การกินอาหารแบบให้มีความสุนทรีย์
การกินอาหารแบบสุนทรีย์ แปลว่า การกินแบบสุขสมในจิตหรือในใจของเรา การกินอาหารแบบสุนทรีย์นั้น มีลำดับขั้นตอนหยาบไปจนถึงละเอียด มีดังนี้
๑. กินแบบพ่อแม่ให้เรากิน เราก็กิน เช่น สมัยตอนที่เราเป็นเด็ก พ่อแม่เอาอะไรมาให้เรากิน เราก็กินหมด
๒. กินแบบต้องมีกับแก้ม ต้องมีของ มีกับข้าว
๓. กินแบบต้องมีเพลง กินแบบอยู่ตามธรรมชาติ น้ำตก สายน้ำ เสียงนกร้อง ตามป่าแมกไม้ลำเนาไพร
๔. กินแบบอยู่ในอารมณ์สุนทรีย์ คือ กินให้อารมณ์เข้ากับบรรยากาศต่างๆ ได้ ไม่จำเป็นต้องเป็นบรรยากาศอะไร ก็สามารถกินให้มีความสุนทรีย์ได้ บิ้วขึ้นมาได้
๕. กินอย่างสันโดษ คือ กินแต่พอแก่เหตุ เช่น เรากินได้ ๑ จานอิ่มก็พอ ไม่โลภมากกินเกินจนแน่นท้อง หรือถ้าเราป่วยก็ไม่กินของแสลงเป็นต้น
๖. กินแบบไม่ยึดติด คือ กินแล้วไม่ยึดติดในรสชาติ เช่น กินแล้วเค็มเราไม่เอา ต่อว่าคนทำอาหาร เอาส่งคืนร้าน อย่างนี้เป็นต้น
๗. กินแบบไม่ได้กิน คือ กินแบบอนัตตา เช่น อาหารเค็มเราก็กินได้ เค็มเราก็รู้ว่าเค็มแต่เราก็กินได้ จิตเราจะปรุงแต่งก็ได้ แต่เราไม่ยึดติดในอาหาร รสชาติ
กินแบบไม่ยึดติดนี่เป็นแค่มรรค แต่ถ้ากินแบบไม่ยึดติดนี่เป็นผลแล้ว
๘. กินแบบสุญญตา คือ กินแบบว่าง
๙. กินแบบตถตา คือ กินแบบเป็นเช่นนั้นเอง เป็นปกติในธรรม
ผู้ติดตามบล็อก : 1 คน [
