บันทึกของวันอาทิตย์ที่ 13 พฤษภาคม 2561

·.·····

วันฟ้าใส ทะเลเรียบสงบ เช้าวันนี้เราออกไปดำน้ำตามปกติกับเรือวายูน ถ้าเพื่อนๆไม่ขี้เกียจจนเกินไป อยากให้อ่านให้จบ เพราะมันมีทั้งสิ่งสวยงามและสิ่งสะพรึงในเวลาเดียวกัน ซึ่งเราก็ไม่เคยคิดไม่เคยฝันว่าจะเกิดขึ้น

มาเริ่มกันเลยดีกว่า...

ความฝันของทุกทริปคือจะได้เจอ Manta and Whale Shark งานนี้จะไม่ลมๆแล้งๆแล๊ว

ไดฟ์แรก Wreak Dive : Deep Dive

น้ำแรงมาก visibility แบบ 2 เมตร แย่มากๆ ทนกระแสไม่ไหวดำแค่ 30 นาที ขึ้นดีกว่า

ไปด้วยกันเค๊าเห็นกระเบนลายจุด แต่พลอยไม่เห็น เห็นแต่เจ้าคุณปู่ตัวนี้

คุณนกเค๊าเจอกระเบนจุดฟ้า  เค๊าบอกแต่พลอยมองไม่เห็น หุหุ ไว้จะขอยืมรูปเค๊ามาแปะเพิ่มให้ชมค่ะ

มาแว๊วว รูปกระเบนจุดฟ้า (แก้ใข18/5/2018)

Cr. K.นก Birdzilla

นูดี้ งามๆตามประสา กล้องพลอยเป็นไรไม่รู้ มันไม่โฟกัส

Cr. พี่เบรด

ต่อมา Dive 2: สันฉลาม

ทุกคนลงลอยคออยู่ กลุ่มพลอย 4 คน คุณเนส พลอย คุณพัดชา และ คุณพี่เชษฐ ปิดท้าย

เรื่องมันมีอยู่ว่า...

พี่เนสส่งสัญญาณลง 👎  ทุกคนก็ยุ่งกับตัวเอง ปล่อยอากาศออกเพื่อเตรียมเคลียร์หู วันนี้พลอยใส่ตะกั่วถ่วงไป 2 ก้อน จึงจมดิ่งเร็วเหมือนทิ้งของลงจากที่สูง แต่เหมือนความที่ใส่ไป 2 ก้อน จึงทำให้เราโชคดี จะเล่าความโชคดีของการดิ่งลงเร็วให้ฟังค่ะ

ต่อไปนี้เราจะให้ความสำคัญกับ คำว่า "Milli Second" ให้มาก

หลังจากที่พลอยจมลงถึงด้านล่าง หันหลังไปไม่เห็นพี่เชษฐ  เหลือ 3 คน ทันใดนั้นได้ยินเสียงเหมือนระเบิด 3 ครั้ง พลอยก็เลยคิดว่า พี่ทหารคงมาซ้อมยิงหรือเปล่า แต่เอ๊.. ถ้าวันซ้อมยิงก็ไม่ควรให้เราเข้าสินะ  แต่พี่เชษฐหายไป หรือว่าเค๊าจะมีปัญหากับ regulator กับเสียงระเบิดนั้น เลยขึ้นเลย ณ เวลานั้น 13 นาฬิกากว่าๆ

ยัยพลอยไม่รู้เรื่อง ดำน้ำต่อไปอย่างมีความสุข

ดอกไม้ทะเล

sea anemone ที่พลอยแพ้สาหัสตลอด

Xenocarcinus Tuberculatus (Xeno Crab)

50 นาทีผ่านไป...

ขึ้นมาบนเรือ พบพี่เชษฐกับผ้าพันแผลก้อนใหญ่ ....

เกิดอะไรขึ้นพี่...

น้องพลอยรู้ไหมว่ามะกี้ พี่รอน้องพลอยลง พี่ก็ลงตาม ถ้าน้องพลอยลงพร้อมพี่ น้องพลอยก็จะถูกใบพัดดูดแบบพี่ มะกี้พี่คิดว่าพี่คงไม่มีชีวิตรอดกลับมาแล้ว เพราะพี่ถูกดูดเข้าไป พลอยถึงกะตะลึง เราอยู่ห่างจากเรือประมาณ 10-20 เมตรหนิ How Come!!!  พี่คุยกับกัปตัน พี่เค๊าบอกว่ากลัวว่าเรือจะเข้าชนหินใต้น้ำ เลยสตาร์ตเครื่อง เห็นทุกคนอยู่ไกลหมดแล้ว  แค่สตาร์ท ใบพัดเรือกลืนนำ้เยอะ พอดีพี่เชษฐน่าจะอยู่ในช่องทางน้ำพอดี จึงถูกดูดไปด้วย  พี่คิดว่าพี่คอขาดแล้ว เพราะ control อะไรไม่ได้ เพราะน้ำดูดแรงมากกกกก พี่มีสติ คว้าแปปน้ำท้ายเรือไว้ทัน สภาพแท๊งค์ถูกใบพัดเฉือน คอพี่เหมือนถูกเชือกรัดมา ขาพี่บวมหนัก ดูเหมือนว่าจะหัก มือมีบาดแผลที่ไม่หนักหนานัก พี่เลยยังมาเดินยิ้มได้ และไม่ตกใจ 🙏 กราบสวัสดีค่ะ พี่ Thanksss God ที่ให้พวกเรารอดชีวิต และปลอดภัย

ความเป็น กับ ความตาย มันเป็นเพียงเส้นบางๆเท่านั้นเอง

วันที่ 13, แทงค์เบอร์ 13, เกิดเหตุ 13 นาฬิกากว่าๆ !!! คืออัลไล +++ 😓

.

.

.

พี่ยังยิ้มได้  "พี่รู้สึกโล่งมาก อย่างบอกไม่ถูก" พี่เชษฐกล่าว

พลอยคิดขึ้นมาทันที ถ้าเมื่อกี้เราถูกดูด แล้วจะเป็นยังไง.... เราจะรอดเหมือนพี่เค๊าไหม?

ทุกสิ่งเกิดได้ทุกเสี้ยววินาที พลอยคิดถึงทุกคนที่เรารักขึ้นมาทันควัน เราพร้อมหรือยังที่จะตาย...

ความสะพรึงผ่านไปไม่กี่นาที

.

.

.

ความดีใจเข้ามาแทน  อารมณ์คนเรามันขึ้นๆลงในเสี้ยวนาทีจริงๆ

มีคนที่ยังลอยคอจะขึ้น ส่งสัญญาณ ฉลามวาฬมา 555 ไม่มีใครเชื่อ จะมาเจอที่นี่ได้ไง เป็นไปไม่ได้ แล้วพวกนี้ชอบหลอกกก 5555 เด็กเลี้ยงแกะก็เงี๊ยะ ส่งสัญญษณ และตะโกนมาตลอด  ครูชาลีเลยให้ Manager บนเรือลงไปดู ปรากฏมีจริง  พลอยรีบเปลี่ยนแทงค์ใหม่ พี่จุดหายไป แต่คุณลุงบนเรือบอกว่าลงไปเหอะ เดี๋ยวก็เจอ แต่คนอื่นกำลังจะขึ้นแล้วเพราะพี่จุดไม่อยู่แล้ว

พลอยตัดสินใจกระโดดลงไป เจอก็เจอ หาไม่เจอเลยลอยคออยู่ที่ 3-5 เมตร แป๊ปนึงพี่เค๊าก็มา กรี๊ดเลยค่ะ

พลอยก็เลยได้ออกเดทกับพี่จุด 2 คน โดยมี คุณนิว Manager เรือเป็นพยานรักของเรา 555 เพราะฮีต้องอยู่เป็นเพื่อนพลอย และฮีมีกล้องก็เลยถ่ายรูปไปเรื่อยๆ

Friendly กับยัยพลอยสุดๆ

เหมือนเราได้เจอกันชาติก่อน 5555

Up Close personal With Him

"wanna kiss you" พี่จุดกล่าว

พี่จุดมาเล่นกับพลอยเหมือนเราเคยเจอกันมาก่อน ฮีมาประชิดแบบ 5 cm ได้ พลอยก็กลัวนะ ต้องตีฟินหนี

อ้าปากมองเข้าไปเห็นในปากลึกๆ เลย

น่ารักจริง เจ้าชายของชั้น

ดวงตาฮีน่ารักมากๆ

เริ่มเบื่อ ... พอพลอยใกล้ขึ้น ทีนี้ ฮีไปลอยคอที่ท้ายเรือ พี่ๆเค๊าเลยกระโดดลงมาเล่นกับฮีกัน

โฮๆฝากล้องเจ้ากรรม

อยู่บนเรือเค๊าเห็นได้น๊าาา

Dive 3 สันฉลาม ตะวันออก

กับพี่เต่าจอมเขิน  55 หาพี่เค๊าเจอไหม รูปนี้ขอบคุณพี่เนสนะคะที่ถ่ายให้

ปะการังมากมาย

พลอยกับลุงเต่า

ขอบคุณครูชาลีและพี่เนสที่แชะภาพให้ค่ะ

กระดึบ กระดึ๊บ พี่หอยเค๊าคลานอยู่

นูดี้สีสวย เต้นรำไปกับสายน้ำ

ไปเดินเล่น ชมปลา ชมไม้ ในสวนแพรบ

สวนสวยๆ หลังบ้าน

freedom of the planet

ทริปนี้อยากบันทึกไว้เป็นอุธาหรณ์ กับเหตุการณ์ต่างๆทั้งดีและร้าย ที่เกิดขึ้นภายใน 2 ชม. อยากให้ทุกคนได้รับรู้และระวังตัว ทุกเสี้ยววินาทีมีความหมายสำหรับชีวิตค่ะ ท้ายนี้ขอขอบคุณครูชาลี แห่ง Bubble ring, พี่เชษฐ์, พี่เนส, พี่โอ๊ต, คุณนก, คุณเบรด, คุณนุ๊ก, คุณพัดชา, คุณอิค, คุณบอล, คุณปาน, คุณช๊อปคุณวุธ และผองเพื่อน  รวมถึง manager เรือ คุณมิว ที่ช่วยถ่ายรูปกับพี่จุดให้ และ พี่ต้อมค่ะ ขาดตกใครต้องขอโทษด้วยนะคะ

Before it too late..

"Always Give your Love to Whom Deserved it"

"To be Alive, Sometime You might never be offered once again."

Ploy Journey Journal

Create Date : 15 พฤษภาคม 2561
Last Update : 18 พฤษภาคม 2561 15:59:49 น.		1 comments
Counter : 889 Pageviews.
Share Tweet