เกริ่นนำ 1. บอกไว้ก่อนเลย ว่ามีให้อ่านกันตาแฉะ เกริ่นนำ 2. อย่าเพิ่งปักใจว่า มันเป็นนิยาย
ที่ต้องออกตัวก่อนแบบนี้ เพราะรู้จริตของคนไทย
ว่าชอบคิดไปเองก่อนแล้วว่า คำว่านิยายมันต้อง
เป็นแบบเกินจริง เพ้อไปเรื่อยๆ อ่านเอามัน
ไร้สาระบ้าง ขำขันบ้าง ยกเมฆบ้าง และอะไร
ต่อมิอะไรที่เราก็เข้าใจอ่ะ เพราะที่ผ่านมา
หานิยายแบบเอาเรื่องจริงมาแต่งให้น่าติดตามนั้น
หายากอยู่นะในเมืองไทยน่ะ
อย่างเราเป็นต้น ถ้าไม่ใช่แนวกวีซีไรซ์ ก็ไม่หยิบเหมือนกัน
ใจเขาใจเราเนอะ เรื่องบุษยานครนี้ ยังไม่มีรางวัลอัน
ทรงคุณค่าอะไรมายืนยันความน่าอ่าน
แต่บอกไว้ก่อนเลย ว่านำมาจากเรื่องจริง ที่จะพยายาม
บิดเบือนให้ใกล้เคียง น่าค้นหา น่าติดตามให้มากที่สุด
เกริ่น 3. บ่องตงเลยว่ามีเรื่องภาระหน้าที่ต่างๆ อยู่ค่อนข้างเยอะ
แต่ละวันผ่านไปแบบนอยด์ๆ ว่า เฮ้อ.. ยังทำอะไรไม่ค่อย
ครบเลย ทำไมงานมันสุมอย่างนี้ฟร่ะ ? ดังนั้น เรื่องนี้จึง
ออกแนวขี้เกียจๆ คือ ไม่มีการเค้าร่างมาก่อน คือเล่นสดๆ
กันเลยทีเดียว อาจมีเลอะเทอะบ้าง จะเข้ามาขัดเกลาบ่อยๆ
ให้เข้าหูเข้าตาท่านใดที่พลัดหลงเข้ามาละกันเน้อ
คริๆๆๆ วันนี้ก็ขอผ่านไปอีก 1 วันละกันค่ะ เพิ่งได้ชื่อเรื่องมา
เลยเข้ามาเขียนทิ้งๆ ไว้ กลัวลืมชื่อเรื่องแค่นั้น
ผู้ติดตามบล็อก : 2 คน [