Winter Love Song .."รักครั้งแรก" .. ในสายลมหนาว ..

Winter Love Song เป็นซีรี่ส์เกาหลีที่ผู้เขียนรักมากเรื่องหนึ่งและตั้งใจเขียนรีวิวเอาไว้ในห้องบันเทิงเกาหลี เมื่อเดือนมีนาคม ที่ผ่านมา .. และเก็บไว้ในคลังกระทู้เก่า ..

แต่วันนี้ขอนำมาลงในบล๊อค .. เพื่อเป็นการไว้อาลัย ให้กับคุณปาร์คยองฮา .. หรือ ซังฮวก พระรองของเรา ที่ได้จากเราไปเมื่อวันที่ 30 มิ.ย. 2010 ที่ผ่านมา .. ต่อไปนี้ไม่มีคุณปาร์คยองฮา อีกแล้ว แต่ " ซังฮวก " จะคงอยู่ในหัวใจของเราตลอดไปค่ะ .. RIP ค่ะ .. ซังฮวก ..

[[Review-Series]] <<< Winter Love Song >>>

Winter Love Song / Winter Sonata : เพลงรักในสายลมหนาว

ชื่อภาษาเกาหลี : 겨울연가 / Gyeoul Yeonga /คยอ อุล วอน กา
ชื่อภาษาอังกฤษ : Winter Love Song / Winter Sonata / Winter Ballad / Endless Love 2
ออกอากาศ : ทางสถานีโทรทัศน์ KBS 2 , ประเทศเกาหลีใต้
ออกอากาศ : 14 มกราคม ถึง 19 มีนาคม 2002 ทุกวันจันทร์-อังคาร เวลา 21.50
จำนวน : 20 ตอน
เพลงหลัก : From the Beginning till Now ขับร้องโดย Ryu
ผู้กำกับ : Yun Seok Ho, Lee Hyung Min
ผู้เขียนบท : Kim Eun Hee, Yoon Eun Kyung, Oh Soo Yun
ลำดับภาพยนตร์ : Kim Byeong-Cheon
แนวซีรี่ส์ : รัก โรแมนติก

ประวัติการออกอากาศในเมืองไทย :

[1] ไอทีวี เสาร์ - อาทิตย์ เวลา 13.00 - 14.00 น. 4 มกราคม พ.ศ. 2546 - 6 เมษายน พ.ศ. 2546
[2] ไอทีวี จันทร์ - ศุกร์ เวลา 11.05 -12.00 น. เริ่ม 19 มกราคม พ.ศ. 2548
[3] ช่อง 7 พุธ - พฤหัสบดี เวลา 8:30 - 10:30 น. 4 มี.ค. 2552 - 29 เม.ย. 2552

รายชื่อตัวละครและนักแสดง

Bae Yong Joon แสดงเป็น Kang Joon-sang / Lee Min-hyung (คังจุนซาง / ลีมินฮุง)
Choi Ji Woo แสดงเป็น Jung Yu-jin (จุงยูจิน)
Park Yong Ha แสดงเป็น Kim Sang-hyuk (คิมซังฮวก)
Park Sol Mi แสดงเป็น Oh Che-lin (โอ เเชรีน)
Lee Hye Eun แสดงเป็น Kong Jin-suk (คงจินซุก)
Ryu Seung Soo แสดงเป็น Kwon Yong-kuk (ควอนยองกุ๊ก)

credit : Blike.net / JKdrama.com



-------------------------------------------------------------------

เกริ่นนำ

“รักครั้งแรก” .. คุณเคยลองถามตัวเองไหมว่า คุณรู้จักคำๆนี้หรือเปล่า คำๆนี้มีความหมายกับคุณมากมายขนาดไหน .. และหากมีคนถามคุณว่า ... เคยมีใครซักคนไหมที่คุณรักแบบหมดหัวใจและไม่มีวันที่จะลบเขาออกไปจาก “หัวใจ ” และ “ความทรงจำ” ของคุณได้ .. ไม่ว่าเวลาจะผ่านไปนานสักแค่ไหนก็ตาม .. คุณตอบได้ไหม … Winter Love Song จะทำให้คุณเข้าใจความหมายของคำว่า“ รักครั้งแรก” ได้อย่างอบอุ่นและอิ่มเอมหัวใจ .. ยูจินและจุนซางต้องผ่านโชคชะตาหรือฟ้าลิขิตหลายต่อหลายครั้ง .. แต่สุดท้าย “ ปาฏิหาริย์แห่งรักแท้ ” จะมีจริงหรือไม่ .. คุณจะพบคำตอบได้ใน Winter Love Song !

ความประทับใจ

Winter Love Song หรือ เพลงรักในสายลมหนาว เป็นซีรี่ส์รักฤดูที่ 2 ของซีรี่ส์รัก 4 ฤดู ผลงานการกำกับของยุนซุกโฮ ที่โด่งดังมากเหลือเกินในปี 2002 และได้กลายเป็นหนึ่งในละครที่ได้รับความนิยมสูงสุดอย่างรวดเร็ว ละครเรื่องนี้เป็นที่รู้จักและชื่นชอบจนได้รับการโหวตจากผู้ชมชาวญี่ปุ่นให้เป็นสุดยอดละครต่างประเทศแห่งปี และมีการรีรันทางสถานีโทรทัศน์ NHK อีกหลายครั้งด้วยกัน และทำให้เกิดจุดเปลี่ยนทางวัฒนธรรมเกาหลี - ญี่ปุ่นครั้งใหญ่อีกด้วย. ส่งผลให้ เบยองจุน และชอยจีวู กลายเป็น Hallyu Star ทำให้เกิดกระแสเกาหลีฟีเวอร์ ( Korean Wave)ขึ้นทันที ซึ่งเป็นจุดเริ่มต้นผลักดันธุรกิจภาพยนตร์และละครเกาหลีให้เข้าไปสู่ประเทศญี่ปุ่นและทั่วเอเชียอย่างรวดเร็วอีกด้วย. แม้เวลาจะผ่านไปกว่า 7 ปีแล้ว แต่ความนิยมละครเรื่องนี้ก็ยังไม่จางหายไป “Winter Love Song the Animation” จึงถูกสร้างขึ้นและกำลังออนแอร์อยู่ในขณะนี้ ( มีนาคม 2010 ) ทาง DATV(sky perfect tv chan.750) ที่ญี่ปุ่น ซึ่งผู้ให้เสียงพากย์และร่วมแสดงจริงแบบ live-action(ตอนสุดท้าย)จะเป็นใครไปไม่ได้เลยนอกจากเบยองจุนและชอยจีวู ซึ่งเขาและเธอก็ได้กลับมาร่วมงานกันอีกครั้ง โดยมีงานเปิดตัวอย่างยิ่งใหญ่ เมื่อวันที่ 29 กันยายน 2009 ที่โตเกียวโดม และได้รับการตอบรับจากแฟนๆจำนวนมากอย่างอบอุ่นไม่แพ้เมื่อ 7 ปีที่แล้วเลยทีเดียว.

เสียงเพลง From the Beginning to Now และ My Memory ดังก้องอยู่ในหัวใจของผู้เขียนมาเกือบสามปีแล้ว.. ไม่รู้เหมือนกันว่าทำไมชอบฤดูนี้มากที่สุด อาจจะด้วยเนื้อเรื่อง ฉาก เพลง และที่สำคัญก็คือนักแสดง ยอมรับก็ได้ว่าหลงรักเบยองจุนและกลายเป็น Baefamily ของเขาจากเรื่องนี้นั่นเอง.

จำได้ว่าตอนที่ดูเรื่องนี้ครั้งแรก .. อะไรมันจะเศร้าและเจ็บปวดไปกับโชคชะตาของทั้งนางเอกและพระเอกขนาดนั้น อาจจะด้วยด้วยเนื้อเรื่องหลายๆตอน ทำให้สะเทือนใจเอามากๆ และเคยคิดว่าไม่อยากจะดูซ้ำอีกแล้วเพราะเสียน้ำตาไปมากเหลือเกิน .. แต่ถ้าถาม ณ ปัจจุบันว่าดูกี่รอบแล้ว .. คงตอบไม่ได้ เพราะด้วยความรักละครเรื่องนี้มาก แรกเริ่มจึงไม่กล้าเสนอตัวเขียนรีวิว เพราะกลัวว่าจะ bias เขียนแต่ด้านบวกนั่นเอง .. เอาเป็นว่าเขียนตามความรู้สึกก็แล้วกันนะคะ ^^

เพลง

From the Beginning to Now และ My Memory ถือว่าเป็น “เพลงรักในสายลมหนาว.” .. ตามชื่อเรื่องเลยก็ว่าได้ คงไม่มีใครปฏิเสธว่า เพลงหลักในเรื่องนี้เพราะมาก เวลาที่นางเอกและพระเอกรู้สึกเจ็บปวด ทั้งสองเพลงนี้ มันบีบหัวใจของคนดูจนทำให้น้ำตาไหลได้โดยไม่รู้ตัวจริงๆ

นักแสดง

เบยองจุน : รอยยิ้มของผู้ชายคนนี้ทำให้ผู้เขียนตกหลุมรักในทันที ทั้งสองบท สองบุคลิก เขาเล่นได้แตกต่างกันจริง แต่ในขณะเดียวกันก็ทำให้เชื่อว่า ไม่ว่าจะเป็นจุนซาง หรือ มินฮุง .. เขาก็เป็นตัวละครตัวนั้นๆได้อย่างสมบูรณ์และลงตัว.

ชอยจีวู : หลงรักนักแสดงหญิงคนนี้ เธอแสดงให้เราเห็นว่า ความทรงจำที่แสนเจ็บปวดมากมายซึ่งถ่ายทอดผ่านแววตาของเธอนั้น .. มันทำให้เราเศร้าตามเธอไปด้วยได้ยังไง ส่วนบทสาวน้อยผู้ร่าเริงเธอก็ทำได้ดีไม่แพ้กันค่ะ.

ปาร์คยองฮา : ตอนที่ดูครั้งแรกแม้ว่าเขาจะเล่นบทรองนี้ได้ดี แต่ก็ไม่ได้รู้สึกอะไรเป็นพิเศษกับพระรองคนนี้มากนัก แต่มาเริ่มเห็นความน่ารักของเขาหลังจากที่ได้ดูบทบาทผู้กำกับใน On Air ค่ะ.

สถานที่ถ่ายทำ

ฉากเรื่องนี้สวยและโรแมนติกมาก เกาะนามิ ( Namiseom ) กลายเป็นสถานที่ท่องเที่ยวสำคัญที่นักท่องเที่ยวจำนวนมากจะต้องไปตามรอยซีรี่ส์ดังเมื่อมาเยือนที่เกาหลีไปเสียแล้ว. และยังมีสถานที่ถ่ายทำอื่นๆ อีกเช่น Yongpyong รีสอร์ท ,เกาะ Jungdo , Gongjicheon (ถนนกับรั้วสีขาว) และถนนแหล่งช็อปปิ้งอันโด่งดังใน Chuncheon บางแห่งมีจำหน่ายของที่ระลึกและมักจะมีรูปจากละครเรื่องนี้ติดตามจุดต่างๆให้นักท่องเที่ยวเห็นอีกด้วย ( credit : pingbook.com)



--------------------------------------------------------------------

เรื่องย่อ

คังจุนซาง ย้ายมาเรียนที่ชุนเชินเพื่อตามหาพ่อที่แท้จริง และได้พบกับจุงยูจิน สาวน้อยผู้ร่าเริงนักเรียนห้องเดียวกันบนรถเมล์ในวันที่เธอมาโรงเรียนสาย ทั้งสองจึงช่วยกันปีนรั้วโรงเรียนเพื่อไม่ให้ถูกทำโทษ จุนซางช่วยยูจินจากคนเมาจึงทำให้ยูจินเริ่มประทับใจและทำดีกับจุนซาง ทั้งสองหนีเรียนไปเที่ยวริมทะเลสาบด้วยกันจนถูกทำโทษ เหตการณ์นี้ทำให้ความสัมพันธ์ของทั้งคู่ดีขึ้น ซังฮวก เพื่อนสนิทของยูจิน จึงไม่ค่อยพอใจนักเพราะเขาเองก็หลงรักยูจินมาตั้งแต่เด็ก จุนซางคิดว่า คิมจินวู (พ่อของซังฮวก) คือพ่อของเขาที่กำลังตามหา จึงเข้าไปติวคณิตศาสตร์และพูดคุยเพื่อสืบหาความจริง ซังฮวกกล่าวหาว่าที่จุนซางทำดีกับยูจินเพราะต้องการใช้เธอเป็นเครื่องมือเพื่อมาทำร้ายเขา ยูจินเข้ามาได้ยินจึงเข้าใจผิด.

ทั้งสามคน รวมทั้ง จินซุก ยองกุ๊ก และแชรีน กลุ่มเพื่อนสนิท นัดกันไปเที่ยวที่หมู่บ้านบนเขา ยูจินหลงทาง แต่จุนซางตามหาเธอจนพบและได้ปรับความเข้าใจกัน สร้างความไม่พอใจให้ซังฮวกและแชรีนซึ่งหลงรักจุนซางอยู่. จุนซางกับยูจินอยู่ด้วยกันที่ริมทะเลสาบในวันที่หิมะตกเป็นวันแรก ความรักจึงได้ก่อตัวขึ้นที่นั่น.

จุนซางไปที่บ้านของยูจินและได้เห็นรูปคังมีฮี (แม่ของจุนซาง) จุงฮุนโซ (พ่อของยูจิน) และ คิมจินวู ถ่ายไว้ด้วยกัน ซึ่งเป็นภาพเดียวกับที่เขามีอยู่ เขารู้จากคิมจินวู ว่าทั้งสามเป็นเพื่อนสนิทกัน คิมจินวูแอบรักคังมีฮีเพียงข้างเดียว แต่เธอรักฮุนโซมากกว่า เธอจึงไปจากเกาหลีในวันที่ ฮุนโซแต่งงาน จุนซางคิดว่า พ่อของเขาคือพ่อของยูจิน จึงตัดสินใจกลับอเมริกาพร้อมกับคังมีฮี ในคืนวันที่ 31 ธันวาคม. แต่เขานัดกับยูจินเอาไว้จึงตัดสินใจลงจากรถเพื่อจะไปตามนัด จุนซางถูกรถชนในระหว่างที่เขาวิ่งไปหายูจิน. ยูจินเสียใจมากเมื่อรู้จากเพื่อนๆว่าเขาตายแล้ว มีเพียงเทปอัดเสียงเปียโนเพลง “ครั้งแรก” ที่เขาเล่นให้เธอฟัง ส่งมาเป็นของขวัญชิ้นสุดท้าย.

10 ปีต่อมา ยูจินทำงานเป็นนักออกแบบภายในที่บริษัทโพราลิส และกำลังจะหมั้นกับซังฮวก แต่ในคืนที่หิมะแรกตก เธอเห็นผู้ชายคนหนึ่งหน้าตาเหมือนกับจุนซางราวกับเป็นคนๆเดียวกัน เธอจึงเดินตามหาเขาคนนั้นจนเลยเวลาพิธีหมั้น เธอพยายามตามหาเขาอีกแต่ก็ต้องตัดใจเพราะคิดว่าไม่มีทางจะเป็นจุนซางไปได้ ยูจินและซังฮวกแลกแหวนเป็นการหมั้นอีกครั้งที่โรงเรียนเก่าโดยการช่วยเหลือจากเพื่อนๆ ในวันนั้นแชรีนกลับมาจากฝรั่งเศสและมาร่วมยินดีด้วย ยูจินต้องตกตะลึง เพราะคนรักของแชรีน คือ ลีมินฮุง ผู้ชายที่เหมือนกับจุนซางซึ่งเธอพบในคืนหิมะแรกตกนั่นเอง.

โชคชะตาหรือฟ้าลิขิตกันแน่ เหมือนเธอได้พบกับจุนซางอีกครั้ง ผู้ชายที่เธอไม่เคยลืม เพราะเธอกับมินฮุงต้องร่วมงานปรับปรุงสกีรีสอร์ทด้วยกัน ยูจินพยายามหลบหน้ามินฮุงเพราะไม่อยากคิดถึงจุนซางอีก แต่เธอก็ร้องไห้ออกมาเมื่อเห็นหน้าเขา จนมินฮุงสงสัยและประหลาดใจ แต่ด้วยการทำงานจึงทำให้เธอเลี่ยงที่จะพบมินฮุงไม่ได้ ทำให้ทั้งสองมีโอกาสอยู่ด้วยกันหลายครั้ง ยูจินพยายามถามเรื่องราวของเขาในอดีต เพราะเธออยากจะเชื่อว่าเขาคือจุนซาง ในขณะที่แชรีนพูดให้ร้ายยูจินเพื่อไม่ให้มินฮุงเข้าใกล้เธอ จนมินฮุงเข้าใจว่ายูจินเป็นผู้หญิงไม่ดี แต่เขาก็ได้รู้ในภายหลังว่าแชรีนแต่งเรื่องขึ้นมาทั้งหมด และกลับไปขอโทษยูจินที่เข้าใจเธอผิดไป.

ยูจินได้รับบาดเจ็บแทนมินฮุง ที่ไซด์งานจนเข้าโรงพยาบาล มินฮุงจึงได้ใกล้ชิดกับยูจินและรู้สึกรักเธอ แต่ไม่สามารถทำอะไรได้มากเพราะเธอกำลังจะแต่งงานกับซังฮวก ยูจินสับสนและรู้ตัวว่ารักมินฮุงไปแล้ว ซังฮวกรู้มาตลอดว่าเธอไม่เคยรักเขาเลย และรู้ว่าเธอต้องเจ็บปวดเพราะไม่เคยลบจุนซางออกไปจากหัวใจของเธอได้เลย. ยูจินไม่สามารถแต่งงานกับซังฮวกได้ จึงบอกเลิกกับเขาจนซังฮวกเสียใจและป่วยจนต้องเข้าโรงพยาบาล เธอรู้สึกผิดที่ทำให้ซังฮวกเจ็บปวด. เธอจึงตัดสินใจเลือกซังฮวก.

มินฮุงได้พบกับชายคนหนึ่งซึ่งเคยช่วยชีวิตผู้ชายที่หน้าตาเหมือนเขามาก ทำให้มินฮุงเริ่มสงสัยว่าเขาเป็นใครคนนั้นของยูจินหรือเปล่า จึงถามความจริงจากคังมีฮี และในที่สุดก็ได้รู้ความจริงว่าเขาคือจุนซางนั่นเอง. เมื่อ 10 ปีก่อน หลังจากจุนซางถูกรถชน เขาความจำเสื่อม คังมีฮีไม่ต้องการให้เขาจดจำเรื่องราวอันเลวร้ายอีกต่อไปจึงย้ายไปอยู่อเมริกาและเปลี่ยนชื่อใหม่เป็น ลีมินฮุง มินฮุงจำอะไรไม่ได้เลย เขาบอกเรื่องนี้กับยูจินแต่เธอไม่เชื่อ เธอบอกเขาว่า เขากับจุนซางไม่มีอะไรที่เหมือนกันเลย มินฮุงเสียใจที่จำอะไรไม่ได้และเขาไม่สามารถทำให้ยูจินเปลี่ยนใจมารักเขาได้จึงตัดสินใจกลับอเมริกา โดยฝากของขวัญเป็นจดหมายและซีดีเพลง “ครั้งแรก” เมื่อยูจินได้อ่านเธอรีบตามเขาไปที่สนามบินเพราะเธอรู้ว่าเขาคือจุนซาง จริงๆ แต่มินฮุงกลับคิดว่าบางทีเขาอาจจะไม่ใช่จุนซางจริงๆก็ได้ จึงยืนยันจะกลับอเมริกา ยูจินตื่นขึ้นมาไม่เห็นมินฮุงจึงวิ่งตามหา.

มินฮุง โดนรถชนเพราะช่วยยูจินเอาไว้ เธอเฝ้าเขาทั้งคืน เมื่อเขาอาการดีขึ้นก็เริ่มได้ความทรงจำกลับคืนมาทีละน้อย ซังฮวกยอมที่จะไม่แต่งงานกับยูจิน มินฮุงขอให้ยูจินพาเขาไปที่ชุนเชินเพื่อฟื้นความทรงจำอีกครั้ง มินฮุงยังคงสงสัยเรื่องพ่อของเขาแต่คังมีฮีบอกว่าพ่อเขาตายไปนานแล้ว คิมจินวูตกใจมากที่รู้ว่า มินฮุงเป็นลูกของคังมีฮีจึงพยายามถามเธอว่า จุนซางเป็นลูกชายของเขาหรือไม่ แต่คังมีฮีปฏิเสธ.

ยูจินและจุนซางจะแต่งงานกัน แม่ยูจินและคังมีฮีคัดค้านการแต่งงานครั้งนี้เพราะเหตุผลที่ว่าจุนซางกับยูจินเป็นพี่น้องกัน จุนซางเสียใจมากแต่ยืนยันจะเข้าพิธีแต่งงานให้เร็วที่สุด เขาไม่สามารถจะบอกความจริงกับเธอได้ จึงพาเธอไปเที่ยวทะเล เพราะต้องการให้เธอมีความสุขก่อนที่เขาจะจากไป ยูจินไม่พบจุนซางในตอนเช้าแต่กลับพบซังฮวกมารอรับเธอ ในที่สุดเธอจึงรู้ความจริงว่าเธอกับจุนซางเป็นพี่น้องกัน.

จุนซางเข้าโรงพยาบาลเพราะได้รับผลกระทบจากอุบัติเหตุทำให้เกิดก้อนเลือดในสมองซึ่งมีผลกระทบกับประสาทตา เขาจำเป็นต้องได้รับการผ่าตัด จึงตัดสินใจไปอเมริกาโดยไม่บอกเรื่องนี้กับใคร เขาและเธอจึงพบและบอกลากันเป็นครั้งสุดท้าย ซังฮวกรู้ความจริงจากคิมจินวูว่า แท้จริงแล้วจุนซางเป็นพี่ชายของเขา และยูจินไม่ได้เป็นพี่น้องกับจุนซาง จึงรีบพาเธอไปที่สนามบินเพราะจุนซางกำลังจะไปอเมริกาเพื่อผ่าตัดตา แต่เธอไปไม่ทันและไม่ได้พบจุนซางอีกเลย

ยูจินไปเรียนต่อที่ฝรั่งเศส และกลับเกาหลีในอีก 3 ปีต่อมา ...
โชคชะตาจะนำพาเขาและเธอกลับมาพบกันอีกครั้งหรือไม่ ติดตามหาคำตอบของ "ปาฏิหาริย์แห่งรักแท้" ได้ใน Winter Love Song...



------------------------------------------------------------------

สัญลักษณ์

เพลง “ครั้งแรก”
- จุนซางเล่นเปียโนเพลง “ครั้งแรก” ให้ยูจินฟัง และเขาก็ได้อัดเสียงเพลงนี้เป็นของขวัญคริสต์มาสให้กับเธอด้วย.

ดินแดนแห่งเงา
- จุนซางเล่าเรื่องดินแดนแห่งเงาให้ยูจินฟังตอนที่เขาและเธอโดดเรียนไปเที่ยวที่ทะเลสาปด้วยกัน

“ มีผู้ชายคนหนึ่งเดินทางเข้าไปในดินแดนแห่งเงา แต่ที่นั่นไม่มีใครพูดกับเขาเลย เขาก็เลย .. ว้าเหว่มาก ” .. เรื่องสั้นๆที่ฟังแล้วอาจจะตลกว่าสุดท้ายแล้ว จบแค่นี้เองหรือ แต่ดูเหมือนกับว่าคนที่เล่านั้นรู้สึกว่าตัวเองนั้นโดดเดี่ยวและว้าเหว่มาก .. และการที่เค้าได้เล่าให้ยูจินฟังเพราะเค้ารู้สึกดีและไว้ใจเธอนั่นเอง .. “ดินแดนแห่งเงา ” จึงเปรียบเสมือนสัญลักษณ์ตัวแทนของจุนซางและในเรื่องเธอก็ได้เล่าเรื่องนี้ให้มินฮุงฟังอีกครั้งหนึ่งด้วย.

ดาวโพลาริส
- ฉากที่ยูจินหลงทางบนเขาแล้วจุนซางตามหาเธอจนพบ เขาบอกยูจินว่า เวลาหลงทางให้มองหาดาวโพลาริส

“ ดาวอื่นๆจะย้ายที่ไปทุกๆปี แต่ดาวโพลาริส จะอยู่ตรงที่เดิม ไม่ย้ายไปไหน”

ตุ๊กตาหิมะ
- ยูจินและจุนซาง ทำตุ๊กตาหิมะกันคนละตัว.. จุนซางเลื่อนตุ๊กตาหิมะของเขามาจูบกับตุ๊กตาหิมะของยูจิน .. เขาอิจฉาตุ๊กตาหิมะ ยูจินก็เลยจูบเขาบ้าง .. เขาก็อึ้งไปเล็กน้อยก่อนที่จะเรียกชื่อเธอ เมื่อเธอหันมาก็ไม่ทันซะแล้ว .. เธอโดนเขาจูบโดยไม่ทันตั้งตัว.. ฉากนี้คงอยู่ในใจของหลายๆคนเลยทีเดียว.

หิมะแรก
- ฉากที่ยูจินเห็นผู้ชายที่เหมือนกับจุนซาง ในคืนวันหมั้นที่หิมะแรกตก สื่อให้เห็นถึงสัญลักษณ์ที่เหมือนกันของสองเวลา เพราะจุนซางเคยบอกยูจินว่า เขาจะไปพบใครคนหนึ่งในวันที่หิมะแรกตก และครั้งนี้เมื่อเธอเห็นจุนซางอีกครั้ง หิมะแรกก็ตกลงมาเช่นกัน ..

- ฉากที่ยูจินเดินตามหาผู้ชายที่เธอคิดว่าขอให้เป็นจุนซาง .. ฉากนี้ก็บีบหัวใจเหมือนกัน นึกถึงผู้หญิงคนหนึ่งซึ่งรับรู้ว่าคนรักได้ตายจากไปถึงสิบปีแล้ว ..มันจะเศร้าแค่ไหนเมื่อมองเห็นคนที่ไม่เคยลบออกไปจากหัวใจได้ .. อีกครั้ง .. ฉากในเรื่องเป็นเสียงพูดของยูจินตัดภาพเป็นตัวเธอเดินตามหาผู้ชายคนนั้นท่ามกลางผู้คนมากมาย .. เหมือนคนที่กำลังไขว่คว้าหาอะไรที่สำคัญมากๆ .. แต่ไม่เจอ .. ภาพสวยแต่สะเทือนใจมาก ..

“ตอนที่ฉันเห็นเธอนั่น ฉันฝันไปรึเปล่า ฉันยังจดจำได้ทุกสิ่งทุกอย่าง ฉันจำเพลงที่เธอเล่นให้ฟังได้ จำอาทิตย์ตกที่ทะเลสาบได้ ฉันยังจำที่เธอยิ้มให้ตอนที่เธอจับมือฉัน ..ฉันจำได้ทุกอย่าง บางทีหิมะแรก อาจทำให้ฝันของฉันกลับเป็นจริงขึ้นมา ฉันหวังว่ามันคงไม่ได้เป็นแค่ฝัน ขอให้เป็นเธอจริงๆเถอะ จะต้องแลกด้วยอะไรฉันก็ยอม จุนซาง เธออยู่ที่ไหนนะ ตอนนี้เธออยู่ไหน ... ”

จิ๊กซอว์
- ยูจินเก็บจิ๊กซอว์ชิ้นหนึ่งได้ที่บริษัท Marcian ของลีมินฮุง เธอจึงเก็บใส่กระเป๋าเสื้อเอาไว้ และได้นำจิ๊กซอว์ชิ้นนี้ไปต่อในภาพซึ่งอยู่ในห้องทำงานของลีมินฮุง ...และมันเป็นจิ๊กซอว์ชิ้นสุดท้ายที่ขาดหายไปพอดี .. ซึ่งเธอเชื่อว่าเจ้าของภาพจิ๊กซอว์นี้อาจจะมีความทรงจำมากมายที่อยากจะจดจำ ..

ไพ่แห่งโชคชะตา
- ฉากที่จุงอา เพื่อนร่วมงานของยูจินให้มินฮุงหยิบไพ่ทาโรห์ เขาหยิบได้ไพ่ Wheel of Fortune วงล้อแห่งโชคชะตาใบเดิมถึงสามครั้งด้วยกัน ซึ่งจุงอาบอกเขาว่า ไพ่นี้หมายความว่าโชคชะตากำลังจะเข้ามาหาเขา ส่วนยูจินนั้นหยิบไพ่ 2 ใบ คือ The Lovers ..ในมือซ้ายซึ่งคือปัญหาที่พบเจออยู่ ส่วนไพ่ในมือขวาคือทางแก้ .. ซึ่งเธอหยิบได้ Wheel of Fortune ! ใบเดียวกันกับมินฮุง .. ไพ่ทั้งสองจึงสื่อถึงโชคชะตาที่จะพาเขาและเธอมาพบกัน.

สร้อยโพลาริส
- มินฮุงให้สร้อยเป็นรูปดาวโพลาริสกับยูจิน เขาซ่อนมันไว้ในก้อนหิมะและขว้างให้เธอรับโดยบอกว่าเป็นของขวัญ ..

เหรียญ 2 หน้า
- ยูจินเคยดูหนังเรื่องหนึ่งที่ใช้เหรียญเสี่ยงทายอนาคตว่าคู่รักจะได้แต่งงานกันหรือไม่ ถ้าออกหัวก็คือ ได้แต่งงานกัน จุนซางบอกเธอว่า ในหนังใช้เหรียญ 2 เหรียญมาประกบกันก่อน แล้วค่อยโยนจึงออกหัว ซึ่งยูจินได้ให้เหรียญ 2 หน้า เป็นของขวัญกับเขาที่ทะเล เพราะเธอเชื่อว่าไม่ว่าอะไรจะเกิดขึ้น โชคชะตาจะต้องเข้าข้างเธอและเขาในที่สุด.



---------------------------------------------------------------------

ฉากประทับใจ

1. ยูจินและจุนซางโดดเรียนไปเที่ยวที่ทะเลสาบ ขี่จักรยานเล่นกัน .. เขายื่นมือมาให้เธอจับตอนที่เธอเดินบนขอนไม้ .. และที่นี่จึงเป็นที่ๆ เธอจับมือเขาเป็นครั้งแรก .. ฉากที่นี่สวยมากค่ะ .. และขอนไม้นี้กลายเป็นขอนไม้ของยูจินซึ่งนักท่องเที่ยวต้องมาเดินเลียนแบบเธอไปแล้ว



2. ยูจินและจุนซางถูกทำโทษโดยการเผาขยะ จุนซางโปรยใบไม้ให้เป็นหิมะและบอกยูจินว่าถ้าหิมะตกวันแรก เขาจะไปพบใครคนหนึ่งที่ทะลสาบ.

“ไม่จำเป็นต้องมีเหตุผล ถ้าจะคิดถึงใครสักคน”



3. ซังฮวกวิ่งตามหายูจินตอนที่เธอเดินตามหาผู้ชายที่เหมือนจุนซาง เขาพบเธอนั่งร้องไห้อยู่ริมถนน

“บางทีฉันคิดถึงตอนที่เธอหลงทางบนเขา อะไรจะเกิดขึ้นนะ ถ้าฉันเจอเธอก่อน เธอจะรักฉันก่อนที่ฉันจะรักเธอหรือเปล่า แต่ฉันไม่แคร์หรอก ที่ฉันรักเธอก่อน ฉันก็แค่มีความสุขที่เป็งนเพีคนเดียวที่อยู่ใกล้เธอ ยามใดที่เธอเศร้าและต้องการคนช่วยเหลือ .. จุนซางทำกับเธอแบบนี้ได้ยังไง เขาชอบทำเธอเจ็บปวดเป็นประจำเลย ”



4. ฉากที่ยูจินและมินฮุงไปดูพื้นที่ไซด์งานสกีรีสอร์ทด้วยกัน ยูจินถ่ายภาพของเขาและนึกย้อนไปเมื่อสิบปีก่อน มันคือภาพเดียวกันกับที่เธอจดจำจุนซางตลอดมา ..ในเรื่องเป็นภาพมินฮุงยืนหันข้างสูบบุหรี่และตัดเป็นภาพของจุนซางในชุดนักเรียนยืนสูบบุหรี่ที่หน้าโรงเรียน ... ท่าเดียวกันเป๊ะเลยค่ะ ..

“ ถ้าคุณรักใครสักคน .. มันไม่มีเหตุผลหรอก” ..

“ ฉันว่าตัวบ้านไม่สำคัญสำหรับคนสองคนหรอก ถ้าคนสองคนที่รักกัน หัวใจน่าจะเป็นบ้านที่โปรดปรานที่สุด”



5. ฉากที่ยูจินมาขอร้องไม่ให้มินฮุงไล่คนงานออกสาเหตุเพราะเมาในวันตายของภรรยา มินฮุงไม่เห็นด้วย เธอจึงต่อว่าเขา ..

"คุณคงไม่เคยรักใครจริงๆ ใช่มั๊ย คุณถึงกล้าพูดแบบนั้น คุณรู้มั๊ยว่ามันเป็นยังไงที่เราต้องสูญเสียคนที่เคยอยู่เคียงข้าง รู้ว่าไม่มีอะไรเปลี่ยนไป มีแต่ความว่างเปล่าแทนที่เขาเท่านั้น คนอย่างคุณไม่มีวันเข้าใจหรอก แล้วมันผิดตรงไหน ที่ต้องเจ็บปวดกับการสูญเสีย"



6. ฉากที่มินฮุงมาขอโทษยูจินเพราะเขาเข้าใจเธอผิด ทั้งสองปรับความเข้าใจกัน ..

“คุณเคยบอกว่า สิ่งที่ดีที่สุดสำหรับคนตาย ก็คือลืมเรื่องของเขาไปซะ ฉันว่าคุณพูดถูก แต่ ฉันก็ยังลืมไม่ได้ ”



7. ฉากที่มินฮุงพายูจินไปที่ชุนเชิน เธอไม่อยากมาที่นี่เพราะไม่อยากนึกถึงจุนซางอีก .. อากาศหนาวเขาจึงใช้เสื้อกันหนาวของเขาคลุมให้ .. เธอดึงฮู้ดลงมาปิดหน้าเพื่อไม่ให้เขาเห็นว่าเธอกำลังร้องไห้ ... แม้ว่าวันนี้จะไม่มีหิมะแรก แต่ภาพของตัวเธอเองกับจุนซางในวันนั้นก็ยังคงแจ่มชัดในหัวใจของเธอเสมอ .. ในเรื่องเป็นภาพของเธอและจุนซางในชุดนักเรียนที่โดดเรียนมาเที่ยวและขี่จักรยานด้วยกัน .. เพลง My memory ดังขึ้นมาบิวท์อารมณ์คนดูอีกแล้ว .. ฉากสวยมาก …

“ยูจิน รู้มั๊ยทำไมผมถึงพาคุณมาที่นี่ ที่นี่สวยมากแต่คุณจำอะไรได้บ้าง คุณคิดถึงแต่ความหลังเหมือนคุณมีแต่อดีตอันเลวร้าย คุณจะรักใครอีกได้ไงถ้าปิดกั้นตัวเอง คุณก็เหมือนคนที่อยู่ในดินแดนแห่งเงา ทำไมต้องอยู่ในที่ๆแสนว้าเหว่และหนาวเหน็บ ในเมื่อมีที่ๆแสนอบอุ่นและสวยงาม ”



8. ฉากที่ยูจินและมินฮุงติดอยู่ที่ร้านอาหารบนเขาเพราะลมแรงไม่สามารถลงมาได้

มินฮุง : "คุณยังจะจำเขาไปถึงไหนกัน คนๆนั้นยากที่จะลืมจริงเหรอ ขอผมถามอะไรอย่างสิ ถ้าเขายังอยู่พวกคุณจะยังรักกันอยู่มั๊ย เหตุผลที่คุณยังลืมเขาไม่ได้เพราะเขาตายและไม่อยู่ในโลกนี้แล้ว ใช่มั๊ย "

ยูจิน : "ฉันไม่อยากพูดถึงมันและมันก็ไม่เกี่ยวอะไรกับคุณด้วย "
มินฮุง : "ก็ใช่ มันไม่เกี่ยวอะไรกับผม คุณเคยบอกว่าผมไม่เคยรักใครหมดหัวใจ คุณพูดถูก ผมไม่รู้อะไรเกี่ยวกับความรัก ในความเห็นผมการไม่ลืมคนที่ตายไปแล้วก็ไม่ใช่รักแท้หรอก มันคือความผูกพันที่คุณมีให้เขา "

ยูจิน : "พอทีเถอะ เลิกพูดเรื่องนี้ซะที "
มินฮุง : "ยอมรับความจริงซะทีเถอะ เขาน่ะตายแล้ว เขาตายไปแล้วรู้มั๊ย "
ยูจิน : "ทำไมต้องทำกับฉันแบบนี้ด้วย คุณทำแบบนี้กับฉันทำไม "
มินฮุง : "ก็เพราะว่า ผมรักคุณ ... เพราะว่าผมรักคุณมากเหลือเกิน "

และเพลง From beginning to now ก็ดังขึ้น ..อีกแล้ว .. ฉากนี้พระเอกของเราคงทนเก็บเอาไว้ไม่ได้อีกต่อไปแล้ว ..

แต่พอตอนเช้าซังฮวกตามขึ้นมาบนเขา .. มินฮุงบอกว่าเขารักเธอต่อหน้าซังฮวก จนเธอโกรธ เธอจึงบอกเขาว่า ..
"คุณอยากรู้ไม่ใช่เหรอว่า คนที่ฉันรักตอนนี้คือใคร .. ซังฮวกไงล่ะ"



9. "ถึงแม้ว่าผมจะรักคุณแต่ผมก็รู้ว่าผมไม่ใช่คนที่คุณต้องการ ที่ผมทำได้ก็คือคอยช่วยเหลือคุณ ให้คุณได้ทำในสิ่งที่คุณต้องการ " เขารู้ว่าเธออยากร้องไห้และเขาก็พาเธอไปร้องไห้ท่ามกลางหิมะที่หนาวเหน็บ.



10. ยูจินหนีซังฮวกออกมาจากโรงแรม .. เธอร้องไห้และไม่รู้ตัวเองด้วยซ้ำว่าอยู่ที่ไหน มินฮุงโทรหาเธอและบอกให้เธอรออยู่ตรงนั้น เขาจะหาเธอให้พบเอง เมื่อเขาพบเธอทั้งสองมองหน้ากัน มินฮุงดึงเธอเข้ามากอด .. เหมือนกับจะบอกว่า ผมจะไม่ยอมให้คุณเป็นอะไรไปอีก … ทั้งๆที่ไม่ได้พูดอะไรออกไปเลย ...
ตอนที่ดูรู้สึกอบอุ่นอย่างประหลาด หากว่าคุณกำลังสับสนและรู้สึกว่าหลงทาง คุณจะเข้าใจเลยว่า ฉากนี้เติมความอบอุ่นกับหัวใจคุณอย่างไร..



11. ฉากที่ยูจินรู้สึกสับสน มินฮุงบอกเธอว่า ..
"มีบางครั้งที่คนเราจำเป็นต้องตัดสินใจ จะเดินไปทางนี้ หรือ จะเดินไปทางนั้น ชีวิตมันคือการตัดสินใจ" เขาจับมือของเธอและบอกว่า " แต่ถ้ายังตัดสินใจไม่ได้ ก็ไม่จำเป็นต้องตอบ เหมือนตอนนี้ไง " เขาเองก็รู้สึกแย่ แต่เห็นเธอสับสนและลำบากใจ ไม่มีอะไรดีไปกว่าการปลอบและให้กำลังใจอีกแล้ว ..



12. ยูจินบอกทุกคนหลังงานคอนเสิร์ตที่สกีรีสอร์ทว่าเธอแต่งงานกับซังฮวกไม่ได้ .. เธอวิ่งร้องไห้ออกมาจากที่นั่น มินฮุงวิ่งตามเธอไป เขาดึงเธอเข้ามากอด แล้วบอกเธอว่า
"ผมจะไม่ปล่อยให้คุณไปไหนอีกแล้ว ผมจะไม่ปล่อยให้คุณเป็นของใครอีก"



13. ฉากสวยใต้ต้นไม้ในคืนที่ไม่มีดาว แต่ยูจินถามมินฮุงว่า
"คุณรู้จักดาวโพลาริสมั๊ย ..จุนซางเคยบอกว่า ดาวทุกๆดวงจะย้ายที่ไปตามฤดูกาล แต่ดาวโพลาริสไม่เคยย้ายที่ไปไหน มันจะอยู่ประจำที่เดิมตลอดไป "

"ยูจิน คุณรู้สึกเหมือนหลงทางเหรอ ..ถ้าเกิดผมยังอยู่ที่เดิมไม่ไปไหน คุณจะหาทางออกเจอ แม้ว่าคนอื่นๆนั้นจะไม่ยกโทษให้คุณหรือเปล่า คุณเชื่อใจผมมั๊ย " ยูจินพยักหน้ารับช้าๆ เหมือนกับต้องการจะบอกเขาว่า แม้เธอจะหลงทาง เธอก็จะหาทางออกเจอและกลับมาหาเขา.



14. ฉากที่มินฮุงพายูจินไปเยี่ยมซังฮวกที่โรงพยาบาล เพราะรู้ว่ายูจินเป็นห่วงเขามากแม้เธอจะตัดใจจากซังฮวกแล้ว ..

ยูจิน : "ถ้าฉันไปเจอเขา ฉันอาจจะกลับมาไม่ได้อีก แล้วคุณจะทำยังไง .. "
มินฮุง : "คุณไปเถอะ ผมจะรออยู่ที่นี่ .. ผม.. จะไม่เป็นไร เพราะมันยังดีกว่าที่จะเห็นคุณทุกข์ใจ " ..
มินฮุง : "ยูจิน คุณหาโพลาริสเจอหรือยัง คุณจะหาทางกลับมาถูกหรือเปล่า ถ้าเวลาผ่านไปนานซักแค่ไหน .. คุณจะหาทางกลับมาถูกมั๊ย "
ยูจิน : " แน่นอน ฉันต้องกลับถูกแน่ "

ฉากนี้น้ำตาคลออีกแล้ว พระเอกของเรา .. เขาต้องเจ็บปวดเพราะอาจจะไม่ได้ยูจินคืนกลับมา
..



15. เมื่อในที่สุด เธอต้องตัดสินใจเลือกซังฮวก .. ก็เลยต้องบอกลา

“ฉันไม่ตั้งใจจะขอโทษคุณ ไม่ว่าเรื่องใดๆ เพราะคุณได้ส่วนสำคัญที่สุดของฉันไป คุณได้หัวใจฉัน ฉันถึงไม่เสียใจเลย ... ฉันรักคุณค่ะ ”



16. ยูจิน : "ฉันรู้สึกว่าฉันต้องคืนสร้อยนี้กับคุณ มันไม่ควรเป็นของฉันอีกแล้ว"
มินฮุง : "ต้องขอบคุณสร้อยนี้ ที่ทำให้ผมได้เจอคุณอีกครั้ง .."
ยูจิน : "หน้าหนาวใกล้จะหมดแล้ว หิมะก็ไม่ตกแล้ว ทุกๆคนก็ดูต่างไปจากเดิม ทุกอย่างดูไม่คุ้นตา"
มินฮุง : "คงมีแต่ผมเท่านั้นที่อยู่ในหน้าหนาว .. ผมอยากจะย้อนกลับไป "



17. ฉากที่มินฮุงรู้ว่า ตัวเขาเองคือจุนซาง จึงไปที่ทะเลสาบ และได้พบกับยูจิน ที่นั่น แต่เธอไม่ทันรู้ความจริง เขากลับไปที่บ้านหลังเดิม เศร้ามากค่ะ เมื่อเขาได้อ่านจดหมายของยูจิน ฟังเสียงของเขาเองที่ซ้อมอัดเทปให้เธอ .. เป็นของขวัญคริสต์มาส .. เสียงเขาเองในเทปพูดซ้ำไปซ้ำมา ทำให้เขาร้องไห้ .. แล้วเราจะเหลือเหรอคะ ..



18. ยูจินเอาการ์ดแต่งงานไปให้อาจารย์ที่โรงเรียน ส่วนจุนซางก็อยู่นั่นเพื่อพยายามนึกเหตุการณ์ในอดีต เขาไปที่ห้องเปียโนและเล่นเพลง “ครั้งแรก” อีกครั้ง ..

เสียงนักเรียนคนหนึ่ง อ่านบทความ เรื่อง “รักครั้งแรก”. ออกกระจายเสียงซึ่งดังไปทั่วโรงเรียน บทความนั้นลงท้ายว่า .."แต่ฉันควรทำอย่างไร หากว่ารักครั้งแรกเรียกฉันกลับไป " ...
แล้วเพลง My memory …ก็ดังขึ้น ..ในขณะที่ยูจินเดินไปที่ๆเคยเผาใบไม้กับจุนซาง .. ภาพเดิมๆเกิดขึ้นอีกแล้ว .. สุดท้ายยูจินก็ไปที่เปียโนเช่นกัน ... ฉากนี้พระเอกและนางเอกไม่ได้พบกัน ทั้งคู่เดินคลาดกันไป คลาดกันมา .. คิดว่าจะได้เจอกันเสียอีก ..



19. ยูจินลองชุดแต่งงาน จุนซางเข้ามาพบเธอและช่วยใส่รองเท้าเจ้าสาวให้ .. เหมือนที่จุนซางเคยใส่รองท้านักเรียนให้เธอตอนปีนรั้วโรงเรียนเมื่อสิบปีก่อน ..

“คุณเคยบอกว่ารักผม เพราะผมหน้าเหมือนจุนซางใช่มั๊ย ”
“ไม่ใช่ค่ะ ในฐานะที่คุณคือ ลีมินฮุง และจุนซางในฐานะจุนซาง ฉันชอบคุณทั้งสองคน ”แค่นี้พระเอกของเราก็รู้สึกขอบคุณนางเอกมากแล้ว ที่ถึงแม้ว่าเขาจะไม่ใช่จุนซาง ..แต่เธอก็รักเขา ..



20. ฉากที่ยูจินได้ฟังพลง "ครั้งแรก " (The First Time ) ที่จุนซางฝากไว้ให้เป็นของขวัญ และบอกในจดหมายว่าเขาคงอัดเทปให้เธอแบบจุนซางไม่ได้ เมื่อเธออ่านจบจึงรู้ว่าเขาคือจุนซาง เพราะเธอไม่เคยบอกใครเรื่องนี้เลย เธอจึงตามไปที่สนามบินและได้พบเขา.

จดหมายลา ...
"ยูจิน ผมยังจำอะไรไม่ได้เลย คังจุนซางที่คุณคิดถึงเหลือเกิน เค้าก็คงไม่ใช่ผมหรอก ... ไร้อดีตที่เราเคยมีร่วมกัน จุนซางก็เป็นแค่ชื่อที่ไร้ความหมายแม้ผมจะเป็นจุนซาง ผมขอโทษ ..ขอบคุณที่เป็นส่วนหนึ่งในอดีตที่ผมลืมมันไปแล้ว .. ด้วยรักจากใจ " เธอรีบตามเขาไปแต่เขาถูกรถชนเพราะช่วยชีวิตเธอไว้.



21. ที่โรงพยาบาล .. เมื่อจุนซางฟื้นขึ้น เขาเริ่มได้ความทรงจำกลับคืนมา ..

“ผมมีความทรงจำกับคุณ มันเป็นเรื่องจริงใช่มั๊ย .. ผมโล่งใจจริงๆที่ผมจำคุณได้แล้ว ...” …น้ำตาไหลอีกแล้วค่ะ ..



22. ทั้งสองคนกลับไปที่ชุนเชินเพราะจุนซางอยากจำอะไรให้ได้เร็วขึ้น ทั้งไปที่โรงเรียนและทะเลสาบ ยิ่งพยายามนึกเท่าไหร่ ก็ยิ่งรู้สึกผิด ที่จำไม่ได้

"คุณจำที่คุณบอกได้มั๊ย ตอนที่เป็นลีมินฮุง คุณถามว่าทำไมต้องนึกถึงแต่อดีตที่เลวร้าย ทั้งๆที่ทีความทรงจำดีๆ ที่คุณพูดก็ถูก ที่นี่สวยงาม ทำไมต้องนึกถึงแต่อดีต ความทรงจำเป็นสิ่งสำคัญ แต่เราก็สร้างความทรงจำร่วมกันได้ในวันข้างหน้าไง อย่านึกถึงอดีตอีกเลยนะ …ถึงคุณจะจำอะไรไม่ได้ ฉันก็ไม่ว่าอะไร ฉันไม่ได้รักจุนซางที่อยู่ในความทรงจำ แต่ฉันรักคนที่ยืนอยู่ตรงนี้ "



23. มีของสิ่งหนึ่งที่จุนซางจำได้ จึงพายูจินกลับไปหามันที่บ้านหลังเดิม สิ่งนั้นก็คือ ถุงมือสีชมพูของยูจินซึ่งอยู่ในกระเป๋าเสื้อกันหนาวของเขา และตั้งใจจะเอามาคืนเธอในคืนที่เขาถูกรถชน และยูจินพาเขาไปที่ๆหนึ่ง ซึ่งในที่สุดเขาก็จำได้ว่าเขานัดเธอไว้.

"ยูจิน เราเคยนัดกันไว้ที่นี่ใช่มั๊ย วันที่ 31 ธันวาคม .. ผมจำได้แล้ว เรื่องที่ผมอยากจะบอกคุณ ยูจิน .. ผมรักคุณ .."



24. ที่โบสถ์ จุนซางคืนสร้อยให้เธอ และขอเธอแต่งงาน
"แต่งงานกับผมนะ "



25. ที่สกีรีสอร์ท ยูจินและจุนซางเอาก้อนหินมาเรียงและอธิษฐาน

" คุณอธิษฐานว่าอะไร"
"ขอให้ได้อยู่กับคุณชั่วชีวิต … แล้วคุณล่ะ "
"เหมือนกัน "
ฉากนี้พระเอกนางเอกเล่นหิมะกัน น่ารักมากเลยค่ะ .. อิจฉา ..



26. ฉากแต่งงานที่แสนเศร้า เพราะจุนซางรู้ว่าเขาและเธอพี่น้องกัน เขาไม่ต้องการบอกความจริงกับเธอ แต่ซังฮวกมาพาเธอออกไปจากโบสถ์



27. จุนซางพายูจินไปเที่ยวทะเล เธอให้เหรียญ 2 หน้า เป็นของขวัญกับเขา

"ฉันให้คุณเก็บมันเอาไว้ ที่คุณบอกว่าเหรียญ 2 หน้าใช้เสี่ยงทายอนาคตในหนัง ทีนี้เราก็เอาชนะโชคชะตาได้แล้ว ลองกลับดูอีกด้านสิ คุณจะได้คำตอบที่ต้องการ ตอนนี้โชคชะตาอยู่ข้างเราแล้ว "

จุนซางขอสร้อยโพลาริสคืน ซึ่งยูจินทำหล่นหักก่อนหน้านี้ โดยบอกว่าจะเอาไปซ่อมให้ แต่จริงๆแล้ว เขาไม่ต้องการทิ้งอะไรเอาไว้ให้เธอจำเขาได้อีก .. เขาจึงโยนมันทิ้งลงทะเล …พร้อมๆกับเหรียญ 2 หน้า ... เศร้าค่ะ



28. ฉากที่ยูจินรู้ความจริงว่าเป็นพี่น้องกับจุนซาง เธอจึงกลับบ้านไปหาแม่ .. ชอบฉากนี้ค่ะ ความจริงก็มีหลายฉากที่ยูจินโทรหาแม่เวลาที่ต้องการใครสักคนที่สามารถรับฟังปัญหา และอยู่กับเราเสมอ เวลาที่เรารู้สึกเหนื่อยและอ้างว้าง เดียวดาย ..ดูแล้วรู้สึกอบอุ่นและอยากร้องไห้มากเลยค่ะ



29. ยูจินเอาบ้านโมเดลที่เธอทำมาให้จุนซางในวันสุดท้าย

“ ฉันรักคุณ ฉันรักคุณจนถึงเดี๋ยวนี้และจะรักตลอดไป ฉันผิดหรือเปล่าที่จะรักคุณ .. มันผิดมั๊ย ไม่ว่าใครจะว่ายังไงฉันก็ไม่อายที่จะมีความรัก มันเป็นความทรงจำที่มีค่าสำหรับฉัน นี่ ฉันรักคุณจริงๆนะ คุณจำเอาไว้ได้มั๊ย ฉันน่ะ จะจดจำทุกอย่างเอาไว้ ความทรงจำจะเป็นของฉัน ฉันจะจำทุกอย่างเลย .. แล้วคุณล่ะ จะจำฉันไว้ด้วยหรือเปล่า ถ้าจำฉันไว้ ฉันจะเก็บความทรงจำของเราไว้จนวันตาย ....”

“ผมจะจำคุณไว้ ไม่ว่าจะเกิดอะไรขึ้น .. ผมจะไม่ลืมคุณ .”

"เราห้ามหันกลับมามองกัน .. เพราะฉันไม่อยากเห็นคุณเดินจากไป .. "



30. เมื่อจุนซางรู้แล้วว่าจริงๆแล้วเขากับยูจินไม่ได้เป็นพี่น้องกัน แต่ซังฮวกต้องการดูแลยูจิน และต่อว่าเขาที่สร้างความเจ็บปวดให้ยูจิน เขาและคนอื่นๆ มามาก จุนซางรู้สึกผิดจึงบอกเขาว่า จะช่วยพูดกับยูจินให้ไปเรียนต่อกับซังฮวก เพราะตัวเขาเองได้รับผลกระทบจากอุบัติเหตุและไม่อาจอยู่กับเธอและดูแลเธอได้.

"ยูจิน .. ผมแค่อยากมองภาพคุณ เพราะผมอาจจะไม่เห็นคุณอีก "

"สัญญากับผมนะว่า คุณจะต้องกินอิ่ม นอนหลับ และมีชีวิตชีวาในทุกๆที่ไม่ว่าจะอยู่ที่ไหน .."

"เราอย่ามาเจอกันอีกเลยนะ ทำให้ความทรงจำที่ริมทะเลมันคงอยู่ตลอดไป ให้เป็นความทรงจำที่สวยงามตลอดไป .. ทำเพื่อผมได้มั๊ย .. "



31. "ซังฮวก ดูแลยูจินแทนฉันด้วย ฉันคงอุ่นใจถ้ารู้ว่ายูจินอยู่กับนาย ..อย่าให้เธอต้องเศร้า .. ฉันจะไม่กลับมาอีก .. รักษาตัวด้วย ลาก่อน "

"คังจุนซาง .. อย่าไปเลยนะ กลับไปหายูจินเถอะ .."
"ไม่ล่ะ ฉันทำไม่ได้ .. "
"ทำไมล่ะ เพราะฉันเป็นน้องนายเหรอ ..เพราะฉันรักยูจินใช่มั๊ย นายถึงได้ตัดใจ "
"นายไม่เคยตัดใจจากความรัก ตอนนี้มีนายเพียงคนเดียวที่ช่วยยูจินได้ เพราะนายสามารถอยู่กับยูจินได้นานกว่าฉัน "
ซังฮวกบอกความจริงกับยูจินว่าเธอกับเขาไม่ได้เป็นพี่น้องกัน ..เขาพาเธอไปที่สนามบิน .. แต่เธอก็ไปไม่ทัน....



32. ฉากนี้เป็นเสียงบอกเล่าของซังฮวก …
" หลังจากจุนซางจากไป ยูจินก็รีบบินตามไป …
ไปฝรั่งเศส ไม่ใช่นิวยอร์ค .. "

" และแล้วฤดูหนาวก็จบสิ้นลง "



-------------------------------------------------------------------
ความเห็นของผู้เขียน

ตอนที่ได้ดูก็มีความรู้สึกว่าเนื้อเรื่องช่างเศร้าอะไรมากมายขนาดนี้ .. ทั้งพระเอก นางเอก มีน้ำตาให้เห็นเกือบตลอดเรื่อง .. ก่อนหน้านี้ก็ไม่ได้ดูซีรี่ส์เกาหลีเยอะเท่าไหร่ เคยแต่ได้ยินเขาพูดกันว่า พล๊อตเรื่องถ้าเศร้าก็จะประมาณว่านางเอกป่วย พระเอกตาย ..แต่เมื่อดูเรื่องนี้จบแล้ว ..ก็ไม่รู้เหมือนกันแบบนี้ เรียกว่า ละครน้ำเน่าหรือเปล่า .. แต่ชอบมากๆเลยแฮะ ..

แอบชอบฉากใกล้จบที่นางเอกทิ้งตั๋วเครื่องบินไม่ได้ตามพระเอกไปนิวยอร์ค .. ตรงนี้อาจพอจะลบคำว่าน้ำเน่าออกไปได้นะ (ตามความเห็นของผู้เขียน) .. ประกอบกับอย่างอื่นดีหมดโดยเฉพาะพระเอกโดนใจสุดๆ (ว่าแล้วก็ขอหน่อยนึง^^) ก็เลยหักลบกลบหนี้กันไปได้ กลายเป็นซีรี่ส์ในดวงใจไปซะงั้น ..

ฤดูหนาวสิ้นสุดลงแล้ว ...

ไม่ว่า “ปาฏิหาริย์แห่งรักแท้ ” จะมีอยู่จริงหรือไม่ จะเกิดขึ้นกับทุกคน ทุกคู่รักหรือเปล่า .. แต่สิ่งหนึ่งที่ได้จากเรื่องนี้คือ ...
" ความรักนั้นมันยิ่งใหญ่เหลือเกิน ความรักเป็นสิ่งสวยงามและเป็นพลังที่สามารถทำให้เรายืนอยู่บนโลกใบนี้ได้อย่างมีความสุข ..."

“เคยมีใครซักคนไหมที่คุณรักแบบหมดหัวใจและไม่มีวันที่จะลบเขาออกไปจาก “หัวใจ ” และ “ความทรงจำ” ของคุณได้ .. ไม่ว่าเวลาจะผ่านไปนานสักแค่ไหนก็ตาม .. คุณตอบได้หรือยัง…”



--------------------------------------------------------------

Create Date : 14 กรกฎาคม 2553		15 comments
Last Update : 17 ตุลาคม 2557 18:15:21 น.
Counter : 19529 Pageviews.
Share Tweet