BlogGang.com : : เส้นทาง แห่งชัย : ตำส้มตำ+

ตำส้มตำ+

>>

ปรกติก็ไม่ค่อยจะชอบกินส้มตำเท่าไร เพราะไม่ค่อยจะมีเจ้าไหนที่ตำได้อร่อย ่ได้รสชาติ ที่เราอยากกิน
อ้อเราชอบกินตำไทยรสแซ่บ ๆ เผ็ดเปรี้ยวหวาน มาพร้อมกันเลยน่ะ รึไม่ก็ เปรี้ยวนำมาก่อน เผ็ดตามมา
เค็มตามมาอีกที แล้วรสหวานอยู่หลังสุด ผักแกล้มไม่ต้อง ไม่ค่อยชอบกินอยู่แล้ว แต่ถ้ามี ขอเป็น แตงกวาแล้วกัน..

แล้วก็ไม่เคยคิดว่าตัวเองจะตำส้มตำได้ แต่พอถึงจุดหนึ่งก็ขอทดลองดู เอ่อ ก็ตำได้

>

หลังจากลองผิดลองถูกมาสักระยะ รสชาติเริ่มเข้าที่เข้าทาง อ่ะ ลองตำขายดีกว่ามั๊ย... (ปรึกษากับตัวเอง <<>> เอาว่ะ ก็ลองดูไม่ได้เสียหายอะไรนิ )

ใช่แล้ว และแล้วก็ทดลองตำขายดู ทดลองขายอยู่ได้สักประมาณ 3 อาทิตย์ ก็มีอันต้องปิดตัวลง
งึงึ ไม่ใช่ว่ารสชาิติ ไม่ดีีไม่อร่อยหรอกน่ะ แต่เป็นเพราะว่า ตัวเราเองไม่มีเวลา หรือความสามารถยังไม่ถึงก็ไม่อยากที่จะจำเพาะเจาะจงลงไป แต่ที่แน่ ๆ ตอนนี้ไม่ได้ทำแล้ว

>

ยากมั๊ยในการที่จะทำอะไรให้เป็นชิ้นเป็นอันสักอย่างหนึ่ง >> บางครั้งบางทีมันก็ยากน่ะ หากต้องเริ่มนับมันใหม่หมด ตั้งแต่ 0 ไป จากไม่มีอะไร ทำให้เป็นรูปเป็นร่างให้ได้..

ทำไมถึงไม่ทำมันให้ถึงที่สุดก่อน ก่อนที่จะยอม >> ก็ฉันรู้สึกว่าฉันทำมันอย่างเต็มที่เต็มความสามารถ เ่ท่าที่มีแล้วน่ะ.. เอาหน่า ชีวิตไม่สิ้นก็ยังคงต้องดิ้นกันไป ครั้งนี้ไม่สำเร็จ ก็ขอฝากไว้ก่อน ตราบเท่าที่ยังมีลมหายใจ ก็ยังขอกลับมาแก้มือให้ได้ ไว้ให้จังหวะและเวลามันลงตัวมากกว่านี้

>

นี้คงเป็นเีพียงเหตุผลเล็ก ๆ ที่ปลอบประโลมตัวของตัวเอง ก็ใครอยากล้มเหลวในสิ่งที่ตัวเองมุ่งหวังและตั้งใจล่ะ แต่บางครั้งบางทีอะไร ๆ ก็ใช่ว่าจะเป็นใจให้เราทุกคราวครั้งไป..

นี้แหละชีวิต รสชาติที่ไม่ได้แตกต่างอะไรกับส้มตำ เผ็ด เปรี้ยว หวาม เค็ม มัน..