หว่อชือซีหงสื้อ : เขียน
หลินหยาง : แปล
จำนวน : 20 เล่ม
อ่านจบยี่สิบเล่มโดยภาพรวมสนุกมาก เป็นเรื่องหนึ่งที่ไม่ผิดหวังที่ได้อ่าน  เนื้อหาครึ่งแรกส่วนใหญ่คือพระเอกฝึกวิชายกระดับมีต่อสู้ การต่อสู้ครึ่งเรื่องแรกคือมันส์สะใจไปเลย การอัพวิชาฝีมือของพระเอกก็เพื่อตามหาภรรยาและบุตรสาว

ส่วนครึ่งเรื่องหลังยิ่งอลังการ พระเอกเทพมาก กวาดล้างมารเป็นว่าเล่น แถมโบราณาจารย์มาร,พุทธ,เต๋า สามพิสุทธิ์ล้วนปรากฎตัว

นางเอกในเรื่องมีบทบาทแค่ช่วงแรกๆ ที่เหลือเป็นแค่ตัวประกอบ เรื่องนี้เน้นหนักไปทางบทบาทพระเอกการฝึกวิชาพัฒนาขั้นการบำเพ็ญเพียร หาสมบัติมายกระดับอาวุธวิเศษที่ใช้ ต่อสู้ไปตลอดทางของเรื่องตั้งแต่ต้นจนจบ

ถ้าพูดถึงกระแสที่ว่าเรื่องนี้มีออกทะเล สำหรับเราถือว่าไม่นะ เพราะโทนเรื่องมันไปต่อได้  คิดว่าคนที่ชอบอ่านแนวเซียนเทพ+การฝึกปรือวิชาเหมือนเก็บเลเวล+ต่อสู้ไปเรื่อยๆ ไม่ควรพลาดนะ เรื่องนี้บอกไว้เลยสนุกกว่าสยบฟ้าพิชิตปฐพีหลายเท่า

เอาจริงๆคืออยากให้มีภาคต่อ อยากรู้ว่าหลังจากบรรดาเหล่าโบราณาจารย์ทั้งหลายออกไปนอกสามภูมิแล้ว ไปเจออะไรบ้าง รู้สึกผู้แกร่งกล้าในกระแสธารกาลเวลาหุนตุ้นจากที่เอ่ยถึงในเล่มไม่ว่าเป็นโชคชะตา,เจ้าเกาะป๋อฮั่น ล้วนฝีมือเกินเทพทั้งนั้น อยากอ่านเนื้อหาที่ไปไกลกว่านี้อีก

🌱🌱🌱🌱🌱🌱🌱🌱🌱🌱

🍂เล่ม 1

ฉินอวิ๋นจากบ้านเกิดไปหกปีเพื่อฝึกฝนมรรคากระบี่ พิชิตประตูเซียน(หลอมปราณระดับเก้าเข้าสู่ระดับสิบ)สืบทอดวิชาเซียนกระบี่จากยอดคนเมื่อแปดร้อยปีก่อน อาศัยเนตรทิพย์และกระบี่เหินอัตชีวีปราบปีศาจที่รังควาญแดนมนุษย์

เส้นทางตบะอีกยาวไกลที่ต้องใช้กลับเป็นทรัพย์สินเงินทอง

เมื่อกลับมาถึงบ้านได้ไม่นาน เจ้าเมืองกว่างหลิงจ้างวานเขาเก็บผลหยกเย็นพันปีที่มีสรรพคุณช่วยยืดอายุขัยแลกกับน้ำอมฤตมรกตเย็นที่จำเป็นต่อการหลอมกระบี่เหินอัตชีวี

ขั้นการฝึกบำเพ็ญ
1.เขตขั้นหลังฟ้าหลอมปราณ12ระดับ
2.เขตขั้นก่อนนภาแบ่งเป็น
-แดนโอสถอนัตตา
-แดนโอสถเที่ยงแท้
-แดนโอสถทิพย์
3.เขตขั้นจิตเอกะ

ทึ่งตรงแนวคิดหลอมกระบี่เหินที่จุดตันเถียน เจ๋งดี แต่ถ้าพูดถึงเนื้อหาโดยรวมของเล่ม1 ยังไม่มีอะไรน่าสนใจเท่าไหร่ เนื้อเรื่องอืดมากไม่ค่อยดึงดูดให้อยากอ่าน ไม่รู้ว่าทิศทางของเนื้อหาในเล่มต่อๆไปจะเป็นยังไง

ส่วนสำนวนการแปล ตอนคุณหลินหยางแปลมหากาพย์แห่งเหมาซานเราว่าโอเคเลย แต่พอมาอ่านงานแปลจีนย้อนยุครู้สึกสำนวนไม่ค่อยลื่นไหล มีสะดุดตรงการใช้คำบางคำ ชื่อวิชาก็ออกไปทางหนังจักรๆวงศ์ๆหรือว่านักแปลเหมาะกับงานแปลแนวปัจจุบันมากกว่า

🍂เล่ม 2

หลังจากแย่งผลหยกเย็นสำเร็จ ฉินอวิ๋นตัดสินใจเผชิญหน้ากับจ้าวคงคา ปีศาจที่สร้างความเดือดร้อนให้มนุษย์มากว่าสองร้อยปีโดยไม่มีผู้ใดกำราบได้ ความแค้นวัยเยาว์ที่เขามีต่อจ้าวคงคาถึงเวลาสะสางแล้ว

หลังการตายของจ้าวคงคาทิ้งสมบัติไว้มหาศาลโดยเฉพาะโลหิตหัวใจเด็กชายหญิงเป็นสิ่งที่จ้าวเกาะจิ่วซานอาจารย์ของจ้าวคงคาต้องการใช้มาเพิ่มพลังฝีมือมากที่สุด เขาจึงขอให้ศิษย์น้องซึ่งอยู่ในฐานะเจ้าเมืองกว่างหลิงคนใหม่จัดการกับฉินอวิ๋นและนำโลหิตหัวใจเด็กชายหญิงที่อยู่กับอีกฝ่ายมาให้ ฉินอวิ๋นจึงเผชิญกับศัตรูที่แฝงตัวเข้ามาแล้ว

เรื่องนี้เวลาอ่านไม่ควรสนใจกับขั้นพลังเพราะชวนมึน อ่านแค่ให้เข้าใจเนื้อหาส่วนใหญ่ก็พอ เนื้อหาเริ่มสนุกนิดๆละ

🍂เล่ม 3

เจ้าเมืองคนใหม่ร่างจริงเป็นปีศาจมารแห่งเขาอวิ๋นหมัวใส่ร้ายครอบครัวของฉินอวิ๋นว่าสมคบคิดกับปีศาจ จับตัวพ่อและพี่ชายของเขาไปตั้งใจถอนรากถอนโคนตระกูลฉิน แต่สุดท้ายก็ถูกฉินอวิ๋นสังหาร ทว่าร่างปีศาจของเจ้าเมืองกลับสลายหายไปไม่เหลือแม้แต่ซากศพ โทษฐานฆ่าเจ้าเมืองย่อมร้ายแรงถึงขั้นประหาร พวกฉินอวิ๋นจึงต้องหลบหนีออกจากเมืองเนื่องจากเขาไม่มีหลักฐานว่าเจ้าเมืองเป็นปีศาจมารแฝงตัวเข้ามา

โชคดีที่คันฉ่องตรวจตราสวรรค์ได้บันทึกเหตุการณ์ต่อสู้ระหว่างฉินอวิ๋นกับกงเหยี่ยปิ่งทำให้ความจริงกระจ่าง ด้วยระดับฝีมือของเขาในตอนนี้ทำให้ภาคีตรวจตราสวรรค์แต่งตั้งเขาเป็นฑูตตรวจตราสวรรค์รับหน้าที่กำราบมารปีศาจทั่วแผ่นดิน

โอย...ขำประโยคที่ว่าเทพเซียนและปีศาจกำลังประลองคาถา ดูสิแสงทั้งนั้น😂คงประมาณตรูมองไม่ทัน

🍂เล่ม 4

อีเซียวคนรักของฉินอวิ๋นถูกอู่เฟิงจวิ้นจู่บุตรีของบรรพชนผู้เฒ่าสกุลจงหลีทำร้ายโฉมหน้า เพราะมีความแค้นกับแม่ของอีเซียวด้วยเรื่องชู้สาว ฮินอวิ๋นจึงแก้แค้นด้วยการทำลายโฉมหน้าของนางเช่นกัน แม้จะรู้ว่าตระกูลจงหลีเป็นตระกูลใหญ่นับพันปี เขาก็ไม่เกรงกลัว

เยวี่ยฟูเหรินมารดาของอู่เฟิงจวิ้นจู่ขอให้มังกรอุทกเกล็ดโลหิตแห่งวิหารหมื่นลักษณ์ไปสังหารฉินอวิ๋นแลกกับผลึกเซียนสามชิ้นแต่ก็ล้มเหลว วิหารหมื่นลักษณ์จึงยกเลิกการว่าจ้างครั้งนี้

หงหลิงทงพบเจอป้ายอาญาสิทธิ์ชิ้นที่หกของนักพรตจิ่งหยางซึ่งเป็นยอดคนเมื่อสามพันปีก่อนเทพเซียนขั้นจิตเอกะแห่งสำนักจิ่งซาน ได้ทำนายวันที่สำนักจะประสบเคราะห์กรรมจึงตัดสินใจเก็บสมบัติวิเศษและคัมภีร์วิชาฝีมือของสำนักไว้ในถ้ำจิ่งหยาง ทิ้งหกป้ายอาญาสิทธิ์เปิดถ้ำไว้

หงหลิงทงบังเอิญพบป้ายอาญาสิทธิ์ชิ้นสุดท้ายจึงชักชวนฉินอวิ๋นให้เข้าถ้ำเซียนไปด้วยกัน ค้นหาสมบัติเซียนที่ตกทอดทิ้งไว้ ศึกแย่งชิงของวิเศษจึงมิอาจหลีกเลี่ยงได้

🍂เล่ม 5

ตามข้อตกลงเข้าถ้ำเซียน ผู้ครอบครองป้ายอาญาสิทธิ์สามารถนำคนเพิ่มเข้าไปได้อีกหนึ่งคน นอกจากพวกฉินอวิ๋นแล้วอีเซียวกับอารองของสำนักเสินเซียวและกลุ่มอื่นที่ได้ครอบครองป้ายอาญาสิทธิ์ล้วนพาพวกพ้องของตนเข้าไปด้วย

ก่อนออกจากถ้ำเซียนเกิดเหตุพลิกผันเกี่ยวพันถึงความเป็นตายของอีเซียว ฉินอวิ๋นจึงตัดสินใจตามหาคนรักในถ้ำเซียนเพียงลำพัง

การเข้าถ้ำเซียนของฉินอวิ๋นจัดเป็นวาสนาในคราเคราะห์แม้จะถูกค่ายคาถากักไว้ถึงสามปีกว่าแต่ก็ได้ตกแต่งภรรยาอย่างอีเซียวได้รับยอดวิชาและกระเหิรศาสตราวุธของผู้เฒ่ากระบี่ที่ทิ้งไว้ให้อนุชนรุ่นหลัง

🍂เล่ม 6

มนุษย์มารปีศาจต่างรู้ว่าฉินอวิ๋นออกจากถ้ำเซียนย่อมมีสมบัติติดตัว มารปีศาจมากมายต่างหวังแย่งชิงสมบัติของเขา

แต่เป้าหมายของฉินอวิ๋นคือสังหารเจ้าเกาะจิ่วซาน แม้เขาจะเข้าสู่แดนสูงสุดทว่าด้วยร่างเดิมของเจ้าเกาะกำเนิดจากภูเขา ต่อให้ใช้กระบี่อัตชีวีของผู้เฒ่ากระบี่ก็ยังไม่อาจทำลายชีวิตของเจ้าเกาะจิ่วซานได้ จึงได้แต่ปล่อยให้มันหลบหนีไป

หลังจากเหตุการณ์ดังกล่าวทุกฝ่ายต่างประจักษ์ฝีมือที่แท้จริงของฉินอวิ๋น ทั่วโลกหล้าเขากลายเป็นหนึ่งในสิบแดนสูงสุดของเผ่ามนุษย์ที่เหลืออยู่ในปัจจุบัน

ฉินอวิ๋นได้ทราบถึงฐานะที่แท้จริงของแม่อีเซียวว่าเป็นมังกรสายเลือดบริสุทธิ์ นางถูกกักขังที่ทะเลซีไห่โทษฐานรักและให้กำเนิดบุตรกับมนุษย์ ฉินอวิ๋นต้องการช่วยเหลือแม่ภรรยาจึงตัดสินใจตามหาผนึกโลหิตมังกรสวรรค์ที่วังมังกรสวรรค์บรรพกาลเพื่อแลกเปลี่ยนอิสรภาพให้กับแม่ของอีเซียว

ในวังมังกรสวรรค์บรรพกาลมีร่างบางส่วนของเทพมารนอกอาณาจักรที่ต่อสู้กับราชามังกรสวรรค์หลงเหลืออยู่ เศษร่างดังกล่าวก่อกำเนิดสัตว์ประหลาดมารคอยเฝ้าคราบสังขารและผนึกโลหิตมังกรสวรรค์ ทว่าระดับฝีมือของฉินอวิ๋นไม่มากพอที่จะต่อกรกับสัตว์ประหลาดมารนับร้อยตนได้จึงยุติภารกิจนี้ไปชั่วคราวก่อน

หลายปีต่อมาฉินอวิ๋นก้าวเข้าสู่ขี้นโอสถทิพย์หลอมกลั่นโอสถทิพย์ทองม่วงในตำนาน มีฝีมือเทียมเท่าจิตเอกะ ทว่าเซียนกระบี่ที่ผ่านมาล้วนไม่มีผู้ใดสามารถก้าวผ่านถึงจิตเอกะได้ ฉินอวิ๋นเองก็ไม่มั่นใจว่าด้วยอายุขัยห้าร้อยปีจะสามารถคิดค้นวิธีเข้าสู่จิตเอกะได้หรือไม่

เขากลับไปยังวังมังกรสวรรค์บรรพกาลอีกครั้งการมาคราวนี้นอกจากได้โลหิตมังกรสวรรค์แล้วยังได้รับวัตถุวิเศษที่ติดอยู่บนชิ้นส่วนซากร่างเทพมารนอกอาณาจักรไม่นับรวมสมบัติต่างๆที่อยู่ในวังมังกรสวรรค์บรรพกาลขนานใหญ่

เขาช่วยแม่ยายออกมาได้ซ้ำยังไม่คาดคิดว่านางถึงกับเป็นยอดฝีมือขั้นแดนสูงสุด

ต่อมาฉินอวิ๋นกลับไปล่าสังหารเจ้าเกาะจิ่วซานเจ้าเกาะตัดสินใจติดต่อเทพมารนอกอาณาจักรสละสังขารบรรพตเข้าสู่ร่างครรภ์มารสมุทรโลหิตโดยไม่รู้ว่าเทพมารนอกอาณาจักรต้องการร่างบรรพตของมันเพื่อจุติสู่โลกใบนี้

🍂เล่ม 7

เทพมารนอกอาณาจักรถูกกักขังในขวดหยกแต่ครั้งบรรพกาลหลุดรอดตกอยู่ในแดนมนุษย์ฉินอวิ๋นถึงขั้นกินโอสถวิเศษเก้าโคจรสองเม็ดเพื่อใช้กระบวนท่าสังสารวัฏอย่างต่อเนื่องดันร่างของเทพมารนอกอาณาจักรกลับเข้าไปในขวดหยกได้อีกครั้ง

เขานำขวดหยกมอบให้ปรมาจารย์จางสุดยอดผู้นำแห่งเต๋าฝีมือเทียมเทพจักรพรรดิแห่งเทพมารนอกอาณาจักรถึงได้รู้ว่ามันคือเทพมารปู่หมิง ด้วยฝีมือระดับปรมาจารย์จาง เทพมารปู่หมิงย่อมไม่อาจต่อกร ทำได้เพียงตกเป็นข้ารับใช้ของปรมาจารย์แทน

ปรมาจารย์จางตอบแทนฉินอวิ๋นด้วยการให้เลือกของวิเศษสองชิ้นจากห้าชิ้น ฉินอวิ๋นเลือกจักษุอสุนีหนึ่งสามยอดวิชาอภิญญาชั้นสูง ทั้งยังสามารถลดทอนทัณฑ์สวรรค์ยามที่ผู้บำเพ็ญเพียรเผชิญด่านสามเภทภัยเก้าเคราะห์กรรมและพระพุทธรูปอมิตาภพุทธ 

พระพุทธรูปที่ทำให้หลับฝันหนึ่งร้อยปีเท่ากับหนึ่งร้อยวันในแดนมนุษย์ ผู้ฝึกตบะสามารถอาศัยเวลาในความฝันคิดค้นยอดวิชาย่นย่อเวลาในการบำเพ็ญเพียรในโลกจริงหนึ่งร้อยปี ซึ่งฉินอวิ๋นต้องการเวลาเหล่านี้เพื่อบรรลุมรรคา

เขากลับจวนสกุลฉิน กักตนบำเพ็ญเพียรเข้าสู่โลกฝันหนึ่งร้อยปี เผชิญชีวิตในโลกฝันสองชาติภพ

🍂 เล่ม 8

ก่อนจากโลกที่สองฉินอวิ๋นทลายนภา เห็นโลกอื่นและเทพมารนอกอาณาจักร เมื่อตื่นจากฝันหนึ่งร้อยปีเข้าสู่ร่างจริงก็อยู่ในระดับบรรลุมรรคา

เล่มนี้ทั้งเล่มเป็นฝันห้าสิบปีหลัง เหมือนว่าเป็นยุคหลังในโลกจริงของเขาที่ผ่านมานานมากแล้วจึงไม่มีเทพเซียนหลงเหลือ เขาอยู่ในร่างของจอมยุทธ์พัวพันกับเหล่าดินแดนแว่นแคว้นในราชสำนัก

เราชอบช่วงฝันห้าสิบปีแรกตอนเป็นอี้มากกว่า เป็นยุคบรรพกาลที่มีอสูรเทวา มนุษย์และมารการฝึกบำเพ็ญเพียรก็ง่ายดายกว่ายุคของเขามาก

อีกอย่างหนึ่งอยากรู้ว่าในอนาคตคนเขียนจะเขียนให้เขาได้เจอกับบุคคลต่างๆในฝันหนึ่งร้อยปีอีกหรือเปล่า

🍂เล่ม 9

ฉินอวิ๋นตื่นมาบนโลกของตนได้ไม่นาน ก็สังหารมารหน้าหยกแห่งเขาอิ๋วหมัวและเจ้าวังมังกรดำที่อยู่ในขั้นจิตเอกะ ทั้งยังได้ครอบครองแผนที่เดินทางไปยังนอกอาณาจักรจากถ้ำฟ้าของมังกรอุทกเหลืองนอกอาณาจักร

หงหลิงทงทำนายว่าจะเกิดภัยพิบัติใหญ่ในแดนมนุษย์เขาจึงไปตรวจสอบกลับไม่เจอสิ่งใด ขณะที่มนุษย์ถูกมารสังหารไปแปดหมื่นแต่จับไม่ได้ ทางภาคีตรวจตราสวรรค์จึงขอให้ฉินอวิ๋นช่วย แต่ก็ยังไม่ได้เบาะแส ฉินอวิ๋นจึงตัดสินใจไปกำจัดห้าจอมมารแดนสูงสุดก่อน

เฮ่อเชียนเทพมารนอกอาณาจักรจุติลงมาครองร่างสังขารของเจ้าเกาะจิ่วซาน มันกระทำการสังหารมนุษย์ครั้งใหญ่แต่ไม่มีใครสามารถตรวจจับมันได้ บัดนี้มันต้องการสร้างแท่นสังเวยโลกาจำต้องใช้สมบัติวิเศษจำนวนมากในการสร้าง เป้าหมายที่มันคิดจะแย่งชิงสมบัติวิเศษกลับเป็นฉินอวิ๋น

พูดถึงระดับฝีมือของฉินอวิ๋นไม่สามารถต่อกรกับเฮ่อเชียนที่มีระดับใกล้เคียงกับมารสวรรค์ได้แต่เพราะมันไม่อยากเผชิญหน้ากับปรมาจารย์จางจึงรีบหนีไปก่อน ภารกิจการแย่งชิงสมบัติจึงล้มเหลว

ฉินอวิ๋นตัดสินใจกลับไปยังวังมังกรสวรรค์บรรพกาลอีกครั้งเพื่อค้นหาสมบัติของมังกรสวรรค์บรรพกาล เขาได้รับคำสั่งเสียและของวิเศษล้ำค่าหนึ่งชิ้นที่สามารถขอให้ศิษย์พี่ของมังกรสวรรค์บรรพกาลซึ่งเป็นเทพมารนอกอาณาจักรช่วยเหลือได้หนึ่งครั้ง

หลายปีต่อมาคันฉ่องตรวจตราสวรรค์ตรวจเจอทวารพิภพประตูมิติสู่โลกที่เฮ่อเชียนค้นหาจนเจอเพื่อสร้างแท่นสังเวยโลกาให้เทพมารนอกพิภพลงมายังโลกมนุษย์

ช่วงเวลาที่ประตูมิติเปิดนั้นยอดคนผู้บำเพ็ญทั้งพุทธ เต๋า วังสวรรค์ปีศาจและวังมังกรสี่สมุทรต่างมารวมกันตรงประตูมิติเพื่อขัดขวางไม่ให้เทพมารนอกอาณาจักรลงมายังโลกได้

แผนการของเฮ่อเชียนล้มเหลวมันหนีออกไปนอกอาณาจักรได้ทันเพียงเสี้ยววินาทีก่อนจะถูกฉินอวิ๋นสังหาร

อีเซียวภรรยาของฉินอวิ๋นกลายร่างเป็นมังกร สายเลือดแท้จริงของนางกำลังฟื้นตื่น ขั้นตอนการวิวัฒน์นี้ย่อมทุกข์ทรมาน นางจำเป็นต้องดูดพลังจากสระมังกรของวังมังกรซีไห่ มิหนำซ้ำนางยังตั้งครรภ์ ความหวังที่อยากมีบุตรในที่สุดก็เป็นจริง

เล่มนี้เล่นปูเรื่องมาซะให้ลุ้นว่าจะเกิดมหันตภัยร้ายแรงอะไรยังไง นึกว่าจะเห็นเหล่าผู้บำเพ็ญเพียรขั้นสูงออกโรง ที่ไหนได้ตัดจบง่ายไป

🍂เล่ม 10

เฮ่อเชียนกลับมายังโลกมนุษย์อีกครั้ง มันลักพาตัวอีเซียวไปจากแดนหวงห้ามวังมังกรซีไห่ไปยังถ้ำฟ้าลัทธิหม่านจู สร้างค่ายกลโลกาสะบั้นฟ้าครอบไว้ไม่ให้ใครตรวจจับได้

เมื่อถึงจุดที่ฉินอวิ๋นไม่อาจเสาะหาภรรยาได้ เขาตัดสินใจใช้สมบัติที่พบเจอในวังมังกรสวรรค์บรรพกาลติดต่อกับศิษย์พี่ของมังกรสวรรค์บรรพกาลนอกอาณาจักร แต่อีกฝ่ายไม่สามารถช่วยเหลือได้จึงให้ป้ายอาญาสิทธิ์กับฉินอวิ๋นเพื่อติดต่อกับเทพมังกรผูซวีเพื่อขอความช่วยเหลือโดยฉินอวิ๋นต้องมอบรัตนศักดิ์สิทธิ์ชั้นสูงให้เทพมังกรผูซวีหนึ่งชิ้นเป็นการตอบแทนแต่เขาไม่มี

ฉินอวิ๋นตระเวนทั่วหล้าเป็นเวลาสิบห้าปีตามหาถ้ำฟ้าของเซียนอวิ๋นซิ่ว เขากวาดสมบัติในถ้ำมาทั้งหมด ทั้งยังได้พบเกราะเทพตี้จวินและสัตว์อสูรที่มาจากโลกต้าฉูซึ่งมันได้รับหน้าที่มารวบรวมข้อมูลของโลกต้าชางของเขาเพื่อทำการยึดครองในอนาคตและตามหาเกราะเทพตี้จวินให้ครบ

เพียงแต่เกราะเทพตี้จวินที่ฉินอวิ๋นได้มาขาดไปสองชิ้น ซึ่งอยู่ในโลกต้าฉู ฉินอวิ๋นจึงเดินทางข้ามมิติไปยังโลกต้าฉูเพื่อนำสองชิ้นที่เหลือกลับมาให้ได้

อ่านจบถึงเล่มนี้น่าจะเปลี่ยนชื่อนิยายเป็นเซียนกระบี่ล่าสมบัติมากกว่านะ

🍂เล่ม 11

หลังจากฉินอวิ๋นได้ชิ้นส่วนของเกราะเทพตี้จวินครบแล้วกลับมายังโลกต้าชาง ในที่สุดเขาก็ได้พบกับเฮ่อเชียนโดยบังเอิญ เขาจับตัวมันสอบปากคำแต่มันไม่ยอมคายความลับเรื่องอีเซียวและลูกของเขา ต้องอาศัยวิชาฝ่ายพุทธของพระหมัวเฮ่อเข้าช่วย แต่เพียงแค่มันหลุดปากออกมาเพียงคำเดียวจิตวิญญาณของมันถึงกับแตกสลาย เบาะแสเพียงหนึ่งเดียวขาดสะบั้น

ฉินอวิ๋นจำต้องหาสมบัติวิเศษให้ครบเทียบเท่ารัตนศักดิ์สิทธิ์ขั้นสูงหนึ่งชิ้นตามข้อตกลงของเทพมังกรผูชวี  เขาจึงเดินทางข้ามมิติไปยังแดนกู่อวี๋ของโลกหมิงเย่า(โลกที่ผู้สำเร็จวิชาจนทลายนภาจะไปอาศัยในโลกใบนั้น)

แดนกู่อวี๋เป็นหนึ่งในดวงดาวบริวารของโลกหมิงเย่า ที่นั่นฉินอวิ๋นได้รับสมบัติล้ำค่าที่เพียงพอต่อความต้องการของเขา ทั้งยังได้พบบุตรชายในฝันของโลกที่สองอย่างคาดไม่ถึง

เมื่อได้สมบัติวิเศษครบแล้ว ฉินอวิ๋นร่ำลาบุตรชายเดินทางกลับโลกต้าชาง จากนั่นไปพบเทพมังกรผูชวีทำตามข้อตกลงมอบรัตนศักดิ์สิทธิ์ขั้นสูงหนึ่งชิ้นเพื่อแลกกับตำแหน่งที่อีเซียวถูกกักขัง จึงรู้ว่าแท้จริงนางถูกขังอยู่ที่ลัทธิหมานจู่ การไปลัทธิหมานจู่หนนี้นอกจากช่วยภรรยาของเขาแล้ว ฝ่ายผู้ธำรงขั้นสุดยอดของโลกต้าชางต่างมารวมกันเพื่อกำจัดลัทธิหมานจู่ให้สิ้นซาก

สิบเก้าปีผ่านไปในที่สุดสองสามีภรรยาก็ได้พบกันทว่าบุตรสาวของพวกเขากลับถูกส่งไปยังโลกเทพมารโดยไม่รู้ชะตากรรม

ในที่สุดก็รู้แล้วว่าหลายเรื่องของหวงอี้ที่ทลายนภา แท้จริงออกไปนอกโลกไปอยู่ดาวดวงอื่นนั่นเอง😂

🍂เล่ม 12

เจ้าลัทธิหมานจู่พ่ายแพ้ฉินอวิ๋นอย่างหมดรูป จำเป็นให้เทพมารนอกอาณาจักรจิ่วหู่ช่วยเหลือแต่มันกลับถูกห่วงเอกภพพันธนาการสุดท้ายตัดสินใจเร่งค่ายคาถาเร้นลับที่ถูกฝังอยู่ใต้ดินของลัทธิหมานจู่เพื่อให้ทัพใหญ่แห่งโลกเทพมารลงมาเยือนโลกต้าชางก่อนเวลา

เมื่อพวกเทพมารลงมาเยือนเป็นเวลาที่ฉินอวิ๋นทำลายค่ายกลของลัทธิหมานจู่ได้พอดี เหล่าปรมาจารย์ในโลกต้าชางร่วมมือกันต่อกรกับเทพมารนอกอาณาจักรจนพวกมันพ่ายแพ้ในที่สุด แผนการของตี้จวินที่จะครอบครองโลกต้าชางหนนี้ล้มเหลว

ทางด้านมารปีศาจเก้าสายในโลกต้าชาง เมื่อลัทธิหมานจู่ถูกทำลายบัดนี้เหลือเพียงปีศาจมารแปดสาย

ต่อมาฉินอวิ๋นขอให้เทพมังกรผูชวีช่วยลูกสาวที่ถูกนำไปยังโลกเทพมาร แต่เทพมังกรผูชวีบอกได้เพียงว่าลูกสาวของฉินอวิ๋นอยู่ที่แดนเทียนหลางไม่สามารถช่วยได้ ฉินอวิ๋นต้องไปพาลูกสาวกลับมาเอง

แดนเทียนหลางเป็นโลกโลกหนึ่งที่ปกครองโดยผู้ทรงศักดิ์หวงผาว เป็นปีศาจจิ้งจอกที่แข็งแกร่งที่สุดในสามภูมิทั้งยังเป็นศิษย์ร่วมสำนักกับปรมาจารย์จางและเป็นปรปักษ์กับเผ่ามังกร เขาชอบจับตัวเผ่ามังกรไปศึกษาความอัศจรรย์ที่แฝงอยู่ในสายเลือดมังกรเพื่อผสมผสานกับวิชาสังขารบรรลุอริยะของตน

ก่อนที่ฉินอวิ๋นจะเดินทางไปแดนเทียนหลาง เขาได้ย้อนกลับไปเอาสมบัติที่วังมังกรสวรรค์บรรพกาลเป็นครั้งสุดท้ายพร้อมรับคำสั่งเสียของอีกฝ่าย ทดลองหลอมรวมจิตเอกะแต่ล้มเหลว เขาไม่อาจรอได้อีกจึงเดินทางไปยังแดนเทียนหลาง หากเสียชีวิตจะใช้วิธีชักนำกลับชาติมาเกิดใหม่

เพื่อตามหาลูกสาวฉินอวิ๋นต้องไต่เต้าจากอาจารย์กระบี่ ท้าชิงตำแหน่งผู้คุมกฎเข้าสู่เทียนหลางโจว ในที่สุดเขาก็ได้เจอกับลูกสาวแต่ไม่อาจเปิดเผยฐานะที่แท้จริง ทำได้เพียงชี้แนะการฝึกกระบี่ให้นางที่เป็นศิษย์จำหลักนามของผู้ทรงศักดิ์หวงผาว

🍂เล่ม 13

ปรมาจารย์จางออกจากการกักตน ด้วยระดับฝีมือตอนนี้ถึงเวลาที่เขาจะกำจัดมารปีศาจแปดสายให้สิ้นไปจากโลกต้าชางเพื่อปองกันไม่ให้ประวัติศาสตร์ซ้ำรอยอย่างที่เกิดขึ้นกับลัทธิหมานจู่อีก

ทางด้านฉินอวิ๋นการคัดเลือกศิษย์จำหลักนามของผู้สูงศักดิ์หวงผาวมีกฎเด็ดขาดห้ามไม่ให้ผู้ใดยื่นมือเข้าแทรก ฉินอวิ๋นทนเห็นลูกสาวถูกไล่ล่าสังหารไม่ได้จึงตัดสินใจทดลองหลอมรวมจิตเอกะเซียนกระบี่อีกครั้งซึ่งครั้งนี้เขาทำสำเร็จ

เพราะความที่เป็นเซียนกระบี่คนแรกในประวัติศาสตร์ที่ฝึกถึงขั้นหลอมรวมจิตเอกะได้โดยไม่ได้ฝึกวิชาสายกระบี่ไท่ซั่งทำให้เขาได้กราบหลิงเป่าเทียนจุนหนึ่งในสามพิสุทธิ์แห่งเต๋าเป็นอาจารย์ถือเป็นศิษย์ร่วมสำนักกับผู้ทรงศักดิ์หวงผาว สุดท้ายครอบครัวได้กลับมาอยู่พร้อมหน้าพร้อมตากันอีกครั้ง

หลังจากกลับโลกต้าชางเขาพาอีอีบุตรสาวไปพบกับอีเซียวจากนั้นต้องรีบไปพบหลิงเป่าเทียนจุนที่วังปี้โหยวรับฟังคำสอนเกี่ยวกับมรรคากระบี่ เขาอยู่ในวังปี้โหยวครึ่งปีจึงออกมาฝึกวิชาที่บ้านเกิด

ทางด้านปรมาจารย์จางหลังจากกวาดล้างมารปีศาจแปดสายจนสิ้นซากแล้ว เขาก็ตัดสินใจลงมือสังหารขุยฝูตี้จวินแห่งเทพมารเพื่อป้องกันไม่ให้โลกต้าชางตกอยู่ในอัตรายอีกแต่มันกลับหนีไปได้

ฉินอวิ๋นฝีมือรุดหน้า บัดนี้ถึงเวลาตามล่าเจ้าเกาะจิ่วซานที่หนีออกไปยังดินแดนนอกอาณาจักรในขณะที่ปรมาจารย์จางกำลังกวาดล้างพวกมารปีศาจแปดสาย ความแค้นของน้องสาวเขาจะได้รับการชำระเสียที

หลังจากสังหารเจ้าเกาะจิ่วซานแล้ว เป้าหมายต่อไปของฉินอวิ๋นเป็นมารเฒ่าหุ่นอัคคีตามที่รับปากกับเทพมังกรสวรรค์บรรพกาลแต่มารเฒ่ากลับหนีไปได้

มีความรู้สึกว่าพอต่างยกระดับฝีมือการต่อสู้กลับไม่ดุเดือด การบรรยายฉากต่อสู้ลดลงอย่างเห็นได้ชัด แล้วมีการตัดฉากไปเลยอย่างตอนปรมาจารย์จางกวาดล้างมารปีศาจแปดสายไม่เห็นการต่อสู้สักแอะเดียวแค่เอ่ยขึ้นมาลอยๆแล้วก็ผ่าน

🍂เล่ม 14

การเดินทางไปสังหารมารเฒ่าหุ่นอัคคีแม้ไม่ประสบผลแต่ฉินอวิ๋นก็ได้สังหารฝูหยางราชันปีศาจซึ่งทำให้ราชันปีศาจแห่งเขาสงซานที่เป็นศิษย์ร่วมสำนักกับฉินอวิ๋นไม่พอใจอย่างรุนแรงเนื่องจากเผ่าปีศาจในโลกหมิงเย่าที่มีฝีมือระดับเดียวกับฝูหยางถือว่ามีน้อยยิ่งนัก มันไม่ปรารถนาให้เผ่าปีศาจตกต่ำไปมากกว่านี้

แต่เพราะไม่อาจสังหารศิษย์สำนักเดียวกันดังนั้นราชันปีศาจสงซานจึงท้าประลองกับฉินอวิ๋นด้วยความคิดที่จะกำราบอีกฝ่าย

ทางด้านมรรคามารในโลกหมิงเย่า แดนอั้นหมัวเป็นฐานที่มั่นที่สำคัญที่สุดของฝ่ายมารมีองค์มารอั้นหยุนคอยดูแลแดนแห่งนี้

ขุยฝูตี้จวินและพวกมารเฒ่าหุ่นอัคคีต่างหนีมากบดานอยู่ในดินแดนแห่งนี้ เมื่อองค์มารทราบถึงพลังฝีมือของฉินอวิ๋นจึงมีคำสั่งให้เจ้าวังขุยสือไปจัดการสังหารฉินอวิ๋น

เจ้าวังขุยสือจัดอยู่ในขั้นครึ่งก้าวบรรพชนมาร ฝีมือสูงล้ำกว่าฉินอวิ๋น โชคดีที่กระบี่เหิรอัตชีวียกระดับจนปกป้องชีวิตของเขากับอีเซียวได้อีกทั้งปรมาจารย์จางเรียกขอความช่วยเหลือจากศิษย์พี่ที่มีฝีมือเทียบเท่ากับเจ้าวังขุยสือนางจึงรีบหนีไป

อนาคตฉินอวิ๋นกับภรรยาอาจจะถูกลอบสังหารอีกในโลกต้าชาง พวกเขาจึงตัดสินใจเข้าสู่โลกหมิงเย่าอย่างน้อยที่นั่นก็มีผู้อาวุโสเร้นกายที่แม้แต่เจ้าวังขุยสือก็ไม่กล้าต่อกรด้วยคงอยู่

เขาใช้ร่างแปลงอยู่เป็นเพื่อนภรรยาในโลกหมิงเย่าส่วนร่างจริงฝึกบำเพ็ญในวังปี้โหยวต่อมาฉินอวิ๋นได้รับป้ายหยกขาวจวนอสูรสายฟ้าของไป๋เสี่ยวอสูรเทวาหุนตุ้นโดยบังเอิญ ผู้มีป้ายหยกขาวสามารถเข้าจวนอสนีซึ่งมีสมบัติล้ำค่านามต้นผลอสนีอันเป็นรากวิญญาณฟ้าดิน เพื่อความปลอดภัยฉินอวิ๋นจึงเก็บป้ายอสนีไว้ที่วังปี้โหยว

ต้นผลอสนีเป็นของวิเศษที่ผู้ฝึกวิชาอสนีต่างปรารถนาแต่คนที่จะเข้าจวนอสนีเพื่อเก็บผลต้นอสนีนั้นถูกกำหนดไว้เพียงหกคน โดยฉินอวิ๋นกำหนดสิทธิ์คนที่จะเข้าจวนอสนีพร้อมกับเขาได้ต้องใช้วัตถุพิสดารก่อนนภามาแลกเปลี่ยน

การเข้าไปจวนอสนีเขาไม่ได้ต้องการต้นผลอสนีแต่ต้องการเวลาจากมิติปั่นป่วนเพื่อฝึกบำเพ็ญยกระดับขั้นให้เร็วที่สุดในระยะเวลาหนึ่งหมื่นสองพันปี(แต่ในโลกหมิงเย่าเวลาจะผ่านไปแค่สิบปี)

🍂เล่ม 15

ครบกำหนดสิบปีในจวนอสนีถึงเวลาเด็ดผลอสนีแล้ว แต่เมื่อได้รับผลอสนีหากอนาคตทั้งหกคนที่เข้ามาบรรลุขั้นเซียนสูงสุดต้องไปสังหารหมัวซิวบรรพชนมารแก้แค้นให้ไป๋เสี่ยวอสูรสายฟ้า

หลังจากได้ผลอสนีและกลับถึงวังปี้โหยว ฉินอวิ๋นเข้าสู่สระหมื่นศาสตร์เพื่อยกระดับฝีมือเข้าสู่ขั้นเซียนทิพย์

ทางฝ่ายมรรคามาร หลังจากฉินอวิ๋นร่วมมือกับแม่ทัพสวรรค์สังหารจูโหวราชันมารจนตกตายไป ข่าวนี้แพร่สะพัดไปทั่วสามภูมิ ขุยฝูตี้จวินที่ยังคงหมายยึดครองโลกต้าชางทราบข่าว มันรู้ดีว่าลำพังมันไม่อาจต่อกรกับฉินอวิ๋นได้อีก จึงตัดสินใจกลับหุบเขามารอนธการแจ้งความลับที่มันรู้เพียงผู้เดียวเกี่ยวกับโลกต้าชาง

โลกต้าชางมีศิลาดารกะยาวกว่าร้อยจั้งฝังอยู่ หากถอนขึ้นมาโลกต้าชางจะแตกสลายทันที ดังนั้นวิธีที่จะนำออกไปได้มีแต่ยึดครองโลกต้าชางเปลี่ยนมรรคาฟ้าของโลกนี้เป็นมรรคามารเสียก่อน

บรรพจารย์ปอเจียมีคำสั่งให้เฮยอี้องค์มารที่มีฝีมือแข็งแกร่งที่สุดในสิบเอ็ดองค์มารของตระกูลไปยึดครองโลกต้าชาง

พวกเฮยอี้องค์มารตั้งใจใช้เวลาเจ็ดวันเพื่อเปลี่ยนมรรคาฟ้าโลกต้าชางเป็นมรรคามารแต่ถูกฉินอวิ๋นตรวจจับได้โดยบังเอิญทำให้พวกมารเร่งค่ายคาถาทันที เหตุการณ์ครั้งนี้เง็กเซียนฮ่องเต้ออกคำสั่งให้นาจามาจับเฮยอี้องค์มาร

ทางด้านฉินอวิ๋นต่อกรกับเฮยอี้องค์มารยื้อเวลาให้ทัพสวรรค์กับศิษย์วังปี้โหยวมาช่วยเหลือ แม้องค์มารมีฝีมือสูงล้ำกว่า แต่เขามีศาสตร์กระบี่กักขังร้ายกาจเกินกว่าองค์มารจะทำลายได้สุดท้ายจึงถูกทัพสวรรค์จับตัวไป

ทว่าเมื่อออกจากโลกต้าชางฝ่ายมรรคามารยื่นมือเข้าช่วยเหลือองค์มาร นาจาเป็นฝ่ายรับช่วงต่อสู้ปกป้องเชลยที่จะถูกแย่งชิง ทางฝ่ายมารจึงส่งบรรพาจารย์กลืนวิญญาณมาช่วยเหลือ ผู้ที่จะต่อกรกับมันได้มีเพียงโบราณาจารย์เต๋าพุทธและหนี่วาเหนียงเหนียงเท่านั้น

ในช่วงคับขันอาจารย์ของนาจามาช่วยเหลือไว้แค่ใช้แส้ปัดยุงก็กระเจิง(ตรงนี้แหละเล่นมุขอ่านแล้วขำเพราะบรรพาจารย์กลืนวิญญาณมีฉายาว่ายุง แล้วอาจารย์ของนาจาก็ใช้แส้ปัดเท่านั้นจบข่าวเลย555 เฮ้อพลังฝีมือยิ่งสูงยิ่งสู้กันไม่กี่กระบวนท่าแล้วตัดจบ ต่อสู้แบบนี้ไม่สะใจเลยจริงๆ)

สามปีหลังจากโลกต้าชางถูกรุกราน บรรพาจารย์มารปอเจียก็หมดความอดทน เขาขอให้เมี่ยซิงผู้แกร่งกล้าในสามภูมิฝีมือเป็นรองผู้ทรงฤทธิเดชเพียงเล็กน้อยเทียบชั้นบรรพชนมารสูงสุดไปจัดการครอบครองโลกต้าชาง

ฉินอวิ๋นกับปรมาจารย์จางร่วมมือกันก็ไม่อาจต่อกรกับเมี่ยซิงได้ แม้แต่วังสวรรค์หรือสำนักพุทธต่างไม่อาจช่วยเหลือด้วยติดขัดเพราะขั้นการบำเพ็ญเพียรสูงเกินไปจึงไม่อาจใช้ร่างจริงเข้าสู่โลกต้าชาง

ฉินอวิ๋นตัดสินใจปลดศาสตร์อำพรางเพื่อให้มรรคาฟ้าสัมผัสถึงขั้นพลังที่แท้จริงเผชิญด่านเคราะห์ก้าวสู่เซียนสวรรค์ทว่าเขาล้มเหลวกลายเป็นส่านเซียนที่จิตสังหารไม่อาจรวมเป็นหนึ่งเหลือเพียงจิตเอกะดำรงอยู่ ทุกๆหนึ่งพันปีเผชิญด่านเคราะห์ มีอายุขัยเพียงหมื่นปี

🍂เล่ม 16

ในช่วงเวลาคับขันที่ค่ายคาถาคุ้มกันโลกต้าชางกำลังจะถูกทำลาย ฉินอวิ๋นพลันบรรลุมหามรรคากระบี่ก้าวสู่การเป็นเซียนทิพย์สูงสุด สังหารเมี่ยซิงกำจัดมหันตภัยกลืนกินโลกตนนี้ลงได้สำเร็จ

ตามกฎของหลิงเป่าเทียนจุนหากมีศิษย์บรรลุมหามรรคาเขาจะมอบของวิเศษให้ ดังนั้นหลังเสร็จศึกปกป้องโลกต้าชางฉินอวิ๋นจึงเข้าพบอาจารย์ได้รับกระบี่ชิงผิงยอดรัตนก่อนนภา 

หลิงเป่าเทียนจุนมอบให้ฉินอวิ๋นครอบครองหมื่นปีค่อยนำกลับมาคืนเพราะถึงอย่างไรโอกาสที่ฉินอวิ๋นจะผ่านด่านเคราะห์ส่านเซียนครั้งที่สิบสองนั้นน้อยเหลือเกิน

หลังจากได้รับกระบี่จากอาจารย์ฉินอวิ๋นตัดสินใจใช้เวลาที่เหลือของชีวิตกวาดล้างรังมารทั่วสามภูมิ แค่รังมารสองแห่งถูกกวาดล้าง เหล่าองค์มารในแดนต่างๆรีบกลับหุบเขาอนธการทันทีขืนรอช้าคงดับสูญภายใต้กระบี่ของฉินอวิ๋น

การกระทำของฉินอวิ๋นคราวนี้ได้สั่นคลอนมรรคามารอย่างแท้จริง จนโบราณาจารย์มารเฮยเหลียนต้นตอแห่งมรรคามารต้องลงมือเอง(นางผมม่วงชุดขาว เราก็นึกไปถึงเทพีอาเธน่า😂)

นางมารในร่างปางบุตรี(หนึ่งในสามปาง บุตร บุตรีและทำลายล้าง)ยื่นข้อเสนอให้ฉินอวิ๋นหยุดทุกอย่างเพียงเท่านี้ เนื่องจากร่างแท้ของนางไม่อาจเข้าสู่โลกใบเล็กได้ทำให้ร่างแปลงพลังฝีมือไม่เทียบเท่าร่างจริงเช่นเดียวกับฝั่งโบราณาจารย์พุทธเต๋าและสามพิสุทธิ์ก็ไม่อาจใช้ร่างจริงมาเยือนโลกใบเล็กได้ แต่ฉินอวิ๋นยังคงมีจิตใจมั่นคงดังเดิมโบราณาจารย์มารได้แต่กลับไป(เฮ้อ...นึกว่าจะได้เห็นฉากต่อสู้ อ่านไปอ่านไปแล้วจะรู้ว่าพวกโบราณาจารย์พุทธเต๋ามารและสามพิสุทธิ์ ประมือกันท่าสองท่าจบแล้วแยกย้าย😂)

ต่อมาฉินอวิ๋นได้ค้นพบศิลาดารกะที่ฝังอยู่ในโลกต้าชาง หลักจากนำศิลาดาระส่วนใหญ่กลับมา ส่วนที่เหลือทิ้งไว้ค้ำจุนโลกต้าชาง พร้อมจัดวางค่ายคาถาปกป้องโลกต้าชางขนานใหญ่เอาไว้ เขาตัดสินใจยกระดับจิตเอกะเพื่อบรรลุเซียนทิพย์สูงสุด ต่อไปเขาและครอบครัวจะไปอยู่ที่แดนสวรรค์ ร่างแท้ของฉินอวิ๋นไม่สามารถมาเยือนโลกบ้านเกิดได้อีก

หลังจากยกระดับจิตเอกะสำเร็จเขาก็ไปสังหารหมัวชิวบรรพชนมารตามที่ได้ติดค้างจวนอสูรฟ้าไว้ แม้สังหารสำเร็จแต่ต้องเผชิญหน้ากับ
บรรพาจารย์โลหิตสมุทร ฉินอวิ๋นจำต้องขอศิษย์พี่หญิงใหญ่หรือเจ้าแม่สุญตาช่วยเหลือจึงหนีรอดมาได้

หลังจากกำจัดหมัวชิวบรรพชนมารได้สำเร็จ จวนอสูรฟ้าก็ตกเป็นของกำนัลของเขา ฉินอวิ๋นตัดสินใจบำเพ็ญเพียรในค่ายจูเซียนที่วังปี้โหยวระยะหนึ่ง เมื่อออกมาก็ตัดสินใจโยกย้ายครอบครัวไปยังอ่าวจันทร์เสี้ยวของแดนสวรรค์

🍂เล่ม 17

บรรพชนมารโลหิตสมุทรได้รับคำสั่งจากโบราณาจารย์มารปางทำลายล้างให้ไปยังดินแดนปิดตายในเขาซานเริ่นของโลกหมิงเย่าเพื่อปลดปล่อยมหาเทพจู้หรงซึ่งเป็นอสูรเทวาหุนตุุ้นที่ถูกหนี่วาเหนียงเหนียงกักขังเอาไว้ เพราะต้องการลูกบัวนิรมิตที่มหาเทพจู้หรงครอบครองจึงต้องสร้างเหตุผลต้นกรรมกับอีกฝ่าย

ขณะเดียวกันฉินอวิ๋นและหยางเจี่ยนก็ไปยังเขาซานเริ่น หนึ่งศิษย์วังปี้โหยว หนึ่งศิษย์วังอวี้ซวีร่วมมือกันต่อกรกับบรรพชนมารโลหิตสมุทรแต่บรรพชนมารโลหิตสมุทรไม่สามารถทำอะไรกับศาสตร์ปกป้องของฉินอวิ๋นสุดท้ายจึงจากไป

ฉินอวิ๋นที่ไม่สามารถเข้าสู่มหามรรคาสมบูรณ์พร้อม ตัดสินใจพาฉินอวี้หลัวผู้เป็นหลานสาวออกท่องโลกหล้า

ฉินอวิ๋นได้พบกับไป๋เจ๋อจักรพรรดิปีศาจแห่งเผ่าปีศาจผู้ผ่านด่านเคราะห์ครั้งที่สิบสองในอดีตชาติที่เขาเคยเป็นส่านเซียนเมื่อนานมาแล้ว(คนนี้เด็ดจริงมองการณ์ไกลให้ความรู้สึกเหมือนยอดยุทธ์ผู้เร้นกาย)

วังหั่วอวิ๋นมีสามราชาเผ่ามนุษย์ฝูซีสื้อ สุ้ยเหรินสื้อ เสินหนงสื้อคอยถ่ายทอดมรรคา บัดนี้ปอ
สวินราชันหมื่นมารได้แฝงตัวเข้ามาหวังขโมยต้นเพลิงคบไฟให้กับโบราณาจารย์มารเพื่อแลกลูกบัวนิรมิตกับมหาเทพจู้หรงที่ต้องการต้นเพลิงคบไฟ หากทำสำเร็จมันจะได้สามบุปผาบาปดั้งเดิมอย่างที่ปรารถนา

โบราณาจารย์มารได้ลูกบัวนิรมิตมาหนึ่งเม็ดย่อมไม่คิดว่าฉินอวิ๋นจะมีวาสนาได้ครอบครองลูกบัวนิรมิตเช่นกัน ในสามภูมิจัดว่าเป็นวัตถุก่อนนภาอันดับหนึ่งมีน้อยยิ่งกว่าน้อย เมื่อลูกบัวนิรมิตปรากฏศึกแย่งชิงวัตถุพิสดารจึงไม่อาจหลีกเลี่ยง

เล่มนี้รุ่นดึกดำบรรพ์เริ่มออกโรง เหนือฟ้ายังมีฟ้า ก่อนจบเล่มหลิงเป่าเทียนจุนให้ความรู้สึกโคตรเทพเลย
เ
🍂เล่ม 18

ฉินอวิ๋นใช้ลูกบัวนิรมิตหล่อเลี้ยงกระบี่เหิรอัตชีวีกลายเป็นยอดรัตนะศักดิ์สิทธิ์ก่อนนภาอัตชีวีชิ้นแรกในสามภูมิ ต่อมาเขาบรรลุมรรคามหาสมบูรณ์พร้อมแต่ถูกปิดเป็นความลับ มีเพียงเขากับอาจารย์ที่ทราบเรื่องนี้ด้วยหวังจะทำการใหญ่ไม่ให้โบราณาจารย์มารไหวตัวทัน

ทางฝ่ายโบราณาจารย์มารก็ไม่คิดวางมือจากฉินอวิ๋น มันส่งบรรพาจารย์กลืนวิญญาณไปจัดการกับเขาทั้งยังปิดผนึกโลกฮุ่ยเฟิงไม่ให้ฉินอวิ๋นหนีออกมาได้

แต่ร้อยคำนวณพันคำนวณโบราณาจารย์มารคิดไม่ถึงฝ่ายตนกลับติดกับเสียเอง หนึ่งในสามเผ่ามารที่สำเร็จมหามรรคาสมบูรณ์พร้อมอย่างบรรพาจารย์กลืนวิญญาณสุดท้ายก็ตกตายภายใต้น้ำมือของฉินอวิ๋น

ต่อมารู่โซวหนึ่งในเทพบรรพกาลได้ขอให้ฉินอวิ๋นร่วมมือกันสังหารสิ่งมีชีวิตแกร่งกล้านอกสามภูมิในรอยแยกมิติเวลากลางหุนตุ้น

ท้ายเล่มอย่างมันส์จบอย่างค้าง

🍂เล่ม 19

พวกฉินอวิ๋นเผชิญหน้ากับผู้แข็งแกร่งต่างจักรวาลนามโชคชะตาถึงกับไม่สามารถรับมือได้ต้องหลบหนีเข้าสู่สามภูมิ

ปางทำลายล้างมีความคิดจะก่อสงครามขนาดใหญ่เพียงรอเวลาที่ฉินอวิ๋นไม่อาจผ่านด่านเคราะห์ที่สิบสอง รอให้สามพิสุทธิ์ออกจากสามภูมิมันย่อมอยู่ต่อในสามภูมิได้นานกว่านี้ ด้วยรู้ดีว่าเมื่อถึงเวลาที่มันถูกขับออกจากสามภูมิ สามพิสุทธิ์ที่อยู่นอกสามภูมิต้องรอกำจัดมันแน่นอน ดังนั้นจึงวาดหวังให้ระดับการบำเพ็ญสูงกว่านี้

หลังจากฉินอวิ๋นผ่านด่านเคราะห์ครั้งที่สิบเอ็ดเขามีเวลาแค่พันปีก็ต้องเผชิญด่านเคราะห์ส่านเซียนครั้งที่สิบสอง เวลาแสนสั้นฉินอวิ๋นจำเป็นอย่างยิ่งต้องยกระดับขั้นให้สูงกว่านี้เพื่อให้มีโอกาสรอดชีวิตดังนั้นเขาจึงตัดสินใจเข้าไปยังรอยแยกของมิติเวลาหุนตุ้นอีกครั้ง เขาต้องใช้ซากศพของผู้แข็งแกร่งนอกจักรวาลเพื่อยกระดับขั้นด้านสังขารของตน ทว่าในรอยแยกมิติเวลาหุนตุ้นล้วนแฝงไปด้วยอันตรายถึงชีวิต ฉินอวิ๋นจึงต้องชักชวนโฮ่วอี้จ้าวแห่งโลกหมิงเย่า,ข่งเซวียนมหามยุรีแห่งสำนักพุทธและโกวหมังเทพแห่งไม้ไปด้วย

พวกเขาเดินทางไปยังหุบเขามารมายา หุบเขาลี้ลับซ่อนอยู่กลางกระแสธารมิติเวลา มีผลไม้วิเศษสามชนิดอย่างผลวิญญาณหทัย ผลต้นตอหุนตุ้นและผลตรัสรู้ หลังจากได้ครอบครองผลไม้วิเศษแล้ว กลับออกมาก็เผชิญหน้ากับเจ้าเกาะป๋อฮั่นที่ตามไล่ล่า แต่สุดท้ายร่างแปลงของเจ้าเกาะก็ถูกเกาทัณฑ์ของโฮ่วอี้ยิงสังหาร

เล่มนี้ตัวละครเด่นกลับเป็นโฮ่วอี้ไปซะงั้น ส่วนฉินอวิ๋นอยู่ๆก็ดูฝีมืออ่อนด้อยทั้งๆที่ผ่านมาออกจะเทพ

🍂เล่ม 20(เล่มจบ)

ในที่สุดฉินอวิ๋นก็ผ่านด่านเคราะห์ส่านเซียนครั้งที่สิบสองเป็นผลสำเร็จซึ่งเป็นด่านสุดท้ายของเคราะห์ส่านเซียน กลับคืนสู่ความเป็นอมตะจิตเอกะไม่ดับสูญ เขาออกท่องเที่ยวไปบนโลกใบเล็กในสามภูมิเป็นเพื่อนอีเซียวยังไม่ถึงสองร้อยปี โบราณาจารย์มารตัดสินใจจู่โจมโลกใบเล็กมากมายในสามภูมิอย่างรวดเร็วซึ่งในโลกใบเล็กร่างแท้ของฉินอวิ๋นไม่สามารถเข้าไปได้

บัดนี้มรรคามารกำเริบเสิบสานหมายยึดครองโลกใบเล็กในสามภูมิอย่างไม่หวั่นเกรงผู้ใด ด้วยหวังว่ามรรคามารจะสังหารผู้บำเพ็ญเพียรคืนพลังให้ฟ้าดินมากที่สุดเพื่อลดภาระแก่สามภูมิจะได้ยืดเวลาถูกขับออกจากสามภูมิ ไม่ถูกพวกหลิงเป่าเทียนจุนและหนี่วารุมสังหารยามออกไปยังนอกสามภูมิ

ทว่าพระอามิตาภพุทธจำศีลมาอย่างยาวนานได้บรรลุเขตขั้นมรรคาฟ้าหลังสงครามเต๋ามารยืดเยื้อมาหลายหมื่นปี ทำให้สามภูมิเกิดการเปลี่ยนแปลงครั้งใหญ่เพราะถึงกับมีเขตขั้นมรรคาฟ้าเจ็ดคน หนี่วาเหนียงเหนียง สามพิสุทธิ์แห่งเต๋า พระยูไล โบราณาจารย์มารและพระอามิตาภพุทธจะต้องถูกขับออกจากสามภูมิ ก่อนหลิงเป่าเทียนจุนจะจากไปได้มอบตำแหน่งเจ้าสำนักวังปี้โหยวให้กับฉินอวิ๋น

ทางด้านโบราณาจารย์มารหลังจากที่มอบตำแหน่งเจ้าหุบเขามารอนธการให้บรรพาจารย์โลหิตสมุทรแล้ว มันแยกร่างหนีออกจากสามภูมิทันที พวกหลิงเป่าเทียนจุนจึงรีบออกจากสามภูมิเพื่อไล่ล่าสังหารสามปางของเฮยเหลียน แต่ไม่มีใครคิดว่ามันจะมีปางที่สี่ที่หลบหนีไปได้ทว่าสุดท้ายมันก็ดับดิ้นภายใต้เงื้อมมือของสัตว์ประหลาดนอกสามภูมิ

หลังพวกหลิงเป่าเทียนจุนออกจากสามภูมิ ผู้ธำรงในบรรพกาลซึ่งเป็นอสุราเทวาหุนต้นและมารต่างๆเริ่มปรากฎตัวที่พวกมันต้องการทำอันดับแรกคือกำจัดฉินอวิ๋น

ทางด้านฉินอวิ๋นก็รวบรวมยอดฝีมือหวังยึดครองสิบเขตแดนที่ถูกมรรคสมารครอบครอง หนนี้แม้กำจัดไม่สิ้นซากแต่มรรคมารก็เสื่อมโทรมเสียหายเกินกว่าจะฟื้นฟูในรอบหลายหมื่นปี

สามภูมิเกิดการเปลี่ยนแปลงอย่างสิ้นเชิง ในโลกใบเล็กไม่อาจฝึกวิถีเซียนได้อีกนอกจากฝึกวิถียุทธ์ถึงขั้นทลายนภาเข้าสู่โลกใบใหญ่จึงจะสามารถฝึกวิถีเซียนได้

ส่วนฉินอวิ๋นท่องเที่ยวไปสามภูมิส่งต่อศาสตร์กระบี่ให้อนุชนรุ่นหลังตามแต่บุญวาสนา