Group Blog |
เด็กชายวัย 6-9 เดือน  เข้ามารายงานพัฒนาการของป้อต่อจากคราวที่แล้วตอน5เดือนกันโลด - เดือนที่ 6 ป้อนั่งได้แล้วแต่ยังเอียงซ้ายขวาหน้าหลังอยู่ อาการผื่นตามตัวเริ่มดีขึ้นแล้วค่ะ เกี่ยวกับอาการคันของป้อ เข้าใจว่าส่วนนึงเป็นนิสัยที่ชอบเกาด้วย อย่างเช่นเวลาง่วงนอนจะชอบเกาหัว เวลาจะตื่นชอบเกาคอ แต่ก็ยังสังเกตอยู่เรื่อยๆว่ามาจากสาเหตุอื่นร่วมหรือเปล่า เหตุการณ์สำคัญตอนหกเดือนนี้ คือ การโกนผมค่ะ ตั้งแต่เกิดเพิ่งได้โกนผมตอนหกเดือนนี่แหละ เพราะก่อนหน้านี้กลัวว่าจะยังเล็กเกินไปค่ะ จ้างช่างที่เคยโกนให้เจ๊หลิงหลิงมาโกนให้ค่ะ เพราะที่บ้านไม่มีใครกล้าพอ แม่มันก็ด้วย เหอะๆๆ เรียบร้อยก็ทำการโปะขมิ้นที่ผสมกับดินสอพอง เลยหัวเหลืองไปครึ่งวัน   พอนั่งได้แข็งแล้ว ก็เริ่มอยากกระดึ๊บๆคลานแล้วหละ ตอนแรกทำท่าเหมือนจะวิดพื้น แล้วก็ไปได้แบบมือสั่นๆ หุหุเสียวววว แต่จนได้หนูก็คลานได้เดือนที่เจ็ดนี่แหละจ้ะ  ด้วยความที่พักนี้ป้อชอบเอามือเข้าปากเป็นประจำ เป็นเหตุให้ต้องได้ไปนอนโรงพยาบาล (อันนี้อิแม่วิเคราะห์เอาเองนะคะ) อาการก็เริ่มจากป้อมีไข้สูงมาสองวัน ให้ ไทลินอล มาหลายมื้อก็ยังไม่ดีขึ้น เลยต้องไปหาหมอค่ะ กว่าจะไปหาหมอก็เย็นแล้วจำไม่ได้ว่าพบกับคุณหมออะไร ปรึกษาคุณหมอแล้วได้ความว่า ที่คอของป้อค่อนข้างแดง อาจเป็นทอมซิลอักเสบได้ มันจึงทำให้ไข้สูงขึ้น ไม่ยอมลด และคุณหมอก็แนะให้admit ซะเลย น่าสงสารป้อมาก ที่ต้องให้พยาบาลเช็ดตัว เพราะจะต้องทำให้ไข้ลด วิธีเช็ดคือ >> ใช้ผ้าหลายผืนจุ่มน้ำที่อุณหภูมิปกติ บิดแบบยังเปียก เช็ดแรงๆตามแขนขา และมีการโปะผ้าไว้ตามข้อพับเพื่อช่วยให้ไข้ลดเร็วยิ่งขึ้น กรี๊ดค่ะ เป็นปกติของป๋อป้อ กรี๊ดไว้ก่อน ก่อนเข้าห้องต้องทำการเจาะเข็มเพื่อให้น้ำเกลือ ป้อถูกขึงเป็นมัมมี่ พ่อแม่ได้แต่สงสารน้ำตาร่วงกันไปคนละหยด เพราะป้อร้อง ร้อง ร้อง จนเสียงหายไปเลยอะ  แต่เนื่องจากป้อมีแม่หมอเป็นเจ้าของไข้ เพราะเราให้ป้อฝากกับคุณหมอสุธีราไว้ตั้งแต่คลอด คุณหมอจึงมารับช่วงต่อหลังจากป้อเข้า admit แล้ว ตรวจไปมาปรากฎว่า ที่คอ ไม่ได้แดงแบบทอมซิลอักเสบ แต่เป็นแค่แผลถลอกแดงๆ - - ผลตรวจปัสสาวะ ไม่มีการติดเชื้อทางเดินปัสสาวะ แต่ไปเจอะเอาที่อุจจาระนี่แหละค่ะ สรุปว่าป้อเป็นลำไส้ติดเชื้อ  เบ็ดเสร็จเราอยู่โรงพยาบาลไปสามวัน ลั้นลา ป้อทำสายน้ำเกลือหลุดไป 1 รอบ ดีที่ไม่ต้องจิ้มกันใหม่ แต่น้ำเกลือซึมเต็มเตียงเลย  สิ่งนึงที่ปลื้มโรงพยาบาลบีเอ็นเอชมากเลยคือ ที่นอนคนไข้ เพราะเราคิดหนักกัน2คนพ่อแม่ว่าใครจะยังไง นอนเฝ้าได้กี่คน พอเปิดประตูห้องเข้าไปก็โล่งอกเลย เพราะที่นอนเป็นแบบฟูกหนา วางบนพื้นที่ปูด้วยแผ่นรองคลานผืนใหญ่ ป้อยังมีที่ซนอีกจนได้ ที่ด้านนอกมีรถเข็นให้เด็กนั่งเล่นคลายเครียดด้วย แลดูน่าสนุก แต่ไม่ขอกลับไปนอนแล้วนะคะ สงสารลูก... - เดือนที่ 8 เดือนที่แปด ตอนนี้เริ่มคลานได้คล่องแล้ว แอบปีนขึ้นเตียงให้ลุ้นหลายรอบเลย ยืนยังไม่ได้แต่ปีนแล้ว จะเสียวก็ตอนลงจากเตียงนี่แหละค่ะ ช่วงนี้เราเริ่มฮิตไปปั่นจักรยานเล่นที่สวนรถไฟค่ะ เค้ามีจักรยานให้เช่า และมีเบาะสำหรับเด็กเล็กด้วยนะคะ เบาะสำหรับเด็กเล็กด้านหน้าจะมีที่รองขาและเท้านะคะ (เคยได้ยินเค้าบอกว่า 1 ขวบถึงจะให้นั่งจักรยานได้ แต่เราไปกันช้าๆนะคะ ไม่ซิ่ง ไม่กระโดด  ) ป้อชอบมาก โต้ลมผมบางๆปลิวไสวเลย คริ คริ  ส่วนเรื่องการกิน ตอนนี้ผมเริ่มกินสองมื้อแล้ว เช้ากะเย็น เริ่มเร็วกว่าที่คุณหมอแนะนำไปเดือนนึงคะ เห็นเจ๊หลิงกินแล้วผมหิว... - เดือนที่ 9 และแล้วก็เริ่มเกาะยืนแล้วหละค่ะ หล่นตุ๊บประจำ ดีนะมีแพมเพิรส์ลองก้นไว้ตลอด ไม่งั้นตูดช้ำแน่ๆเลย  ฟันเริ่มขึ้นแล้วนะคะ เห็นเค้าว่าฟันจะขึ้นจากคู่หน้าด้านล่างก่อน แต่ของป้อ ขึ้นด้านบนก่อนเลย2 ซี่ค่ะ ครบ9 เดือนปุ๊บฟันโผล่มาปั๊บเลย ซี่ใหญ่ด้วยอ่า   จากเดิมที่คิดว่าจะให้เริ่มกินอาหารหยาบขึ้น แต่ปรากฎว่าอยู่ดีๆป้อก็มีอาการแหวะ อ้วก บ่อยๆ จะเป็นเกือบทุกวัน ประมาณมื้อเว้นมื้อ  จากที่คิดจะหยาบเลยขอกลับไปผ่านตะแกรงเหมือนเดิมก่อนจ้ะ
|
|||||||||||
ผู้ติดตามบล็อก : 1 คน [