คล้ายจะลืมกันไป

หลังจากที่อัพไดจนกลายเป็นไดร้าง ตอนนี้บล็อคก็สงสัยจะร้างไปด้วย 55

วันนี้เปิดเทอมแระ จริงๆเปิดแต่เมื่อวานแต่พึ่งจะมีเรียนวันนี้ ก็ไม่ทราบว่าคุณเพื่อนจะมากันสักกี่คนเพราะโทรหาแต่ละคนก็บอกอยู่บ้านนน ละงี้ชวนลังเลให้เราไม่ไปนะเนี่ย คิคิ

แวะมาอัพเท่านี้กะแปะเพลงไว้ก่อน เด๋วตามมาอัพเพิ่ม

edit...

วันนี้ไปเรียนมาวันแรก กว่าจะออกจากห้องได้ก็ช้าแระ แบบว่าร้อนอะเหงื่อแตกเลยไม่ได้เดินลงไปซักที ก็บึ่งมอไซค์ตรงไปคณะโดยด่วนเพราะสายแระ ไปก็เอ๋อๆ งงเล็กน้อย คนเยอะ งง มึน ใครเป็นใครเนี่ย

เดินขึ้นไปชั้นสาม เจอะเพื่อนๆ ตกใจเล็กน้อยไม่เจอหน้ากันสองเดือนครึ่ง
ด้วยตารางเรียนชั้นเก้า ไอ้จะเดินขึ้นก็กะไร เพื่อนชวนเดินลงมาชั้นหนึ่งใหม่เพื่อขึ้นลิฟท์ ยอมค่ะยอม 55 พอถึงห้องเรียนก็ เหยอ อ.มาแล้วว เราก็เนียนเดินไปนั่งทันใด อ.ก็พูดไรไปไม่รู้ไม่สนเท่าไหร่

พอ อ.อีกคนเดินมา อ้าว... ไงเนี่ย สรุปวิชานี้ อ.สองคนสลับกันสอน ครึ่งแรกอ.ผู้หญิงสอน อ.ชื่อดั่งหวัง (สาธุ)ขอให้เกรดได้ดั่งหวังด้วยละกาน คิคิ พอเช็คชื่อก็มาเปลี่ยนชื่อให้เราซะงั้นอะ บอกชื่อเล่นด้วยนะนิสิต พอเรียกชื่อเราปั๊บก็บอกไป ปิ๊กค่ะ เน้น นะปิ๊กค่ะ ออ ปิ.. เพื่อนขำกันทั้งห้อง หืม...อ.เรียกดีๆนะเด๋วชื่อมันจะส่อ 55

เช็คชื่อเสร็จก็ปล่อย เหนมะเปิดเทอมวันแรก ไม่มีอะไรมากจริงๆ คุยกันพอเป็นพิธีก็ปล่อย

กลับมาหอ เท่านี้แหละ นั่งดูทีวี ฟังเพลง ทำไรไปเรื่อยเปื่อย หมดวันอีกแล้ว


** บางครั้งความรักมีมาให้เราได้สัมผัส แล้วถึงเวลาก็จากเราไป ทั้งที่ยังไม่ได้ตักตวงความสุขนั้นไว้ได้เลย ก็กลับนำพาเอาความเจ็บช้ำมาให้แทน เฮ้อ ความรัก **

Create Date : 06 มิถุนายน 2549		2 comments
Last Update : 7 มิถุนายน 2549 0:48:12 น.
Counter : 499 Pageviews.
Share Tweet