|
|
| 1 | 2 | 3 | 4 |
5 | 6 | 7 | 8 | 9 | 10 | 11 |
12 | 13 | 14 | 15 | 16 | 17 | 18 |
19 | 20 | 21 | 22 | 23 | 24 | 25 |
26 | 27 | 28 | 29 | |
|
|
|
17 กุมภาพันธ์ 2555
|
|
|
|
ระบายหลังอ่าน...มังกรชมจันทร์
มังกรชมจันทร์
สำหรับ อ๋าวลั่งที่เป็นมังกรฟ้า โลกมนุษย์ไม่เคยเป็นอื่นใดในสายตา นอกจากสถานที่ให้พำนักชั่วคราว และระยะเวลาสองพันปีที่ต้องบำเพ็ญเพียรเพื่อให้ได้กลับสู่สวรรค์ก็เพียงให้ความรู้สึกว่าออกจะเนิ่นนานนิดหน่อยเท่านั้น
ความบันเทิงหนึ่งเดียวของมังกรหนุ่มคือการแหงนเงยมองท้องฟ้า แล้วเพ่งพิศการเปลี่ยนแปลงของดวงจันทร์ ข้างขึ้น... ข้างแรม... จันทราเดี๋ยวเต็มเดี๋ยวแหว่งเว้ามากี่ครั้งก็สุดจะนับ หากวันนี้กลับมีบางอย่างผิดแผกไป เพราะเขาสำเหนียกถึงเสียงเรียกหาของใครบางคน
มังกรฟ้าสามารถบันดาลลมฝน ไป๋ลู่เด็กหญิงตัวน้อยขอฝนจากสัตว์เทพหวังขจัดภัยแล้ง แต่ที่ได้มากลับเป็นมังกรตัวจริงเสียงจริงซึ่งเคยเห็นแต่ในภาพวาดที่หอบูชา
นางไม่รู้มาก่อนเลยว่ามังกรจะเป็นเผ่าพันธุ์ที่ช่างเรียกร้อง ขี้เหงา เอาแต่ใจถึงเพียงนี้ เพราะนับตั้งแต่คืนนั้น นางต้องนั่งชมจันทร์เป็นเพื่อนเขาอย่างมิอาจถอนตัว
ส่วนตัวที่อ่าน...ความผูกพันเริ่มขึ้นเมื่อคนเหงาสองคนมาเจอกัน นานวันเข้าก็กลายเป็นความรัก พระเอกเป็นมังกรฟ้าที่เหลือเพียงสองตนบนโลก (คือพระเอกและอ๋าวเลี่ย คิดว่าถ้ามีอีกเล่มคงเป็นพระเอกเต็มตัว) อ๋าวเลี่ยเหมือนมีหน้าที่คอยดูแลอ๋าวลั่งเอามากๆเลย พระเอกก็ไม่เคยเชื่อฟัง (แน่ล่ะสิ ถ้าพระเอกเชื่อฟังคงไม่มีเรื่องนี้แน่ๆ) จนความรู้สึกกับนางเอกฝังรากลึก ยอมสละไม่ขึ้นสวรรค์แล้ว อยากอยู่กับนางเอก แต่ชีวิตมนุษย์ไม่มีความเป็นนิรันดร์ อ๋าวลั่งย่อมยอมไม่ได้ที่จะเกิดเหตุการณ์อย่างนี้ จึงพยายามไปเอายาที่ทำให้ชีวิตของนางเอกเป็นอมตะ แน่นอนว่าย่อมไม่สำเร็จ นางเอกก็เลยว่างั้นฉันไม่แต่งงานอยู่กับเธอไปตลอดแล้วกัน แต่ก็นะ...ไม่จบอย่างนั้นสิ
ในอีกชาติ เพราะพระเอกของเราโดนทำโทษให้ไปเกิดใหม่ นางเอกก็เกิดใหม่ ถ้าพูดจริงๆ อยากให้จบแบบไม่ต้องมีชาติต่อมาก เพราะรู้สึกว่าสั้นไปป่าว เลยเห็นความบากบั่นในการพบกันน้อยไปหน่อย แต่ก็พอหยวนๆเพราะความแน่วแน่ แน่นอน ที่จะตามหานางเอกของพระเอก และแน่นอนว่าขนาดเกิดใหม่อ๋าวเลี่ยผู้แสนเป็นห่วงเป็นใยพระเอก (เอ๊ะ! หรือคู่นี้แอบวาย ไม่ใช่หรอก -_-) ก็ยังแอบแวบมาดูและแลพระเอกของเรา ปานพ่อดูแลลูก (ค่อยดูดีหน่อย) เอ...อ่านไปอ่านมาเหมือนพระเอกคืออ๋าวลั่งเลยนะเนี่ย น่ารำคาญที่สุดคงเป็นพี่นางเอก ไม่ได้มีบทมากอะไร แต่อ่านแล้วหมั่นไส้
นางเอกก็เป็นน้องที่แสนดี เป็นคนจิตใจดี และมองพระเอกเหมือนเป็นคนๆหนึ่งที่มีความรู้สึก ไม่ได้มองเป็นสัตว์เทพที่ไว้กราบไหว้บูชา เราคิดว่าแม้ตอนแรกๆนางเอกจะมองอย่างนั้น เพราะมังกรฟ้าเป็นสิ่งที่ตระกูลนางเอกเคารพมาตลอด เมื่อได้รู้จักกับพระเอกจริงๆก็ยอมรับความเป็นคนขี้เหงา เอาแต่ใจของพระเอกได้ ทำให้พระเอกหลงรักนางเอก และอยากให้นางเอกอยู่เคียงข้างตัวเองนะ ซึ่งก็แน่นอน ถ้าใครซักคนเข้าใจเรา ก็อยากให้คนๆนั้นอยู่เคียงข้างใช่ไหมล่ะ?
ขอบคุณภาพประกอบและเรื่องย่อจากเว็บแจ่มใสค่ะ
Create Date : 17 กุมภาพันธ์ 2555 |
Last Update : 17 กุมภาพันธ์ 2555 3:01:21 น. |
|
1 comments
|
Counter : 1774 Pageviews. |
|
|
|
|
| |
|
|
a00152 |
|
|
|
|