I Am Legend มันเป็นอย่างนี้นี่เอง.... " O_o !!!! "

ฮาโหลๆๆๆๆๆๆ เพื่อนๆ
ไหนๆคราวนี้จาเล่าเรื่องหนังและ ก้อเลยขอเพิ่มกลุ่มบล๊อคใหม่แล้วกาน หุ หุ

วันนี้ นัทจัง ไปดู I Am Legend มาค่า.......<

ตอนแรกเกือบไม่ได้ดูและเพราะว่าหาวันว่างไม่ได้ แต่ไหนๆวันนี้ก้อทำ lab QDA เสร็จเร็วกว่าที่คิดไว้หน่อย (ชิมทั้งน้ำนมข้าว + เยลลี่ จนอิ่ม/เบลอ ไปเลย 55 )ก้อเลยแนวๆมัดมือชกเพื่อนๆ ไปดูหนังกาน
ว่าแล้วนัทจังก้อจัดแจงโทรไปถามรอบหนังมาซะเรียบร้อย ทำให้เพื่อนๆเห็นความตั้งใจ ก้อเลยยอมไปดูหนังด้วยกาน เย้!!!!!
สมาชิกที่ไปดูหนังด้วยกันก้อมี นัทจัง เกด เจ๊ (เพื่อนๆป.โททั้งน้าน...)
เข้าเรื่องดีก่าๆๆ

"I Am Legend"

วันที่เข้าฉาย : 13 ธันวาคม 2550
ประเภทหนัง : Action / Thriller / Sci-Fi
ผู้กำกับ : Francis Lawrence
เขียนบท : ริชาร์ด แม็ตธีสัน
นักแสดง : Will Smith, Salli Richardson, Alice Braga
ค่ายผู้ผลิต : วอร์เนอร์ บราเดอร์ส พิกเจอร์ส , วิลเลจ โรดโชว์ พิกเจอร์ส
จัดจำหน่าย : Fox/Wb Thailand
ประเทศผู้ผลิต : United States



"ผมชื่อโรเบิร์ต เนวิลล์ ผมเป็นผู้รอดชีวิตอยู่ในนิวยอร์ค ซิตี้ ถ้ามีใครอยู่ข้างนอกนั่น...ใครก็ตาม ได้โปรด คุณไม่ได้อยู่คนเดียว"

โรเบิร์ต เนวิลล์ (วิล สมิธ) เป็นนักวิทยาศาสตร์ปราดเปรื่อง แต่แม้กระทั่งเขาก็ไม่อาจจำกัดวง ไวรัส ร้ายที่ไม่มีทางยับยั้ง ไม่มีทางรักษา และถูกสร้างขึ้นด้วยมือมนุษย์ เนวิลกลายเป็นมนุษย์คนสุดท้ายที่รอดชีวิตอยู่ใน นิวยอร์ค ซิตี้ และอาจจะในโลกนี้ เป็นเวลา 3 ปีที่เนวิลล์เพียรส่งสารผ่านคลื่นวิทยุทุกวัน เขาหมดหวังที่จะพบกับผู้รอดชีวิตคนอื่นๆ ในโลกภายนอก แต่เขาไม่ได้อยู่ลำพัง บรรดา เหยื่อโรคระบาดกลายพันธุ์ – พวกติดเชื้อ ซึ่งซ่อนอยู่ในเงามืด...เฝ้าจับตาทุกย่างก้าวของเนวิลล์ และคอยให้เขาพลาด กับความหวังครั้งสุดท้ายของมนุษยชาติ เนวิลล์มีแรงขับในภารกิจเดียวที่เหลืออยู่ของเขาคือ หาทางที่จะกลับข้างผลจากไวรัสด้วยการใช้ เลือดที่มีภูมิคุ้มกัน ของเขา แต่เขารู้ดีว่ามีกำลังเพียงน้อยนิด...และเวลาก็เหลือน้อยเต็มที

nutchan says >>>
หนังเรื่องนี้อ้ะนะ ตอนเริ่มแรกก้อดูงงๆหน่อย แบบว่ามันเป็นประมาณพูดถึงหมอคนนึงที่แบบว่าเอาไวรัสมาใช้ในการรักษามะเร็งประมาณนี้ แล้วก้อเหมือนว่าคนไข้จาหาย 100% ดูเหมือนจาดีเนอะ แล้วก้อผ่านไป 3 ปี อยู่มาก้อแบบเหลือพี่วิลคนเดียวทั้งเรื่องเลย เฮอๆๆ
เมืองทั้งเมืองก้อดูกลายเป็นเมืองล้างไปแล้ว น่ากัวๆ

เมืองล้าง แต่แบบมีรถจอดเต็มถนนไปหมดเลย อ้ะนะ ยังงัยเนี่ย..

ทั้งเมืองเหลือแค่พี่วิลกะน้องหมาคู่กายชื่อ แซม ค้าบบบ น่ารักมาก แสนรู้จิงๆ


แล้วพี่วิลกะน้องแซมก้อเหมือนนายพรานเลยก๊าบบ ออกล่าสัตว์ ในเรื่องนี้อ้ะ มีแต่กวางๆๆๆ กวางวิ่งเต็มเมืองเลย ไม่รู้ว่าสัตว์อื่นๆหายไปไหนหมด


อย่างที่บอก กวางเยอะมาก แต่จนจบเรื่องพี่วิลล่าไม่ได้ซักกะตัว

แล้วทุกตอนกลางวันที่มีแสงแดดมากที่สุด พี่วิลก้อจะไปนั่งที่ท่าเรื่อ แล้วก้อพูดประโยคเด็ดที่ว่า "ผมชื่อโรเบิร์ต เนวิลล์ ผมเป็นผู้รอดชีวิตอยู่ในนิวยอร์ค ซิตี้ ถ้ามีใครอยู่ข้างนอกนั่น...ใครก็ตาม ได้โปรด คุณไม่ได้อยู่คนเดียว"
เค้าพูดกระจายเสียงใส่วิทยุความถี่ต่ำทุกวันๆๆๆ เพื่อหาผู้รอดชีวิต



แล้วพอเวลาประมาณ 5 โมงครึ่ง เสียงนาฬิกาข้อมือพี่วิลก้อดัง เหมือนเป็นสัญญาณบอกให้รีบกลับบ้านได้แล้วก่อนที่พระอาทิตย์จาตกดิน

ตอนกลางวันพี่วิลแบบว่าเท่มากๆ พอตอนยินรีบกลับมาบ้านมาเอาน้ำมาราดหน้าบ้านด้วยนะ แล้วก้อปิดบ้านแบบเงี่ยบๆๆๆๆ มากๆ แล้วก้อเข้านอนพร้อมกับน้องหมา ดูท่าเค้าจิ่ แบบว่าน่าฉงฉานมาก


แล้วตอนกลางคืนก้อแบบมีเสียงแปลกๆ เหมือนมีความวุ่นวายอยู่ข้างนอก แบบว่าปีศาจมันอยู่ข้างนอกแน่ๆเลย ( คนในโรงหนังก้อเงียบกัยหมดเลยค่ะ ไม่มีใครกล้าคุยกันเลย เฮ้อ..เป็นหนังที่หลอนคนดูมากๆ )

แล้วตอนนอนอ้ะพี่วิลก้อเหมือนจาฝันร้าย แบบว่าฝันเรื่องเก่าๆเกี่ยวกับลูกเมีย ก่อนที่จากลายเป้นเมืองล้าง ประมาณว่าโรคระบาดนั้นอ้ะ กระจายไปทั่วเมืองแล้ว จาต้องกักกันโรค โดยการทิ้งเมืองเอาไว้ เอาเฉพาะผู้คนที่มีภูมิต้านทานอพยบไป ส่วนคนที่ติดดดรคก้อต้องปล่อยทิ้งไว้ในเมือง แล้วพี่วิลก้อเป็นนายพลหย่าย กำลังพาลูกเมียหนีโดยมีนายทหารคอยคุ้มกันด้วย แต่ก้อแบบคนโกลาหนมากๆ พยายยามเอาตัวรอดกันสุดชีวิต แล้วพี่วิวก้อให้เมียกะลูกขึ้น ฮ. หนีไป โดยที่ตัวเองยังอยู่ที่นี่ บอกว่าจาต้องทำงานให้สำเร็จ ฉากนี้เศร้ามากๆๆๆ


ครอบครัวพี่วิลค่ะ เศร้ามากๆ นัทจังจาร้องไห้ค่ะ ...

และก้อ....และก้อ.....พี่วิลก้อตื่นค่ะ แบบว่าเช้าแล้ว
เฮอๆๆๆ อากาศสดใส แดดออก เหมือนเมื่อคืนไม่ได้มีเรื่องน่ากัวเกิดขึ้นเลยเจงๆๆ --"
พี่วิลก้อไปเดินเล่นในเมืองตามเคยค่ะ แบบว่าไปร้านวิดีโอ เลือกหนังเต็มเลย แล้วก้อแบบที่ร้านวืดีโออ้ะ จามีหุ่นยืนอยู่หลายตัวเลย (เหมือนหุ่นที่อยู่ในร้านขายเสื้ออ้ะแหละ) พี่วิลก้อน่ารักเจง ตั้งชื่อให้หุ่นซะทุกตัวเลย แล้วก้อเดินไปคุยกะหุ่นทุกตัวอีกด้วย เฮ้อ.....อันนี้แอบเหมือนเรื่อง แคสอเวย์ แบบว่าอยู่คนเดียวมากเกินไปจนมีเพื่อนในจินตนาการได้ด้วย หุ หุ
( หุ่นพวกนี้อ้ะทำสีได้เกือบเหมือนของจริงมากๆ นัทจังละกัว กัวว่ามันจาหันมาทักตอบพี่วิลจิงๆ )

พอพี่วิลกลับมาบ้านก้อเข้ามาในห้องใต้ดิน(มั้ง) แล้วก้อเป็นห้อง lab ค่ะ มีห้องแลปในบ้านของตัวเองด้วย แล้วพี่วิลก้อถ่ายภาพตัวเองไว้ แล้วก้อบรรยายๆๆๆๆ ว่าเค้าทดลองยาที่จะแก้โรคติดต่อนี้อยู๋ จากที่คราวก่อนมีการเอาไวรัสมาใช้ในการฆ่ามะเร็ง ปรากฏว่ามันทำให้คนตายหมด ประชากรทั่งโลกตายไป 90% และ คนที่เหลือก้อแบ่งเป็น 2 ประเภท คือส่วยใหญ่เป็นพวกปีศาจ แบบว่าเป็นคนนี่แหละแต่แบบว่ามีพฤติกรรมดุร้ายคล้ายเป็นโรคพิษสุนัขบ้า ประมาณนี้ (ในหนังใช้คำว่า ดาร์ก ซีกเกอร์ ) ที่เหลือน้อยนิด ก้อเป็นพวกที่มีภูมิต้านทาน แบบพี่วิลนี่แหละ ตอนต้นเรื่องพี่วิลเป็นทหารอยู่ดีๆ ตอนนี้กลายเป็นนักเทคนิคการแพทย์ไปแล้วคับ แบบว่าทดลองหายาแก้โรคระบาดมากมาย โดยทดลองกะหนูทดลอง ก้อไม่ได้ผล ได้หนูที่ดุร้ายเพิ่มเต็มไปหมดเลย เฮอๆๆๆๆๆ แต่แอบมีตัวนึงดูดีขึ้น เหมือนว่ายาตัวนี้จาได้ผล เริ่มมีความหวังขึ้นมาแล้วค่ะ แล้วพี่วิลก้อคิดว่า ต้องหามนุษย์มาทดลองจริงซะแล้ว โอ้!!!!!!! แล้วเค้าจาไปหาคนมาจากไหนอ้ะ ได้ข่าวว่าเค้าเป็นมนุษย์ที่เหลืออยู่คนเดียวมะช่ายหรอ

แล้วพี่วิลกะน้องหมา ก้อออกตามล่าหา กวาง อีกแล้ว คราวนี้หาเจอค่ะ เกือบจับได้และ แต่ว่าเจ้ากวางน้อยวิ่งหนีเข้าไปในตึกล้างที่มืดมากๆๆ ไม่มีแสงสว่างเข้าไปถึงเลย (บรรยากาศชวนขนลุกอึกและ ก้อบอกแล้วเรื่องนี้อ้ะ หลอนคนดูเจงๆ ) น้องหมาแสนรู้ เจ้าแซมก้อตามเข้าไปค่ะ เฮอๆๆๆ จาตามไปทำไมเนี่ย พี่วิลก้อเรียกให้มันออกมาๆๆ ก้อไม่มีเสียงตอบรับค่ะ พี่วิลเลยต้องตามเข้าไป

แบว่ามืดจิงๆ เงียบมาก ได้ยินแต่เสียงลมหายใจพี่วิล ( โอ้ยตื่นเต้น กัวๆๆๆ ตอนดูกัวมากๆค่ะ ในโรงก้อเงียบบบบบบบบบ มะมีใครกล้าพูด กล้ายหายใจ --" ) แล้วพี่วิลก้อไม่เห็นน้องหมาหรอก เห็นแต่คราบเลือด...... พี่วิลก้อค่อยๆ ตามไปค่ะ เจอแล้ว... เจอแล้ว.. เจอหัวกวางค่ะ

พี่วิลก้อมองตามไปค่ะ แต่ๆๆ ไม่เจอแซมแฮะ มองไปเรื่อยๆ เจอ..เจอ.... เจอปีศาจกลุ่มนึงมันกำลังลุมกินเอกวางอยู่แน่ๆเลย ( อยากจากรี๊ดๆๆๆๆๆๆๆๆ พี่วิลออกมาเร็วๆ ) โชคดีพวกมันยังไม่รู้ตัว พี่วิลก้อเลยถอยๆๆๆ ออกมา ตามหาแซมต่อ ลงมาที่ชั้นล่าง นั่นงัย เจอแล้ว เจ้าแซมมาหลบอยู่ใต้โต๊ะนี่เอง พี่วิลก้อเรียกค่ะ แต่มันไม่ยอมออกมา มันยังดูมีท่าทีกัวๆอยู่ ทำไมล่ะ ??? แล้ว... แล้ว...แล้วก่อมีปีศาจอีกตัวค่ะ มันมาแล้ว อ๊า............. มันกระโจนมาทางพี่วิลแล้ว ( โอ้ย..... ตอนนี้นัทจังเอามือปิดหน้า ไม่กล้าดูอ้ะ หนังอารายเนี่ยย บีบหัวจายจิงๆ ) พี่วิลก้อเอาปืนยิงๆสู้ๆกะมันแล้วก้อพยายามหนีออกมานอกตึกค่ะ พอออกมาได้แล้ว เท่านั้นแหละ ปีศาจก้อแบบว่าล้มลงกะพื้นเลย ปริศนากระจ่างแล้ว พวกมันกลัวแสงแดดนี่เอง ถึงออกมาเฉพาะตอนกลางคืน แล้วก้ออยู่แต่ในที่มืดๆ ไม่มีแสงแดด และก้อแสงไฟ

ก้อนึกว่าพี่วิลจากลับบ้านแล้วนะเนี่ยแต่ป่าวค่ะ พี่วิลทำกับดัก ทำงัยงัยอันนี้ไม่พูดเนอะเพราะนัทจังดูแล้วก้องงอยู่เลย แล้วพี่วิลก้อใช้เลือดตัวเองนี่แหละเป็นเหยื่อล่อพวกมัน ได้ผลค่ะ มันมาติดกับจิงๆด้วยพี่วิลจับมันไปได้ตัวนึงโดยเอาผ้าสีดำมาห่อเอาไว้ ตอนที่กำลังจับเนี่ยแอบมีปีศาจตัวนึงเหมือนจาเป็นหัวหน้ามั้ง มันมองพี่วิลอย่างเครียดแค้นเอามากๆเลยยย แล้วก้อมันแอบสู้แสงแดดได้ด้วยแหละ

กลับมาถึงห้องแลปพี่วิลก้อทดสอบตัวยาที่คาดว่าน่าจาได้ผลค่ะ มันก้อเหมือนจาดีนะ เพราะว่ามันทำให้ปีศาจสงบลงนิดนึงแต่ก้อเกิดข้อผิดพลาดอีก เหมือนว่ามันจาช๊อคตายอ้ะ พี่วิงแก้ด้วยการเอามีดจิ้มท้องมัน ( แอบไม่เข้าจายเหมือนกาน --" ) แต่สรุปมันไม่ตายเก็บไว้เป็นกรณีศึกษาไว้ก่อน เฮ้อ......

วันต่อมาค่ะ พี่วิลกะน้องมาก้อออกมาสำรวจทั่วๆเมืองอีก แล้วพี่วิลก้อเหลือบไปเห็น เจ้าหุ่นตัวนั้นนิ่ ที่มันอยู่ที่ร้านวิดิโอ แล้วมันมาอยู่ตรงนี้ ตรงข้างถนนได้ยังงัยล่ะ ????? พี่วิลเริ่มงง และก้อสติแตกแล้วค้าบบบบ ตะโกนคุยกะหุ่นใหญ่เลย ถ้าแกเป็นคน เป็นตัวจิงก้อตอบช้านมาสิ่ !!! ( พี่วิลอย่าไปเรียกมานนน นัทจังกลัวมันหันมาตอบ ) แล้วพี่วิลก้อเดินไปใกล้ๆ แล้วก้อสะดุด ล้มลง แล้วขาพี่วิลก้อถูกกระชากขึ้นไปบนฟ้า พระเจ้า!!!!!! พี่วิลดิบกับดักง่ะ แล้วใครอ้ะ ใครมาทำกับดักเอาไว้เนี่ย พี่วิลเลือดออกด้วย พี่วิลสลบไปแล้ว โอยยยยย ไม่นะๆๆๆๆ ( บอกแล้วหนังมันหลอนคนดูจิงๆ ครายที่หัวใจอ่อนแออย่าพยายามไปดูคนเดียวนะ !! ) เจ้าแซมก้อยังคงเห่าต่อไป แต่พี่วิลก้อไม่ตื่น จนนาฬิกาข้อมือพี่วิลดังขึ้นเป็นเวลา 5 โมงครึ่งแล้ว ฟ้าเริ่มมืดแล้ว ทีนี้พี่วิลเริ่มตื่น พยายามจาตัดเชื่อกเอาตัวเองลงมาค่ะ ก้อตัดเชื่อได้ แต่ว่าก้อหล่นลงมา ขาไปทิ่มมีดของวตัวเองเข้า พี่วิลน่าสงสารมาก พยายามลากตัวเอกกลับไปที่รถ



แล้ว... พวกมันมาจิงๆด้วยอ้ะ ปีศาจตัวนั้นน่ะเอง มันวางกับดัก มันมีการเรียนรู้ด้วยอ้ะ แล้มันไม่ได้มาตัวเดียว มีสุนัขปีศาจมาด้วย แล้วก้อถูกปล่อยออกมาโจมตีพี่วิล ที่นี้ค่ะเป็นหน้าที่ของเจ้าแซมน้องหมาแสนรู้แล้ว มันก้อเข้าช่วยพี่วิลแต่ก้อโดนกัดหลายอยู่ สุดท้ายก้อพากันกลับมาบ้านได้ พี่วิลก้อรีบพามันไปฉีดยาค่ะ กลัวว่าจาติดโรคไปด้วย แต่ว่า..... มันสายไปซะแล้ว เจ้าแซมโดนเชื้อเข้าไปแล้ว มันทำท่าจากัดพี่วิลก้อ ก้อเหลือแค่วิธีสุดท้าย พี่วิลจำเป็นต้องกำจัดมันอ้ะ ( เศร้ามากๆๆๆๆ ฉากนี้เกดร้องไห้แบบเป็นจริงเป็นจังมากๆเลย )

แอบไม่เข้าใจนิดนึงอ้ะ >>> ก้อถ้าเชื้อโรคมันแพร่ไปยังสัตว์ได้ช่ายป่ะ แล้วทำไมมันไม่แพร่เชื้อไปยังน้องกวางทั้งหลายด้วยอ้ะ งงงงงง

วันต่อมาหลังจากฝังศพเจ้าแซมไปเรียบร้อยแล้ว พี่วิลก้อเหมือนคนเสียสติไปแล้วค่ะ ขับรถไปเรื่อยๆๆๆ บ้านไม่ยอมกลับจนเย็น แล้วก้อค่ำ พี่วิลยังคงอยู่ที่ท่าเรือ แล้วพวกมันก้อมาเป็นฝูงเลยยยยย ">_<" พี่วิลไม่หนีอ้ะ บ้าไปแล้ว ขับรถชนใส่มันใหญ่เลย พวกมันก้อพยายามคว่ำรถพี่วิลอ้ะ ( โอ้ยยย ช่วยด้วย กัวๆๆๆๆๆๆ ) พี่วิลกัลังแย่แล้ว อยู่ก้อมีแสงไฟสว่างจ้ามากๆๆๆๆๆๆ เข้ามาช่วยไว้ ( ตอนแรกนัทจังก้อคิดว่าคงมีใครส่งหน่วยสวาทรึว่าหน่วยคอมมานโดประมาณนี้มาช่วย แต่มะช่ายค่ะ เป็นผู้หญิงคนนึง แถมมีลูกเล็กด้วยอ้ะ ) ก้อช่วยพี่วิลไว้แล้วพากลับ้านไปได้ เช้ามาพี่วิลตื่นมางงซิคะ ครายฟะอยู่ในบ้านเรา มีคนอื่นรอดชีวิตด้วยเหลือ แล้วทำไมที่ตรูป่าวประกาศไป 3 ปี มันหายไปไหน ไมเพิ่งมาตอนนี้

ผู้หญิงคนนี้มาชวนพี่วิลให้หนีไปด้วยกัน ไปที่เขตปลอดภัยที่มีผู้อพยพมาอยู่ด้วยกาน แต่พี่วิลมะเชื่อ มะยอมไป ( พี่จาดื้ทำไมเนี่ย --" ) แล้วพอตกดึก ปิดบ้านเสร็จกำลังจานอนค่ะ ก้อได้ยินเสียงแปลก พี่วิลก้อมองไปนอกหน้าต่าง พวกปีศาจอีกแล้ว คราวนี้ไม่เรียกว่าฝูง เรียกว่ามาทั้งเผ่าพันธ์เลยดีก่า เยอะมากๆๆๆ พี่วิลก้อรีบจัดการเลยคับ เปิดสปอตไลท์รอบบ้านๆๆ ( โห....เตรียมพร้อมดีมาก ) แต่ช้าไปแล้ว ช่วยไรไม่ได้มาก มีอีกแผนนึง พี่วิลกดรีโมทใหญ่เลย คราวนี้วางระเบิดไว้รอบบ้านเลย ตู้ม!!!!!!!!!!!!!! ( พี่ไปเอาของพวกนี้มาจากไหนเนี่ย ได้ข่าวว่าอยู่คนเดียว ) แต่พวกปีศาจก้อเข้ามาทางชั้นบนบ้านแล้ว ไม่ได้การแล้ว จึงหนีกันลงไปที่ห้องแลป แล้วก้อพบว่า ไอ้ตัสวกรณ๊สึกษาอ้ะ มันมีอาการดีขึ้น ผิ้วหนังมันเริ่มเหมือนคนแล้ว ว้าว!!! ยาพี่วิลได้ผล แต่มะช่ายเวลานี้ มาแล้ววว >_< ทุกคนหนีเข้าไปให้ห้องกระจกนิรภัยค่ะ พวกปีสาจก้อพยายามพังประตูใหญ่เลย พี่วิลก้อพยายามบอกว่า รักษาให้ได้นะ แต่ไม่ได้ผลค่ะ มันฟังซะที่ไหรกันเล่า พี่วิลก้อเหมือนคิดได้อ้ะ ดูดเลือดจากตัวที่รักษาได้ผลอ้ะ ให้ผู้หญิงเก็บไว้ แล้วให้หลบอยู่ในปล่องไฟจนกว่าจาเช้า ส่วนพี่วิลอ้ะหรอ พระเอกจิงๆ หยิงระเบิดมาแล้วคับ ไม่ร้อช้า แกะสลัก ..... ตูม!!!!!!!!!!!!! พังหมด ...มะเหลือ

เช้าต่อมา แม่ลูกคู่นั้นๆก้อขับรถไปเรื่อยๆ จบพบเขตปลอดภีย (มันมีจิงๆด้วย
) แล้วก้อเอาตัวอย่างเลือดให้นักวิทยาศาสตร์ไป แล้วก้อบอกเล่าเรื่องของพี่วิลไป เพราะงี้แหละ เค้าถึงได้เป็น " ตำนานพิฆาฒมหากาฬ "

Create Date : 18 ธันวาคม 2550		3 comments
Last Update : 19 ธันวาคม 2550 1:32:34 น.
Counter : 9860 Pageviews.
Share Tweet