Bloggang.com : Daonuae : เกาะพระทองในความทรงจำ

เกาะพระทองในความทรงจำ

เป็นทริปที่ประทับใจมากที่สุดทริปนึง มีความสุขกับการได้พบเจอสถานที่เงียบสงบ ไม่มีนักท่องเที่ยววุ่นวาย (มากนัก) ได้พบปะกับผู้คนใจดี ที่แห่งนี้จะเป็นสถานที่....ที่จะจดจำไปตลอดชีวิต

เดินทางก่อนมี Tsunami 2 สัปดาห์ ดูรูปแล้วก็ใจหาย ไม่มีอีกแล้วภาพเหล่านี้ บางคนที่เคยพบเจอหายไปพร้อมกับคลื่นยักษ์ บางเวลา....เราก็ยังระลึกถึงเค้าเหล่านั้นอยู่เหมือนกัน

มันเริ่มต้นจากการค้นนิตยสารเก่าๆ เตรียมไว้จะเอาไปบริจาค ซึ่งมันค่อนข้างจะใช้เวลานานในการคัดแยก (ก็เก็บไปอ่านไปนิ) แล้วก็ไปสะดุดชื่อ เกาะพระทอง ในหนังสือ Central Premium ฉบับเดือน มิ.ย. 2546 ชื่อแปลกหู....ไม่เคยผ่านตา... ก็เลยเพียรพยายามหาข้อมูลจาก Internet ซึ่งมีอยู่น้อยมากในตอนนั้น.... ข้อมูลจาก ททท. ก็มีเพียงชื่อและเบอร์โทรศัพท์ของรีสอร์ต 2 แห่ง บนเกาะ (แพงเกินไปสำหรับเรา)

หาข้อมูลจนอ่อนใจ เกือบจะถอดใจจอง Package ของรีสอร์ตอยู่แล้วเชียว (ถ้าซื้อ..คงจะต้องจารึกไว้ในหน้าประวัติศาสตร์แหง่มๆ คนอย่างนังโอเนี่ยนะ!!! จะซื้อ Package) สุดท้าย.....ได้หนังสือจากทิพ (Loveable) มา 2 เล่ม อสท.เดือน เม.ย. 2546 กับ Nature Exporor เล่มที่อาบิจังมีบทความเล่มแรก (ฉบับที่เท่าไหร่จำไม่ได้) ใน อสท. มีเบอร์โทรศัพท์ของ Homestay บนเกาะ ดีใจจัง......ไม่ต้องจ่ายค่าที่พักแพงเกินเหตุ

ได้หนังสือปุ๊บ โทรหาพี่ปู (เจ้าของ Homestay) ทันที บอกวันเวลาที่จะไปเสร็จสรรพ ถามวิธีการเดินทางจากฝั่งไปเกาะเรียบร้อย แต่ ณ เวลานั้น มันก็ยังไม่อุ่นใจ เหมือนข้อมูลมันไม่แน่น......ยังไงไม่รู้

แต่คนอย่างโอเล่...มีหรือจะถอย...ตัดสินใจแล้ว..ก็ต้องเดินหน้าต่อไป ไม่มีเปลี่ยนใจอยู่แล้ววววว ไปจองตั๋วรถทัวร์....แต่รถทัวร์สายใต้ ไม่เหมือนสายเหนือ ถ้าจะจองตั๋วกลับกรุงเทพฯ ต้องจองที่สถานทีต้นทางที่โน่น...แปลกดีวุ้ย!!! แต่เราก็สามารถโทร. ไปคอนเฟิร์มตั๋วกลับก่อนได้นะ...เบอร์โทรศัพท์อยู่บนตั๋วที่เราจองขาไปนั้นแล....อย่าบื้อเหมือนข้าพเจ้า...ไม่ทำอะไรซ๊ากอย่าง....

ชักจะพาออกทะเลไปไกลแล้ว....ดูรูปดีกว่านิ...

ยามเช้าหน้า บขส. คุระบุรี ระหว่างรอเวลาจองตั๋วเที่ยวกลับ

เรือลำสีแดงนี่แหล่ะ ที่ขออาศัยไปเกาะพระทอง...(เรือของพี่ชายพี่ปู..เข้ามาซื้อของบนฝั่งพอดี)

นั่งเรือลำเล็กออกจากฝั่ง.....มองเห็นเรือลำใหญ่วิ่งเข้าฝั่ง

แมวบ้านพี่ปู ตั้งใจเก็บมาฝากคนรู้จัก กว่าจะได้กดรูปแมว ต้องรอมันหลับก่อน

พาหนะคู่ใจ...ที่พี่ปูให้ยืมใช้บนเกาะ...
ในตะกร้าหน้ารถ มีกระเป๋าสำภาระ 1, ขาตั้ง (เล็กๆ) 1, น้ำ 1, ขนม...เพียบ

กระท่อมมอแกน...รีสอร์ตหรูบนเกาะ ได้แต่มอง....ไม่มีปัญญาจ่าย...
(....แต่ตอนนี้คงไม่เหลืออะไรแล้ว....)

ชายหาดหน้ารีสอร์ต ทอดยาว...(น่าจะ) สวยที่สุดบนเกาะ
ถ้าจำไม่ผิด...ชื่อ "หาดวงเดือน" (มั๊ง)

แค่ใส่ใจสิ่งรอบตัว...เราก็จะมองเห็นความงามที่ธรรมชาติสรรค์สร้าง...

เรือประมงเล็ก จอดอยู่ข้างบ้านพี่ปู
เกือบได้ลงเรือไปเก็บหมึกอยู่แล้วเชียว แต่นัดกับลุงสมไว้ว่าจะไปเกาะระ

เดินต่อมาอีกหน่อย...มีศาลาท่าเรือ จะขึ้น จะลง ก็ต้องมาที่นี่

ผ่านมาปีกว่าแล้ว ยังจำภาพสถานที่ต่างๆ ได้แม่นเลยวุ้ยเรา
สถานที่ๆ ประทับใจอ่ะนะ แค่คิดถึงก็มีความสุขแล้ว

ตัดตอนมาทุ่งหญ้าสะวันน่า ไฮไลท์อีกอย่างบนเกาะ

"หยาดน้ำค้าง" พืชกินแมลงชนิดหนึ่ง --> ข้อมูลจาก ป้าเม้าท์ (PaMouth) ค่ะ

อันนี้ "หม้อข้าวหม้อแกงลิง" (ส่วนยอด)

สระบัว มีอยู่ประปรายในทุ่งหญ้า
เกาะกลางทะเล แต่ก็ยังมีแหล่งน้ำจืด ให้สัตว์ป่าพึ่งพาอาศัย
....ธรรมชาติ เกื้อกูลกันเสมอ....

ย้อนกลับมาดูตัวเอง เคยทำอะไรตอบแทนธรรมชาติบ้าง??

บัวบา ดอกบาง น่าถนอม จะยังมีอยู่มั๊ยนะ???

รถของลุงแดง พาเราเข้าทุ่งหญ้า
พี่ปูบอกว่า...ตอนคลื่นมา รถลุงแดงมันก็เอาไปด้วย..

น้องปลื้ม...เด็กชายที่หายไป....เจอกันครั้งแรกยังเขินอาย
วันสุดท้ายก่อนกลับ...น้องปลื้มวิ่งมาหายื่นข้าวเหนียวหมูทอดให้ 2 ห่อ
ถามว่า "พี่โอเล่...เมื่อไร้มาหลาว" (กรุณาอ่านเป็นสำเนียงใต้)
แปลได้ความว่า..พี่โอเล่...เมื่อไหร่จะมาอีก

เห็นรูปแล้วก็ใจหาย....หลับให้สบายนะคะ...น้องปลื้ม..

เช้าวันก่อนกลับ ขอไปเดินเล่นริมทะเลอีกซักครั้ง
ชายหาดทอดยาว เริงร่าอยู่คนเดียว บรรยากาศชายหาดส่วนตัวแบบนี้หาไม่ได้ง่ายๆ

ถ่ายรูปตัวเองเก็บไว้เป็นที่ระทึก รูปจริงออกมา under สุดๆ
ปรับสีในโฟช๊อป...ออกมาซีดสุดฤทธิ์ ไม่ใช่ฝีมือไม่ได้เรื่องนะ
สงสัยเป็นเพราะอิทธิพลพายุ "มุ่ยฟ้า" ทำให้ฟ้าปิดตลอดทริป

โทษไปเรื่อยนะคนเรา....

ภาพประทับใจอีกภาพ ถ่ายจากท่าเรือ ระหว่างรอขึ้นเรือกลับเข้าฝั่ง

ไม่มีอีกแล้ว หมู่บ้านชาวประมงแห่งนี้
หลัง Tsunami 3 วันได้รับข่าว (ทางหลังไมค์)
จากเพื่อนสมาชิกใน BP ว่าบ้านปากจก เหลือแต่แท็งค์น้ำ

ยิ่งคิดก็ยิ่งใจหาย

สองสาวจากตลาดคุระบุรี ถ้าจำไม่ผิดตัวเล็กชื่อ "น้องมายด์" ตอนนี้คงโตเป็นสาวกันแล้ว

ภาพสุดท้าย......คิดถึงเหลือเกิน......เกาะพระทอง

ไม่รู้จะมีโอกาสกลับไปอีกรึเปล่า.....

ขอบคุณ ความทรงจำดีๆ ที่ยังคงคิดถึงได้เสมอ

ขอบคุณ ผู้คนที่พบเจอระหว่างทาง ถึงจะห่างหายการติดต่อไปบ้าง แต่ก็ยังคงระลึกถึง

ขอบคุณ คนรู้ใจที่โทรศัพท์ถามไถ่กันเสมอ (ตอนอยู่ที่โน่น) แม้ตอนนี้เราห่างหาย แต่ก็ยังคงมีกำลังใจส่งถึงกัน ยามที่โอเล่ร้าวราน

ขอบคุณ คนที่แทบจะไม่เคยคุยกัน (เคยคุยกันสองประโยคเองมั๊ง...ถ้าจำไม่ผิด) ตอนอยู่โน่นมีเผลอคิดถึงแว่บนึง... ตอนนั้นแทบจะไม่รู้จัก .....แต่สุดท้าย....ก็กลายมาเป็นเพื่อนกัน....

สุดท้าย....ขอบคุณ คนที่หลงเข้ามาอ่าน ใครอ่านแล้วไม่แสดงความคิดเห็น...ขอให้เสื่อม....เพี้ยง

ภาพบางส่วนยังอยู่ในบันทึกนักเดินทาง โต๊ะ BP ดูได้จาก ที่นี่ และ ที่นี่ ค่ะ

Create Date : 24 กรกฎาคม 2549

Last Update : 17 สิงหาคม 2549 16:36:49 น.

13 comments

Counter : 2150 Pageviews.

ซักวัน ถ้ามีโอกาสก็หวังว่าคงได้ไปซักครั้งเหมือนกัน

ช่วงนี้อยากหาเวลาให้ตัวเองแทรกแผ่นดินออกไปเที่ยวได้เหมือนเมื่อก่อนจัง

โดย: ก้างปลา'ป๋อง

วันที่: 26 กรกฎาคม 2549 เวลา:0:41:37 น.

เพิ่งรู้เหรอว่าเค้ามี blog ไว้เขียน ไม่ได้มีไว้เฉยๆ
แล้วนี่อะไร ทำ blog ทั้งทีไปเอารูปเก่าเก็บมา

เอาเหอะ มาคิดถึงน้องปลื้มด้วยคน
มีชีวิตใหม่ที่สุขและสนุกกว่านี้น่ะคะ

โดย: เจ้าแก้วฯ (เจ้าแก้วพิสดาร ณ เมืองปาย

) วันที่: 26 กรกฎาคม 2549 เวลา:17:20:17 น.

เลาะฟันน้องเล่นนี่บาปป่าวหว่า...เหอๆๆๆๆ

โดย: รังสิมา

วันที่: 27 กรกฎาคม 2549 เวลา:14:17:49 น.

สวยว่ะเจ๊

โดย: Yo IP: 202.129.36.234 วันที่: 7 สิงหาคม 2549 เวลา:18:41:38 น.

รู้ตัวมาตั้งนานแล้วล่ะ...โยเอ๊ย!!!

อ้าว...ไม่ได้ชมชั้นนี่หว่า....เอิ๊ก..ส์

โดย: รังสิมา

วันที่: 8 สิงหาคม 2549 เวลา:16:10:53 น.

น่าไปเที่ยวจัง แพงป่ะพี่โอเล่

โดย: Minora IP: 168.120.33.164 วันที่: 16 สิงหาคม 2549 เวลา:16:43:13 น.

ไม่แพงอ้อ ทริปนั้นสามพันนิดๆ (รวมค่า Lobster ตัวบะเริ่มอีกตัวด้วยนะ)

แต่ตอนนี้ไม่รู้จะไปได้รึเปล่าอ่ะดิ่ หมู่บ้านที่พี่ไปพัก Tsunami มันกวาดไปเรียบเลยน้อง

โดย: รังสิมา

วันที่: 17 สิงหาคม 2549 เวลา:16:40:21 น.

ไม่รู้ว่าจะอะไรจะเสื่อม

โดย: pa_daeng IP: 203.170.228.172 วันที่: 23 สิงหาคม 2549 เวลา:20:42:46 น.

เมือบ้านผมเลย

โดย: มาส IP: 124.121.49.26 วันที่: 29 มกราคม 2551 เวลา:17:41:27 น.

ใครสนใจเที่ยวเกาะพระทองสามารถเป็นไกด์ได้มีเรือนำเที่ยวเป็นชาวเกาะพระทองแท้ๆสนใจติดต่อ 081-0808274

โดย: อดิศักดิ์ IP: 203.157.71.244 วันที่: 14 ธันวาคม 2551 เวลา:1:40:38 น.

ผมเคยอยูตอนเด็กๆ เห็นแล้วอยากกลับบ้านจัง

โดย: chain IP: 118.173.93.31 วันที่: 28 พฤศจิกายน 2552 เวลา:13:36:22 น.

พี่โอ" โชคดีมากเลยนะ.......ที่ได้เจอและได้พูดคุยกับน้องปลื้ม........พี่รู้ป่าว? ผึ้งเป็นญาติน้องปลื้มมีศักดิ์เป็นน้าแท้ๆ ยังไม่มีโอกาสได้เจอหลานเลยสักครั้ง เพราะผึ้งมาเรียนอยู่ที่กรุงเทพฯ ต้องขอบพระคุณพี่โอ"อย่างสูงที่ถ่ายรูปน้องปลื้มไว้ ทำให้น้าคนนี้ได้เห็นหลานตัวเองเป็นครั้งแรกว่าน่าตาน้องปลื้มเป็นอย่างไง แม้จะเห็นน้องปลื้มในรูปถ่ายก็ตาม...... น้าคนนี้ก็ดีใจมากนะที่ได้เห็นหลาน......... ขอให้หลานไปสู่สุคติ........ จากน้าผึ้ง
(พี่โอ" ค่ะ หากมีรูปน้องปลื้มอีก กรุณาส่งรูปถ่ายน้องปลื้มมาให้ผึ้งหน่อยนะค่ะ greenbluewhitecolor@gmail.com ขอบพระคุณอย่างสูง)

โดย: ผึ้ง IP: 183.89.160.105 วันที่: 27 กรกฎาคม 2553 เวลา:12:24:27 น.

ขอยืมรูปไปเป็นแบบวาดนะคะ ขอบคุณค่ะ ^ ^

โดย: คน IP: 125.26.63.170 วันที่: 30 พฤษภาคม 2554 เวลา:7:41:55 น.