เมกาจ๋า ออแพร์มาแล้วจ้า ตอนที่2

ปุ๊ส่งเอกสารสมัคร โปรไฟล์แผ่หราโชว์โฮสแฟมิลี่อยู่ 2-3 เดือนจึงเริ่มได้รับอีเมล์จากครอบครัวต่างๆส่งเข้ามาถามไถ่คะ แต่ๆๆๆๆๆๆๆ ปุ๊มาตกม้าตายยังเขียดตอนที่ต้องคุยโทรสับกับโฮสแฟมิลี่เนี่ยแหล่ะค่ะ เอิ๊กๆๆๆ ตอนนั้นบอกตรงๆเลยค่ะว่าปุ๊คุยภาษาอังกฤษไม่เก่งเลย โฮสถามคำปุ๊ตอบคำ บางทีอยู่นอกบ้านไม่ได้ถือโพย(ประโยคต่างๆที่ปุ๊จดไว้ว่าจะพูดอะไรกับโฮสบ้าง) ปุ๊ก็ตอบคำสองคำนั่นแหล่ะค่ะ ประกอบกับตื่นเต้นมากๆๆๆด้วย เป้นอะไรที่ใหม่กับปุ๊จริงๆค่ะ ไม่เคยโดนสัมภาษณ์ด้วยฝรั่งแบบจริงจังมาก่อน ปรากฏว่ามีคอลมา 7-8-9 แฟมิลี่ได้ ปุ๊หลุดหมดค่ะ ไม่ได้งาน ตอนนี้แหล่ะที่ปุ๊เริ่มเครียดละ เห็นแล้วว่าตัวเองมีข้อบกพร่อง คือ การพูดสนทนา กลัวไม่ได้ไปเมกาจังเลย แง้ๆๆ >__<

จนมีครอบครัวเมกัน แต่เชื้อชาติปากีสถาน ลูก 5 คนมาถามปุ๊ว่าอยากมาเป็นออแพร์บ้านเค้าไหมเนี่ยแหล่ะค่ะ  เอิ๊กๆๆๆ บอกตรงๆว่า ครอบครัวนี้แอบไม่ใช่สเปคตรงที่ไม่ใช่ฝรั่งแท้ หัวทอง แต่พวกเค้าเกิดและอยู่ที่เมกากันเฉยๆนี่ละ ลูก 5 คนแม่เจ้างานหนักน่าดู แต่เอาล่ะว่ะ หลุดมาเกือบ 10 ครอบครัวล่ะ ปุ๊เลยเซย์เยสทันที เพราะกลัวไม่ได้ไปทำงานที่เมกา เอิ๊กๆๆๆ  (นี่ก็พลาดอีกแล้วค่ะ พี่ๆสตาฟก็ทักท้วงค่ะว่า แน่ใจนะน้องจะทำงานกับบ้าน "แขกลูก 5 คน"   ฮ่าๆๆๆ)

แมทเรียบร้อยและนัดวันไปขอวีซ่าที่สถานทูตอเมริกัน อ่ะฮ้าาาาร่าเริงมากๆชีวิตช่วงนั้น เพราะปุ๊ตื่นเต้นที่สุดในชีวิตเลยก้ว่าได้ เพราะไม่เคยนั่งเครื่องบิน ไม่เคยไปเที่ยวต่างประเทศมาก่อนเลยในชีวิตตอนนั้น และเมกาเป็นประเทศแรกที่ปุ๊จะได้มีโอกาสไปเหยียบ ฟินสุดๆอารมณ์ช่วงนั้น และปุ๊ไม่เครียดเลยที่โดนพี่สตาฟทักเรื่องเลี้ยงเด็ก 5 คน เพราะปุ๊บอกได้เลยด้วยความสัตย์จริงว่า ปุ๊ตั้งใจจะเอา "หน้าที่การงาน" มาเป็นอันดับ 1ก่อนในการไปเมกาครั้งนี้ และต้องขอบคุณเด็กๆทั้ง 5 คนนี้ โดยเฉพาะน้องรามีซ น้องน้อยคนสุดท้องของบ้านด้วยซ้ำ ที่ทำให้ปุ๊ไม่มีอาการ homesick คิดถึงบ้าน ร้องไห้อยากกลับบ้านที่ไทยเลยแม้แต่น้อย เพราะน้องๆ keep me busy จริงๆค่ะ บ้านหลังนี้เสียงเจี๊ยวจ๊าวตลอดเวลาาาาา ขอโบกก ยิ่งเวลายกโขยงกันไปนอกบ้านนี่ โอ๊ยยยยยต้องจัดกระเป๋าสัมภาระ ปานว่าไปทัศนศึกษา 2วัน 3 คืน ยุ่งวุ่นวายมากจริงๆ กับเด็กๆ 5 คนในบ้าน ฮ่าๆๆๆ

Create Date : 21 เมษายน 2556		4 comments
Last Update : 21 เมษายน 2556 4:05:20 น.
Counter : 1696 Pageviews.
Share Tweet