TOCE ครั้งที่ 1

วันที่ 2 ต.ค. 49 แต่เช้าพี่สาว..โทรไปถามเรื่องห้องที่จองไว้ว่าได้รึเปล่า..??..เค้าให้โทรไปถามใหม่ตอนสามโมงเย็น..แต่พอบ่ายสอง..พี่สาวเราใจร้อนกลัวไม่ได้ห้องก็เลยโทรไปถามอีก.. โดนดุนิดหน่อย..แต่เค้าก็บอกมาว่า..มีห้องวันนี้จะเข้าเลยมั้ย..??...

เพราะถ้าจะเข้าพรุ่งนี้ (วันที่ 3 ต.ค.) ก็ให้โทรไปถามใหม่..แต่ไม่รู้ว่า..พรุ่งนี้จะมีห้องให้รึเปล่า..???...

ก็เลยตัดสินใจกัน..เอาแม่ไปนอนรพ.ก่อน..ดีกว่าไม่มีห้องให้นอน..

กว่าจะไปถึงก็ หกโมงเย็นแล้ว.. พยาบาลก็มาเจาะเลือดไปตรวจ มีเก็บอาหารเย็นไว้ให้..แต่ไม่อร่อยเลย..แถมเส้นเลือดไม่ขึ้น..พยาบาลหาเส้นไม่ได้..หาได้ก็เจาะไม่ได้เลือด..จิ้มอยู่หลายที..กว่าจะได้เลือดไปตรวจ..เฮ้ออออ..

สงสารแม่จัง..เจ็บตัวน่าดู...

วันที่ 3 ต.ค. 49


ตอนเช้า..คุณพยาบาลเข้ามา..ยังแซวแม่อีก..ดอกฝ้ายเต็มมือเลย.. ก็ดอกฝ้ายคุณพยาบาลเอามาแปะให้แม่นั่นแหละค่ะ..

ตอนบ่าย คุณหมอแวะมาดู..แล้วบอกว่า..ผลเลือดปริ่มเหลือเกิน..คืนนี้ให้ ให้เลือด 1 ถุง ..แล้วจะเตรียมเกร็ดเลือดไว้เผื่อพรุ่งนี้ด้วย..

ให้งดน้ำงดอาหารหลังเที่ยงคืน..

คืนนี้เลยให้น้องชายนอนเป็นเพื่อนแม่แทนเรา..เพราะพรุ่งนี้เค้าลาหยุดมาอยู่เป็นเพื่อนแม่แล้ว..

น้องเล่าให้ฟังว่า..แม่นอนไม่ค่อยหลับ..ให้เลือดเสร็จประมาณเที่ยงคืน ..กว่าแม่จะนอนก็เกือบตีสาม..แถมยังไอไม่หยุดเลย..

วันที่ 4 ต.ค. 49

ที่จริงตามนัดต้องทำตอนบ่าย..

แต่น้องบอกว่า..แปดโมงเค้าก็โทรมาตามให้ไปทำแล้ว..พยาบาลที่วอร์ดเหมือนไม่ค่อยรู้เรื่อง..ทำให้ดูฉุกละหุก..เสื้อผ้าที่ต้องใส่สำหรับเข้าทำก็ไม่ได้เตรียมให้..คือต้องเป็นแบบเสื้อคลุมยาวผ่าหน้า..แต่ที่แม่ใส่อยู่จะเป็นแบบเสื้อ กับผ้าถุงแยกชิ้นกัน..

ตอนเข็นไปถึงห้องที่จะทำ..แม่ปวดท้องอยากถ่ายหนัก..น้องชายอยู่กับแม่แค่สองคน..ต้องพาแม่ไปเข้าห้องน้ำ ทิชชูก็อยู่ที่ห้องพัก..ไม่ได้ถือติดไปด้วย..ทุลักทุเลน่าดูเลย..

ส่วนเรา..ทีแรกก็คิดว่าแม่จะได้ทำตอนบ่าย..ช่วงเช้าก็เลยออกไปใส่บาตร..แล้วก็ซื้อกับข้าวไปให้น้องด้วย..แต่รถติดมากๆๆ..ช่วงเช้า..กว่าจะไปถึงก็เกือบเก้าโมงแล้ว..เค้าเอาแม่เข้าห้องไปแล้ว..

รอจนเกือบสิบเอ็ดโมง..เค้าก็เข็นแม่ออกมา..เอากลับห้องพัก..

หลังทำเสร็จ..เค้าห้ามนอนงอขา..ให้นอนราบ..ห้ามหนุนหมอนสูง..แล้วเอาเชือกมารัดดึงไว้ที่ขา ไม่ให้เผลองอขา..แล้วมีถุงทรายวางกดแผลไว้ด้วย บริเวณขาหนีบ..

พยาบาลเข้ามาดูอาการเกือบทุกสิบห้านาที..เพราะมาวัดความดันแล้วสูงมาก สองร้อยกว่า..จนวัดได้ 170 ถึงทิ้งระยะห่างขึ้น..

ตกเย็น..เริ่มตัวรุมๆๆ..ซึ่งเป็นอาการที่เกิดขึ้นหลังจากการทำ..

คืนนี้เลยนอนเฝ้าแม่กับน้องสองคน..เพราะคิดว่าถ้ามีอะไรจะได้ช่วยกัน...ช่วงหัวค่ำเลยให้น้องนอนไปก่อน..พอดึกๆ..น้องก็ดูแม่แทน..

วันที่ 5 ต.ค. 49

อาการไข้ต่ำๆ ไม่มีแล้ว และไม่มีอาเจียร แม่เล่าให้ฟังว่า หมอที่ทำเค้าฉีดยาแก้อาเจียรให้แล้วตอนหลังทำ..

ตอนเช้าแพทย์เวร เข้ามาดู..บอกว่า..ถ้าวันนี้ตอนเย็นไม่มีไข้..พรุ่งนี้ก็ให้กลับบ้านได้..

ตอนบ่าย..พยาบาลเข้ามาแกะพลาสเตอร์ที่ปิดแผล..และทำความสะอาดแผลให้แล้วเปลี่ยนเป็นพลาสเตอร์ขนาดเล็ก..

แล้วบอกว่า..รอให้ปากแผลปิดก่อนค่อยโดนน้ำได้..ช่วงนี้ก็เช็ดตัวไปก่อน..

ตอนเย็นคุณหมอทางรังสีที่ทำ TOCE เข้ามา..บอกว่า..ก้อนเนื้อเห็นไม่ชัด..เค้าทำให้แค่ฉีดคีโม เข้าไปที่ก้อนเนื้อ แล้วให้รอดูผลเลือด

คุณหมอบอกว่า..โชคดีที่ก้อนเนื้อไม่ได้เป็นตรงเส้นเลือดที่สำคัญ..ก็เลยไม่ได้อุดเส้นเลือดให้..เพราะตับแข็งไปหมดแล้ว..

ถ้าอุดเส้นเลือดด้วย..ตับจะยิ่งเสียไปมากกว่านี้..แล้วก็รอดูผลว่ายาเคมีที่เข้าไป มีผลต่อก้อนเนื้อรึเปล่า..???...


ถ้าได้ผล..ก้อนอาจจะไม่โตขึ้น..หรืออาจจะฝ่อลงไป..โดยให้ดูผลเลือดประกอบด้วย..

แล้วนัดอีก 6 สัปดาห์ มาทำอีกครั้งนึง..

คืนนี้..พยาบาลไม่ค่อยเข้ามากวนแล้ว..แม่เข้าห้องน้ำแค่สองรอบ แต่ยังมีไออยู่

วันที่ 6 ต.ค. 49

เตรียมตัวกลับบ้าน..แต่เช้า..แพทย์เวรเข้ามาดูตอนเช้า..บอกว่า..วันนี้กลับบ้านได้..

ก็เลยบอกคุณพยาบาลไปว่า..ถ้ากลับได้ก็จะกลับเลย..เพราะทราบดีว่า..ห้องพักมีค่ามากแค่ไหนต่อคนไข้รายอื่น..ถ้า..เราคืนห้องได้เร็ว..เค้าก็จะได้ห้องได้เร็วเหมือนกัน..

แต่ตอนสายๆ แม่มีอาเจียรออกมา..ก็เลยนอนรอดูอาการอยู่พักนึง..

ตอนเที่ยงก็เลยไปจ่ายเงินส่วนเกิน..เพราะส่วนที่เบิกได้..ทำเรื่องหักจากต้นสังกัดของพี่สาวแล้ว..

รอยา จนบ่าย..ให้รอใบนัดทำครั้งต่อไปอีก หกสัปดาห์..รอจนบ่ายสาม ใบนัดก็ยังไม่ได้..เฮ้อออออออออออ...

ก็เลยบอกว่างั้นพาแม่กลับบ้านก่อน..แล้วอาทิตย์หน้า..มีนัดกับอาจารย์อีก..แล้วค่อยมาเอาแฟ้มกับใบนัดอีกที..

เฮ้อออ..แต่เช้าอุตส่าห์เตรียมตัวกลับบ้าน..กว่าจะถึงบ้านก็ สี่โมงเย็น..ข้าวก็ไม่ได้กิน..เพราะมัวแต่ห่วงแม่เรื่องอาเจียร..เถียงกันกับพี่ๆ..เพราะพี่ๆ..จะให้แม่นอนรพ.ต่อ..

ทั้งๆที่..อาการอาเจียร..เราคิดว่า..เป็นอาการที่เกิดหลังจากทำคีโม..คิดว่าไม่ใช่อาการที่รุนแรงขนาดที่จะต้องนอนรพ.ต่อ..???...

เฮ้อออออ..แม่เองก็อยากกลับบ้านด้วยอ่ะ..นอนที่บ้านยังไงก็สะดวกสบายกว่าอยู่แล้ว..

แต่พี่ๆ เค้ากลัวว่าถ้าแม่อาการหนักขึ้น จะไม่มีห้องให้นอนอีก ต้องไปจองห้องใหม่ ไม่รู้ว่าจะได้รึเปล่า..???....

เฮ้ออออออ...รักษากับรพ.รัฐ นี่ยุ่งยากแท้น๊อ...

Create Date : 07 ตุลาคม 2549		1 comments
Last Update : 7 ตุลาคม 2549 10:52:34 น.
Counter : 1060 Pageviews.
Share Tweet