Bloggang.com : : kamenrider pookun : เรื่องสยองขวัญ นิทานกอนนอนสำหรับเด็กอนุบาล

เรื่องสยองขวัญ นิทานกอนนอนสำหรับเด็กอนุบาล

เรื่องเล่าสยอง ผมกะมีเหนือนกัน

...เรื่องมันเริ่มขึ้นในคืนวันพระ วันที่ไม่ต้องอธิบายสรรพคุณว่าวันนี้ใครๆก้รู้ว่ามันคือคืนปล่อยผี... คืนนั้นพ่อกับแม่ไม่อยู่บ้าน เป็นหน้าที่สำคัญของเด็กหนุ่มหน้าตาดีวัย 5 ขวบ(ก็คนมันอยากเป็นหนุ่มงะ) จะต้องทำหน้าเป็นองครักษ์พิทักษ์มาตุภูมิของตน บ้านไม้สองชั้นสภาพกลางเก่ากลางใหม่ ด้านหน้าติดถนนสายเล็กๆประจำหมู่บ้าน ส่วนด้านหลังติดวัดที่ขึ้นชื่อเรื่องความดุ มิเคยมีผู้ใดย่างกรายผ่านวัดนี้เวลากลางคืนมาก่อน โดยเฉพาะในคืนวันพระแบบนี้...

อากาศค่อนข้างอบอ้าว เด็กหนุ่มน่าตาดีคืนนี้จึงนอนไม่หลับ เค้าก็ทำเช่นดังทุกคืนที่นอนไม่หลับ คือการออกมายืนโชว์หน้าตาที่ระเบียงหน้าบ้านชั้นบน ซึ่งตรงกับต้นมะยมต้นเบ้อเล้อ..(สำนวนเด็ก 5 ขวบ อย่าคิดมาก) แล้วก็ยื่นมือไปคว้าเม็ดมะยมลูกโตๆที่มีอยู่เต็มต้น แล้วหันมาจิ้มกับพริกเกลือที่เตรียมไว้ในถุงพลาสติดใบเล็กห้อยไว้ข้างหน้าต่าง แล้วก็ได้รับรสเปรี้ยวจี้ด..ของมะยม ผสมกับรสเค็มและหวานเล็กน้อยของพริกเกลือ (มาถึงตอนนี่คงต้องกลืนน้ำลายทั้งคนเขียนและคนอ่านครับ)

...มันควรจบลงเช่นดังทุกวันคืน คือได้เขมือบมะยมสมดังใจแล้วก็เข้าบ้านไปเอนหลังหลับฝันดี ฝันถึงเจ้าชายเจ้าหญิง แต่คืนนี้ไม่เหมือนทุกคืนที่ผ่านมา เด็กหนุ่มน่าตาดี(อีกแล้วครับท่าน)หลังจากหยิบมะยมลูกโตเข้าปากได้สามลูก สายตาของเด็กน้อยก็เริ่มชินกับสภาพแสงสลัวๆ เริ่มมองเห็นบรรยากาศรอบข้างชัดเจนยิ่งขึ้น และทันใดนั้นเด็กหนุ่มก็ต้องตกใจแทบสิ้นสติ มือไม้สั่นระริก มะยมที่อยู่ในปากเริ่มมีรสฝาดขึ้นเรื่อยๆ และมันก็เปลี่ยนจากรสฝาดเป็นรสขมสนิท เหงื่อเริ่มไหลซึมออกมาเต็มหน้าของเด็กหนุ่ม

...ภาพเบื้องหน้าทำให้คนเห็นแทบสิ้นสติ ชายร่างใหญ่ใส่เสื้อผ้าดูภูมิฐาน สวมหมวกใบโตที่ชาวอเมริกันนิยมใช้กัน สายตาไร้แววจ้องมองมายังเด็กหนุ่ม เด็กหนุ่มก็จ้องมองใบหน้าที่ถูกเงาของหมวกบดบังไว้ แต่ยิ่งมองก็ยิ่งรู้สึกว่ากำลังมองไปยังก้นเหวที่ไม่มีจุดจบ มองไม่เห็นอะไรเลย มืดตึดตือเหลือเกิน...

....ขนเริ่มชูชันขึ้นตามแขนและในที่สุดก็ตั้งชันทั้งตัว ชายร่างใหญ่สูงเกินตัวบ้าน มือใหญ่เท่าใบตาล ยืนนิ่งสงบไม่เคลื่อนไหว เหมือนแมวที่กำลังจ้องตะคุบหนู บ้านสองชั้นอย่างน้อยน่าจะสูงจากพื้นถึงหลังคาไม่น้อยกว่า 10 เมตร แต่ผู้ชายคนนี้กับสูงกว่าตัวบ้านอีกนิดหน่อย สมองของเด็กหนุ่มเลยหวนคิดถึงคำพูดของยายที่เล่าถึงเรื่องผีประเภทหนึ่ง ที่มีลำตัวสูงใหญ่ ผีเปรต....

....เด็กหนุ่มน่าตาดี(อีกละ)ยกมือสองข้างขึ้นพนมด้วยความห้าวหาญ ปากสั่นๆก็เอ่ยวาจา "มะ..มี..อะไร..อยากให้ผะ..ผะ..ผม..ชะ..ชะ..ช่วย..กะ.. กะ..ก็..บะ..บะ..บอก..มา..คะ..คะ..ครับ.." เด็กหนุ่มหลับตาปี๋ด้วยจิตใจที่กล้าหาญ นั่งลงโดยที่มือยังพนมอยู่ เงียบ...ไม่มีสัญญาณตอบรับจากหมายเลขที่ท่านเรียก เงียบ...สนิท

....เด็กหนุ่มลืมตาดูภาพเบื้องหน้าอีกครั้ง เผื่อมันเป็นภาพลวงตา แต่มันไม่ใช่ภาพลวงตาชายร่างใหญ่ก็ยังอยู่เหมือนเดิม ไม่ไปไหน เด็กหนุ่มเลื่อนสายตามมองต่ำลงไปเรื่อยๆ จบถึงพื้นที่ชายคนนั้นยืนอยู่ แล้วก็พบกับตัวอกษร ตัวโตเขียนไว้ว่า "คุณก็เป็นอเมริกันได้ กับสูทเด่นอนันต์"

....เด็กหนุ่มรีบลุกขึ้นยืนและหัวเราะออกมาดังๆ 555 เขาบังเกิดความภาคภูมิในจิตใจที่เข้มแข็ง มั่งคงไม่หวั่นไหวกับสิ่งรอบข้าง คืนนี้..เขาได้พิสูจน์ตัวเองแล้วว่า ไม่มีสิ่งน่ากลัวใดที่ทำให้เขาตกใจได้อีกต่อไป ชายร่างใหญ่ที่จ้องมองเขา เขาพิสูจน์แล้วว่ามันเป็นเพียงป้ายโฆษณา ไม่มีความน่ากลัวเลย เขาคิดหากเป็นคนอื่นหรือเพื่อนเขาที่โรงเรียน ป่านนี้คงเผ่นกันป่าราบ แต่สำหรับเขาไม่... ต้องอยู่ดูจนรู้ความจริง แล้วเด็กหนุ่มก็เดินเขาบ้านด้วยหัวใจที่ผองโต....และบ่นตามหลังไปว่า..ไอ้บ้าที่ไหนมันมาติดป้ายโฆษณาหน้าบ้านเราฟะ ตกใจแทบตาย"

คุณคิกว่ามันจบแค่นี้หรือ...
ขอบอกว่าความสยองพึ่งเริ่มต่างหาก
โปรดติดตามตอนต่อไป...(ถ้ามี)

Create Date : 02 สิงหาคม 2552

Last Update : 2 พฤศจิกายน 2552 16:01:44 น.

5 comments

Counter : 2721 Pageviews.

ไม่เข้าใจอะไรในการเขียนบล็อกก็เขียนมาถามได้น่ะค่ะ
ยินดีตอบค่ะ(ถ้าตอบได้)

โดย: somphoenix

วันที่: 2 สิงหาคม 2552 เวลา:11:38:27 น.

สยองก็สยองดีไม่มีติ
สนุกดีหรือไม่ใคร่จะรู้
เรื่องหักเหลี่ยมเหมือนหม่ำลองคลำดู
แม้ไม่เชื่ออย่าลบหลู่ของเขาดีจริง ๆ แล่ะ

.....ก็โอเคโครงเรื่องดี คำสอดแทรกก็ดี(ถ้าไม่พิมพ์ตก) แต่ถ้าจะให้ดีอยากอ่านนิทานก่อนนอนสำหรับเด็กแรกเกิดบ้างน่ะครับพี่บอย เดี๋ยวจะรออัพเดทนะครับ...

เชน ลูกอิสาน

โดย: เชน อิสาน IP: 119.31.67.7 วันที่: 5 สิงหาคม 2552 เวลา:21:08:32 น.

ไม่เห็นสยองเลย

โดย: นิวส์ IP: 222.123.209.226 วันที่: 3 ธันวาคม 2552 เวลา:20:37:44 น.

เกรียนเท่านั้นที่เขียนได้

โดย: Allige'04 IP: 115.67.67.129 วันที่: 6 ธันวาคม 2556 เวลา:21:13:38 น.

เอาฮ่าใช่ไหม😜😜😜😜😝😛😛😝😛

โดย: 😗😗😗 IP: 110.77.196.109 วันที่: 28 กุมภาพันธ์ 2559 เวลา:1:11:46 น.