Senseจ๋า ทำมายร้องไห้ บ้านแตกยังงี้ล่ะคร๊าบบ Sense ไปอยู่บ้านคุณตาคุณยาย กลับมา..ร้องไห้งอแง ติดแต่แม่(เท่านั้น) แถมไข้กิน ท้องเสียอีกซะด้วย เรื่องขอเรื่องคือ คุณชายเซนส์ไปนอนบ้านคุณตา-ยาย ประมาณสัปดาห์นิดๆ แรกๆ ก้อไปกลับน่ะ ต่อมาก้อไปนอน(เซนส์กับมาม๊า) ส่วนป๊าก้อไปๆ กลับๆ เหตุเพราะกว่า อาม่าไม่ว่าง และให้หยุดพักบ้าง เลี้ยงหลานทุกวันเหนื่อยๆๆๆ       พฤติกรรม ระหว่างที่ไปเล่นอยู่ทางนั้น... สนุกสุดๆ เลยล่ะ วิ่งเล่นในบ้าน-แถวบ้าน, เช้ามาก้อขอออกไปบ้านข้างๆ เล่นกับพวกพี่ๆ (เด็กโต), กินเที่ยวเล่นดูTV ไปเรื่อย, ....แต่อาจจะมีเรื่อง ยุงแยะหน่อย (มีร่องรอยบวมแมลงสัตว์กัดต่อยเล็กน้อยถึงปานกลาง)      เมื่อความสุขมา เรื่องราวก้อเกิดขึ้น ..เริ่มตัวร้อน ไข้ขึ้น ถ่ายเหลว แต่จะว่าไป ก็ดีหน่อยที่ป่วยไม่มาก กินยาน้ำลดไข้ แต่ยังไม่หายซะทีเดียว จนกระทั่งได้เวลากลับบ้าน ก้อมาหาหมอต่อ ได้ยาฆ่าเชื้อหน้าตาประหลาด กับนมผงสกัดมา ...แต่เราว่ามันแปลกอ่ะ เพราะกิน enfa A+เบอร์1,2,3 มาตลอดไม่เคยเปลี่ยน แล้วทำไมต้องเปลี่ยนนม ..อ่ะเอาน่ะ หมอเค้าลดความเสี่ยง (คิดเองน่ะ) เนื่องจากน้องเซนส์...เล่นได้ ไม่หงอยไม่ซึม เพียงแต่ความซนลดไปนิดหน่อย      ...แต่แล้ว แล้วผลก้อแปลกจริงด้วย คือ 2-3 วันต่อมา ท้องเสียก้อยังไม่หาย ไข้ก้อยังมี 38.5องศาได้ แต่จะเป็นเฉพาะกลางคืน ส่วนท้องก้อยัง 8888 อยู่ (ท้องเสีย) อาหารการกินก้อไม่ค่อยกินล่ะ      สุดท้ายกลับบ้านเราก่อนดีกว่า เพราะป๊ากลัวว่า ยุงกัด เดี๋ยวเป็นไข้เลือดออกหรือเปล่า #?.....#+?# Storyจริงๆ กำลังจะตามมา... คือ วันแรกกลับมาบ้านก้อละเลงของเล่นซะยุ่งเหมือนทุกที (ขนาดมีไข้ท้องเสียน่ะ) ดูจะโอเค ไม่งอแง แต่เย็นวันถัดมา...เย็นวันนั้นเองงงงง เรื่องมันก้อเกิดขึ้น "คุณชายร้องไห้บ้านแตก" ร้องไห้ วิ่งหาแต่มาม๊ามาม๊า คนอื่นปัดมือทิ้งหมดเลย (อารายหว๋า ทำมายไม่ร้องหา ปาป๊าบ้าง) ร้องทั้งคืน อุ้มก้อแล้ว กินนมก้อแล้วสารพัดจะหลอก กว่าจะยอมนอน ...คืนแรก ผ่านไป ง่วงอ่ะดิ๊ คุณแม่ของเรา เช้าตืนมาทันทีที่ลุกร้องอีก สรุปไปทำงานสาย ต้องให้อาม่าสรุปเดินออกไปนอกบ้าน แล้วเราแอบออกอีกทาง จากนั้นทั้งวัน อาม่าบอกว่า เล่นดีตามปกติน่ะ ไม่งอแง ป๊ากลับไปบ้านก่อน ก้อดูหงุดหงิดเล็กน้อย อยากหั้ยพาไปขี่รถจักรยาน ก้อไปกัน กลับมาอารมณ์ดีล่ะคุณชายเรา แต่ว่าาาาา พอมาม๊ากลับมาเท่านั้นล่ะ บรรยากาศความสงบ สนุกสนาน หายครับผม ร้องไห้ตามเกาะตลอดเลย ...แล้วก้อมีเข้าวงจรเหมือนกันก่อน คือ ร้องกลางคืน ร้องเช้า ... 2 วันติดล่ะน๊า ทำงัยดีเอ่ย ...แต่ตอนนี้ที่แน่ๆ ตัวร้อน หายเป็นปลิดทิ้งล่ะ อยู่ดีๆก้อหาย (หลังจากไปหาหมอรอบใหม่ หมอคนใหม่) ดีจัง ....ส่วนเรื่อง "งอแงติดแม่ ยังกะตุ๊กแก" กะว่า ให้เวลาปรับตัวอีกซัก 2-3 วัน น่าจะดีขึ้น เพราะอาม่ามาช่วยเล่น/ดูแลระหว่างวัน อาจติดแม่ลดลง คงต้องดูกันไป ...เพราะคุณหมอปาป๊าสันนิฐานเองว่าน่าจะเป็นการปรับตัวจากที่นอนบ้านคุณตา/ยาย กับมานอนที่บ้านเรา สภาพแวดล้อมการเล่น-กิน-อยู่ มันต่างกันมากนั่นเอง ดังนั้น ช่วงนี้ ป๊าขอเวลาแอบไปดึงดูดความสนใจจากน้องเซนส์บ้างน๊าคร๊าบ (เผื่อจะร้องหา ปาป๊า ปาป๊า Only บ้าง) ....เมื่อคืน กะว่าจะถ่ายรูปซะหน่อย แต่ก้อน่ะ เดี๋ยวโดน อาม่า กะมาม๊ารุม ...ว่าลูกร้อง แล้วยังมีอารมณ์ถ่ายรูปอีก --แหนะ ก้อเค้าไม่เอาเราอ่ะนิ๊ จะช่วยอุ้มได้งัยล่ะ แต่ถ้าสบโอกาส ก้อจะเก็บภาพไว้ฟ้องตอนโตล่ะ ว่าร้องไห้ขี้มูกโป่งของน้องเซนส์ มันเป็นยังงัย...5555 Free TextEditor   Create Date : 30 มีนาคม 2553 6 comments Last Update : 30 มีนาคม 2553 18:10:18 น. Counter : 495 Pageviews. Share Tweet

มีลูกคงเหนื่อยน่าดูเลยนะคะ ทั้งลุ้น ทั้งกังวลสารพัด เฮ้อ... รักแม่เราจัง (เกี่ยวปะเนี่ย)   โดย: gluhp 30 มีนาคม 2553 19:04:42 น.

โดย: จีนี่ในกระจกแก้ว 30 มีนาคม 2553 19:49:21 น.

โดย: thanitsita 30 มีนาคม 2553 21:10:30 น.

whenever you felt that your heart is going to breakdown feel it with the love of God ask for his and then you will find out what is the truth love in Your life as he does for me! GOD always forgive your mistake the one that you cant even forget, he always does it and always being with us to help and blesss us for us whose heart is full of him   โดย: da IP: 124.120.6.112 30 มีนาคม 2553 23:47:47 น.

มารายงานความคืบหน้า.. ..เย็นนี้กลับบ้าน เห็นนั่งเล่นของหน้าเครียดเชียว (อย่ามายุ่งกะช๊านน) พอทักก้อ ทำท่ารำคาญ ปัดมือ เลยต้องหลอกไปขี่จักรยานกัน (หั้ยนั่งเบาะหน้า จักรยานใหม่ อาม่าซื้อให้เป็นของขวัญวันเกิดแม่เจ้าเซนส์ สดๆ) ขี่กันไป ดูผ่อนคลายนิดหน่อย มีเรียก "หมา" "แมว"บ้าง ไปงานวัดดูนั่นนี่ ทัวร์ไป ชั่วโมงนึงได้ -->พอเข้าบ้านได้ เริ่มสนุกล่ะ Hilightล่ะ คือ "พาขึ้นนอน" He come be back อารมณ์ดีมั๊ก มีท่าใหม่ด้วย "โดดทิ้งbomb โดดสูงๆแล้วเอาก้นลง" จนหลับไป ...และแล้วสรุปว่า คืนนี้..ดีขึ้นเยอะค๊าบ สงสัยปรับตัวได้ล่ะ กลางคืนกับเช้า น้องจิ๊ดเดียว แล้วก้อนอนต่อ ..ดีจัง (แต่อดถ่ายรูป เจ้าเด็กขี้มูกโป่ง)อ่ะ   โดย: garfield07 31 มีนาคม 2553 8:51:53 น.

คงกำลังปรับตัวอยู่นะค่ะ สภาพแวดล้อมเปลี่ยนไป สักพักก็เข้าที่เข้าทางเหมือนเดิม แต่เรื่องติดแม่ นี่แก้ยากหน่อยนะ ทุกวันนี้ ห่างจากสายตาไม่ได้เลย ใจจะขาด แง...แง..   โดย: Pibhu 31 มีนาคม 2553 9:20:10 น.