จุดเริ่มต้นชีวิตพ่อค้าเสื้อผ้า
ทุกคนมีความฝัน..ทุกคนอยากสุขสบาย เลี้ยงดูครอบครัว พ่อแม่ ให้อยู่ดีกินดี แต่เส้นทางการตามหาความฝันของแต่ละคนนั้นแตกต่างกัน จะยากหรือง่ายก็ขึ้นอยู่กับฝีมือ และโชคชะตา ของแต่ละคน วิธีการแก้ไขปัญหาแต่ละคนไม่เหมือนกัน และตัวผมเองก็เป็นเหมือนคนทั่วๆไปที่มีความฝันในอาชีพค้าขายที่ผมรัก อยากจะประสบความสำเร็จ มั่นคง แต่เส้นทางของผมไม่ได้โรยด้วยกลีบกุหลาบแถมยังมีหนามทิ่มแทง จนบางทีเจ็บจนเกือบตาย แต่ผมก็ผ่านมาได้ด้วยความทุลักทุเล
เอาล่ะ หาคำเกิ่นนำมาเริ่มก็พอสมควร ผมจะมาเล่าเส้นทางการเดินทางในชีวิตพ่อค้าเลยแล้วกัน ออกตัวไว้ก่อนผมไม่เคยเขียนหนังสือที่ไหน บางที่อาจจะ วกไปวนมาบ้าง ผมต้องกราบขออภัยไว้ณ.ที่นี้เลยนะครับ เทคนิคการเอาตัวรอดบางเทคนิค ผมไม่ได้จดลิขสิทธิ์ เอาไปใช้ได้ตามสบายเลย
ตอนอายุ17 หลายๆคนอาจจะกำลังเรียนเพื่อสร้างอนาคต ส่วนตัวผมก็เรียนเหมือนกันแต่การเรียนมหาวิทยาลัยของผมในตอนนั้น ยังไม่ได้มีเป้าหมายอะไร ผมเป็นคนเรียนอยู่ในระดับกลางค่อนไปทางสูงแค่ค่อนนิดเดียว ถ้าผมตั้งใจผมก็ทำได้ แต่ปัญหาของผมคือ ผมขี้เกียจอ่านหนังสือ ตอนนั้นผมได้เจอเด็กมัธยม สวย น่ารักคนนึง ปัจจุบันเธอเป็นภรรยาผมและมีลูกด้วยกัน 1 คน เธอก็ไม่ชอบการเรียนเช่นกัน เราชอบเที่ยวต่างจังหวัด และชอบซื้อของแบรนด์เนม นั่นเป็นหนึ่งเหตุผล ที่กระตุ้นให้เราหาเงินมาเที่ยว และมาชอปปิ้ง โดยที่ไม่รบกวนพ่อ แม่
เริ่มแรกเราหาเงินทุนจากการขายของแบรนด์เนมที่สะสมไว้ เพื่อนำมาเป็นทุตั้งต้น เราได้ค้นหาสินค้าในอินเตอร์เนต จนไปจบที่เสื้อยืดลายการ์ตูน นั่นถือเป็นสิ่งแรกที่เราได้เริ่มต้นขาย พ่อแม่ของเราดีใจมากที่เราเริ่มต้นขายของหาเงินด้วยตัวเอง ก็อย่างว่านะ มันเป็นสิ่งที่น่ายินดีด้วยซ้ำไป ที่ลูกชายคนเดียวที่เรียนตกลงเรื่อยๆ และลูกสาวที่เกเรสุดๆ หันมาตั้งใจทำมาหากิน และนั่นก็เป็นอีกหนึ่งเหตุผล ที่ผมตัดสินใจบอกพ่อเรื่อง ไม่ขอเรียนต่อ ได้ง่ายขึ้น
ผมออกมาเผชิญโลกและเป็นพ่อค้าอย่างเต็มตัว แฟนผมขยับขยายจากเสื้อยืดการ์ตูนตามตลาดนัด มาเป็นรับเสื้อผ้าแฟชั่น มาขาย หน้าบ้าน ซึ่งหน้าบ้านแฟนผมเป็นเหมือนตลาดนัดหน้าปากซอย โดยพ่อตาผมเปิดร้านซ่อมมอเตอร์ไซด์ อยู่ในบ้าน และบริเวณ หน้าบ้านริมฟุตบาท ติดถนนใหญ่ พ่อก็ให้ร้านค้ามาเช่าขายกับข้าว คนเยอะมากขายดีทุกเจ้า จากเริ่มแรกผมขายแบกะดิน ตอนนี้ได้เปิดร้านแฟชั่นตั้งเป็นราวให้สินค้าดูดี มีราคา โดยเริ่มเปิดร้านช่วงเย็นจนถึงเที่ยงคืนทุกวัน และมีเราเป็นเจ้าเเรกเจ้าเดียวในเวลานั้น ขายได้วันนึงอย่างต่ำ 20 ตัวแน่นอน ลองเอาไปคูณ 100 บาท กันเอาเอง บางวันได้ 50-60ตัวก็แล้วแต่วัน แต่ด้วยความเบื่อหน่ายของเรา 2คน ซึ่งรู้สึกจำเจกับการอยู่บ้านจึงเริ่มคิดที่จะไปขายที่อื่นบ้าง นอกเหนือจากหน้าบ้าน
มีห้างใหญ่อยู่ไม่ห่างจากบ้านมากนักคนเดินเยอะ เราจึงลองเข้าไปสอบถามร้านค้าที่อยู่บริเวณนั้น ว่าเค้าเช่ากันอย่างไร กับคุณป้าคนหนึ่งหน้าตาใจดี ให้คำแนะนำเราอย่างดี พร้อมคำเชิญชวน ให้ร่วมหารค่าร้าน เราสองคนดีใจมากรีบกลับไปขอทุนจากพ่อเเม่ เราทั้งสอน ด้วยการสนับสนุนเป็นอย่างดีจากพ่อและแม่ เพราะเห็นว่าเราไม่เอาเงินไปใช้จ่าย สุรุ่ยสุร่าย ไม่ได้เอาไปดื่มเหล้า เล่นการพนัน เราจึงรวบรวมเงินมาได้100000บาท และนำเงินจำนวน 40000 บาท/9วัน ไปจ่ายกับคุณป้าใจดีเพื่อหารค่าเช่าร้าน และนำเงินที่เหลือไปซื้อเสื้อผ้าแฟชั่น จากประตูน้ำ พร้อมอุปกรณ์ชุดใหญ่ เตรียมตัวขายที่ร้าน ในวันเซตงาน เราตื่นเต้นเเละโทรนัดคุณป้าใจดี ตั้งแต่เช้าตรู่ ณ.ลานจอดรถตรงตามเวลานัด คุณป้า ใจดี ได้นำเราเดินไปดูพื้นที่ๆเราจะลงของ โอ้พระเจ้า!!เข่าเราสองคนแทบทรุด เราโดนจับให้ไปอยู่ในมุมอับติดเสาใหญ่มาก ลูกค้าไม่เห็นร้านเราแน่นอน โธ่!!คุณป้าเล่นผมซะแล้ว
Create Date : 01 มีนาคม 2560 |
Last Update : 2 มีนาคม 2560 22:09:16 น. |
|
1 comments
|
Counter : 990 Pageviews. |
|
|