Bloggang.com : ตะวันสีชมพู : อาวรณ์... มาลีฮวนน่า

อาวรณ์... มาลีฮวนน่า

งานเลี้ยงเลิกลาจำลาล้าง ไปตามเส้นทางทางของตัวเอง

คนเราต่างคนต่างมีฝัน พันธผูกพันธ์เงื่อนไขจำเป็น

สุขเพียงชั่วคราว เมื่อได้พบกัน เวลานั้นน้อยเหลือเกินกันเราต้องห่าง

รอคอยนั้นยั้งยืน หลังเราบอกกล่าวคำลา ลา ลา

*ในความอบอุ่นอันลึกซึ้ง ในห้วงคำนึงเราคิดถึงกัน

คือการจำยอมยอมลาร้าง ไปตามเส้นทางเพื่อหวังพบกัน

พูดคุยทักทายให้กำลังใจ ปลอบโยนและห่วงใย คือความหวังดี

ทุกๆสิ่งที่มี ซึ้งใจอบอุ่นใจ อบอุ่นใจ

** ในคืนเงียบเหงาที่ดาวหาย อยู่อย่างเดียวดายเงียบเหงาวังเวง

เจ็บจนยอมแพ้แก่จุดหมาย เจอความหลากหลายสับสนตนเอง

เหม่อมองผู้หวังดี ไม่มีเคียงข้าง เหนื่อยล้ามองเห็นเส้นทาง ก้าวไกลแสนไกล

อยากกลับมาที่เดิม เสริมกำลังใหม่ เช่นอดีตที่ผ่านมา เท่านี้ก็สุขใจ ก็สุขใจ

Create Date : 12 มิถุนายน 2549

Last Update : 14 มิถุนายน 2549 23:09:38 น.

5 comments

Counter : 712 Pageviews.

เปงอาไรที่เยี่ยมมากครับ
กินใจมากครับ

โดย: เด็กค่าย IP: 202.28.35.1 วันที่: 18 กันยายน 2549 เวลา:12:43:27 น.

เศร้าจัง สุดๆเลย

โดย: เศร้า IP: 124.157.160.149 วันที่: 22 กันยายน 2549 เวลา:10:18:06 น.

เป็นอะไรที่โดนมาก นี่แหละชีวิตเราแบบนี้เลย ขอบคุณมากพี่ไข่

โดย: อ้อ ลาดพร้าวซอย 1 IP: 124.120.165.98 วันที่: 17 พฤศจิกายน 2549 เวลา:18:43:32 น.

พี่ไข่สุดยอดมาก ไม่รู้จะพูดอะไรได้เท่านี้ว่ายอดเยี่ยม นี่แหละชีวิตเราเลยเหงามาก

โดย: อ้อ เอื้อย เด็กภาชี IP: 124.120.169.104 วันที่: 22 พฤศจิกายน 2549 เวลา:21:11:48 น.

โดนมากๆ

โดย: คนล่าฝัน IP: 203.172.201.1 วันที่: 19 มีนาคม 2550 เวลา:21:51:29 น.