับใจให้เข้ากับสถานการณ์ พูดเหมือนง่ายเนอะ แต่ก็หนักเอาการอยู่ ช่วงแรกๆ อารมณ์เหวี่ยงขึ้นลงอย่างกับรถไปเหาะ(แลดูคล้ายคนอกหัก ^^") จนมาถึงตอนนี้เหลือแค่แกว่งพอประมาณ

ไม่รู้ว่าโชคร้ายหรือโชคดีกันแน่ที่เพิ่งมารู้จักน้องๆ เมื่อปีที่แล้ว(หลายคนบอกว่าดีแล้ว อย่างน้อยก็ได้ดูคอนมิโรติก 555) เคยถามพี่สาวคนหนึ่งว่า "มันช้าไปไหมที่มาชอบดงบังตอนนี้" ขณะที่ถาม...พี่สาวตอบไม่ได้ ผ่านไปหลายวัน(ถ้าจำไม่ผิด คือ หลังจากคอนเสิร์ตมิโรติกที่เซี่ยงไฮ้) พี่สาวก็ให้คำตอบกลับว่า "ไม่หรอก เรียกว่ามาได้เวลาสำคัญที่น้องๆ ต้องการความรักและกำลังใจอย่างที่สุดต่างหากล่ะ"


หนึ่งปีที่ผ่านมา...
ได้ทำอะไรหลายอย่างที่ไม่เคยทำเยอะแยะมากมาย และได้พบว่าโลกนี้มีคนอีกหลายประเภทที่ไม่เคยพบเจอ ได้เจอเพื่อนเก่าที่สมัยเรียนไม่เคยคุยกันเลย แต่ตอนนี้ซี้กันเพราะน้องๆ กร๊ากกกกก

อีกเรื่องที่ฮา คือ บางทีการคุยเรื่องศิลปินก็กลายเป็นประเด็นวิชาการในแง่กลยุทธ์ธุรกิจ/อุตสากรรมบันเทิงและการเงินได้ด้วยนะ หลายเคสนี่น่าทำเป็นกรณีศึกษามากๆ


อีกหนึ่งปีข้างหน้า...และต่อๆ ไป
ยังไม่รู้ว่าอะไรจะเกิดขึ้น สิ่งที่ทำได้ก็แค่ "Stand by them" ก็เท่านั้นเอง



หลายครั้งลองนึกย้อนไปว่าทำไมถึงมารู้จักห้าคนนี้ได้...Destiny...คงเป็นคำที่เหมาะที่สุดแล้ว


...เรื่องของอิฉันมันบ้าบอมากจริงๆ





((จบห้วนๆ แบบนี้แหละนะ...เวลามีจำกัด ))

Create Date : 27 มิถุนายน 2553		7 comments
Last Update : 27 มิถุนายน 2553 9:06:44 น.
Counter : 3405 Pageviews.
Share Tweet