มันลืมไม่ได้ จะทำไง เค้าเคยบอก.. ว่าชอบกินมันฝรั่งเป็นชีวิตจิตใจ เค้า..บอกว่าอาหารอะไรก็ตามถ้าใส่มันฝรั่งลงไปจะอร่อยหมด เพราะเค้าชอบมันฝรั่ง..เค้าก็เลยกินแต่..มันฝรั่ง เค้าถามว่าแปลกหรอ.. ฉันก็แค่คิดไปว่าในโลกนี้จะมีใครอีกไหมที่ ชอบมันฝรั่งได้มากเท่าเธอ ในหัวของฉันตอนนี้ก็เลยมีแต่ "เธอ" + "มันฝรั่ง" เค้าถามฉันว่าที่เมืองไทยนี่ หิมะ ถือว่าเป็นของแปลกหรือเปล่า.. ฉันก็คิดว่ามันก็ต้องแปลกสิ เพราะเมืองไทยไม่มีหิมะ เค้าส่งรูปถ่ายรูปหิมะที่เค้าถ่ายมาให้ แล้วบอกว่า รูปพวกนั้นเป็นของขวัญแปลกๆที่เค้าอยากให้ฉัน (มันว่าเราเป็นของแปลกทางอ้อมรึเปล่าเนี่ย) เค้าส่งรูปถ่ายที่เค้าบอกว่ามันห่วยเพราะเป็นฝีมือการถ่ายของเค้าเองมาให้ เค้าบอกว่าอยากให้ฉัน มันคือรูปสถานที่รอบๆที่พักของเค้า - บรรไดที่เค้าวิ่งขึ้น-ลงทุกวัน - สถานีรถไฟที่ยืนรอรถไฟทุกเช้าตอนไปทำงาน - ถนนที่เค้าเดินผ่านประจำ - ห้องทำงาน ที่รกๆเต็มไปด้วยเครื่องดนตรีหลากหลาย กับเก้าอี้ที่เค้าต้องนั่งประจำ - กระจกข้างของรถยนต์ที่เค้าต้องมองทุกครั้งที่ขับรถ.. ฯลฯ ทุกครั้งที่เราได้คุยกัน เรามีอะไรๆที่คล้ายกันหลายอย่าง - เราเกิดเดือนเดียวกัน วันก็ห่างกันแค่สองวัน(แม้จะต่างปี) - เราชอบเพลงแจ๊ส กับคลาสสิก เหมือนกัน - เราชอบดื่มกาแฟเหมือนกัน - เราเป็นคนมุกเยอะ ตลกๆ บ้าๆ พอกัน - เราชอบอาหารรสจัดเหมือนกัน - เรารักการถ่ายรูปเหมือนกัน - เราหัวเราะกันสนุกสนานตลอดเวลาที่ได้คุยกัน (มันเป็นช่วงเวลาที่ฉันรู้สึกดีและมีความสุขมาก) ฯลฯ เรา..ดูน่าจะไปด้วยกันได้ ดูจะเข้ากันได้ดีไม่ใช่หรือ? โค้ดลับของเรา ฉันก็ยังจำมันขึ้นใจ ฉันยังอยากจะบอกกับเค้าทุกวัน โซโซ* (แต่วันนี้เค้าคงไม่ว่างพอจะมารับฟังมันแล้ว(มั้ง)) ที่เค้าเคยรับปากว่าจะเล่นเครื่องดนตรีที่มีทั้งหมดในห้องนั้นให้ฉันฟัง ตอนนี้ก็คงลืมไปแล้ว? แต่ฉันสิ....ฉันจะลืมเค้าลงได้ยังไง..เพราะมันไม่ง่ายเลย... อย่าใจร้าย ห้ามให้ฉันมีเธอ ปล่อยให้ฉันทำไปแล้วกัน ไม่ต้องผลักไสให้ยิ่งร้าวราน แค่ไม่รักก็พอแล้วเธอ.. ↑อยากรู้จริงหรือเปล่าคะ? ^^ เดี๋ยวจะเล่าให้ฟังในบล็อกนะคะ
โดย: ส่วนเกินตลอดเลย วันที่: 11 กรกฎาคม 2554 เวลา:10:01:11 น.
แรกเริ่มแห่งน้ำตาการลาจากมักเจ็บปวดเสมอครับ
วันที่ฟ้าในหัวใจสว่างอีกครั้ง วันนั้นความเศร้าก็จะหายไป โดย: Don't try this at home. วันที่: 11 กรกฎาคม 2554 เวลา:21:16:46 น.
ความรักก็เหมือนเด็กแบบนี้จริงๆนี่เอง
พอเบื่อและเหนื่อย ก็อยากจะวิ่งหนีและเลืกร้างไป แต่พอได้ของหวาน ได้ไอศกรีม หรืออมยิ้ม ก็วิ่งกลับมา โดย: เดเมลซ่าแมวแม่มด วันที่: 12 กรกฎาคม 2554 เวลา:0:36:11 น.
|
ส่วนเกินตลอดเลย
Rss Feed ผู้ติดตามบล็อก : 1 คน [?] Group Blog All Blog Friends Blog Link |
||
Pantip.com | PantipMarket.com | Pantown.com | © 2004 BlogGang.com allrights reserved. |
สวัสดีเช้าวันจันทร์ค่ะ