บ่ายวันเสาร์กับข่าวจาก Bigeast office
บ่ายแก่ๆ วันเสาร์ที่ 3 เมษายน 2553 (เขียนเต็มยศมาก -*-)"I've been waiting for so long..."เสียงโทรศัพท์ปลุกเราขึ้นมาจากการงีบหลับยามบ่าย ไม่ใช่ใครที่ไหนเป็นเพื่อนที่เมื่อกี้คุย MSN กันอยู่นั่นเอง แต่ดิฉันเผลอหลับ!!(เปิดเรื่องมาประหนึ่งว่าเขียนฟิค 5555555555)เพื่อนถามว่าเห็นลิ้งที่ส่งให้ในเอ็มไหม ด้วยความงัวเงียก็ลุกขึ้นไปกดลิ้งนั้นดู.......!!!?[Trans] 100403 Bigeast mail – The boys will stop working as Tohoshinkiพูดไม่ออก ตอนนั้นสติยังไม่มาครบถ้วน หรืออึ้งไปแล้วกับข้อความที่ได้อ่านนั้นก็ไม่แน่ใจเท่าไหร่....นิ่งไปพักนึงแล้วบอกเพื่อนว่า "อือ...ก็อย่างที่คิด" (ประมาณนี้ป่ะเพื่อน เค้าจำอะไรไม่ค่อยได้ -*-)คุยๆ กันไปซักพัก ก็เริ่มสติแตกนิดๆงง...ทำไมมาประกาศวันนี้? นี่วันเสาร์นะ? ทำไมบิ๊กอีสท์ออฟฟิศไม่หยุดทำงาน? ส่งมาทำม้ายยยยยย!? (อันนี้เริ่มเวิ่น 55)ช่วงเช้ายังกรี๊ดเด็กผู้ชายเสื้อกล้ามแดง สนุกกับการคาดเดาผลงานใหม่ของมิคกี้อยู่เลย นี่มันอะไรก๊านนนนนนนนก็คุยปลอบใจกันไป บอกเพื่อนไปว่าโอเคไม่ต้องห่วง ทำใจไว้นานแล้วแหละ แต่...พอมันเป็นจริงก็อดหวิวๆ ไม่ได้อยู่ดี เสียดายที่สุด...จากนั้นก็โทรไปบอกพี่สาว...ทีนี้แหละสติแตกของจริง ตอนโทรไปยังไม่อะไรเลย แต่พอจะบอกข่าว...พูดไม่ออกร้องไห้ซะงั้น กว่าจะพูดออกมาได้ว่าโทรไปเรื่องอะไร ทำเอาพี่สาวตกใจใหญ่ แหะๆ ขอโทษค่า ^^"ปฏิกิริยาของพี่สาวก็นิ่งๆ ยอมรับความเป็นจริง ได้แต่ทำใจ จะว่าไปพวกเราก็ทำใจกันมานานแล้วล่ะเนอะ เย็นวันนั้นดราม่ามากมาย รู้สึกขี้เกียจคุยแล้วเพราะเดี๋ยวดราม่าอีก ก็เลยส่ง sms บอกพี่สาวน้องสาวอีกสองสามคน.....ไปๆ มาๆ ได้คุยกับทุกคนเลย 555น้องสาวบอกว่า ให้ออกห่างจากเน็ตหยุดการรับรู้ข่าวสารไปก่อน อย่าไปอ่านอะไรอีก (นางรู้ว่าเค้าเป็นพวกชอบตอกย้ำตัวเอง) -- แต่ไม่สำเร็จ แอบอ่านไปแยะเลย แหะๆพี่สาวอีกท่าน ก็รีบทิ้งงานที่ทำอยู่โทรกลับมาและก็คุยกันไป ไม่ฟูมฟาย ก็เหมือนๆ เดิม ทำใจยอมรับกับสิ่งที่เกิดขึ้น (ทำไมคนรอบตัวอิฉันเป็นแบบนี้หมดเลยเนี่ย ^^)ข้อสรุปของคนรอบตัวเป็นแนวทางเดียวกันหมด "สนับสนุนต่อไป" จะเดี่ยวจะคู่จะหมู่ ร้องเพลง เล่นละคร พิธีกร เลี้ยงหมา (55555)ตราบใดที่น้องทั้งห้ายังต้องการความรัก กำลังใจ และการสนับสนุน พวกเราก็จะอยู่ตรงนี้แหละ ไม่ไปไหนหรอกนะ (โหมดนางฟ้ามาก )ในสถานการณ์แบบนี้..... คนที่เจ็บปวดที่สุดก็ทั้งห้าคนนั้นแหละ..... คนที่ต้องการกำลังใจมากที่สุดก็ห้าคนนั้นแหละ..... อย่างที่มัตสึอุระซังบอก เรื่องนี้ "ไม่มีใครผิด" ดังนั้นอย่าโทษกันเลย..... ควรเอาความสุขของน้องเป็นที่ตั้งดีกว่าเนอะถ้าต่อไปเห็นพวกเค้าสุขสบายดี ทำงานอย่างมีความสุขและสบายใจ นี่ก็เป็นสิ่งที่ดีแล้วล่ะ...เนอะๆ ^^!ขอบคุณมัตสึอุระซังและทีมงานเอเวกซ์ สำหรับทุกอย่างที่ทำเพื่อโทโฮชินกิและแฟนๆ รู้ว่าลำบากกันมากมาย...ซาบซึ้งจริงๆ ค่ะ ขอบคุณคิตะกาว่า เอริโกะซังด้วยนะคะ สำหรับบล๊อกและข้อความที่ลึกซึ้งที่ถ่ายทอดออกมาได้โดนใจมากเลย ขอบคุณทุกคนที่เป็นห่วงเค้าด้วยเน้ เค้าก็ประทับใจที่เพื่อนๆ เป็นห่วงนะ ตอนนี้แค่รอดูผลงานน้องๆ ก็ไม่มีเวลาไปดราม่าแล้วล่ะ ละครสาม(และอาจจะเป็นสี่) กะซิงเกิ้ลอีกหนึ่ง!! (ไม่แน่ว่าจะแค่หนึ่งด้วย)...น้องๆ คะ!! พี่จน!!!!!!! ป.ล. ตอนที่ยังฟุ้งๆ เรื่องข่าว เคยนั่งจิ้นไปถึงตอนที่น้อง comeback ด้วยล่ะ มีความสุขมากกกกกกก นานแค่ไหนก็จะรอนะ ถึงรอเก้อก็ไม่เป็นไรเพราะแค่ได้รอก็มีความสุขแล้วล่ะ