ธันวาคม 2548
 
 123
45678910
11121314151617
18192021222324
25262728293031
 
16 ธันวาคม 2548
 
 
อ่านเจอแล้ว ชอบ

จดหมายจาก"ฟุเหยิน"..ถึง"ดากานดา"(สำหรับคนดูหนังแล้ว)

ใครยังไม่ได้ดูเรื่องเพื่อนสนิทก็เก็บไว้อ่านหลังจากดูแล้วละกัน!!

**********************************
ดากานดำ ...เอ๊ย.... ดากานดา

วันนี้ชั้นงดกัดแกซักวันแล้วกัน เพราะชั้นรู้ว่าแกกำลังเศร้า
แกคงคิดไม่ถึงใช่มั๊ยว่าวันที่ไข่ย้อยมันบอกรักแกใต้ต้นชงโค
จะเป็นวันสุดท้ายที่แกได้เจอกับมัน
แกคงคิดไม่ถึงใช่มั๊ย.. แค่คำที่แกพูดกับมันว่า

"แกมาทำอะไรเอาป่านนี้" ...

มันทำให้ผู้ชายคนนึงถึงกับหัวใจสลาย..เดินออกจากชีวิตแกไปเลย

ชั้นรู้... ว่าจริงๆแล้วแกเกือบช่อนยิ้มไม่ได้
แกดีใจขนาดไหนที่ได้ยินคำๆนั้นที่แกเฝ้ารอซะที
ทำไมแกไม่พูดประโยคต่อไปเล่า
ประโยคความจริงที่มันก้องอยู่ในหัวใจแกตลอดมา..

" รู้มั๊ย ชั้นรอฟังแกมาพูดคำๆนี้ให้ฟังชัดๆมานานแค่ไหน
เพื่อที่ชั้นจะได้บอกแกชัดๆชะทีว่า ช้นก็รักแกเช่นกัน "

แต่แกไม่ยอมพูด เพราะแกคิดว่าเดี๋ยวค่อยบอกก็ได้
ตอนนี้ขอแอบไปดีใจคนเดียวก่อน
พรุ่งนี้แกจะไปบอกเลิกกับโก้
แล้วพอเจอไข่ย้อย
แกก็จะหอมแก้มมันสักทีพร้อมกับบอกทั้งหมดที่อยู่ในใจแก

แกคงคิดไม่ถึง ว่าผลของการพูดไม่จบประโยค
มันจะทำให้แกหมดโอกาสได้แก้ตัวอีกต่อไป
แล้วทำให้แกเองกลับต้องมานั่งร้องไห้หัวใจสลายอยู่อย่างในวลานี้

..ดากานดา..
ตอนนี้แกคงคิดได้แล้วล่ะสิว่าที่ผ่านมาแกมันเอาแตใจและร้ายกับไข่ย้อยมันขนาดไหน
แกอย่ามาพูดนะว่าแกไม่เคยรู้มาก่อนเลยว่ามันรักแกน่ะ

แกน่ะรู้....รู้มาตลอดนั่นแหละ...

แกแค่อยากเอาชนะ แค่อยากได้ยินมันพูดออกมาให้ฟังชัดๆแคนั้นเอง

วันนั้นในเต๊นท์บนเขา ที่ไข่ย้อยมันมานับเลขข้างหูแก
มันก็แค่อยากจะแน่ใจบ้างว่าแกก็มีใจกะมัน
กลายเป็นแกชิงป็นฝ่ายได้เปรียบที่ยิ่งแน่ใจว่ามันชอบแกแน่ๆ
ไม่ใช่แค่แกคนเดียวที่ชอบมันเหมือนกัน

แกเลยได้ใจใหญ่ทีนี้..
ทั้งเรื่องที่แกพูดว่าถ้าไข่ย้อยมันเปิดใจต้องมีคนมาชอบมันแน่ๆ

ทั้งเรื่องที่แกยัดเยียดสาวให้ไปเดทกับมัน
แกตั้งใจบีบคั้นให้มันพูดว่ามันทำไม่ได้หรอกเพราะมันรักแก ใช่มั๊ยล่ะ...

แกคิดจริงๆน่ะเหรอ
ว่าไอ้ไข่ย้อยมันซื่อบื้อซะจนดูไม่ออกบ้างเลยสักนิด
ว่าแกก็มีใจให้มันเหมือนกัน

แกเล่นเกมส์อะไรของแกอยุ่วะ....

แกจะเอาเปรียบ หลอกใช้ หรือยัดเยียดใครมาให้
มันก็ยังอุตส่าห์ทนแกทุกเรื่อง
แต่ที่แกทำถึงขนาดไปคบไอ้โก้ แกไม่คิดว่ามันเกินไปหรอกเหรอ...

ไข่ย้อยมันยอมแพ้แกแล้วไง...
เพราะมันอยากเลิกเล่นกมส์บ้าๆของแกซะที
หลังสอบ..มันมาบอกรักแกชัดๆอยางที่แกอยากได้ยินมาตลอด
ในเมื่อแกอยากชนะ มันก็ยอมให้แกชนะ
แล้วไง..

แกอยากให้มันพูดชัดๆออกมาก่อนมันก็พูดไปแล้ว..
แล้วแกล่ะ...ดากานดา...
ทำไมแกไม่พูดความรู้สึกแกออกมาตอนนั้น..

ไข่ย้อยมันก็นึกว่ามันคงแพ้จริงๆน่ะสิ
ไม่ใช่แพ้เพราะต้องบอกรักแกก่อนอย่างที่แกพยายามบังคับมันเหลือเกิน
แต่มันคิดว่ามันแพ้เพราะแกคงแบ่งใจให้ไอ้โก้ไปแล้วจริงๆ
แกถึงตอบมันกลับมาแค่นั้น....

ทั้งที่ผ่านมา
มันก็ยังเชื่อมาตลอดว่าแกคบกับไอ้โก้เพราะอยากลองใจมันเหมือนทุกครั้ง
แต่ครั้งนี้มันเจ็บสุดๆ เจ็บกว่าทุกครั้งที่แกทำ..

ไข่ย้อยมันรักแกมากนะ
ที่มันยอมแกมาถึงขนาดนี้
ยอมมาพูดคำว่ารัก
ทั้งๆที่มันอยากให้แกซึ้งใจกับทุกๆอย่างมันที่มันมีให้มากกว่าแค่ดีใจกับคำๆเดียว

แกอยากจะฟังนักมันก็มาบอก...แล้วไง
ถึงเวลาจริงๆ...ทำไมไม่บอกความรู้สึกที่แท้จริงของแกออกไปล่ะ


อยากร้องไห้ก็ร้องไปเถอะแก...
ทุกอย่างมัน สายเกินกว่าจะกลับคืนแล้ว

แกเองก็รู้ดี...
สิ่งที่แกจะทำได้ดีที่สุดตอนนี้นะ
คือเป็นเพื่อนที่ดีที่สุดของไข่ย้อยมัน
เป็นให้ดีที่สุดเท่าที่เพือนจะเป็นได้นะ...

เอาใจช่วยแกว่ะ

ฟุเหยิน





Create Date : 16 ธันวาคม 2548
Last Update : 16 ธันวาคม 2548 11:34:01 น. 1 comments
Counter : 567 Pageviews.

 
//spaces.msn.com/members/phasomsap แวะมามั่งน่ะ คิคิ


โดย: เพื่อนแกนั่นแหละ IP: 210.213.5.78 วันที่: 16 ธันวาคม 2548 เวลา:16:36:01 น.  

ชื่อ :
Comment :
  *ใช้ code html ตกแต่งข้อความได้เฉพาะสมาชิก
 
 

moomod
Location :
กระบี่ Thailand

[ดู Profile ทั้งหมด]

ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed
Smember
ผู้ติดตามบล็อก : 1 คน [?]




[Add moomod's blog to your web]

 
pantip.com pantipmarket.com pantown.com
pantip.com pantipmarket.com pantown.com