Bloggang.com : : สาวช่างเที่ยว : เกริ่นนำท่องเที่ยว

เกริ่นนำท่องเที่ยว

เคยนั่งดูรูป อ่านหนังสือนำเที่ยวหรือพวกบันทึกประสบการณ์ท่องเที่ยวผจญภัยหลากหลายแบบ ไม่ว่าจะเป็นแบบแบกเป้สะพายหลังลุยยุโรป นอนบนรถไฟ หรือนอนเหม็นถุงเท้าฝรั่งตามยูธ ฮอสเต็ล หรือ อาบน้ำร่วมห้องกับแขกทั้งโรงแรมตามโรงแรมดาวเดียว ผจญภัยแบบสุดๆด้วยการแอบขึ้นเมโทรตรงทางออก…หรือเอาเป็นแบบทุลักทุเลปีนเขา ยอดนู้น ยอดนี้ หลายๆยอดขึ้นหิมาลัย ทิเบต ถนนสายแชงกรีล่า ดูแล้วอ่านแล้วก็เคยบ่นอยากไปกับเพื่อนๆ ว่าคงเป็นประสบการณ์ที่ท้าทาย น่าตื่นตาตื่นใจ ที่สำคัญ เซอร์ดี เป็นแนวๆเที่ยวแบบ ศิลปินเก๋ไก๋ ผจญภัยแอ๊ดเวนเชอรัส อย่างนี้ซิกลับมาเล่าได้3 บ้าน 8 บ้าน กร่างใช่ย่อย ไม่มีการมานั่งรถบัสเที่ยวทัวร์ 3 วัน 7 ประเทศแบบทัวร์ทั่วๆไปที่นิยมไปกัน ต้องอย่างนี้สิ
แอ๊ดเวนเชอรัส นี่แหละการท่องเที่ยวในฝัน สักวันต้องไปให้ได้

จริงหรือ? แน่ใจหรือเปล่า?

มานั่งทบทวนดูดีๆ กลับเห็นสันดานตนเองชัดเจนขึ้นในมโนสำนึก นึกถึงหลายฉากหลายตอนที่เคยไปเที่ยวกับเพื่อนๆในอดีตที่ผ่านมา จำได้รางๆว่าเคยประกาศขึ้นกลางวงเพื่อนๆหลังจากท่องเที่ยวอเมริกากันไปได้ไม่กี่วันว่า ถ้าต้องกินแมคโดนัลด์หรือเบอร์เกอร์คิงอีกมื้อเดียวก็จะร้องกรี๊ดให้ลั่นรถ หรือที่เคยถูกเพื่อนๆรุมประนามด่า เหน็บแนม ตลอดทั้งทริป ตอนที่ได้รับมอบหมายให้เป็นคนจองโรงแรมไปเที่ยวนิวออร์ลีนส์ที่อเมริกา เพราะว่าดันไปจองฮอลิเดย์ อินน์ กลาง เฟรนช์ ควอเตอร์ ราคาคืนละ 99 เหรียญ (ราคานี้เมื่อ 6-7ปีที่แล้ว)
หรือตอนที่ไปยุโรปกับเพื่อนสนิทแล้ว บังคับให้เพื่อนทุกคนต้องเพิ่มมาตรฐานจากโรงแรมดาวเดียวมาเป็นโรงแรมสามดาวขึ้นไปเพราะจะได้มีห้องอาบน้ำส่วนตัว ไม่ต้องไปรอคิวหรืออาบปะปนกับฝรั่งทั้งโรงแรม (ประโยคแรกที่แก๊งท่องเที่ยวต้องพูดกับฟรอนท์เดสก์ของทุกโรงแรมที่พุ่งเข้าไปสอบถามก่อนเข้าพัก คือ ดุ๊ช? ดุ๊ช? (แปลว่ามีห้องอาบน้ำป่าวที่นี่) ตลอดทั้งทริป)
ทำให้เพื่อนๆหวั่นเกรงยามจะชวนไปเที่ยวด้วยเพราะกิตติศัพท์ความเป็น “คุณนายไปเที่ยว” เริ่มเลื่องลือ
ขนาดไปกำแพงเมืองจีนยังต่อรองกับคนพาไปว่าขอไปอันที่มีลิฟต์ขึ้นไปได้ไหม (กำแพงเมืองจีนมีจุดที่เปิดให้ขึ้นไปชมสี่จุด อยู่คนละทิศคนละที่ แต่จะมีอยู่ 1 ที่ที่มีบริการลิฟต์พาขึ้นไปบนกำแพง)

แล้วน้ำหน้าอย่างนี้จะเอาอะไรไปปีนหิมาลายา หรือขึ้นไปโปตาลาหลังคาโลกกะเขาล่ะ แค่นั่งรถขนหมูขึ้นไปตามเส้นทางสายแชงกรีล่าเด้งดึ๋งดั๋งไปตลอดทางสายลูกรัง ก็คงจะร้องขอกลับกลางทาง ขึ้นดอยแม่สลองที่เมืองไทยยังเวียนหัวแทบแย่เลย

เอ หรือว่า…ยอมรับซะเถอะ…ทัวร์กรุ๊ปแบบ 40 คน 3 วัน 7 ประเทศจะเหมาะกะเรามากกว่า….ว้า ไม่เซอร์ ไม่สร้างสรรค์ ไม่แอ๊ดเวนเชอรัสเลย

แต่ว่าทัวร์สามวันเจ็ดประเทศ เอาเข้าจริง เหนื่อยกว่าทัวร์เซอร์ซะอีก เพราะเจอสูตร 6-7-8, 7-8-9, หรือหนักกว่านั้น 5-6-7 ทุกวัน รีบถ่างขี้ตาตอนเช้า รีบกินข้าว รีบขนกระเป๋า ออกนอกโรงแรม นั่งรถบัสรีบวิ่งผ่านเมืองวันละ 4-5 ชั่วโมง แวะลงเที่ยว 1 ชั่วโมง รีบต้อนขึ้นรถ นั่งรถต่ออีก 3 ชั่วโมง แวะลงถ่ายรูปจุดชมวิว 10 นาที รีบต้อนขึ้นรถ เพื่อออกไปพักโรงแรมนอกเมืองอันไกลสุดกู่ รีบๆๆๆๆ กันตลอดทั้งทริป (ที่เดียวที่ไม่รีบคือร้านขายของที่ไกด์ได้ค่าคอมมิชชั่น) จนพอกลับถึงบ้าน เหนื่อยเหมือนทำงานหนักมา3 เดือนต้องนอนพักต่ออีก 1 อาทิตย์

อันนี้ก็ท่าจะไม่เหมาะ กะเราเท่าไหร่แฮะ เหนื่อยไป แถมกินโต๊ะจีน ข้าวสวยกับ ผัดผัก 8 อย่าง ทุกมื้อ สาวช่างกินอย่างเราคงซูบซีดและห่อเหี่ยวพิลึก

แล้วยังไงจะเหมาะล่ะยะ?

ก็เที่ยวแบบท่านหญิงรัตนาวดีไงล่ะ ทัวร์คอนติเนนท์โดยรถยนต์ BMW คันหรู มีคนขับรถเป็นหนุ่มหล่อท่านชายปลอมองค์มา ดินเนอร์ขากบ สมองวัวทอดกรอบ เอสคาโกต์ แล้วจิบเหล้าองุ่นไปพลาง พักตามปราสาท หรือโฮเต็ลหรู อยากไปแวะตรงไหนก็แวะ ไม่อยากดูอะไรก็ไม่ต้องดู ตามใจฉันคนเดียว เปลี่ยนใจได้ทุกวันเหมาะกับคนโลเลง่าย

ล่มจมกันพอดีสิงี้ ถ้าเผยอเที่ยวแบบท่านหญิงในนิยาย นั่นก็เป็นได้แค่ความฝันอันนึง ในความเป็นจริงก็อยากจะเที่ยวแบบไม่ทรมานตนเองมากนัก แล้วก็ไม่อึดอัด มีอิสระเสรี เอาเป็นว่าค้นพบว่าชอบเที่ยวแบบรักสบาย นอนขึ้นอืด ค่อยเป็นค่อยไปค่อยเคลื่อนค่อยย้าย อยากไปก็ไป ไม่อยากไปก็นอน กินกับข้าวอร่อยตามร้านเด็ดของแต่ละที่ ถ่ายรูปถ่ายวิดีโอ วิวสวยๆมาอวดเพื่อนๆ กับซื้อหนังสือเกี่ยวกับสถานที่นั้นๆแล้วก็ โปสการ์ดมาติดตู้เย็น แล้วจะไม่มีวันตกเป็นเหยื่อของคำเชิญชวนท่องเที่ยวประเภท “ถ้ามาถึงที่………….แล้วไม่ได้มาดู…………ถือว่ายังมาไม่ถึง………” (เติมเอาเอง) เด็ดขาด ก็มันเหนื่อย ก็มันไม่อยากดู ก็มันอยู่ไกล ก็มันไม่ชอบ ไม่ต้องมาบังคับ

เอาเป็นว่าท่องเที่ยวแบบดิฉัน (และตอนนี้แถมพ่วงมาด้วยสามีอีก 1 คน ที่มีนโยบายในการท่องเที่ยวคล้ายคลึงกันคือ เน้นนอนกะกิน) ก็จะเอาสบายเข้าว่านะคะท่านผู้อ่าน ใครไม่ชอบใจเที่ยวแบบคุณนายเห็นว่าไม่มีสาระ ก็เลิกอ่านได้นะคะ เกรงใจน่ะค่ะ เพราะรู้ตัวเต็มสตีมว่า ฝืนสังขารทำแอ๊ดเวนเชอรัส ไม่ไหวแล้ว เพราะไม่ถนัดและใจไม่รัก (และใจไม่สู้) อย่างที่สุด

Create Date : 29 เมษายน 2551

Last Update : 29 เมษายน 2551 10:31:52 น.

1 comments

Counter : 438 Pageviews.

ขอบคุณสำหรับบทความดีดีครับโปรโมทเว็บ ท่องเที่ยว

โดย: prempcc

วันที่: 1 สิงหาคม 2552 เวลา:10:30:07 น.