สวมหมวก นั่งรออยู่

18:00น.

เย็นนี้เรามากินอาหารกันที่Lhasa Kitchen ร้านอาหารที่น้องไกด์แนะนำร้านนี้ดังมากในหนังสือท่องเที่ยว 

ร้านอาหารค่อนข้างใหญ่ ชาวต่างชาติเพียบอาหารรสชาติอร่อยและไม่แพง 

แก๊งค์เนปาลเก่าร่ำร้องขออาหารเนปาลมากินให้หายคิดถึง

โปรแกรมวันนี้เริ่มที่วัดโจคังหรือวัดต้าเจ้าซื่อวัดที่ศักดิ์สิทธิ์ที่สุดของนครลาซา

เช้านี้ก็ยังคงเหมือนเดิมกับเมื่อวาน 

มวลมหาประชาชนชาวทิเบตยังคงมาเดินจงกรมบริเวณถนนแปดเหลี่ยมรอบวัดโจคัง

เหมือนเดินมาทั้งคืนความพลุกพล่านของนักท่องเที่ยวและพ่อค้าแม่ขายที่ขายของ

บริเวณรอบวัดไม่ได้ทำให้ความศรัทธาของชาวทิเบตลดลงไปเลยคนทิเบตช่างมีความศรัทธาต่อศาสนาอย่างน่าทึ่ง

น้องไกด์พาเราเดินแทรกตัวเข้าไปปะปนกับคนทิเบตที่มาทำบุญในวัดภายในวัดค่อนข้างมืดทึบและเต็ม

ไปด้วยกลิ่นควันจากการจุดบูชาและน้ำมันเนยในวัดแบ่งเป็นห้องเล็กๆ 

หลายห้องและมีหลายชั้นแต่ละห้องมีเทพเจ้าและพระพุทธรูปศักดิ์สิทธิ์ประดิษฐานอยู่ 

ชาวทิเบตจะถือผ้าผืนเล็กๆลูกประคำและตะเกียงน้ำมันเดินเข้าไปสักการะสิ่งศักดิ์สิทธิ์ในแต่ละห้อง

จนครบคนมาวัดเยอะมากจนต้องต่อแถวยาวเพื่อที่จะเข้าแต่ละห้อง

น้องไกด์พาเราเดินเข้าออกตามห้องต่างๆอธิบายประวัติศาสตร์ความเป็นมาเป็นไปของประเทศทิเบต

และศาสนาพุทธในทิเบตจนครบเกือบทุกห้อง 

ฟังรู้เรื่องบ้างไม่รู้เรื่องบ้างก็พยักหน้าเออออไปอย่าให้น้องเค้าเสียน้ำใจตามประสาพี่ไทยเรา

เสร็จจากวัดโจคังน้องไกด์พาเราเดินตัดถนนเข้าสู่ตัวเมืองอีกด้านเมืองด้านนี้มีรูปแบบเป็นเมืองทันสมัยเหมือนเมืองใหญ่ๆ ทั่วไป

 มีตึกรามอาคารต่างๆร้านรวง ซูเปอร์มาร์เก็ต รถราวิ่งขวักไขว่ เราเดินลงอุโมงค์ใต้ดิน 

ข้ามมาอีกฝั่งของถนน โผล่ขึ้นมาอีกทีก็อยู่หน้าพระราชวังโปตาลา 

เมื่อวานเราตกลงกันว่าจะไม่เข้าไปบ้างในเพราะค่าเข้าชมพระราชวังขึ้นราคาจาก 100 เป็น 200 หยวน เท่ากับประมาณ 1,000 บาท

ไทยและที่น่าเจ็บใจคือมันเพิ่งขึ้นเมื่อวันที่ 1 พ.ค ก่อนหน้าที่เรามาไม่กี่วันเจ็บ...

พระราชวังโปตาลาดูสวยสง่างามและยิ่งใหญ่อลังการสมกับที่ได้รับการยกย่องว่าเป็นไข่มุกแห่งหลังคาโลก

พระราชวังโปตาลาถือว่าเป็นเพชรน้ำหนึ่งแห่งศิลปะสถาปัตยกรรมทิเบตจนได้รับการจัดให้เป็นมรดกโลกประเภทวัฒนธรรม

ภาพพระราชวังสีขาวมหึมาตัดกับสีฟ้าจัดของท้องฟ้าในกล้องเราวันนั้นสวยไม่รู้ลืม

เมื่อไม่ได้เข้าชมข้างในพระราชวังเราก็เดินอยู่รอบนอกวัดยังมีผู้คนเดินสวดมนต์ภาวนาพร้อมหมุนกงล้อ

ไปด้วยอยู่ตลอดทางรอบวัดมีทะเลสาบและสวนสาธารณะให้นั่งเล่นพักผ่อน ได้เวลาอาหารกลางวันแล้ว 

ออยกับก้อยพยายามหาร้านHotpot ของจีนกินมาตั้งแต่เมื่อวานวันนี้เลยลองถามน้องไกด์ดู น้องไกด์บอกว่า 

ไอไม่รู้จักร้านอาหารจีนถ้าอยากกินร้านจีนก็ต้องไปถามไกด์จีน 

โอ้! น้องแรงเริ่มจับพลังได้ว่าหนุ่มชาวทิเบตผู้นี้คงเกลียดจีนไม่น้อยเลยทีเดียวคนทิเบตแท้ส่วนใหญ่ไม่ชอบคนจีน 

คงเป็นปกติของประเทศที่โดนยึดอำนาจย่อมเกลียดผู้รุกรานเป็นธรรมดา 

เรากล่าวขอโทษพร้อมสงบปากสงบคำ สุดท้ายน้องพามากินอาหารตามสั่งในร้านทิเบตแถวนั้น 

ตราบใดที่อยู่กับน้องเราจะไม่ได้กินอาหารจีนสินะ

วันนี้หมดโปรแกรมเที่ยวเพียงเท่านี้น้องไกด์ลาจากเราพร้อมกำชับว่าคืนนี้ให้หลับพักผ่อนให้เต็มที่

เพราะพรุ่งนี้ต้องนั่งรถนานและต้องเปลี่ยนที่นอน เรารับคำและเดินช้อปปิ้งถ่ายรูปเล่นรอบเมืองต่อจนเริ่มเย็นย่ำ 

(ช่างเชื่อฟังน้องไกด์)เหล่าสมาชิกยังคงมีความพยายามในการหาร้าน Hotpot สำหรับมื้อเย็น 

เดินหาอยู่นานสองนาน ก็มาจบที่ร้านไก่ทอดDico’s ลักษณะเหมือนแฝดผู้น้องของร้าน KFC บ้านเรา 

มันเหมือน Hotpot ตรงไหนเนอะเรากินไก่ไม่หมด แป้งเดินหอบถังใส่ไก่ที่เหลือกลับที่พักมองดูเหมือนนักท่องเที่ยวผู้หิวโหย

พรุ่งนี้เราจะออกเที่ยวนอกลาซากันแล้ว ไปดูทะเลสาบ yam drok กันคะ