วันที่ 20 กุมภาพันธ์ 2554

วันนี้แม่มีนัดกับคุณหมอมานพ เจ้าเดิม นัดไว้เก้าโมง แต่พบตอนสิบโมงเช้า คุณหมอมีคนไข้เยอะ

เพราะมีนัดผ่าคลอดคุณแม่คนนึง ขอให้เขาแข็งแรงทั้งคู่นะ

วันนี้มีคุณพ่อมาโรงพยาบาลกับแม่ด้วย คุณพ่อคอยแหย่นู๋ตลอดเวลาที่ลูกขยับเลยล่ะ

นู๋คงอึดอัดแล้วใช่มั้ยลูก เวลานู๋ขยับ ท้องแม่เป็นคลื่นเลย คุณพ่อยิ่งสนุก ดีใจใหญ่

แต่ว่าคุณพ่อกลับ กทม.แระ คิดถึงคุณพ่อเนอะลูก

ถึงเวลานัดปุ๊บ คุณพยาบาลเรียกชื่อแม่ผิด เรียกชื่อคุณยายแทน เล่นเอาฮากันไปหมด

วันนี้คุณหมอวัดน้ำหนักนู๋อีกครั้ง วันนี้นู๋หนัก 3298 กรัม

เพิ่มจากเดือนก่อน คราวก่อนนู๋หนักแค่ 3000 กรัมเองลูก คุณพ่อตื่นเต้นเลย

คุณหมอขอวัดเชิงกรานแม่ ว่าแม่จะคลอดนู๋ได้หรือป่าว ครั้งแรกของแม่เลยนะลูกที่โดนล้วง

ขอบอกว่าแม่เจ็บ ไม่เคยเลยจริงๆ คุณหมอบอกว่าเชิงกรานแม่ใช้ได้ คลอดนู๋เเองได้แน่

แต่อยู่ที่นู๋ลูกแม่อีกว่าจะเอาหัวอยู่แบบไหน ปากมดลูกยังไม่เปิด แต่เริ่มนิ่มแล้ว หัวอยู่ในเชิงกราน แสดงว่าเกือบๆ แล้ว

เฮ้อ แม่คิดว่าจะคลอดนู๋สัปดาห์นี้ซะอีก โล่งอกไปที

ครั้งแรกในการโดนล้วงของแม่ มีเลือดออกด้วย ยังกะสาวบริสุทธิ์ ฮ่าๆ วันนี้นู๋น้อยของแม่ หัวใจเต้นดี แข็งแรง ดิ้นดี

แม่รอพบหน้านู๋อยู่นะลูก

คุณพ่อเริ่มหาชื่อแจ้งเกิดให้นู๋ใหม่อีกแล้ว เปลี่ยนไปเรื่อยจริงๆ คราวนึ้คุณพ่อถูกใจชื่อว่า เด็กชายศิวัช ชื่อเล่นน้องผู้การ

แม่บอกว่าถ้าเปลี่ยนอีกคราวนี้แม่จะให้ชื่อเด็กชายนาวา แล้วนะ ชื่อเท่ห์ๆ ทั้งนั้นเลยเนอะลูก

นู๋คือหัวใจของพ่อและแม่นะจ๊ะ ผู้การ ลูกรัก