ชีวิตเลวๆของผู้ชายหนึ่งคน Part 1 แฟนคนแรกของผม เกิดขึ้นในสมัยมหาวิทยาลัยปีที่ 2 เธอเป็นรองนางนพมาศของมหาวิทยาลัย เป็นเชียร์ลีดเดอร์ของมหาวิทยาลัย แต่เธอเรียนคนละคณะกับผม แต่ผมก็ได้รู้จักเธอผ่านเพื่อน เธอเป็นคนที่อารมณ์ดีมากๆ ร่าเริง ยิ้มเก่ง เป็นกันเอง คุยสนุก เป็นเสน่ห์ที่ทำให้ผมชอบเธอ ชอบที่จะคุย ชอบไปไหนมาไหน และเริ่มจีบเธอ จนกระทั่งคบกันเป็นแฟน ในช่วงเวลาที่คบกันแรกๆเป็นช่วงเวลาที่ผมเหงา ไม่มีอะไรทำนอกจากการเรียน ดังนั้นก็เลยมีเวลาที่จะไปไหนด้วยกัน ไปเที่ยวกัน กินข้าวกัน ขี่รถเล่นกัน ไปรับไปส่ง แทบจะเรียกว่าตัวติดกันเลย ผมไม่รู้ว่าใช่ความรักหรือป่าว แต่เวลาผมอยู่กับเธอแล้วผมมีความสุข แต่หลังจากนั้นผมเริ่มก้าวเข้าไปทำกิจกรรมในมหาวิทยาลัย เริ่มลงแข่งเป็นนายกสโมสรคณะและได้รับเลือกให้เป็นนายกสโมสร ผมเริ่มไม่มีเวลาให้เธอ คุยน้อยลง ไปด้วยกันน้อยลง แล้วเธอก็เข้ากับเพื่อนผมไม่ได้ ผมก็เข้ากับเพื่อนเธอไม่ได้ ความรู้สึกผมเริ่มเปลี่ยนไป ผมเริ่มรู้สึกแปลกๆว่าผมรักเธอแน่เหรอ ผมเริ่มทำตัวเหินห่าง ไม่ค่อยโทรไปคุย ไม่ค่อยไปเจอ แต่ทุกๆวัน ผมจะไปหาเธอ เหมือนเป็นหน้าที่ จนเธอก็รู้สึก แต่เธอไม่เคยว่าผมเลย ไม่เคยเลยสักครั้ง แต่ผมก็รู้จากเพื่อนว่าเธอร้องไห้ทุกคืน ผมเริ่มคิดจะปล่อยเธอไป เพราะไม่อยากที่จะทำร้ายคนที่รักผมอีกแล้ว แต่ผมก็พูดไม่ออกด้วยความโลเลของผม ยิ่งทำให้เธอเจ็บมากขึ้นไปอีก จนวันหนึ่งเธอคงทนไม่ได้ โทรมาให้ผมไปหาที่ห้อง บอกมีเรื่องจะคุย ผมก็คงคิดว่าเธอคงขอเลิกแน่ แต่ไปถึง พอนั่งลง เธอมองหน้าผมแล้วร้องไห้ แล้วจับหน้าผม แล้วพูดกับผมซึ่งทำให้ผมรู้สึกถึงความเลวของตัวเองว่าเลวมากแค่ไหน เธอบอกว่า ตอนแรกเธอโกรธแต่พอเห็นหน้าผมแล้วเธอโกรธไม่ลง เธอรักผมมาก เธอคิดถึงมาก วันนั้นผมไม่ได้พูดอะไรเลย เพราะพูดไม่ออก ถ้าผมใจแข็ง ขอเลิกกับเธอซะ เธอก็คงเจ็บแค่วันนั้น แต่ผมไม่พูด หลังจากวันนั้นด้วยความเลวของผม ความขี้ขลาดของผม ผมก็เลือกที่จะรอให้เธอบอกเลิกผมเอง โดยคิดเข้าข้างตัวเองว่า นั่นจะทำให้เธอเจ็บน้อยที่สุด แต่เธอก็ยังโทรมาหาผมทุกวัน คอยห่วงใย คอยเอาใจใส่ หนึ่งเดือนผ่านไป เธอโทรมาให้ผมไปหาเธออีกครั้ง ครั้งนี้เธอไม่ร้องไห้ให้ผมเห็นเลย เธอขอเลิกกับผม ผมก็ไม่ได้พูดอะไร พุดแค่ว่า ครับ แล้วเดินออกมา เดินออกมาด้วยความรู้สึกแย่ที่สุดในชีวิต ผมปิดมือถือแล้วไปนั่งอยู่ริมสระน้ำคนเดียว ทั้งคืน เพื่อนผมเริ่มออกตามหา จนมาเจอและลากกลับห้องไป ผมเป็นเหมือนคนไม่มีความรู้สึกพูดอะไรกับใครเลยในคืนนั้น ผมไม่รู้ว่าผมเป็นอะไร รู้แต่ว่าผมทำลายชีวิตหนึ่งปีของผู้หญิงคนหนึ่งลง ผู้หญิงที่เธอรักผมด้วยหัวใจ แต่ความเลวของผมยังไม่จบแค่นี้ หนึ่งอาทิตย์ต่อมาเธอโทรมาขอโทษผมที่ขอเลิกกับผม เธอบอกว่าเธอรักผมมาก เธอนอนฝันทุกคืน และขอให้กลับไปคบกับเธออีกครั้ง ถ้าผมปฏิเสธก็จบ แต่ผมก็ไม่พูดอีก พูดแค่ว่า ผมไม่ค่อยมีเวลา เธอบอกว่าเธอเข้าใจ เธอทนได้ และเธอก็โทรมาหาผมทุกๆวัน ทุกๆคืน จนกระทั่งเพื่อนเธอทนไม่ได้จึงมาพูดกับผม ว่ามีอะไรก็พูดมาเค้าทนเห็นเพื่อนเค้าเจ็บขนาดนั้นไม่ได้แล้ว ผมก็เลยต้องบอกไปว่าผมไม่เหมือนเดิมแล้ว ผมมีคนที่ชอบแล้ว ทั้งๆที่ผมไม่มี หลังจากนั้น เธอก็โทรมา บอกว่าเธอเข้าใจแล้ว ว่าเรื่องทั้งหมดเป็นยังไง ทำไมผมไม่บอกเธอ ทำให้เธอรู้สึกผิดที่บอกเลิกกับผมทำไม เธอบอกว่าขอให้รักผู้หญิงคนนั้นมากๆ อย่าทำกับเค้าเหมือนเธอ ผมไม่ได้พูดอะไรเลย เพราะไม่รู้จะพูดอะไร พูดได้เพียงว่า ผมขอโทษ หลังจากนั้นเราก็ไม่ได้คุยกันเลย จนกระทั่งวันเกิดผม เธอเอาของขวัญมาให้ และอวยพรผม และขอเป็นเพื่อนอีกครั้ง เป็นวันที่ผมดีใจมากๆ นับจากนั้นเราก็คุยกันเรื่อยๆ จนจบเราก็ห่างๆกันไป จนเมื่อวานผมโทรไปหาเธอ และรู้ว่าเธอมีแฟนแล้ว แค่นี้ผมก็หมดห่วงแล้ว และหวังว่าเธอจะมีความสุขกับคนที่เธอรักและรักเธอตลอดไป อย่าได้เจอคนเลวๆอย่างผมอีกเลย   Create Date : 09 สิงหาคม 2549 19 comments Last Update : 9 สิงหาคม 2549 22:30:03 น. Counter : 673 Pageviews. Share Tweet

ไม่มีใครเลวหรอกน่อ อย่าคิดมากเลย ^^   โดย: สตอเบอร์รี่นมเขย่า IP: 124.120.238.164 9 สิงหาคม 2549 22:22:23 น.

สิ่งที่เราทำ เราเท่านั้นที่รู้เหตุผลดีที่สุดนะคะ ... ณ วันนั้น น้องไผ่ก็คงจะมีเหตุผลของวันนั้น อย่าโทษตัวเองเลยค่ะ   โดย: เจ้าจอมหยู 9 สิงหาคม 2549 22:34:40 น.

อ่า.. เลวเจงๆครับ .. เหอะๆๆ แต่ถ้าใครไม่เคยเลว ก็จะไม่เข้าใจหรอกว่าการเป็นคนเลวมันก็เป็นยากพอๆกับการเป็นคนดี ในฐานะคนเคยเลว .. (ตอนนี้จะเป็นคนดีเเล้วนา) ผมบอกพี่ได้เลยว่า พี่ยังไม่ถึงขั้น ไม่งั้นพี่คงบอกเลิกตั้งแต่ได้รับเลือกเป็นนายกสมาคมตลกไปแล้ว แต่สิ่งที่พี่คิดว่าพี่เลวนั้น ผมว่ามันเป็นแค่พี่ไม่รู้ใจตนเองและพยายามทำทุกอย่างให้ดีที่สุดเท่านั้น แต่พอเรื่องราวมันไม่ได้เป็นในทางที่เราอยากจะให้เป็น มันก็เลยเหมือนว่าพี่ทำร้ายเค้ามากขึ้นอะคับ เอาน่าไหนๆก็ไหนๆ มาก่อตั้งสมาคมคนเล้วเลวดีไหม จะได้หาสมาชิกเพิ่ม ปล เเอบมาเพิ่มกรุ้ปแสดงว่าในใจต้องคิดถึงเรื่องนี้อยู่หละสิ ..เป็นกำลังใจให้ครับ   โดย: zero (น้องzeroสุดหล่อ ) 9 สิงหาคม 2549 23:46:13 น.

แวะมาเยี่ยมครับ เมื่อวานอ่านแล้วลืมเขียน Comment อิอิ พี่ว่านายตัดสินใจถูกแล้วนะ เพราะถ้าปล่อยให้เรื่องยืดเยื้อไปนาน จะยิ่งต้องทำตัวเลวมากขึ้นอีกในการบอกเลิก และตัดใจจากกัน บางครั้งคนเราก็ต้องทำตัวเลวบ้าง...   โดย: เด็กอ้วน (Rovivrus ) 10 สิงหาคม 2549 8:09:00 น.

เป็นบทเรียนครั้งต่อไปครับ... ถ้ารู้ตัวว่าไม่รักก็ควรบอกเลิกให้เร็วที่สุด ยิ่งปล่อยไว้นานยิ่งทำให้เค้ายิ่งเจ็บ ถ้าเราไม่บอกแต่ใช้วิธีกดดันให้เค้าพูดเอง จะยิ่งทำร้ายเค้ามากขึ้นไปอีก   โดย: zmen 10 สิงหาคม 2549 23:39:31 น.

เลวตรงไหนครับ... แค่นี้เด็กๆ   โดย: พลทหารไรอัน 11 สิงหาคม 2549 7:29:46 น.

เออ ว่ะ อ่านแล้วก็ นะ ผมเองก็เคยปฎิเสธแฟนผู้หญิงไปคนนึงด้วยเหตุผลแบบเดียวกับนายเป๊ะเลยอ่ะ ปล. ภูสอยดาวอ่ะ ไปชัวร์ป่าวคับ   โดย: vecchio IP: 58.11.152.230 11 สิงหาคม 2549 16:53:25 น.

นานมาแล้ว..(แต่ไม่เคยลืม) เคยมีคนทำแบบนี้กับเรานะ เราว่าบอกตรงๆเลยดีกว่า เงียบไว้ยิ่งเจ็บกว่าหลายเท่า   โดย: random-4 15 สิงหาคม 2549 8:17:08 น.

นิทานเรื่องนี้สอนให้รู้ว่า ในเรื่องรัก คนอ่อนแอ จะเจ็บนานเสมอ   โดย: เกิดมาทำไมโพล IP: 58.9.16.225 15 สิงหาคม 2549 18:07:23 น.

เก็บไว้เป็นประสบการณ์ครับ ไม่มีใครไม่เคยเลว และไม่มีใครอยากจะเลว   โดย: FyGI 17 สิงหาคม 2549 16:19:51 น.

นั่นสิคะ เป็นกำลังใจให้ค่ะ คิดได้ ก็ปรับตัวใหม่ เผื่ออะไรจะดีขึ้นค่ะ แวะเอาเค้กสมัยเรียนทำขนมมาฝากค่า มีความสุขมากๆนะคะ สุขสันต์วันเกิดค่า ((ก้อนเดียวในชีวิตเลยและก็เอาไปแจกเพื่อนๆทั่วบล็อกแกงค์แย้วจ้า)) กิกิ แบ่งๆกันเนอะ   โดย: FaRaWaYGiRL 17 สิงหาคม 2549 22:15:16 น.

แต่ละคนย่อมมีเหตุผลของตัวเองทั้งนั้นค่ะ Happy Birthday มีความสุขมากมายค่ะ   โดย: Love U forever. 17 สิงหาคม 2549 22:41:12 น.

แต่ที่คุณเอาเรื่องนี้มาเล่าให้ฟัง โดยเนื้อแท้แล้วคุณก็ไม่ใช่คนเลวแล้วล่ะ อย่าคิดมากนะฮะ ยังไงชีวิตคนเราก็ต้องก้าวต่อไป... เป็นกำลังใจให้สุดๆไปเลย   โดย: แฟนพี่บีม 18 สิงหาคม 2549 0:10:15 น.

ความรักอย่างเดียวไม่พอครับสำหรับชีวิตคู่ ไม่มีใครผิดหรอกครับ รักให้เป็น...รักให้มีความสุขทั้งสองฝ่าย ยาก...แต่เป็นไปได้เสมอครับ   โดย: เรย์ IP: 203.118.105.244 19 สิงหาคม 2549 20:17:48 น.

เปลี่ยนจาก curiousity can kill มาเป็น silence can kill   โดย: MaRiMeKKo 28 สิงหาคม 2549 21:28:52 น.

ผมอ่านแล้ว คล้ายๆชีวิตตัวเองเหมือนกันครับ   โดย: สิงห์นครพิงค์ 16 กันยายน 2549 3:37:11 น.

ถ้าชีวิตรักขึ้นอยู่กะเพื่อนหมดล่ะก้อ...ชีวิตนี้ก็เป็นของเพื่อนน่ะสิคะ คนเรามีหลายมิติ หลายอารมณ์ แบ่งแยกได้ทุกอย่างก็จะดีขึ้นค่ะ แต่สำคัญที่สุดคือ..อย่าปล่อยให้ความเงียบเข้าครอบงำทำให้เกิดเป็นความเย็นชาต่อกันค่ะ พูดดีกว่าค่ะจะได้เข้าใจ ไม่อึมครึมนานๆ   โดย: SR (September rain ) 1 พฤษภาคม 2550 1:56:39 น.

ทำไมคุณถึงเป็นคนดีเช่นนี้ ยอมที่จะเจ็บเพียงเดียวดาย แต่ไม่ยอมทำร้ายคนที่คุณรัก   โดย: gentlebozman IP: 203.118.74.191 6 มีนาคม 2551 0:13:06 น.

ชอบการตอบของคุณในพันทิพมากๆๆครับ ผมไม่สามารถแสดงความคิดเห้นได้ โดนยึด ว่างๆคุยกันครับ to_es@hotmail.com   โดย: เอก IP: 125.27.89.9 10 เมษายน 2553 2:23:22 น.