ซ้อมดับไฟ และอพยพหนีภัยทางน้ำ ของเหล่าแอร์แก่ -_-"

อ๊อยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยย!!
ขอร้องดังๆ ก่อน 1 ทีค่ะ
กว่าจะล๊อคอินเข้ามาได้ ลืมรหัสผ่าน ลืมแม้แต่ username ทั้งๆ ที่มันก็เป็นของง่ายๆ เคยๆ สงสัยจะแก่เข้าจริงๆ แล้ว ความจำเริ่มเลอะเลือน หรืออาจจะเป็นเพราะบินเยอะไปเลยเบลอค่ะ (ตามหัวข้อเลยว่าแก่)

วันนี้มาแบบสั้นๆ ค่ะ จะพาไปดูการสู้ไฟ (Fire Fighting) และการซ้อมอพยพหนีภัยทางน้ำ (Ditching) เวลาเครื่องตก (น้ำ) นั่นเองค่ะ

ที่บอกว่าของเหล่าแอร์แก่ เพราะว่า สิ่งเหล่านี้ requirement คือต้องทำทุกๆ 3 ปีค่ะ

เฮ้ยยยยยย.....นี่พวกเราอยู่กันมาจนครบสามปีได้ยังไงเนี่ย
ที่บริษัท อยู่มา 6 เดือนนี่ก็ถือว่าเป็น senior มากแล้ว (ไม่ได้เว่อร์นะ เรท turnover มันสูง) แล้วเรายิ่งอยู่กันมาหลายปีแบบนี้ เป็นป้ากันไปเลย

เรามาเริ่มกันที่รูป Ditching ก่อนนะคะ

เราต้องเดินทางกันดูไบ (อีกแล้ว) แต่ไม่ใช่ไปเที่ยว ครั้งนี้ไปแบบ On duty จ้า
เพราะว่าสายการบินเรา (ยิ่งเล่ายิ่งอาย) ยังไม่มี "Simulator" หรือว่า เครื่องจำลอง แบบที่จำลองสถานการณ์ ต่างๆ เช่น เครื่องไฟไหม้ ก็จะมีควันขโมง เครื่องตกน้ำก็จะสั่นสะเทือน จ๋อมแจ๋มตกน้ำ มี slide ให้ซ้อมกระโดดลงมา
ที่ฮาคือ Trainer ที่พาเราไป นางนั่นแหละจ้า กลัวความสูง (อุตส่าห์เป็นครู)

เรามาใช้เครื่องของ Emirate ค่ะ

เป็นคู่แข่งกันเบาๆ และรอบนี้เชิดไม่ออก เพราะนางได้ตำแหน่งสายการบินอันดับ 1 ของโลกปีนี้ไป หลังจากเราได้สองปีซ้อน ฮึ่มม ปีนี้ที่สอง

รอให้หนามบินใหม่เปิดเถ๊อะะะ จะกลับมาอีกครั้ง !!!

เอาล่ะ เช้านี้เรามาเริ่มกันที่สนามบินก่อนอิอิ ดีใจจัง เพราะได้ไปกะแแก๊งค์เกือบครบทีมเลย เป็นความบังเอิญที่โชคดีมากค่ะ มานั่งรอที่จุดนัดพบนั่นก็คือ Costa Cafe ที่หนามบิน



พิงอยากตั้งสโลแกนให้เค้ามากเลยแบบสวยๆว่า
"World's Worst Coffee"
กินยี่ห้อนี้ทีไรมันก็ไม่อร่อยซักที และส่วนใหญ่ทะเลาะกับพนักงานด้วย
เรื่องเดิมๆ เลยคือ เป็นแนวไหนของเค้าไม่ทราบ ที่ชงกาแฟเย็นไม่ใส่น้ำตาล ไม่ใส่น้ำเชื่อม ย้ำ! กาแฟเย็นนะ กาแฟร้อนพุงไม่ว่า เพราะเราเติมเองได้
แล้วทุกครั้งก็ต้องบอกว่า งั้นใส่ Syrup เพิ่มให้หน่อย นางก็จะขอคิดตังค์เพิ่มค่าน้ำเชื่อมประมาณ 4 เรียลหรือ 30 กว่าบาทตลอด แล้วเป็นอย่างนี้ทุกสาขา (ในโดฮา) พิงไม่รู้ที่อื่นเป็นรึเปล่า

ตัดปัญหา กินกาแฟร้อนก็ได้ (วะ)

ทุกคนมารวมตัวกันแล้ว มีชอตแบบแคนดิดเล็กๆ


อ่า ถ่ายภาพหมู่หน่อย มาดูหน้าป้าๆ ที่ยังอยู่กันเร๊ว เห็นงี้ลาออกกันไปหลายละน่ะ



เรื่องเล่าระหว่างการเดินทาง พิงก็ขึ้นของสายการบินกาต้าร์แอร์เวย์เนี่ยแหละ ไปดูไบ ซึ่งในไฟลท์ ชั้นประหยัด ก็จะเสิร์ฟแซนวิชกับขนมเค้ก แล้วไฟลท์มันสั้นมากๆ นะ เวลาเสิร์ฟมีไม่ถึงครึ่งชั่วโมงด้วยซ้ำ

หลังจากเครื่อง take off สัญญาณรัดเข็มขัดดับลง ก็ถึงเวลาเริ่ม service (แจกขนม) พิงก็งงกันว่า ทำไมไม่เข็นรถออกมาซักที นานมากกกกกก จนนานแบบผิดสังเกต ปรากฏว่า คนทำครัว นางลืมจ้าาาาาา ลืมอุ่นอาหารรรรรร

จนสัญญาณรัดเข็มขัดโชว์ขึ้นอีกรอบ นั่นหมายความว่า เครื่องจะลงจอดแล้วจ้าาาา นางก็ยังไม่ออกมากัน แล้วมาเหวอไฟลท์นี้ด้วยนะ กลุ่มพวกเราที่จะไปดิชชิ่ง มีหัวหน้าใหญ่ประมาณ 5-6 คน แล้วก็มีพวกลูกเรือ senior อีกเป็นสิบ

หัวหน้าไฟลท์นั้นเป็นผู้บ่าวอินเดีย นางซีดดดดเลยจ้าาา

ในที่สุด แซนวิชก็ออกมา ซึ่ง เครื่องแม่มจะแลนด์แล้วว!!
พวกพิงเห็นกันได้ชัดเลยว่า กัปตันนางช่วยจ้าาา นางบินวนนนนน
วนไปวนมา วนไปวนมาให้แจกแซนวิชเสร็จ (ขออภัยผู้โดยสารที่ต้องนำความลับมาบอก)

พิงคิดว่า ผู้โดยอ่ะไม่รู้หรอก ว่าข้างหลังเกิดเรื่องอะไรขึ้น แต่พวกเราซึ่งเป็นลูกเรือที่เป็นผู้โดยสาร เราล่ะลุ้นแทนเด็กๆ ว่ามันจะทำทันกันมั้ยว้าาาา ลูกเรือเป็น trainee ซะ 2 คน (ไปกันใหญ่เลยทีนี้)

แต่ก็ผ่านไปด้วยดีจ้า
เรื่องนี้เป็นอุทาหรณ์แก่ลูกเรือใหม่ทุกท่านว่า อย่าลืมอุ่นอาหารก่อน ในไฟลท์สั้นๆ อย่างนี้จ้า

เอาล่ะ เราก็เดินทางมาถึง Emirates Aviation School แล้วจ้า



นี่เลยค่ะเจ้าเครื่อง Simulator ที่ว่า
เท่าที่พิงเห็นมี 3 ตัวนะคะ เป็นเครื่อง Airbus หมดเลย มีA330 A340 และ A380 ค่ะ

แชร๊ะ


ส่วนตรงนี้ เป็นที่ให้ซ้อมตกน้ำจ้า ใครว่ายไม่เป็นก็กลัวกันไป แต่มีร่มชูชีพ ก่อนอื่นเราต้องคลานขึ้นแพ แล้วลงไปตกน้ำ ว่ายไปตรงกลาง แล้วให้หาทางกลับมาปีนขึ้นแพให้ได้ เห็นอย่างนี้ก็แอบขึ้นยากนะ


รูประหว่างปฏิบัติการไม่มีนะจ๊ะ เดี๋ยวมัวถ่ายอิเทรนเนอร์ด่า

วันนั้นทั้งวันก็เสียไปกะการเดินทางและการซ้อมหนีภัยจ้า

ใน Simulator ก็จะจำลองสถานการณ์ต่างๆ แล้วให้ลูกเรือออกไปเล่นเหตุการณ์สมมติ เช่น ไฟไหม้ในเตาอบ ไฟไหม้ในที่เก็บสัมภาระด้านบน เครื่องตกพื้น เครื่องตกน้ำ Decompression (พิงไม่แน่ใจนะคะ เรียกเป็นภาษาไทยน่าจะสูญเสียความดันอากาศในห้องโดยสาร อ๊อยยย ไม่รู้อ่ะ เป็นเหตุการณ์ที่หน้ากากอ๊อกซิเจนตกลงมา เพราะอากาศภายนอกเข้ามาอ่ะค่ะ)

ใครที่เล่นบทบาทสมมติเป็นผู้โดยสาร ก็กรี๊ดไป พิงก็กรี๊ดมันส์มาก เจ็บคอเลย ฮ่าๆๆๆ

มาดิชชิ่งก็จบไปด้วยประการฉะนี้แล แต่เราก็ต้องมีซ้อมดับไฟกันด้วยนะคะ

นี่คือชุดดับไฟจ้า


ร้องเท้าพิงไม่ค่อยแมชเด้อ เพราะข้างในใส่ชุดอื่น ซ้อมดับไฟนี้เราทำกันที่กาต้าร์ค่ะ

มีพี่คนไทยมาด้วย ดีจังไม่เหงา


ใส่ชุดเตรียมพร้อม


จริงๆ ต้องรัดผมนะ ลืมเอาหนังยางมา


ดูเหมือนชุดฉีดปลวกนะพิงว่า


บรรยากาศในห้องที่รอจะเข้าไปดับไฟค่ะ มีกัปตันมาด้วยประมาณ 4-5 คนค่ะ


เมื่อเข้าไปในห้อง ก็จะมีสถานการณ์จำลองค่ะ (ไฟจริง) ให้ดับไฟในห้องน้ำ ใต้ที่นั่ง บนช่องเก็บของ และอื่นๆ


ที่พิงเอาเรื่องนี้มาลงก่อน เพราะบางคนมี perception ที่ผิดๆ กับอาชีพนี้ เป็นอาชีพที่เสิร์ฟชากาแฟ เลี้ยงเด็ก

เป็นอาชีพที่บอกให้ปิดมือถือ ปรับเก้าอี้ที่นั่งให้ตรง

แต่งหน้าสวยงาม แค่นั้นจบ

มันก็จริงจ้าา

อย่างเหตุการณ์ที่เครื่องบินของสายการบิน Asiana Crash Landing ที่ผ่านมา หลายคนคงจะได้เห็นบทบาทของลูกเรือในการอพยพผู้โดยสาร ลูกเรือเกาหลีบางคนตัวบางร่างน้อย ก็แบกผู้โดยสารออกมาจากเครื่อง
เราทิ้งผู้โดยสารไม่ได้ค่ะ

และความรู้เกี่ยวกับ Emergency และการปฐมพยาบาล ก็ต้องอัพเดทอยู่ตลอดเวลาค่ะ

ใช่ค่ะ บางคนอาจจะคิดว่า เรื่องนี้เกิดขึ้นไม่บ่อย นานๆ ที 1 ในล้าน

ไม่จริงค่ะ พิงทำงานนี้พิงรู้ว่าเรื่อง Emergency in flight เกิดขึ้นทุกวัน นะจ๊ะ..

เอาล่ะ จบเรื่องเครียด บล๊อคหน้าจะพาไปเที่ยวเกาหลีกับเซเลปเด้ออออ รูปเยอะมาก ตอนนี้กะลังทำอยู่

เราจะพาไปเที่ยวแบบผู้หญิ๊ง ผู้หญิง (นานๆที) ไปเล่นแมวที่ Cat Cafe ไป Hello Kitty Cafe และไปถ่ายรูปอย่างเมามันส์ที่ Trick Eye Museum ค่ะ


ก่อนจาก พิงชอบคำนึงมากที่กัปตันเคยบรีฟก่อนเริ่มทำงานบนเครื่องว่า

"What is the priority when we are on board?"

ลูกเรือตอบ

"Safety" (เพราะลูกเรือชอบไปห่วงเรื่องทำ service ก่อน)

คนขับถามต่อ

"So, what comes second?"

ลูกเรือและคนขับก็ประสานเสียงกันตอบว่า

"Still safety!!!!"

สวัสดีค่ะ

Create Date : 29 สิงหาคม 2556		5 comments
Last Update : 29 สิงหาคม 2556 18:48:37 น.
Counter : 2577 Pageviews.
Share Tweet