Bloggang.com : heyChana : ______:::Sex & the Ship เรื่องเศร้าเมื่อเราต้องจากไป คงเหลือไว้แต่ความทรงจำby Chana Thai crew-PG 18+

______:::Sex & the Ship เรื่องเศร้าเมื่อเราต้องจากไป คงเหลือไว้แต่ความทรงจำby Chana Thai crew-PG 18+

______:::Sex & the Ship เรื่องเศร้าเมื่อเราต้องจากไป คงเหลือไว้แต่ความทรงจำ:by Chana Thai crew-PG 18+_________

PG 18+
เวลาไม่ไหลกลับ เหมือนสายน้ำ
อิฉันเริ่มนับถอยหลังอีกวันเดียว เรือก็จะจากฟลอริด้า และทะเลแคริบเบี้ยนไปสู่ยุโรป
ฉันต้องอำลากลิ่นไอและความทรงจำที่มี ณ ที่แห่งนี้
หกเดือนหลังจากเรือแล่นมาจากอิตาลี่ เมื่อครั้นที่เรือเปิดใหม่ อิฉันได้ใช้ชีวิตอยู่ทะเลฟลอริด้า และแคริบเบี้ยน
เราใช้ชีวิตอยู่บนเรือหรูสำราญ ถึงกระนั้นก็มีเวลา(บ้าง)ที่จะออกไปข้างนอกพบปะเพื่อนฝูงและคนพิเศษ
"ฉันรู้ว่าชีวิตคือการเดินทาง" แต่บางครั้งการเดินทางที่แสนพิเศษนั้นมันก็ยากที่จะลืม ยากที่จะรับได้
พรุ่งนี้เรือจะจอดฟลอริด้า วันสุดท้ายก่อนที่จะลอยล่องไปแสนไกล สิบกว่าวันกว่าจะถึงยุโรป
ฉันจะจากเพื่อนรักของฉัน "แจ็กกี้" เพื่อนตาย เพื่อนซี้ที่เราตามหากันเกือบสองสามปี สุดท้ายฉันก็เจอเพื่อนรักที่นี่
เมื่อสัปดาห์ที่แล้ว ฉันกำลังจะลืมผู้ชายคนหนึ่งที่เค้าเคยคอยเป็นห่วงเป็นใย เหมือนจะรัก(แท้)ที่ให้ฉัน แต่สุดท้ายเราก็ต้องจากกัน เพราะเค้าให้เหตุผลว่า ...
"ผมจะคืนรถคันนี้ กำลังจะหาคันใหม่ ผมคงจะมารับคุณอีกไม่ได้นะครับ" นายเอ นามสมมุติ บอกชาน่า..
เราเจอกันแค่ช่วงเวลาหนึ่งวันต่อสัปดาห์ หรือจะเรียกว่า one night stand ก็คงได้

ฉันเข้าใจ และทำใจ มันชินแล้วล่ะค่ะ สุดท้ายฉันก็ไม่มีใครอีกจนได้ โสดแบบไม่ตั้งใจอีกแล้วเหรอเนี่ย... นะ
เราจากกันไม่นานภายในสัปดาห์เดียวกันนั้น เค้าก็ส่งรูปแฟน (คนไทย ผิวสีแทน) มาให้ฉันได้ยลโฉม ฉันเหมือนโดนตบหน้าอย่างแรง แต่ด้วยสติและจิตสภาวะยังสูงพอ
ฉันยินดีกับเค้าทั้งสองคน และขอร้องไม่ให้เค้าเล่าเรื่องที่เกิดขึ้นระหว่างฉันและคุณ ลืมเถิดดวงใจอย่าได้คิดอีกเลย ลืมมันซะ ให้ทุกอย่างเกิดขึ้นที่นี่และก็จบลงตรงนี้

วันนี้ฉันกำลังอัพบล๊อก เค้าเข้ามาทักอย่างห่วงใย ฉันก็บอกเค้าไปว่า
ฉันไม่ว่างคุยนะ คงไม่ว่ากัน เพราะพึ่งนัดเจอคนใหม่ เพราะตอนนี้อยู่คนเดียวที่ห้องบนเรือสำราญหรู ขึ้นบาร์พนักงาน
อยากได้ใครก็จิกเอา ตามใจเลือก เพราะเราไม่ได้เป็นคนขายบริการทางเพศแต่เราเลือกคนที่เราถูกใจใช่เลย ถ้าไม่ถึกกกกกกก ถูกใจอย่าหวังว่าจะได้แอ้ม แก้มแดงง ๆๆๆๆๆๆๆ

แม้ "อีสา" จะมีคนผ่านมา แล้วก็ผ่านไป แต่ในใจของอีสาคนนี้แล้ว ก็ยัง "แอบเหงา" ...

"ฉันเหงา" แสงจันทร์เริ่มสลัว หัวใจเริ่มสลาย เค้าไปอยู่ที่ไหนเห็นมั้ยจันทร์เจ้าขา .... ฉันเหงา :(
เพลงที่ฉันตามหามาแสนนานหลังจากที่หายไป น้องชายคนหนึ่งก็ส่งมาให้ เค้าเป็นแฟนคลับหนังสือของฉัน
แม้เราจะไม่เคยพบเจอกัน แต่น้องมีน้ำใจเหลือเกิน

พรุ่งนี้ฉันจะเจอเพื่อนรักที่ฟลอริด้า เกรงจะอดกลั้นน้ำตาไม่ไหว
สุดท้าย เมื่อเราไม่มีใคร(แฟน) เราก็ยังมีเพื่อนรัก ที่อยู่กับเราเสมอ

แทบทุกสองสามวัน ฉันโทรหา "แม่หญิง" (คุณแม่) ที่บ้านเชียงราย เพราะอิฉันต้องการไออุ่นรัก และภูมิต้านทาน
ฉันบอกแม่เสมอว่า ฉันเสียสละเพื่อครอบครัว ฉันคงจะเดินแบก (แบกถาดอาหารและเครื่องดื่ม) เพื่อหาเลี้ยงครอบครัว
ฉันจึงไม่มีใครที่จะอยู่ใช้ชีวิตเป็นคู่ผัว ตัวเมีย แต่ความจริงแล้วนั้นไซร้ อยากบอกแม่เหลือเกินว่า ฉันเป็นเกย์ ที่ไม่อยากให้ทางบ้านรู้
ส่วนเรื่องความรัก ของเกย์นั้นมันยากยิ่งกว่างมเข็มในมหาสมุทรสุดขั้วโลกอีกฮ่ะคุณแม่ข๋า...
แต่ฉันสู้เพื่อครอบครัว สู้อยู่มาได้เกือบสิบปีกับการเดินแบก อินเตอร์ ทำงานต่างแดน แม้บางครั้งมันจะเหน็บหนาว เปราะบางเหมือนแก้ว
แต่แก้วของแม่คนนี้ก็แกร่งเยี่ยงเพชร (น้ำหนึ่ง) สาวเสิร์ฟอินเตอร์ก็ไม่เคยทำลายชาติ มีแต่หาเงินเข้าประเทศ เดือนแสน หนูตะบี้ตะบันทำมันได้ค่ะ
(ปล ของ ปล ฝีมือล้วน ๆ ไม่ได้มาจากการค้าประเวณีเหมือนเพื่อนคนไม่หวังดีส่งเมล์มาด่านะเค๊อะ)

.....
"กลับมายืนที่เดิม ที่ ๆ เคยคุ้นตา ที่ ๆ ใจนั้นคอยเรียกหา เฝ้าคิดถึง วันที่ผ่านไป
กวาดตามองไม่พบเธอตรงที่เก่า ..."

หลังจากฉัน(ถูกทิ้ง...เหรอ) ไม่มีใครคนหนึ่งแล้วที่ฟลอริด้า
ณ เกาะแกรนด์ เคแมน ซึ่งเป็นเกาะของอังกฤษ ในทะเลแคริบเบี้ยน
วันนั้นฉันได้วันหยุด
จึงเดินไปตามฝัน ไปพักผ่อนทะเล คนเดียว
ฉันได้พบคน ๆ หนึ่งที่ทะเลอันแสนสงบเงียบส่วนตัว
นิค ... ฉันส่งเมล์หาเค้า แต่เค้าไม่ตอบกลับมา เพราะเวลาที่ส่งแค่สองวันหลังจากรู้ตารางการทำงาน
ฉันได้วันหยุดอีกครั้งที่เกาะแห่งนี้
แม้จะไม่ได้รับการตอบรับจากนิค ฉันก็จะไป ... เพียงเพราะหัวใจขอมา ให้กลับไปยืนที่เดิม
ครูซเจ็ดวันก่อนเรือจะเปลี่ยนเส้นทาง
ใบไม้ร่วงหล่น ไม่มีใครเก็บกวาด
ลมแรง มืดหมอกคลุมเหมือนฝนจะตก

"ฉันเหงา" เพลงโปรดของพี่ปุ๊ อัญชลี ก้องกังวาลในหู
นิค แม้เราจะเจอกันในวันนั้นวันเดียว แต่ฉันรู้สึกว่ามันเป็นวันที่ยิ่งใหญ่ (เหลือเกิน)
นายทำให้ฉันได้รับความสุขที่สุด ที่มีเราสองคน แม้เวลาของเราจะสั้นนัก
ฉันจะเก็บความทรงจำนั้นไว้ ไปตลอดแสนนาน

หลังจากผ่านไปสองวัน ฉันได้รับเมล์จากนิค เค้าบอกว่า เค้าไม่ได้เช็คเมล์บ่อย
พึ่งได้รับเมล์แต่มันก็ผ่านไปแล้ว ผ่านไปแล้วจริง ๆ

แม้วันเวลาจะผ่านไป
แต่สิ่งหนึ่งที่ไม่เคยลืมเลือนคือ ณ วินาทีนั้น ฉันเป็นสุขกับนาย
หากชีพยังไม่ตาย นายกับฉันขอมาประชันกันอีกครั้งเป็นไร

ฉันรู้ว่าชีวิตของฉันมันล่องลอยเรื่อยไป
ไปอย่างไม่มีจุดหมาย
แต่ปลายทางที่สุดของฉันแล้วคือ การได้ทำหน้าที่ของลูกที่ดีคนหนึ่ง
ที่เสียสละความสุขส่วนตน เพื่อความสุขของครอบครัวและแม่อันเป็นที่รัก

แค่นี้ฉันก็รู้สึกว่า ฉันทำหน้าที่อันยิ่งใหญ่ของลูกได้อย่างสมบูรณ์
แม้...
หน้าที่ของคนรักแบบแฟนหรือคู่ชีวิต ที่จักมีให้ใครสักคนนั้นมันจะล้มเหลวแค่ไหนก็ตาม...

ฉันจะจากไปจากฟลอริด้าพร้อมกับ "หัวใจว่างเปล่า"

แต่ฉันจะเต็มอิ่มไปด้วย ความทรงจำที่ดีที่จะเก็บไว้ ส่วนเรื่องไหนที่ร้าย ๆ แย่ ๆ เกินกำลังจะรับได้
ขอให้มันผ่านไปกับสายลม ที่จะเปลี่ยนไปในอีกไม่กี่วันนี้ดีมั้ยคะ
แม้วันนี้อะไรจะเปลี่ยนไป แต่ฉันก็จะไม่ยอมหมดหวัง (เจนนิเฟอร์ คิ้ม)

"แม้ว่าในวันนี้มีน้ำตา จะข่มมันให้ไหลอยู่ข้างใน
ความฝันนั้นจบไป แต่ยังเหลือตัวฉัน ....
อดทนและปลอบใจ จะไม่ยอมหมดหวัง"

ฉันจำคำสอนของพ่อเสมอว่า "สิ่งสุดท้ายที่เหลือในชีวิตขอให้เป็นความหวัง" ฉันหวังว่าจะพบแต่ความสุขเสมอ
ไม่ว่าความสุขนั้นจะเป็นแค่ฝัน หรือจริง ณ ตอนนี้ วันนี้ ไม่ว่าอะไรจะเกิดขึ้น ฉันเรียนรู้ ที่จะเป็นสุขได้ด้วยตัวเองค่ะ

แม้จะทำหน้าที่เดินแบก เป็นสอสอ (สาวเสิร์ฟมืออาชีพ) ทำงานทุกวัน แต่อิฉันก็ยังมีเวลานั่งเขี่ย ๆ เขียน ๆ ทั้งบล๊อกตัวเอง และคอลัมน์ในประชาไท

เป็นกำลังใจให้กันด้วยนะเจ้า

บ๊ายยยยยยยยยยย บาย ฟลอริด้า
ชาน่า
เจ้าของหนังสือ ใช่ว่าจะดอก..ท้อ & เม้าท์แตก...ชาวเรา

Create Date : 18 เมษายน 2552

Last Update : 18 เมษายน 2552 15:41:42 น.

1 comments

Counter : 781 Pageviews.

ตอนนี้พี่อยู่ที่ฟลอริดารึป่าวค่ะ

โดย: แพท IP: 125.24.243.17 วันที่: 19 กรกฎาคม 2552 เวลา:0:06:11 น.