BlogGang.com : : สมาชิกหมายเลข 3201292 : #ปั่นทัวร์ริ่ง 6 คำเตือน

ตัวอย่าง

พฤศจิกายน 2560

			1	2	3	4
5	6	7	8	9	10	11
12	13	14	15	16	17	18
19	20	21	22	23	24	25
26	27	28	29	30

9 พฤศจิกายน 2560

#ปั่นทัวร์ริ่ง 6 คำเตือน

#ปั่นทัวร์ริ่ง 6 คำเตือน

ความฝันที่จะปั่นจักรยาน แบบค่ำไหน นอนนั้นมีมานานหลายปีในหัว และแล้วผมก็คิดได้ว่า ถ้าไม่ลงมือทำ ก็ไม่รู้ว่ามันเป็นยังไง

วันก่อนออกเดินทาง เนื่องจากเป็นทริปแรก จึงตั้งใจว่าเอาแค่วันละ 100 kms 3 วัน 300 kms แผนการง่ายๆ ไปหาที่ปั่นที่รถน้อยๆ อากาสดีๆ มีวิวให้แวะระหว่างทาง ปั่นไปแวะไป เอาแบบ slow life

Day1

เรารวมกันได้ 3 คน นัดออกจากกรุงเทพ 6 โมงเช้า ออกจริง 7 โมงกว่า เอาจักรยานขึ้นรถกะบะ ไปหาที่จอดฝากรถกะบะ แล้วออกเดินทาง เอาแบบค่ำไหน นอน(โรงแรม)นั้น

ถึงจันทน์เกือบอบ 11 โมง จอดบ้านพี่ที่เพื่อนรู้จัก ตั้งใจว่าจะไปคลองใหญ่ จังหวัดตราด พี่เจ้าของบ้าน พี่นามองหน้าพวกเรา แบบเป็นห่วง ไหวรึ?

ถ่ายรูปหมู่ก่อนออกเดินทาง ให้พี่เค้าช่วยถ่ายให้ ตั้งท่าไปหลายรูป ติดแค่รูปเดียว สงสัยเจ้าที่จะแรง หรือไม่ กล้องมีปัญหา

แค่ออกรถก็รู้เริ่มรู้ว่า รถหนักมาก แดดแรงจัดรู้สึกร้อนมากๆ น้ำก็ลืมเติม ร้านค้าปิดหมดความเครียดเริ่มเข้ามา

คำเตือนข้อที่1 อย่าหวังน้ำบ่อหน้า

จุดแรกที่แวะกัน กี่กิโลก็จำไม่ได้ รู้อย่างเดียวว่าหิวน้ำ และร้อนมากเราจึงแวะเล่นน้ำที่น้ำตกพริ้ว

เราเดินทางต่อ ตั้งใจเกาะเป็นกลุ่ม สุดท้ายกลายเป็นแบบตัวใครตัวมัน ผมโดนทิ้งอยู่ข้างหลังคนเดียว และแล้วเวรกรรมก็ตามทัน ไอ้รถด่วนมันยางรั่ว

ยางรั่วครั้งที่ 1 ได้ผลมันจอดรอ เพราะปะยางไม่เป็น Aha ได้โอกาสเอาคืน โทษฐานไม่รอตรู เลยนั่งกะดิกเท้าสั่งๆๆๆๆ เรียบร้อยออกเดินทางต่อ ไปไม่ถึง 3 นาที มันบอกเราว่ายางแบนอีก

ยางรั่วครั้งที่ 2 เลยถามว่าตอนให้คลำยางนอก คลำดีมั้ย คำตอบคือ “คลำหมดแล้ว ” แน่ใจนะ? งัดยางในออกมา หารูรั่ว จุดรั่วห่างกันนิดเดียว แล้วก็เจอไอ้นี้ฝังอยู่ที่ยางนอก

มันคือเศษแก้วนั้นเอง

นี่ไง?

คำเตือนข้อที่2 อย่าไว้ใจคนไม่เคยปะยาง

ปะยางเสร็จเดินทางต่อ ไม่ทันไร คันที่ 2 ตะโกนมา “พี่ยางแบน” รั่วครั้งที่ 3 ในใจคิดว่า วันนี้เป็นวันอะไรฟะ

ปะยางเสร็จมองนาฬิกา สงสัยคงไปได้แค่ตัวเมืองตราด เพราะฟ้าก็เริ่มมืดแล้ว เป็นวันที่แสนสาหัส เจอแดดก่อน ตามมาด้วยฝน และ หนาว แถมปะยาง 3 ครั้งในวันเดียวกัน

ความมืดมาเยือน เรายังเหลืออีกหลายกิโล กว่าจะถึงตัวเมือง ขาแรงเริ่มมีปัญหาเรื่องแว่น ต้องถอดแว่นมาฝากที่รถผม เพราะมองไม่เห็นทาง ไปวัดใจกับแมลง

ส่วนผมชิลมากๆ เพราะใช้แว่นเลนส์ปรับแสง

คำเตือนข้อ3 โปรดใช้แว่นเลนส์ปรับแสงในการปั่นทัวร์ริ่ง

พอถึงตราด คำถามที่ตามมา นอนไหนดี? ปั่นไปมองหาโรงแรมไป เริ่มจะไม่เข้าท่า สุดท้าย #ok google เราจึงได้นอนที่ดีๆ แบบนี้

ก่อนแยกเข้าห้อง เราตกลงกันว่า จะไม่ปลุกกัน เพราะหมดสภาพ

Day2

อาหารเช้าก่อนเดินทางเข้าคลองใหญ่

เหมือนเดิม มันทิ้งตรูอีกแล้ว ปั่นสักพัก ท้องไส้เริ่มปั่นป่วน มองหาห้องน้ำ ไม่คิดหาเพื่อนเพราะมันไปแล้ว

สั่งปั๊ป วิ่งเข้าห้องน้ำ และไปต่อ

ปั่นไปสักพัก น้ำปั่นออกฤทธิ์ ทีนี้ไม่มีร้านกาแฟ เอาไงดี ตั้งสติ ชีวิตต้องไม่ตกอับ ทุกปัญหามีทางออกเสมอ เห็นเป้าหมายแล้ว มันอยู่อีกฝั่งของถนน 4 เลนพร้อมเกาะกลางอันใหญ่โต นั้นไงร้านก๊วยเตี๊ยว ต้องมีห้องน้ำ

จอดรถปั๊ป สั่งแก้เขิน แล้วถามหาห้องน้ำทันที

ไอ้เพื่อนแสบ ไลน์มา ถามว่า อยู่ไหน? ตอนนั่งปลดทุกข์ เลยตอบไปว่า

ในใจบอกว่า ตรูชวนมึงมาปั่น touring ไม่ใช่ racing

คำเตือนข้อ4 อย่าอยู่บ๊วย

แล้วก็ออก้ดินทางต่อแบบ แหยงๆ กลัว#number2 จะมาอีกรอบ เส้นทางอันแสนน่ากลัว มีแต่รถพ่วง ที่เหยียบไม่ยั้ง และไม่มีไหล่ทาง งานนี้ตรูจะรอดมั้ย

และแล้วก็เห็นทะเลในเย็นวันที่ 2 เราจอดรถมองหาที่กิน

เพื่อนเดินไปถาม ร้าน seafood ที่ไหนอร่อย เจ้าของร้าน ทำหน้างงๆ แบบสุดชีวิต พูดไม่ออก ตอบแบบอึกอัก ว่า อร่อยทุกร้าน มารู้ทีหลังว่า แกก็ขาย sea food เล่นถามแบบนี้ พี่ไปต่อไม่เป็น แค่นั้นละครับ ขำไม่ออก

และเราก็ได้ sea food ของพี่แก ต้องบอกว่าร้านอร่อย สด มากก คิดเงินออกมาประมาณ 1000 บาท

อิ่มท้องแล้ว ปั่นหาโรงแรมนอน

Day 3 ไปเขมร

เนื่องจากความไม่มั่นใจ ในรถพ่วง จึงตัดสินใจว่า จะไม่ปั่นกลับ เส้นเดิม เลยมีการตกลงกับเจ้าของโรงแรมให้หารถไปส่งที่จันทน์

แผนผิดพลาด ไม่เป็นไปตามแผน คนรับปากไปธุระแต่เช้า เอาไงดี

เลยต้องรบกวนพี่นา ให้ส่งคนมารับ มีรถมาแล้วเปลี่ยนแผนเลย

คำเตือนข้อ5 ควรมีเพื่อนในเส้นทางที่ปั่น

และเราก็อยู่ในเขมร นั่งจิบกาแฟ

ได้โปรมา 2 แถม 1 เหล้ารัม สก๊อต ตีกลับจันทน์ เวลาเหลือ เลยหาที่ๆสวยๆปั่นต่อได้อีก 20 กว่าโล แถวคุ้งวิมาน

และนี่คือตัวเลขปิดท้ายทริปนี้ ต่ำกว่าแผนไป 100 เดียวเอง

Day 4 แก๊งสัปปะรด

เรามาถึงบ้านพรรคพวกที่บ้านฉาง ตอน 3 ทุ่มกว่าๆ อากาศเริ่มเย็นมาก ผมหยิบขวดเหล้ารัม ลงมา บรรยากาศพาไป แถม มะนาวยักษ์ กับ โซดา ทำให้ทุกอย่างลื่นไหลไปหมด ผมคุยกับเจ้าของบ้านอย่างถูกคอ ทั้งๆที่รู้จักกันครั้งแรก

ผมโดนปลุกให้ตื่นตอน 9 โมงกว่า ท่ามกลางฝูงม้า และไร่สัปปะรด แบบงงๆ ไม่รู้ว่าที่นี่คือที่ไหน เพราะโปรเหล้ารัม 2 แถม 1 เมื่อคืนกับเจ้าของไร่ ทำเอามึนไปหมด

เจ้าของฟาร์มม้า พาไปตัดสัปปะรด ให้เอากลับบ้านเป็นของฝาก และก็พาไปร้านส้มตำอันโด่งดังในแถบนั้น แค่เดินเข้าร้านคนต้อนรับก็ถามทันทีว่าจองไว้รึเปล่าคะ เลยต้องถอยหลังให้เจ้าของฟาร์มม้า โผล่หน้าให้เจ้าของร้านส้มตำเห็น

ร้านนี้ต้องโทรจอง เพราะของเค้าดีจริงๆ ระหว่างกิน ก็มีไลน์ เด้งขึ้นมา ผมก็งงๆ ว่าอ้าวทำไมเจ้าของฟาร์ม มีไลน์ตรู เค้า ก็งง ว่าทำไมผมถึงงง

จนเพื่อนบอกว่า ก็เมื่อคืน เอ็งไปขอเบอร์โทรเค้าไม่ใช่รึ

ที่แท้เป็นเพราะ รัม มะนาว โซดา นั้นเอง ที่ทำให้ความจำหายไปชั่วขณะ กว่าจะลำดับเหตุการ์ณได้ ก็หลายชั่วโมง

คำเตือนข้อ6 อย่าsaveเบอร์คนอื่นตอนเมา

เพื่อให้แน่ใจว่า ผมกลับจากเขมรแล้ว จึงถ่ายรูปนี้ไว้กันลืม ก่อบกลับกรุงเทพ