ถ้าวันนี้ไม่ได้รับโทรศัพท์ลึกลับ(ประจำ..?อะไรดี คือ ได้จนเบื่อน่ะนะ มันมาเป็นระยะๆ)

คงไม่ต้องเดือดร้อนมานั่งเปิดหาบล็อคนี้ เพราะไม่เคยอยากเข้ามา หรือติดต่อข้องเกี่ยวด้วยเลยจริงๆ

แต่ก็ดีใจที่มาเปิด จะได้รับรู้ว่า มีคนบางคน "คิดไปเอง" ได้มากมายขนาดนี้อยู่จริงในโลก



เมื่อไหร่ จะเลิกส่งข้อความพร่ำเพ้อพรรณา หรือ แม้แต่ที่คิดเองว่าหยอกเย้ามาในยามวิกาล ด้วยการเปลี่ยนเบอร์มาเรื่อยๆ? --มันปลุกและรบกวนคนนอนหลับ รู้ไหม?

ไม่ทราบ ก็โปรดทราบ และหยุดการรบกวนเดี๋ยวนี้



เมื่อไหร่จะเลิกโทรมาด้วยเบอร์ประหลาด(ในยามวิกาลอีกเช่นกัน) แต่พอรับสายก็วางหูใส่

แถมมีบางหนที่เราโทรกลับเพราะนึกว่าใครโทรมาแล้วสายหลุด---แต่ไม่ยอมรับ กลับส่งข้อความมาในวันถัดมาว่า "ขอโทษที่ไม่รับสาย ยังไม่พร้อมจะคุยด้วยตอนนี้????"


เอ่อ---ใคร"พร้อม" หรือ "อยาก" คุยกับคุณ?

ไม่มีนะ
ไม่อยากให้มายุ่ง หรือมาติดต่อด้วย

คุณเข้าใจอะไรยากมากไหม กับการติดต่อ หรือคบหากันระหว่างคนต่อคน
ว่ามันต้องมีความต้องการที่ตรงกันของคน”สองฝ่าย”

แต่นี่ไม่มีน่ะ ไม่มีความต้องการตอบรับจากอีกฝั่ง เข้าใจยากมากไหม?

บอกหลายหนมาก ทั้งสุภาพ ทั้งด้วยเหตุผล
และทั้งกวัดไกวไสส่ง

ขอ-ให้-ออก-ไป-จาก-ชีวิต-ซักที

ก็ไม่ยอมเข้าใจจนแล้วจนรอด

ถ้าลบได้ จะกดลบบางสิ่งมีชีวิตในโลกนี่ออกไปเลิกรบกวนกันเสียทีด้วยซ้ำ



ส่วนนี่
1. เธอป่วยด้วยโรคๆ หนึ่ง ซึ่งทำให้ร่างกายเธออ่อนแอมาก และเธอบอกผมว่า..ทางเดียวที่จะรักษาได้คือการได้รับบริจาคสเตมป์เซลล์..ทางเดียวที่จะทำให้เธอไม่ต้องผ่าตัดหัวใจอีกครั้ง..

ไม่ทราบว่าเขียนถึงใคร
เพราะอ่านแล้วเริ่มไม่มั่นใจว่า.. เราคือ”เหยื่อ” คนไหนของสภาพจิตบกพร่องของคุณ

เพราะไม่เคยบอก

ย้ำว่าไม่เคยบอก เรื่องสเตมเซลล์ ดูหนังมากไปหรือเปล่า? เพ้อเจ้อมากจริงๆนะ
คุณนั่นแหละ ต้องไปพบแพทย์ –จิตแพทย์—ด่วนด้วย

ฝันอะไรไปเองใหญ่โต
หากอยากฝัน หาใครสักคนมาเดินเรื่อง แล้วหวยมาตกที่เรา ก็ช่วยเข้าไปแก้ในสมองส่วนความจำของคุณหน่อยนะว่า สุขภาพที่มีปัญหามาตลอดนั้น รักษาไม่ได้ด้วยไอ้อะไรที่คุณหามาเขียนนั่น

ไปหาหมอได้แล้วจริงๆนะคุณ

2. ในตอนนี้เธอเป็นอย่างไรบ้าง..ผมไม่รู้ ผมไม่ใช่ผู้ชายดีๆ อย่างที่เธอเคยบอก..เพราะถ้าผมดีจริงอย่างที่เธอบอก..ช่วงหนึ่งของชีวิตผมคงตัดสินใจไม่ไปทำงานที่ห่างไกลเธอ..ผมน่าจะตัดสินใจอยู่เป็นเพื่อนเธอ


เอ่อ..สุดจะบรรยาย
คุณ? เข้าใจอะไรเอาเองไปได้ขนาดนี้จริงๆหรือ?

นอกจากคุณจะเที่ยวทำร้ายคนด้วยจินตนาการสุดขอบฟ้าของตัวเองแล้ว

คุณยังทำร้ายตัวเองด้วยการหลอกว่ามีความสำคัญมากขนาดนั้นด้วยนะ รู้ตัวหรือเปล่า???

ไม่ว่าคุณจะทำอะไร ไกลแค่ไหน ขอบอกว่า ไม่เคยต้องการให้คุณอยู่ในชีวิต เลยนะ
หลังจากพบว่า คบคนผิดแล้ว ก็พยายามตีตัวออกห่างตลอด พยายามจะนุ่มนวล ไม่อยากทำร้ายน้ำใจด้วยการพุดให้เสียใจ หรือ ตรงมากนัก

แต่ก็ไม่ยอมเข้าใจ ไม่ยอมไป

ไม่นึกเลยว่า จะอาการหนักขนาดนี้

คิด-ไป-เอง ที่สุดน่ะ

ช่วยหยุดรบกวนชีวิตซักทีได้ไหม? อย่ามายุ่ง มาสอดส่อง หรือพยายามเข้ามาแอบมองที่นั่นที่นี่อีกเลย

ถ้าคิดว่าความรู้สึกที่ตัวเองมีนั้นแสนดีเหลือเกิน ก็รบกวนทำให้มัน”ดี”จริงๆสักครั้งหนึ่งเถิด

ด้วยการออกไปจากชีวิตของคนที่ไม่ต้องการคุณน่ะ ให้โอกาสเค้ามีความสุขกับตัวเอง กับคนที่เลือก ชีวิตที่เลือกเถอะ

อย่าให้คิดว่าคุณอยากได้ หรือแสวงหาประโยชน์จากเรามากไปกว่านี้เลยนะ


ไม่สงสารตัวเอง ก็สงสารคนที่คุณควรต้องตอบแทนพระคุณที่บ้านเถอะ


เคยทำบาปมหันต์มามากแล้ว อย่าทำต่อไปอีกเลย

อย่าบิดเบือนบทบาทให้เป็นพระเอกมากไปกว่านี้เลย
คุณก็รู้ตัวดี ว่าไม่ใช่

เอียน

เป็นผู้ชายยังไงเนี่ย แย่จัง ไม่สงสารก็เห็นใจผู้หญิงเค้าบ้างเถอะ ยังไงๆก็อายตัวเองบ้างนะ

มารายงานตัวค่ะ

คิดถึงมาก ๆ...สบายดีนะคะ เอาไอศกรีมมาฝาก

สุขสันต์วันหยุดค่ะ

ตั้งใจจะไม่เขียนอะไรอีกแล้ว แต่มีบางอย่างที่อยากจะอธิบายสักนิด
ผมคงไม่ดีอย่างที่ในความเห็นที่ 1 พูดจริงๆ

เพียงแต่อยากให้ลองคิดกลับว่าผมมาเขียนมาอธิบายที่นี่เพื่อหวังอะไร ?

ผมรู้ว่าโรค SLE หรือโรคพุ่มพวงนั้น ไม่สามารถรักษาให้หายขาด แต่การบริจาค stemcell นั้นจะช่วยได้หรือไม่ผมเองก็ไม่รู้ ลองอ่านข้อมูลทางเนตดูก็ไม่มี เธอบอกผมเองว่าช่วยได้ ผมเองไม่เคยสงสัยในสิ่งที่เธอพูด ก็แค่นั้น

การโทรไปหาเธอ มากสุดเดือนละครั้งตั้งใจไม่พูด ไม่ต้องการให้รู้ว่าเป้นผม ให้เธอคิดว่ามีใครโทรผิดหรือส่งข้อความไปผิด แค่อยากฟังเสียงเธอว่าไม่สบายหรือเปล่า แค่นั้นจริงๆ


ผมบอกตัวเองเสมอว่าไม่ใช่คนดีจริงๆ เป็นคนธรรมดาที่ ยังมีอารมณ์ รัก โลภ โกรธ หลง และการที่การจะจบความสัมพันธ์กับใครคนนึงโดยที่ ไม่มีโอกาสได้เข้าใจ เพราะเธอบอกว่า ผมไม่มีทางเข้าใจหัวใจที่ซับซ้อนของเธอ ผมพยายามอย่างที่สุดได้เท่านี้

ขอบคุณและรักษาสุขภาพด้วยครับ