Bloggang.com : nobuta wo produce : Runing Boy ปาฏิหาริย์รักจากแม่ ( Marathon 2006 : )

Runing Boy ปาฏิหาริย์รักจากแม่ ( Marathon 2006 : )

R u n i n g B o y

เรื่อง Runing Boy (ปาฏิหาริย์รักจากแม่ )
เข้าฉาย ปี 2006
ประเภท Drama
ผู้กำกับ Jeong Yun-Cheol
นักแสดงนำ Jo Seung-Woo ,Kim Mi-Suk,Lee Gi-Young
,Baek Seong-Hyeon

เข้าเทศกาลวันแม่ มีหนังเก่าๆถึงเก่ามากอยู่หลายเรื่องค่ะ ที่อยากเขียนถึง เพื่อต้อนรับบรรยากาศของเทศกาลวันแม่สักหน่อย ถ้าเป็นหนังญี่ปุ่นที่ชอบและประทับใจ คือเรื่อง Tokyo towers ซึ่งได้เขียนถึงไปแล้ว หันกลับมาดูลิสต์หนังเก่าๆฝั่งเกาหลีที่เคยดูกันบ้าง แว๊บแรก มีเรื่อง The way home คุณยายผมดีที่สุดในโลกที่แว๊บเข้ามา แต่เอ๊ มันเป็นเรื่องของคุณยายมากกว่าแม่ งั้นเรื่องที่สองที่นึกออกคือเรื่องนี้ ที่เคยได้ดูในโรงใหญ่ (เดี่ยวนี้การได้ดูหนังในโรงใหญ่สำหรับเราถือเป็นเรื่องแปลกแล้วล่ะค่ะ เพราะต้องเป็นหนังที่อยากดูมากๆจริงๆเท่านั้น เพราะหนังสามารถหาโหลดดูกันได้ง่ายๆถึงง๊ายๆมากในตอนนี้)

Running Boy
หนังเรื่องนี้ สร้างจากพลอตเรื่องจริงของเด็กหนุ่มที่เป็นโรคออธิสติคที่มีความสามารถในการ "วิ่ง" พยายามแสดงความสามารถของตัวเองให้โลกเห็นโดยการวิ่งมาราธอน

พระเอกในวัยเด็กนั้น ก็เป็นหมือนเด็กผู้ชายธรรมดาทั่วไป เขาชอบกินคุกกี้ช็อกโกแลต และรักม้าลายเป็นชีวิตจิตใจ(การที่ตัวเอกชอบม้าลาย เราคิดว่าหนังคงต้องการจะสื่อให้เห็นถึง การชอบวิ่ง ม้าลายคือสัญลักษณ์ของการวิ่งเร็ว)

แต่เมื่อเขาอายุ 5 ขวบ เกียงซุกแม่ของเขาก็ได้พบว่าโชวอนเป็นเด็ออธิสติก..! ซึ่งจะต้องได้รับการดูแลอย่างใกล้ชิดเป็นพิเศษ เป็นสิ่งที่ยากสำหรับแม่ทุกคนจะยอมรับได้(แค่คิดก็ทรมานใจแล้วค่ะ) หลังจากวันนั้นเกียงซุกจึงทุ่มเทเวลาและความรักทั้งหมดให้แก่โชวอน เพื่อให้เขาสามารถที่จะช่วยเหลือตัวเองและปรับตัวให้เข้ากับสังคมภายนอกได้ นั่นจึงเป็นที่มาของพลอตเรื่องที่แสนจะประทับใจเกี่ยวกับความรักของแม่คนหนึ่งที่มีต่อลูกค่ะ

สิ่งหนึ่งที่เราชอบมากๆๆถึงมากที่สุดในหนังเรื่องนี้
คือรอยยิ้มบนใบหน้าของพระเอก ตอนวิ่งค่ะ
ตอนที่เอามือ อัง ปะทะ กับสายลมที่พัดหน้าเวลาวิ่ง
แววตาเค้ามีความสุขมากกก
มันเป็นความสุขเล็กๆ ที่ดูยิ่งใหญ่มากสำหรับผู้ใหญ่หัวใจเด็กออทิสติกคนหนึ่ง ในหนังจะมีซีน ที่พระเอกวิ่งแล้วมีเพลงบรรเลง (ถ้าจำไม่ผิดนะคะ) มันให้ฟีลลิ่ง ที่ดีมากค่ะ

ถ้าจำไม่ผิด (อีกครั้ง ^^ ก็หนังมันดูมานานมากแล้วจริงๆค่ะ)
ในเรื่องจะมีคำพูดอยู่ประโยคหนึ่งตรงที่ว่า

"ที่ว่าลูกจะขาดฉันไม่ได้นั้น อันที่จริงแล้วไม่ใช่เลย..
เป็นฉันต่างหากที่จะขาดลูกไม่ได้ เพราะ โช วอน เป็นคนที่เติมเต็มให้ชีวิตของฉัน"
(น่าจะประมาณนี้..)

นอกจาก Runing boy จะพูดถึงความพยายาม ของเด็กออทิสติกคนหนึ่งที่สามารถก้าวข้ามผ่านขีดจำกัดของตัวเองให้ไปสู่ความสำเร็จได้แล้ว ยังสะท้อนและนำเสนอในแง่มุม ความรักของแม่ที่มีต่อลูกด้วย

หนังดูได้เรื่อยๆ แต่ตอนปลายๆเรื่องจนถึงจบ
ก็จำได้ว่าเรา แอบมีน้ำตาซึมอยู่เหมือนกันค่ะ
ที่สำคัญ จดจำรอยยิ้มแสนหวานของพระเอกหนุ่ม
Jo Seung-Woo ไปได้อีกนานเลยย

สุขสันต์วันแม่กันทุกคนค่ะ ขอให้เป็นวันดีดีของทุกคนนะคะ

Create Date : 11 สิงหาคม 2555

Last Update : 11 สิงหาคม 2555 12:30:16 น.

4 comments

Counter : 7046 Pageviews.

สวัสดีค่ะ คุณโนบู
พี่จ๋า พี่จ๋ามาโหวตให้ค่ะ ประทับใจกับหนังเรื่องนี้เช่นกัน
เรื่องนี้เป็น ชีวิตจริงของนักกีฬา คนหนึ่งของเกาหลี
ดูทีไรน้ำไหลออกตาทุกที หลายฉากสะเทือนใจมาก
ซาบซึ้งกับความรักและเชื่อมั่นในตัวแม่ ของพระเอก
และ ซาบซึ้งกับการเลี้ยงดูของแม่ ที่ต้องใช้ความพยายามและอดทน ทำใจในการฝึกฝนลูก.......

โดย: พี่จ๊ะจ๋า

วันที่: 11 สิงหาคม 2555 เวลา:17:52:45 น.

ยังไม่ได้ดูเรื่องนี้เลย
แต่เห็นหน้าพระเอกคนนี้แล้วคิดถึงหนังเรื่อง The Classic ที่พระเอกคนนี้เล่นเลย
ไม่รู้ว่าโนบูตะเคยดูรึเปล่า
เราว่าอารมณ์มันเหมือน Love Letter เลยนะ

แต่พระเอกตัดผมแบบนี้แล้วนึกถึงพระเอกเรื่อง Walk My Way เลย
เรื่องที่เราดูไม่จบและค้างเติ่งตั้งแต่แผ่นแรก แต่ยังไม่คิดจะกลับมาดูต่อ ฮา
แปลกเนอะ
ทำไมคนเป็นออทิสติก ต้องตัดผมแบบนี้กันหมดก็ไม่รู้

The way home เราดูแล้วเราก็ร้องเหมือนกัน
ฉากที่หลานอยากกินไก่มันยังติดตาและฝังใจเราจนถึงตอนนี้เลย

โดย: หนูลีลี

วันที่: 14 สิงหาคม 2555 เวลา:19:41:37 น.

เรื่องนี้ มีโอกาสได้ดูเหมือนกัน คนเป็นแม่เนี่ยไม่ยอมแพ้จริงๆค่ะ

โดย: สามสิบเอ็ดธันวา

วันที่: 17 สิงหาคม 2555 เวลา:14:24:46 น.

This site is like a classroom, eecpxt I don't hate it. lol

โดย: Metis IP: 150.9.154.81 วันที่: 20 สิงหาคม 2555 เวลา:8:26:06 น.