 |
|
|
 |
 |
|
|
| | 1 | 2 | 3 |
| 4 | 5 | 6 | 7 | 8 | 9 | 10 |
| 11 | 12 | 13 | 14 | 15 | 16 | 17 |
| 18 | 19 | 20 | 21 | 22 | 23 | 24 |
| 25 | 26 | 27 | 28 | 29 | 30 | |
|
|
| |
|
 |
|
|
|
2010-04-10
ความจริงวันนี้ตื่นตั้งแต่ 6 โมงเช้าแล้วหละ แต่เกิดปัญหา เน็ตต่อไม่ได้ซึ่งเป็นตั้งแต่เมื่อคืนละ และเพิ่งต่อได้เมื่อตอน 9 โมงกว่าๆนี่เอง ได้โอกาสเข้ามาอัพซะเลย
......................................
เมื่อวานที่ไม่ได้เขียนบลอกหนะ เพราะเกิดเหตุการณ์ที่ไม่คาดคิดนั่นเอง คือ แม่เข้ากรุงเทพมาเพื่อทำหน้า เราก็อดไม่ได้ ก็อยากทำเช่นกัน เพื่อความงามอันเป็นนิรันด์ คริๆ
ตอนที่แม่โทรมามันก็เย็นๆแล้วหละ ประมาณ 6 โมง แต่อีกชั่วโมงแม่จะถึงกทม เอ้อ ลืมบอกไปว่าคลินิคที่เราทำหนะมันอยู่แถวๆราชประสงค์ อืม ดังนั้น การเดินทางของเราต้องฝ่าฟันม็อบเสื้อแดงแน่นอน
วางแผนการเดินทางของตัวเองไว้ว่า นั่งรถไปลงราชเทวี และนั่งบีทีเอสต่อไปชิดลม เมื่อถึงชิดลม ก้เห็นกลุ่มคนเสื้อแดงลงจากบีทีเอสมาด้วย โอ้วว ตื่นเต้น (เราใส่เสื้อน้ำตาลเพื่อความปลอดภัย) เสียงปรบมือ + ตีนตบก็ดังสนั่นเลย
ในขณะที่เราเดิน เราก็ไม่ได้ตั้งใจฟังแกนนำบนเวทีพูดเท่าไหร่หรอก เพราะในใจคิดแต่ว่าเมื่อไหร่เราจะเดินถึงคลินิค และวันนั้นเราคิดว่าทำไมมันไกลมากก็ไม่รู้ และจากที่เราสังเกตด้วยตาเปล่า ไม่มีการจดบันทึกข้อมูลอะไรทั้งสิ้นได้ข้อสังเกตดังนี้
1.กลุ่มคนเสื้อแดงที่แดงแบบเข้มข้นนั้น จะไปแออัดมุงดูมุงฟังกันอยู่หน้าเวที พอค่อยๆไกลออกมา ความเข้มข้นก็จะเริ่มจางลงไปเรื่อยๆ จากที่แดงเข้มข้น ก็จะลดเสต็ปเหลือ แดงเกือบเข้ม ซึ่งกลุ่มคนบริเวณนี้จะมีอัตลักษ์ที่แสดงออกได้อย่างชัดเจนคือต้องโชว์ว่าตนเองมีถิ่นที่พัก ภูมิลำเนาอยู่ที่ไหน เช่น แดงราชบุรี แดงลูกตากสิน แดงชลบุรี
พอไกลออกมาจากเสต็ปที่สอง ก็เข้าสู่เสต็ปสามที่อาจเรียกได้ว่า อยากเป็นแดง เพราะในเสต็ปนี้จะมีไว้สำหรับกลุ่มคนที่อยากพลอดรัก หรือว่าอยากโรแมนติดท่ามกลางสายธารประชาธิปไตย(เพื่อใคร) และเป็นตลาดนัดเสื้อแดง เพราะมีสินค้าวางขายเต็มไปหมด ไม่ว่าจะเป็น เสื้อผ้า กระเป๋า เครื่องประดับ เรียกได้ว่ามาชุมนุม มีคู่แล้วยังมีของที่ช้อปปิ้งเอาไปฝากที่บ้านได้อีก
เสต็ปสุดท้ายเลย คืออาศัยความแดง ในระยะนี้ก็ไม่รู้ว่าเป็นแดงหรือไม่เป็นแดง รู้แค่ว่าได้ประโยชน์จากแดงเป็นเพียงพอแล้ว กลุ่มคนพวกนี้ก็คือ ร้านอาหารนั่งเอง ที่เห็นว่าขายดีเห็นจะเป็นข้าวมันไก่ ข้าวเหนียวหมูย่าง และ ก๋วยเตี๋ยว
ผ่านเสต็ปสุดท้ายได้ ก็ถึงคลินิคของเราเสียที เหงื่อออกเลยยยย
แต่วันนั้นเราก็ไม่ได้ทำอะไรมากหรอก ก็ทำตามปกติ แต่ของแม่นี่สิ น่ากลัวมากกก
ขั้นแรก เค้าเอาเข็มมาดูดเลือดออกไปจากแขน แล้วก็เอาเลือดไปปั่นๆๆๆ อะไรซักอย่างที่เรียกว่าพลาสมา แล้วก็จะเอาสิ่งนั้นเนี่ย มาจิ้มหน้า 100 กว่าเข็มแล้วฉีดคืนกลับไปใต้ผิวหน้า
แค่คิดก็สยองละ พอๆๆๆ
แม่ออกมาหน้าบวมเป็นจุดเหมือนโดนผึ้งต่อยเลย น่ากลัวมากกก
พอๆๆๆ
สุดท้ายกลับหอ หิวข้าว กินข้าวตอน 4 ทุ่มกว่า ก็ยังไม่อยากนอนเพราะกลัวอ้วน สรุปไปนอนอีกทีตี 2 ตื่นเช้าไม่ไหวเลย
นั่นหละ ก็เป็นที่มาว่าทำไมเมื่อวานไม่ได้อัพ ฮ่าๆๆๆ
ส่วนเมื่อวานนี้ก็อยู่บ้านเฉยๆ วันทั้งวันทำงานเส็ดไปได้แค่ครึ่งหน้า ทุเรดตัวเองมากค่ะ เศร้าๆๆ
| Create Date : 10 เมษายน 2553 |
| Last Update : 10 เมษายน 2553 10:07:58 น. |
|
0 comments
|
| Counter : 694 Pageviews. |
|
 |
|
|
|
|
|
| Bossly~lovely |
 |
|
|
Location :
กรุงเทพฯ Thailand
[ดู Profile ทั้งหมด]
|
 ฝากข้อความหลังไมค์
 Rss Feed
 ผู้ติดตามบล็อก : 1 คน [?]
|
Ok, I know my appearance look so scary or arrogant. But, actually, I just don't know how to act in public. Just try smiling to me and you will get back the sweetest one :)"
|
|
|
|
