อย่าอายหมา ถ้าหากว่า เราจะต้องเริ่มเรียนรู้เรื่องความรัก จากมัน ....The Uncondition love

มูลเหตุจูงใจ ที่ทำให้ผมเขียนเรื่องนี้ขึ้นมา ก็คือ เจ้าหมี......

ก่อนอื่น .....ผมลำดับความให้ฟังก่อน ....

เจ้าหมี เป็นหมาพันธ์ไทย รูปร่างหน้าตา ธรรมดาๆ .....

เป็นหมา ของ ลูกน้อง ผม ซึ่งทำงานเป็นคนขับรถพ่วง .....ชื่อ นายตู่ ....

สมัยที่เจ้าหมียังเล็กๆ นายตู่ ซึ่งต้องขับรถตะลอนๆ ไปทุกทิศทั่วไทย ก็ กระเตงเอาเจ้าหมี ที่ว่านี้ ติดหน้ารถไปด้วยตลอด (รถพ่วงนี่ หัวเก๋งหน้ารถ มันจะกว้างขวางมาก นอนได้สบายๆ สองคนเลยล่ะครับ) ......

รถคันอื่นมี แม่ย่านาง ประดับหน้ารถ แต่รถนายตู่ นี่มี เจ้าหมี นั่งชูคอ อยู่ หน้ารถ ว่างั้นเถอะ ...

วันหนึ่ง นายตู่ นี่ ลาออกจากงานไป .... แล้วก็ทิ้งเจ้าหมีไว้ที่โรงงาน.....รู้สึกว่า ตอนนั้น เจ้าหมีจะซักประมาณ ขวบนึงได้ ...

ช่วงเวลาที่ นายตู่ไม่อยู่ .....เจ้าหมีก็อยู่แบบ อดๆอยากๆ เพราะมันวนๆเวียนๆ อยู่แถวบ้านพักคนงาน ไม่กล้ามาแถวบ้านที่ผมกับน้องชายอยู่ เพราะมีเจ้าดิซซี่ หมาเจ้านาย คอยกันท่าอยู่ ....

จนเมื่อผมเดินไปเห็นมันที่บ้านพักคนงาน ว่ามันผอมมากแล้วนั่นล่ะ จึงบอกแม่บ้านให้เอาอาหารไปให้มันกินบ้าง สงสารมัน...

ต่อมา เจ้าดิซซี่ตาย .... ไม่มีใครคอยกันท่าแล้ว เจ้าหมี จึงกล้าที่จะมาหาอาหารกิน แถวบ้านผมบ้าง ....

ช่วงนี้ล่ะ ที่ผม รู้สึกว่า มันกับผม จะเริ่มใกล้ชิด สนิทสนมกันมากยิ่งขึ้น ...

ส่วนใหญ่ผมจะคอยคลุกข้าวให้มันกิน เพราะชอบทำอยู่แล้ว กอปรกับรู้ดีว่า แม่บ้าน เค้าไม่ได้รักหมาเท่าไหร่ ถ้าเราไม่อยู่ ไม่สั่ง เค้าก็ไม่ทำ เจ้าหมีมันก็ อด ....

ผมเลี้ยงข้าวมันไป พร้อมกับพยายามเล่นกับมันไปด้วย แต่รู้สึกว่า มันไม่ค่อยมีอารมณ์จะเล่นกับผมเท่าไหร่ เหมือนทักทายกันไปตามหน้าที่ .....

ตอนนั้น ผมคิดไปเองว่า มันคงจะเป็นหมา นิสัยผู้ใหญ่ ไม่ขี้เล่น ....คงเป็นแคแรคเตอร์เฉพาะตัวของมัน ......

ก็ เอ้า ไม่ว่ากัน .......ไม่เล่นก็ไม่เล่น .. ไม่เป็นไร ไม่ชอบฝืนใจใครอยู่แล้ว ....


จนกระทั่งวันหนึ่ง ..... ผมจึงได้ถึงบางอ้อ ....

วันที่เจ้านายเก่า “ นายตู่ “ ของมัน ......กลับมาทำงานขับรถ ให้กับ บ.ผมอีกครั้ง ....

วันแรกที่เจ้าหมี ได้เห็นเจ้านายมัน กลับมา ...... มันกลายเป็นคนละคน ตัวละตัว กันไปเลยล่ะครับ ....ร่าเริงสุดฤทธิ์ .... หางงี้ กระดิก จนแทบจะหลุดออกจากก้น ....วิ่งพะเน้าพะนอ ล้อมหน้าล้อมหลังนายมัน.......

บ้าพลัง ยังกับได้ใส่ถ่านอัลคาไลน์ ก้อนใหม่ ยังงั้นล่ะ ...

แม๊ ....เห็นแล้ว คนรักใหม่อย่างผม ได้แต่หมั่นไส้ปนดีใจไปกับมันด้วย

หลังจากนั้น เจ้าหมี ก็ทำตัวเป็นเหมือน คนมีสองบ้าน วิ่งรอกไปบ้านคนงานที บ้านผมที .....แต่ส่วนใหญ่มันก็ต้องมากินข้าวที่บ้านผมล่ะ เพราะ นายตู่ ต้องขับรถไปส่งของ ไม่ค่อยได้อยู่บ้านหรอก แถมผมยังสังเกตุเห็นว่า นายตู่นี่ ก็แทบจะไม่ได้สนใจ ใยดี อะไรกับมันเลยด้วยซ้ำ .......

ถามไถ่ ก็ได้ใจความว่า ตอนนั้น เลี้ยงเจ้าหมี ก็เพราะแฟนอยากเลี้ยงหมา จะเอาใจแฟน เท่านั้นเอง ......ไม่ได้อะไรมาก..

ช่วงนี้เลยเป็นช่วงทำคะแนน ของผม ....หาอะไรอร่อยๆให้มันกิน เล่นกับมันให้มากขึ้น .....จะเอาชนะใจ จะให้เจ้าหมี มันรักผมมากกว่านายเก่า ของมันให้ได้ ( ผมชอบเป็นคนเอาชนะอ้ะ ...ไม่เว้นกระทั่งหมาล่ะ หุ หุ )

แต่ให้ตายเถอะ ...ไม่ว่าผมจะเอาใจมันแค่ไหน......ทำดีกับมันแค่ไหน .สาบานได้ว่า ..... ผมไม่เคยได้รับสายตา จากเจ้าหมี เหมือนที่มันมองเจ้านายเก่ามันเลย .....

สายตาที่มันมองผม มันเหมือนว่าสำนึกในบุญคุณ กตัญญู รู้คุณ แค่นั้นล่ะ ......

แต่กับสายตา ท่าทาง ที่มันแสดงออก ต่อนายตู่ เจ้านายเก่าของมันนี่สิ .....จะพูดเปรียบยังไงดี ..... มันเหมือนกับว่า โลกทั้งใบ ให้ นายคนเดียว ..... ประมาณนั้นเลย



เฮ้ออออออออออออ ........ดูความรักของหมา .... แล้วก็ อดย้อนคิด มาเปรียบเทียบกับความรักของคนไม่ได้ ...


ไม่รู้สิ จากประสบการณ์ของตัวเองที่เชื่อว่า ผ่านความรักมาหลายรูปแบบ รวมทั้งความรักของเพื่อนฝูง ของคนรอบข้าง ทั่วไป ที่ผมชอบเฝ้าดู .....


ผมเชื่อว่า ความรัก ของมนุษย์เรา ล้วน เต็มไปด้วยเงื่อนไข ด้วยกัน ทั้งนั้นล่ะ

- บางคนรัก ก็เพื่อ ความต้องการความเป็นเจ้าของ

- บางคนรักเพราะต้องการเซ็กส์ที่เร่าร้อน

- บางคนรักก็เพื่อ ความมั่นคงของชีวิต

- บางคนรัก ก็เพื่อต้องการให้ตัวเองมีความสุข

- บางคนรักก็เพื่อเติมเต็มความรู้สึกของตัวเอง

- บางคนรัก เพียงเพื่อแค่บริหารเสน่ห์ เอ๊กเซอร์ไซส์ หัวใจ เล่น ฯลฯ


( ถึงตรงนี้ อย่าเพิ่งเถียงนะครับ ว่าที่ผมเอ่ยมาน่ะ มันไม่ใช่ความรักหรอก มันเป็นแค่การแสดงออกเพื่อให้ได้สิ่งที่ตัวเองต้องการมา ต่างหาก หยุดก่อนครับ เดี๋ยวความหมาย ของนิยามเรื่องความรักของมนุษย์เราที่กำลังจะเอาไปเปรียบเทียบกับของหมา มันจะพาให้ยิ่งแย่ไปกันใหญ่ครับ ผมเองก็เดือดร้อนด้วยนา หุ หุ )

สุดท้าย แม้กระทั่ง ความรักที่คิดว่าสะอาด สวยงามที่สุด ของมนุษย์ ก็คือ การรักคนอื่นโดยไม่หวังอะไรตอบแทน เสียสละให้ทุกอย่าง .........

แต่อย่างน้อยที่สุดความรักแบบนั้น เค้าก็ ยังต้องการความสุขใจ จากการที่ได้รัก อยู่นั่นเอง ....




กลับไป คิด ถึง ความรักของเจ้าหมี .....

มันรัก ทั้งๆ ที่มันโดนทิ้งไปโดยไม่ใยดี

มันรัก ทั้งๆ ที่เค้าไม่ได้สนใจอะไรมันเลย

มันรัก ทั้งๆ ที่มีคนอื่นพร้อมที่จะรักมันมากกว่า

มันรักโดยไม่หวังผลตอบแทนอะไรเลย ( ไม่งั้น มันคงรักผมมากกว่าไปแล้วล่ะ)

ความรักของมัน ไม่ได้ขึ้นอยู่กับ หน้าตา ฐานะ นิสัยใจคอ ความดี ความชั่วใดๆ ทั้งสิ้น มันรัก เพียงเพราะแค่ มันอยากจะรัก เท่านั้นเอง ..

รักโดยสัญชาติญาณ ว่างั้นเถอะ

ความรักของมัน ไม่เคยสูญหายไปกับกาลเวลา .....ที่ได้ชื่อ ว่า ทำลายทุกสิ่ง ....


ถึงตรงนี้แล้ว บางคน บอกว่า จะไปเอาอะไรกับหมามันมาก มันมีสมองอยู่แค่นั้น มันไม่มีความซับซ้อน ไม่มีแม้กระทั่ง เซนส์ ออฟ ไทม์ ด้วยซ้ำไป ...

ไม่รู้ล่ะ .....ผมถือว่าตรงนั้นเป็นส่วนดีของมันเลยล่ะ ....

ก็ไม่ใช่เพราะไอ้ความสลับซับซ้อน ของคนนี่หรอกเหรอ ที่มันทำให้ชีวิต ต้องยุ่งเหยิง วุ่นวาย กันขนาดนี้ ....

ก็เลยอยากจะบอกว่า.....


อย่าอายหมามันเลยครับ ถ้าเราอยากเรียนรู้ที่จะรักใครซักคน ในแบบของมัน

The uncondition Love

Create Date : 30 มกราคม 2551		6 comments
Last Update : 6 กุมภาพันธ์ 2552 9:36:07 น.
Counter : 874 Pageviews.
Share Tweet