สวัสดีค่ะ ทุกๆคนวันนี้เราก็พบกันอีกแล้วนะคะ เนื่องจากแตงเพิ่งจะได้ทำความรู้จักกับการเขียน Blog เป็นครั้งที่ 2 อยากจะทำ Blog ให้น่าอ่านและติดตามเหมือน Blog คนอื่นๆบ้าง ซึ่งเราก็ฉลาดเรื่องเทคโนโลยีด้วยสิ (หราาาาา) ดังนั้นใน Blog แรกๆต้องขอโทดในความไม่สวยงามใน Blog ไปก่อนนะคะ

ขอเวลาศึกษาหน่อย ><'

            สืบเนื่องมาจาก Blog ที่แล้วที่ได้เล่าชีวประวัติเล็กๆน้อยๆพอหอมปากหอมคอ และปัญหาเกี่ยวกับใบหน้าของเราเอง และได้ทิ้งประเด็นทำให้ใครหลายๆคนค้างคาใจกับสาเหตุของการเกิดสิวที่รักษาไม่หายสักที นอกจากแพ้เครื่องสำอางล่ะยังมีสาเหตุอื่นด้วยหรอ (นี่คือความคิดของเราเองนะ อิอิ)

    ค่ะ เราอยากจะบอกว่ามี คือสิวบนใบหน้าเราเนี่ย ตั้งแต่เริ่มเป็นเราก็อยู่กับมันมานานประมาณ3-4 ปีแล้ว และ 3-4 ปีที่ผ่านมาเนี่ย มันไม่เคยหายจากใบหน้าเราสักครั้ง จนถึงทุกวันนี้ นับวันยิ่งแรงขึ้นเรื่อยๆ ไม่มีทีท่าว่าจะลดลงแม้แต่น้อย ซึ่งบางคนก็อาจจะเกิดคำถามว่าเอ๊ะ ไม่หายแล้วจะเขียน Blog ขึ้นมาเพื่ออะไร ขอตอบตอนนี้ว่า เรายังมีความหวังค่ะ ว่าสักวัน "น้องสิว"เนี่ยมันจะหายไปจากหน้าเราสักที 

   เริ่มต้นจากแรกๆที่เราเป็นสิวก่อนเลยนะคะ  คือเมื่อก่อนเนี่ยเป็นคนไม่ค่อยสนใจกับความสวยความงามสักเท่าไหร่ แต่มาอยู่กรุงเทพนี่สิ แต่ละคนจะสวยไปไหน เกิดกิเลสค่ะ อยากจะสวยอย่างเค้าบ้าง คือเคยเห็นผิวหน้าดารามั๊ยคะ ตัวจิงนี่หน้าเค้าจะเนียนๆเงาๆวิ้งๆมีออร่ามากเลย เราอยากจะเป็นแบบนั้นบ้างค่ะ เริ่มจากคิดก่อนเลยว่า ของแพงต้องดี อย่างแรกที่เราซื้อมาใช้เลยนะคะ  คือโฟมล้างหน้าของบริษัทยักษ์ใหญ่ขายตรงบริษัทนึงค่ะ พี่ที่พาเราไปอบรบบอกกับเราว่า  ผิวของน้องค่อนข้างแห้งนะคะ ต้องใช้ตัวนี้ แบบนี้ๆๆๆ ตอนนั้นเราก็แอบบอกเค้าไปเบาๆว่า หนูหน้ามันนะคะพี่ มากถึงมากที่สุด แล้วให้ใช้โฟมเกี่ยวกับผิวแห้งนี่ มันไม่น่าเหมาะกับหนูนะ พี่เค้าอธิบายมาว่า สาเหตุที่น้องหน้ามัน เนื่องจากผิวภายในของน้องขาดความชุ้มชื้น ร่างกายก็เลยต้องผลิตน้ำมันออกมาบนใบหน้าเพื่อที่จะรักษาสมดุลของใบหน้า  อะไรประมาณนี้ค่ะ ตอนนั้นก็อ๋อๆๆ แต่ก็แอบงงนะคะ แต่ด้วยความที่อยากสวยค่ะ ถอยมา 1 หลอดราคาเกือบพัน แต่ที่งงยิ่งกว่าคือ วิธีใช้ที่พี่เค้าแนะนำนี่ล่ะค่ะ พี่เค้าให้ใช้โฟมล้างหน้านวดหน้า และใช้สำลีเช็ดออกได้เลย โดยไม่ต้องล้างน้ำ ห๊ะ!!!!!(สตั้นไป 3 วิ) พอกลับมาถึงบ้าน ทำตามที่พี่เค้าแนะนำทุกอย่างค่ะ ใช้ไปได้ประมาณเกือบเดือน สิวหัวหนองเริ่มมาค่ะ 2-3 เม็ด ตอนนั้นก็แค่บ่นๆกับตัวเอง ว่าเจ็บจังเลย  แต่ก็ไม่ได้เอะใจอะไร  เพราะคิดว่าคนไม่เคยเป็นสิว แพ๊พเดียวก็คงหายไปเองล่ะ และเนื่องจากช่วงนั้นเราได้ทำงานประจำ และจำเป็นต้องแต่งหน้าทุกวัน ช่วงนั้น BB มาแรงค่ะ เทรนเกาหลี เรานี่สั่งเลยค่ะ อยากสวย ก็เริ่มทาๆบ้าง พอได้ใช้แล้ว เห้ย  มันเริ่ดอ่ะ รู้งี้ชั้นใช้มาตั้งนานแล้ว อิอิ ส่วนโฟมล้างหน้าก็ยังคงใช้ยี่ห้อเดิมนะคะ แต่ก็เปลี่ยนสูตรบ้าง และใช้น้ำล้างออกค่ะ  ยิ่งเล่ายิ่งยาวแฮะ สรุปว่าหน้าเรา ณ ตอนนั้นเริ่มมีสิวอุดตันและสิวอักเสบบ้างค่ะ  แต่ก็ไม่ได้มากมายอะไร แต่เราก็ไม่อยากให้มีอะไรมาขึ้นบนใบหน้าเรานี่คะ จากนั้นเราก็เริ่มต้นด้วยการ  ไปหาหมอค่ะ  คิดว่ามันเป็นทางลัด แต่ผลลัพธ์กลับทำให้หน้าเราแย่กว่าเดิมมากๆค่ะ ยิ่งพิมพ์ยิ่งยาว ขอยกยอดไปต่อ Blog หน้านะคะ "ว่าด้วยเรื่องการหาหมอ" ค่ะ