แวะมาทักทาย และให้กำลังใจร้า

เรื่อง BA ห่วยๆเคยได้ยิน ได้อ่าน ไม่นึกว่าจะมาเจอกะตัว
คือว่าเราอ่านห้องแป้งอย่างเดียว โพสอะไรไม่เป็นทั้งนั้น
แต่อยากให้คนอื่นได้รู้เรื่องซ้ำๆซากๆเกี่ยวกับพฤติกรรมแย่ๆของฺ BA ยี่ห้อ อีฟ โรเซ่ สาขาเซ็นฯแจ้งวัฒนะ

คือเราเป็นลูกค้าประจำอยู่แล้ว แต่เมื่อวันสิ้นปีซึ่งร้านเสริมสวยส่วนใหญ่ปิดหรือไม่ก็เต็ม เรารีบไปทำธุระที่เซ็นทรัลแจ้งวัฒนะ แต่ก็ได้เอายาทาเล็บของยี่ห้อ อีฟ โรเซ่ มาด้วย
พอทำธุระใกล้เสร็จจึงเดินไปที่ร้านแล้วพูดจาปกติ คนที่เราพูดด้วยเป็นผู้หญิงมีอายุสักหน่อย ใส่แว่น เราเพิ่งมาทราบที่หลังนี่แหละว่าเป็น ผจก. สาขานี้

เรา: ไม่ทราบว่าจะรบกวนให้ช่วยทาเล็บมือให้ได้มั๊ยคะ อีกข้างดิฉันทาไม่ถนัดค่ะ แต่ไม่ต้องปราณีตอะไรมากหรอกค่ะ แค่ทาๆอย่างเดียวเท่านั้น

แล้วเราก็หยิบผลิตภัณฑ์ของเขาออกมาเพื่อให้รู้ว่าเราใช้สินค้าของเขานะ

แต่ยังไงทราบมั๊ยคะ ผจก.สาขานี้ตอบว่า ปกติไม่เคยมีนะคะแต่ถ้าอยากทำก็จะทำให้เป็นกรณ๊พิเศษเพราะเกรงว่าถ้าสาขาใหญ่มาเห็นจะถูกต่อว่า แต่เรามีบริการแต่งหน้าฟรีนะคะถึงแม้จะไม่ได้ถือผลิตภัณฑ์ของเรามาก็เหอะ

อืมห์ ดีคะดี บริการแบบนี้ใครก็ชอบแต่ใครเขาจะไปทราบล่ะคะ เพราะส่วนใหญ่ที่รู้ๆกันก็คือต้องซื้อสินค้า ไม่ก็มีบัตรเมมเบอร์อะไรทำนองนั้นถึงจะได้แต่งหน้าน่ะ แต่นี่ของๆเขาเราก็ไม่ได้ใช้แถมเอาไปเองอีกตะหาก น้ำใจบริการเล็กๆน้อยๆ มันทำไม่ได้ใช่มั๊ย...แต่ทั้งหมดนี้เราคิดในใจนะ

แล้วเขาก็ให้คล้ายพนักงานทดลองงานมาทำให้ น้องที่ทำก็ดีนะ ก็ทาๆกันไป ขรุขระกันบ้างเราก็ไม่ว่า น้องเขาก็ไม่ชินส่วนเราก็ไม่ถนัด แต่ยังไงก็คงดีกว่าทาข้างที่ไม่ถนัดด้วยตัวเองล่ะว๊า ในระหว่างที่ทำอยู่นั้นตัว ผจก.ก็เดินมาดูพร้อมกับพูดอีกว่า
ผจก : นี่ถือว่าเป็นกรณีพิเศษครั้งนี้ครั้งเดียวที่เราจะทำให้นะคะ กรุณาอย่าได้มาสร้างความหนักใจอะไรให้แก่พนักงานอีก คราวหน้าคราวหลังคุณก็ไปใช้บริการที่ร้านทำเล็บโดยตรงดีกว่าค่ะ

จากที่เราทนๆเหมือนไปขอใช้ฟรีเลยและเรารู้สึกได้ถึงการดูถูกถากถางและล้ำเส้นไปแล้ว เราจึงไม่ทนแล้วจึงพูดว่า
เรา: นี่คุณกำลัง คอมเพลนดิฉันใช่มั๊ยใช่มั๊ยคะ ไม่ใช่ว่าดิฉันไม่ได้ไปทำที่ร้าน แต่ร้านที่ทำประจำมันปิด แล้วอีกอย่างดิฉันก็เป็นลูกค้าประจำของที่นี่ สินค้าก็นำมาเอง รบกวนมากไปใช่มั๊ย
ผจก : ปล่าว คุณเข้าใจดิฉันผิดนะคะ แค่ดิฉันแนะให้คุณไปทำที่ร้านก็เท่านั้น
เรา: แต่ที่ฟังมาเนี่ยะเหมือนการทำให้ครั้งนี้มันเป็นบุญคุณมากและคุณใช้วาจาเกินไปนะคุณ ศุภ......

พร้อมกับทำกิริยาแอ่นอกให้ดิฉันดูป้ายชื่อให้เต็มๆตา พร้อมแนะนำตัวเองเสร็จสรรพว่า ตัวเองชื่อนี้ เป็นถึงผจก.
ก็พยายามพูดอะไรอีก แต่ดิฉันไม่อยากต่อความจึงพูดว่า
เรา: คุณหยุดพูดไปเลย ยิ่งพูดก็ยิ่งแดกดันดิฉัน จริงๆแล้ววันนี้เป็นวันดี ไม่น่าจะต้องมีอะไรที่น่าโมโหหรืออารมณ์เสียนะคะ ดิฉันต้องขอโทษถ้าพูดเสียงดังเกินไป
ผจก : คุณไม่ผิดหรอกค่ะ พูดไปเหอะ พูดยังไงก็ได้เพราะยังไงคุณก็เป็นลูกค้า ยังไงก็ไม่ผิด

พูดจบ ผจก.ก็สะบัดหน้าพรืดไปยืนหน้าร้าน
ส่วนดิฉันก็นั่งสงบสติอารมณ์ ทบทวนให้สิ่งที่เกิดว่าได้ทำอะไรลงไป จากนั้นก็เดินไปขอบใจน้องคนที่ทาเล็บให้ค่ะ

เรื่องราวทั้งหมดก็มีแค่นี้ ต่อจากนี้ไปเราก็คงไม่ใช้สินค้ายี่ห้อนี้อีกด้วยว่ากลัวจะเป็นหนี้บุญคุณเหล่า BA ตัวอาร์ต

เราไม่รู้จะเล่าเรื่องแบบนี้ได้ที่ไหน ต้องขออภัยเจ้าของบล็อคด้วยนะคะ ถ้าเป็นการรบกวน
แต่ทั้งหมดนี้เป็นเรื่องจริง และเราไม่อยากไปถึง สนง.ใหญ่ที่ตึกไทยยิบซั่มหรอกค่ะ เสียตังค์ เสียเวลา เสียความรู้สึก